منظومه اقتصادی رهبر انقلاب در نامگذاری سال‌ها _ ۱
✏️ امیر حمزه‌نژاد
📝 #خط_رهبری به مناسبت نامگذاری سال ۱۴۰۳ با عنوان «جهش #تولید با مشارکت مردم» از سوی رهبر معظم انقلاب، در یادداشتی به تبیین منظومه اقتصادی رهبر معظم انقلاب ناظر به انتخاب شعارهای سال می‌پردازد.
🔸تولید در منظر و هدفگذاری رهبر معظم انقلاب باعث رشد و پیشرفت اقتصادی می‌شود. تولید در بطن خود حائز ویژگی‌های مهم اقتصادی اجتماعی است که بنیادی‌ترین آن مشارکت مردمی و همچنین #امیدآفرینی و خودکفایی برای رسیدن به فضای ثبات و رشد اقتصادی است. اما باید گفت به عینه مشارکت مردم در اقتصاد خود به عنوان یکی از مهمترین شاخص‌های رشد در جهان به شمار می‌رود. شاخص رشدی که تنها رویه تئوریک و نظری ندارد بلکه در عمل نیز بسیار اثبات شده و قابل اتکاست.
🔹شاخص پیشرفتی به نام #مشارکت مردمی
موضوع مهم استفاده از این ظرفیت است که اگر به خوبی از آن بهره برداری شود می‌تواند به رشدی شتابان در حوزه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی منجر شود. نیروی انسانی در اقتصاد بسیار مهم است. ماشین آلات وتجهیزات و سرمایه و کالا و بازار در این عرصه مهم است اما به سبب اینکه نیروی کار فعال به عنوان عامل و انجام دهنده کار و همچنین نیروی اثرگذار و مبتکر شناخته می‌شود در این عرصه بسیار مهمتر از موارد دیگر است و همه این موارد با تدبیر و فکر و عملکرد نیروی انسانی به عناصری مولد تبدیل می‌شوند.
🔸سرمایه انسانی در اقتصاد یکی از مهمترین عوامل در #رشد_اقتصادی به شمار می‌رود. سرمایه انسانی شامل کیفیت نیروی کار و د‌‌‌انش نهاد‌‌‌ینه شده در انسان است که باعث افزایش تولید و رشد اقتصادی کشورها می‌شود. البته استفاده مؤثر از نیروی انسانی در فرآیند پیشرفت اقتصادی و اجتماعی، بیش از هر چیز به سطح د‌‌‌انش، تلاش و خلاقیت آن ارتباط دارد که این خود در گرو سلامت روحی و جسمی اعضای آن جامعه است.
🔹اقتصاد ایران از سال ۱۳۸۵ وارد فازی از تحولات جمعیتی تحت عنوان پنجره جمعیتی شده است. این فاز جمعیتی شامل دوره زمانی است که در آن نسبت جمعیت فعال به حداکثر رسیده و نوعی ساختار جمعیتی مطلوب برای شتاب بخشیدن به بهره وری و رشد اقتصادی بوجود آمده است.
🔸در همین راستا، رهبر معظم انقلاب با تاکید به افزایش نقش و مشارکت مردمی بیان می‌فرمایند: « خط متعادل همین است: سرمایه‌ی #مردم و مدیریت مردم اقتصاد را بر دوش بگیرد و کنترل و هدایت به عهده‌ی دولت باشد. اگر چنانچه ان‌شاءاللَّه این کار بخوبی انجام بگیرد - که البته در کوتاه‌مدت هم انجام نمیگیرد؛ این جزو کارهای میان‌مدت و بلندمدت است و زحمت هم دارد - واقعاً یک فرجی برای اقتصاد کشور خواهد شد.» ۱۳۸۹/۰۶/۰۸
@rahbari_plus
✏️ امیر حمزه‌نژاد
📝 #خط_رهبری به مناسبت نامگذاری سال ۱۴۰۳ با عنوان «جهش #تولید با مشارکت مردم» از سوی رهبر معظم انقلاب، در یادداشتی به تبیین منظومه اقتصادی رهبر معظم انقلاب ناظر به انتخاب شعارهای سال می‌پردازد.
🔸تولید در منظر و هدفگذاری رهبر معظم انقلاب باعث رشد و پیشرفت اقتصادی می‌شود. تولید در بطن خود حائز ویژگی‌های مهم اقتصادی اجتماعی است که بنیادی‌ترین آن مشارکت مردمی و همچنین #امیدآفرینی و خودکفایی برای رسیدن به فضای ثبات و رشد اقتصادی است. اما باید گفت به عینه مشارکت مردم در اقتصاد خود به عنوان یکی از مهمترین شاخص‌های رشد در جهان به شمار می‌رود. شاخص رشدی که تنها رویه تئوریک و نظری ندارد بلکه در عمل نیز بسیار اثبات شده و قابل اتکاست.
