🌾🌿🌾



آنچه بیش از امر به معروف و نهی از منکر اهمیت دارد و گام اول در این‌باره است، آنکه آمر به معروف و ناهی از منکر باید خود پیش از دیگران عامل به آن و ناهی از آن باشد. 

گام دوم در ارتباط با امر به معروف و نهی از منکر، شناختن معروف و منکر است. بدون شناخت، انسان به عوض اصلاح ابرو چشم را کور می‌کند.

گام سوم در این راه آن است که امر به معروف و نهی از منکر هنگامی ابراز شود که احتمال اثرگذاری داده شود. درواقع با تمام شایستگی امر به معروف و نهی از منکر، انسان باید زمانی لب به فراخواندن به معروف یا بازداشتن از منکر بگشاید که احتمال اثرگذاریِ آن را بدهد.

البته این نکته در ارتباط با امر به معروف و نهی از منکرِ فردی است؛ اما در نظام حاکمیت اسلام، حکومت وظیفه دارد به معروف امر و از منکر نهی کند، حتی اگر پذیرشی در میان نباشد. وظیفۀ حکومتی در این‌باره غیر از وظیفۀ فردی است و حاکمیت اسلامی باید جلوی گسترش فساد و تباهی را بگیرد.

▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۴، ص ۱۸۰-۱۷۹.

#لحظۀ‌خوش
#شکوه_نیایش_جلد۴


@rahe_aseman
🌾🌿🌾

🌿🌾🌿


در احادیث قدسی آمده است: 
«عَبْدِی خَلَقْتَ الأَشْياءَ لِأَجْلِكَ‏ وَ خَلَقْتُكَ لِأَجْلِي‏»
یعنی ای بندۀ من، ابر و باد و مه و خورشید و فلک را برای تو آفریدم و به کار واداشتم؛ اما تو را برای خودم آفریدم.

در نقلی دیگر آمده است:
به‌راستی ابلیس را از خود دور ساختیم؛ چرا که برای تو سجده نکرد در حالی که تو در صلب پدرت بودی، شگفتا، چگونه با او مصالحه کردی و ما را رها ساختی؟

حق تعالی در حدیث دیگری می‌فرماید:
من دوست کسی هستم که مرا دوست داشته باشد و هم‌نشین کسی هستم که هم‌نشین من باشد و مونس کسی هستم که به یاد من انس گرفته باشد... و مطیع کسی هستم که مرا اطاعت نماید.
آری، خداوند متعال مقام و لذتی چنین شورانگیز را برای بندۀ خود می‌خواهد؛ دریغا که بندگان اغلب از چنین ظرفیتی در غفلت‌اند و مقام قرب به سوی خدا را با لذات زودگذر دنیای ناچیز معاوضه می‌کنند:
صلاح کار کجا و من خراب کجا
ببین تفاوت ره از کجاست تا به کجا

▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۴، ص ۵۵۱-۵۵۰.

#لحظۀ‌خوش
#شکوه_نیایش_جلد۴


@rahe_aseman
🌿🌾🌿

🌿🌾🌿


شرط قرب، اجابت امر حضرت اوست. امام کاظم علیه السلام در این باره فرموده است:

«لَيْسَ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ خَلْقِهِ حِجَابٌ غَيْرُ خَلْقِهِ» .
ميان او و آفريدگانش هيچ حجابی جز [خودِ] آفريدگانش نيست.

حجاب و فاصله را خود آدمی ايجاد می‌کند، وگرنه حضرت دوست، بی‌فاصله و نزديک است:

«نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ»
(ما از اصلی‌ترين رگ [او] به او نزديك‌تريم).

بنا به امر و سنّت خداوند، اگر انسان سر در خط اجابت فرمان حق گذاشت اجابت می‌شود. اين رابطه دوسويه است و در آيات ديگر نيز آن را می‌بينيم:

«وَ أَوْفُوا بِعَهْدِي أُوُفِ بِعَهْدِكُمْ‏»
و به پيمانم وفا كنيد تا به پيمانتان وفا كنم،

یا: «فَاذْكُرُوُنِي‏ أَذْكُرْكُم»
پس مرا ياد كنيد تا شما را ياد كنم.

لازمۀ اجابتِ درخواستی که بنده از خداوند دارد آن است که او نيز سهم خودش را در اين ارتباط انجام دهد.

▫ شکوه نیایش، شرح صحیفهٔ سجادیه، جلد۲، صص۳۳۷-۳۳۶.

