🌾🌿🌾



#نیایش_شبانگاهی


مهربان خدایم ،

چه بنویسم برایت؟
چطور حجم دلتنگی‌های بی‌شمارم را بریزم در ڪلمات، بریزم در نقطه، حرف، ڪاما و نامه اش ڪنم برایت بفرستم؟
چه ڪنم!!.... اگر همین چندڪلمه راهی برای یاد ڪردن از توست،
اگر همین چند جمله، چند گلایه، چند بهانه برای بوییدن توست،
اگر می شود با بوی سبز درختِ نفس ڪشیدهِ در ڪاغذ، از تو گفت، از تو نوشت، .. اگر می شود، درشبانه‌ی ماه، رنگی از تو گرفت، هزار هزار باره می نویسم..
هزار نامه سوی تو، هزار رویا به سمتت، می فرستم..
مشام من، پرست از نام تو، و هرچه بلغزانم قلم، باز ازجنس توست..
حالا دراین دوری و غم و دچارشدگی از دوست داشتن‌ت، مثل آن ماهیِ تُنگِ دور از دریا، قاب چشم هایم، آسمانی برای توست، برای شعفی از داشتنَ‌ت،
سرودنت، زیستنت، در لحظه لحظه‌ی عمر..
بگذار من بمانم و بنویسم همین گوشه ڪنارِ خاموشی‌ها، تنهایی‌ها، و باز من و قلم و ڪاغذ و عطر تو، ڪه از هرگوشه اش، دوباره #طلوع می ڪنی، ڪه از هر ڪلمه اش، #عشق زاده می شود، و سڪوتی ڪه هزار ناگفته درخویش ، به آئینه‌ی مشتاقِ تجلی رویت، روا می سازد.
برایت از خودم، پرشده از تو،
از تو ، تمام‌شده‌ای در عشق،
از عشق نفس های جاریِ زندگی می نویسم:
"به نام تو
به نام عشق
به نام تماشایی ترین اندوهِ زیبا
به نامِ قلم ، سرشار از تو.."

ممنون ڪه هستی #حضرت‌نزدیڪ☘️



@rahe_aseman
🌾🌿🌾