🔹شاخص پیشرفتی به نام #مشارکت مردمی
موضوع مهم استفاده از این ظرفیت است که اگر به خوبی از آن بهره برداری شود می‌تواند به رشدی شتابان در حوزه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی منجر شود. نیروی انسانی در اقتصاد بسیار مهم است. ماشین آلات وتجهیزات و سرمایه و کالا و بازار در این عرصه مهم است اما به سبب اینکه نیروی کار فعال به عنوان عامل و انجام دهنده کار و همچنین نیروی اثرگذار و مبتکر شناخته می‌شود در این عرصه بسیار مهمتر از موارد دیگر است و همه این موارد با تدبیر و فکر و عملکرد نیروی انسانی به عناصری مولد تبدیل می‌شوند.
🔸سرمایه انسانی در اقتصاد یکی از مهمترین عوامل در #رشد_اقتصادی به شمار می‌رود. سرمایه انسانی شامل کیفیت نیروی کار و د‌‌‌انش نهاد‌‌‌ینه شده در انسان است که باعث افزایش تولید و رشد اقتصادی کشورها می‌شود. البته استفاده مؤثر از نیروی انسانی در فرآیند پیشرفت اقتصادی و اجتماعی، بیش از هر چیز به سطح د‌‌‌انش، تلاش و خلاقیت آن ارتباط دارد که این خود در گرو سلامت روحی و جسمی اعضای آن جامعه است.
🔹اقتصاد ایران از سال ۱۳۸۵ وارد فازی از تحولات جمعیتی تحت عنوان پنجره جمعیتی شده است. این فاز جمعیتی شامل دوره زمانی است که در آن نسبت جمعیت فعال به حداکثر رسیده و نوعی ساختار جمعیتی مطلوب برای شتاب بخشیدن به بهره وری و رشد اقتصادی بوجود آمده است.
🔸در همین راستا، رهبر معظم انقلاب با تاکید به افزایش نقش و مشارکت مردمی بیان می‌فرمایند: « خط متعادل همین است: سرمایه‌ی #مردم و مدیریت مردم اقتصاد را بر دوش بگیرد و کنترل و هدایت به عهده‌ی دولت باشد. اگر چنانچه ان‌شاءاللَّه این کار بخوبی انجام بگیرد - که البته در کوتاه‌مدت هم انجام نمیگیرد؛ این جزو کارهای میان‌مدت و بلندمدت است و زحمت هم دارد - واقعاً یک فرجی برای اقتصاد کشور خواهد شد.» ۱۳۸۹/۰۶/۰۸
@rahbari_plus
🔰 #یادداشت | معجزه «امید» در «جنگ روایت‌ها» _ ۱
✏️ فاطمه رایگانی - پژوهشگر معارف انقلاب اسلامی
📝 نخستین و ریشه‌ای‌ترین جهاد انسان چیست؟ کمتر کسی فکرش را می‌کند که پاسخ این سوال «#امیدآفرینی» باشد. (رهبر انقلاب ۲۲/۱۱/۹۷، بیانیه گام دوم انقلاب) اما رهبر انقلاب چنان به این جمله باور دارند که برای تحقق گام دوم انقلاب پیش از هر توصیه و تجویزی، «#امید» را ضروری می‌دانند و جهاد انسان در نگاه ایشان از پرورش نهال امید آغاز می‌شود. به‌رغم این تأکید صریح به‌نظر می‌رسد مفهوم امید در ادبیات انقلاب اسلامی در اجمال باقی مانده و به دلیل بدیهی پنداشته‌شدن ابعاد آن واکاوی نشده است. در قدم اول لازم است بپرسیم چرا امید چنین جایگاهی دارد؟
* امید متضمن عمل است
🔸ما گاهی مفاهیمی چون خوش‌بینی، آرزو، رویا و امید را خلط می‌کنیم. امید صرفا احساس خوبی نسبت به #آینده نیست. امید در نگاه دینی متضمن عمل است. مثلاْ در روایتی از حضرت عیسی (علیه السلام) نقل شده است پیرمردی در حال کار روی زمین کشاورزی خود بود و حضرت عیسی (علیه السلام) بر او گذشت و از خدا خواست که امید او را بگیرد. ناگهان پیرمرد دست از کار کشید و به گوشه‌ای نشست. عیسی (علیه السلام) مجدد از خدا خواست امید را به او بازگرداند و پیرمرد برخاست و به کار مشغول شد. (علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۱۴، ص ۳۲۹) در علوم انسانی نیز کمابیش همین تعریف حاکم است. چنانچه در روانشناسی مثبت‌گرا، امید یعنی برای آینده‌ای که در راه است بهترین چیزها را داشتن و کارکردن برای تحقق آن! (پیترسون و سیلگمن، روانشناسی مثبت‌نگر، ص ۳۰) یعنی امید هم‌زمان شکلی از عمل و شکلی از باور است.