#لحظۀ‌خوش
#شکوه_نیایش_جلد2

@rahe_aseman

🌾🌿🌾



از برترین نعمت‌های خداوند به انسان، محبت پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) است که آن را نمی‌توان با هیچ نعمت دیگری مقایسه کرد. در روایتی آمده است:
مردی [از شیعیان حضرت] نزد مولایمان امام صادق(ع) آمد و از فقر و تنگ‌دستی شکایت کرد. حضرت فرمود: «آن‌گونه که تو می‌گویی نیست و من تو را فقیر نمی‌دانم». آن مرد گفت: «به خدا سوگند هیچ ثروتی ندارم» و گوشه‌ای از فقر خویش را توضیح داد.
اما امام صادق(ع) او را تکذیب کرد و فرمود: «به من بگو اگر صد دینار به تو بدهند تا از ما برائت و بیزاری بجویی آیا قبول می‌کنی؟». گفت: «خیر»؛ تا آنکه امام(ع) هزاران دینار را مطرح فرمود باز هم مرد قسم می‌خورد که هرگز چنین کاری نخواهد کرد.
پس امام(ع) به او فرمود: «آیا کسی که با خود متاعی دارد که برایش این همه مال و ثروت پرداخت می‌شود اما او آن را نمی‌فروشد فقیر است؟».


▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۴، صص ۵۰۳-۵۰۲.

#لحظۀ‌خوش
#شکوه_نیایش_جلد۴


@rahe_aseman
🌿🌾🌿

🌾🌿🌾



در ماجرای لقمان و اربابش آمده است که چون ارباب قاچ‌های خربزۀ تلخ را یکی پس از دیگری به لقمان می‌داد، او با لذت و شیرینی تمام می‌خورد. چون ارباب قاچ آخر را خود به دهان گذاشت و دید چون زهر تلخ است، از لقمان پرسید: تو چگونه این خربزه را چون شهد و شکر خوردی و شکایت نکردی؟ لقمان پاسخ داد:
گفت از آن دست نعمت‌بخش تو 
خورده‌ام چندان که از شرمم دو تو
لذتی دست شکربخش تو داشت
کاندر این بطیخ تلخی کی گذاشت

انسان نیز می‌تواند در مسیر سلوک خویش به جایی برسد که هر سختی ناگوار زندگی‌ در کامش شهدِ شیرین و گوارا باشد. چنین مرحله‌ای، مقام رضاست  که مقامی دوسویه است؛ یعنی هنگامی که انسان به مقام رضا گام نهاد، رضای خداوند نیز به صحنه می‌آید و «تَرَاضِی» یعنی رضایت دوسویه حاصل می‌شود:
«رَضِيَ اللهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ»
خداوند از آنان خشنود است و آنان از او خشنودند.

▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۵، صص ۱۷۸-۱۷۷.

#لحظۀ‌خوش
#شکوه_نیایش_جلد۵

@rahe_aseman
🌾🌿🌾

امام سجاد علیه‌السلام به زيباترين و عابدانه‌ترين وجهِ ممکن برای ذات حق استدلال می‌آورد:
الهی، اگر رهايمان کنی و به فضلت فقرمان را جبران نکنی، آن را که از تو سعادت خواسته، محروم کرده‌ای و آن را که از تو هديه طلبيده، بی‌نصيب گذاشته‌ای؛ حال آنکه شأن تو اين نيست که کسی را که به درگاهت روی می‌آورد، نوميد کنی.

▫ شکوه نیایش، شرح صحیفۀ سجادیه، جلد۲، ص۶۰۲

#لحظۀ‌خوش
#شکوه_نیایش_جلد2

@rahe_aseman

🌾🌿🌾


«سَجْده» در لغت به معنای خضوع و تواضع است؛ اما سجده در اصطلاح به معنای گذاردن پيشانی بر روی زمين برای عبادت پروردگار است.
سجده عبادی‌ترين عملی است كه موحّدان انجام می‌دهند و نزديك‌ترين و خوش‌ترين حالتی است كه در مواجهه با خداوند از آدميان سر می‌زند.
در اين حالت آدمی به قوس صعود بندگی می‌رسد:
«أَقْرَبُ‏ مَا يَكُونُ‏ الْعَبْدُ مِنَ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ هُوَ سَاجِدٌ».
نزديك‌ترين حالت بنده به خدای عزوجل زمانی است كه در سجده است.

طاوس یمانی گوید: شبی (در مسجدالحرام) وارد حجر اسماعیل شدم. امام سجاد(ع) وارد شد و به نماز ایستاد. مدتی طولانی نماز خواند، سپس به سجده رفت. من (با خود) گفتم او مردی صالح از اهل بیتی نیکوکار است، حتماً به دعایش گوش فرا دهم.
شنیدم که در سجده می‌گوید:
«عُبَیْدُکَ بِفِنَائِکَ مِسْکِینُکَ بِفِنَائِکَ فَقِیرُکَ بِفِنَائِکَ سَائِلُکَ‏ بِفِنَائِکَ»
بندۀ کوچک تو در آستانۀ توست، درماندۀ تو در آستانۀ توست، نیازمند به تو در آستانۀ توست، درخواست‌کننده از تو در آستانۀ توست.
طاوس گوید: از آن پس هیچ‌گاه نشد که در سختی (و مشکلی) این دعا را بخوانم، مگر آنکه مشکلم برطرف ‌شد.