🔹به تعبیر دقیق‌تر امید آن نقطه‌ای است که حاضر می‌شوی برای باوری نیکو به آینده، اکنون دست به عمل بزنی و هر عملی متضمن هزینه دادن است. دانش‌آموزی که رویای خوش پزشک‌شدن در او به این باور تبدیل شود که چنین اتفاقی برای آینده او خوب است داوطلبانه از وقت بازی و تفریح برای درس‌خواندن هزینه می‌کند و این معجزه‌ی امید است! همان چیزی که هر کشوری برای حرکت به سمت آینده به آن نیاز دارد. درواقع امید فرد را ملزم می‌کند که سناریوهای گوناگون را تخیل و پیش‌بینی کند و عوامل مخاطره‌برانگیز را برآورد کرده و به ارزش‌های دخیل در موقعیت معترف شود. اگر من از سر امید به نتیجه‌ای با مخاطراتی مواجه شدم آيا آن نتیجه ارزش این خطرها را دارد؟ (استان ون هوفت، امید، نشربیدگل، ص ۱۵) این همان بُعد از امید است که معمولا مغفول واقع می‌شود.
🔸انسانِ امیدوار صرفا انسان راضی از اکنون نیست که با شمردن دستاوردها رضایتش را بالا ببریم. بلکه کسی است که آمادگی مشارکت در طرح آينده را دارد و هزینه این مشارکت را هم می‌پردازد و اگر چنین نشود حرکتی رو به آینده رخ نخواهد داد.
حال اگر این تصویر به مقیاس #اجتماع دربیاید و بتواند برای رسیدن به یک هدف برنامه‌ریزی، تلاش و همکاری مشترک ایجاد کند می‌توان گفت امید اجتماعی شکل گرفته است. (رک، ریچارد رورتی، فلسفه و امید اجتماعی، نشر نی) انسان امیدوار انسانی است که خود را در ایجاد یک سرنوشت مطلوب برای خود اثرگذار می‌بیند پس برای تحقق آن سرنوشت قیام می‌کند. همین الگو در مقیاس یک ملت برای تحقق یک سرنوشت جمعی مشترک جامعه امیدوار را می‌سازد.
پس هر توصیه‌ای به هر اقدامی درصورتی معنا دارد که مقدم بر آن توصیه، امیدِ حرکت‌دهنده و پیشبرنده وجود داشته باشد.
🔹 از همین رو در بیانیه‌ی #گام_دوم انقلاب اسلامی توصیه بر امید مقدم بر ۷ توصیه‌ی عملی بعدی و به‌عنوان یک توصیه‌ی فراگیر و بنیادین مطرح می‌شود و معنابخش توصیه‌های دیگر است. در مقابل، دشمنان انقلاب نیز همین نقطه را کانون توطئه‌ی خود قرار داده و سیاست تبلیغی و رسانه‌ای و فعّال‌ترین برنامه‌های آنها، مأیوس‌سازی مردم و حتّی مسئولان و مدیران ما از آینده است. (رهبر انقلاب ۲۲/۱۱/۹۷، بیانیه گام دوم انقلاب) هدف از این اقدامات خاموش‌کردن امید است که سست‌شدن اراده را در پی دارد. یأس یعنی بن‌بست؛ از کسی که احساس بن‌بست کند، نمی‌شود توقّع داشت درست کار کند. (رهبر انقلاب ۱/۱/۱۴۰۳، بیانات نوروزی در جمع اقشار مختلف مردم) برای همین درواقع جنگ امروز جنگ امید است و در برابر نیرویی که سخت‌ترین اقدامات را برای از بین بردن امید می‌کند، اصلی‌ترین جهاد این است که امید را زنده نگه داریم (رهبر انقلاب ۱۶/۵/۹۱، بیانات در دیدار با دانشجویان) تا حرکت و اقدام لازم برای انجام این توصیه‌های راهبردی شکل بگیرد.