▫️کتاب مشکاة، تفسیر قرآن کریم، ج۱۴، صص ۵۳۵‌-‌۵۳۶.
▫️کتاب شرح وصال، شرح صحیفه سجادیه، ص ۴۹.


#لحظۀ‌خوش
#مشکاة_جلد14
#شرح_وصال
#سجده_برای_طلب_مغفرت

@rahe_aseman
🌿🌾🌿

امام سجاد علیه‌السلام در این دعا كه به پاسداری از مرزهای اسلام و مقابله با دشمنان متجاوز اختصاص دارد، به بیان فلسفه و هدف جهاد خالصانه برای هر مجاهد مسلمان می‌پردازد:

نخستین هدف «لِیكُونَ دِینُكَ الأَعْلَی» است.
دومین فلسفۀ مجاهده در كلام امام
«وَ حِزْبُكَ الأَقْوَی» است.
سومین فلسفه و هدف جهاد در راه خدا
«وَ حَظُّكَ الأَوْفَی» است.

بدین ترتیب، حضرت زین‌العابدین علیه‌السلام سه ضلع فلسفۀ مجاهده را، اعتلا و شرافت دین، قوّت و اقتدار مسلمانان و برترین حدّ بهره‌مندی دین و اهل دین بیان فرمود.

▫️ با مرزبانان، شرح دعای۲۷صحیفۀ سجادیه، ص۱۳۵-۱۳۰.

#لحظۀ‌خوش
#با_مرزبانان

@rahe_aseman

🌾🌿🌾



غفلت عارضه‌ای است که در روح انسان پدید می‌آید و به معنای توجه نداشتن جدی به چیزی است که باید در کانون توجه انسان باشد.
غفلت به‌یک‌باره گریبان انسان را می‌گیرد؛ اما اسباب آن به‌تدریج در وجود گرد می‌آید و انسان، خود این اسباب را فراهم می‌کند. بی‌توجهی‌های تدریجی و جزئی سرانجام به غفلتی خانمان‌سوز منجر می‌شود.
هنگامی که غفلت در جان می‌نشیند، هدف زندگی، چیستی دنیا، چیستی آفرینش، چرایی حضور انسان در این سرا و نقش و وظیفۀ او در این هستی، همگی زیر سؤال می‌رود و به هیچ انگاشته می‌شود. نقطۀ مقابل غفلت، ذکر است. همان گونه که جای غفلت در قلب است، جای ذکر نیز باید در قلب انسان باشد تا غفلت را بشوید و بزداید.

آری، قلب است که باید به ذکر خداوند آبادان بشود. از امام جعفر صادق(ع) نیز نقل شده است:
و مقصود از ذكر خدا فقط سبحان الله و الحمد لله و لا اله لا الله و الله اكبر نيست؛ بلكه آن است كه هرگاه چيزی از امر خدای عزوجل به تو رسید، آن را انجام دهي یا آن هنگام كه از جانب خداوند عزوجل نهیِ از چيزی به تو رسيد، آن را ترك كنی.

▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۴، ص ۶۵۸-۶۵۶.
#لحظۀ‌خوش
#شکوه_نیایش_جلد۴

@rahe_aseman
🌿🌾🌿

🌿🌾🌿



ادب دینی و اسلامی آن است که اولین چیزی که فرد حاجتمند باید از انسان مسلمان ببیند، روی گشادۀ اوست.  فرقی هم نمی‌کند که نیازمند، خویش باشد یا بیگانه، نزدیک باشد یا دور، فقیر باشد یا غنی. در این حال است که فرد حاجتمند می‌تواند خواسته‌اش را به او بگوید. اما اگر از همان اول در نگاه او خشم را ببیند، دهان می‌دوزد و از بیان خواسته پشیمان می‌شود.

به دنبال چهرۀ گشاده، گفتار لَیِّن و معروف یعنی سخن نرم و دلنشین مطرح می‌شود. اگر کسی توانایی کمک ندارد، می‌باید با زبان نرم و شیرین و دلجو سخن بگوید، تا اگر باری برنمی‌دارد، لااقل زخمی نیز بر دل نگذارد. در حدیث شریف آمده است:
«إِنَّ حَوَائِجَ النَّاسِ إِلَيْكُمْ نِعْمَةٌ مِنَ اللهِ عَلَيْكُمْ فَاغْتَنِمُوهَا فَلَا تَمَلُّوهَا فَتَتَحَوَّلَ نِقَماً».
به‌درستی نيازهای مردم كه پيش شما می‌آورند نعمتی از جانب خداوند بر شماست؛ پس آن‌ها را غنيمت بشماريد و از آن نعمت، دلگير نشويد كه تبديل به نقمت می‌شود.

▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۵، صص ۱۹۳-۱۹۲.

#لحظۀ‌خوش
#شکوه_نیایش_جلد۵


@rahe_aseman
🌿🌾🌿