@rahbari_plus
✏️ فاطمه رایگانی - پژوهشگر معارف انقلاب اسلامی
📝 نخستین و ریشه‌ای‌ترین جهاد انسان چیست؟ کمتر کسی فکرش را می‌کند که پاسخ این سوال «#امیدآفرینی» باشد. (رهبر انقلاب ۲۲/۱۱/۹۷، بیانیه گام دوم انقلاب) اما رهبر انقلاب چنان به این جمله باور دارند که برای تحقق گام دوم انقلاب پیش از هر توصیه و تجویزی، «#امید» را ضروری می‌دانند و جهاد انسان در نگاه ایشان از پرورش نهال امید آغاز می‌شود. به‌رغم این تأکید صریح به‌نظر می‌رسد مفهوم امید در ادبیات انقلاب اسلامی در اجمال باقی مانده و به دلیل بدیهی پنداشته‌شدن ابعاد آن واکاوی نشده است. در قدم اول لازم است بپرسیم چرا امید چنین جایگاهی دارد؟
* امید متضمن عمل است
🔸ما گاهی مفاهیمی چون خوش‌بینی، آرزو، رویا و امید را خلط می‌کنیم. امید صرفا احساس خوبی نسبت به #آینده نیست. امید در نگاه دینی متضمن عمل است. مثلاْ در روایتی از حضرت عیسی (علیه السلام) نقل شده است پیرمردی در حال کار روی زمین کشاورزی خود بود و حضرت عیسی (علیه السلام) بر او گذشت و از خدا خواست که امید او را بگیرد. ناگهان پیرمرد دست از کار کشید و به گوشه‌ای نشست. عیسی (علیه السلام) مجدد از خدا خواست امید را به او بازگرداند و پیرمرد برخاست و به کار مشغول شد. (علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۱۴، ص ۳۲۹) در علوم انسانی نیز کمابیش همین تعریف حاکم است. چنانچه در روانشناسی مثبت‌گرا، امید یعنی برای آینده‌ای که در راه است بهترین چیزها را داشتن و کارکردن برای تحقق آن! (پیترسون و سیلگمن، روانشناسی مثبت‌نگر، ص ۳۰) یعنی امید هم‌زمان شکلی از عمل و شکلی از باور است.
🔹به تعبیر دقیق‌تر امید آن نقطه‌ای است که حاضر می‌شوی برای باوری نیکو به آینده، اکنون دست به عمل بزنی و هر عملی متضمن هزینه دادن است. دانش‌آموزی که رویای خوش پزشک‌شدن در او به این باور تبدیل شود که چنین اتفاقی برای آینده او خوب است داوطلبانه از وقت بازی و تفریح برای درس‌خواندن هزینه می‌کند و این معجزه‌ی امید است! همان چیزی که هر کشوری برای حرکت به سمت آینده به آن نیاز دارد. درواقع امید فرد را ملزم می‌کند که سناریوهای گوناگون را تخیل و پیش‌بینی کند و عوامل مخاطره‌برانگیز را برآورد کرده و به ارزش‌های دخیل در موقعیت معترف شود. اگر من از سر امید به نتیجه‌ای با مخاطراتی مواجه شدم آيا آن نتیجه ارزش این خطرها را دارد؟ (استان ون هوفت، امید، نشربیدگل، ص ۱۵) این همان بُعد از امید است که معمولا مغفول واقع می‌شود.
🔸انسانِ امیدوار صرفا انسان راضی از اکنون نیست که با شمردن دستاوردها رضایتش را بالا ببریم. بلکه کسی است که آمادگی مشارکت در طرح آينده را دارد و هزینه این مشارکت را هم می‌پردازد و اگر چنین نشود حرکتی رو به آینده رخ نخواهد داد.
حال اگر این تصویر به مقیاس #اجتماع دربیاید و بتواند برای رسیدن به یک هدف برنامه‌ریزی، تلاش و همکاری مشترک ایجاد کند می‌توان گفت امید اجتماعی شکل گرفته است. (رک، ریچارد رورتی، فلسفه و امید اجتماعی، نشر نی) انسان امیدوار انسانی است که خود را در ایجاد یک سرنوشت مطلوب برای خود اثرگذار می‌بیند پس برای تحقق آن سرنوشت قیام می‌کند. همین الگو در مقیاس یک ملت برای تحقق یک سرنوشت جمعی مشترک جامعه امیدوار را می‌سازد.
پس هر توصیه‌ای به هر اقدامی درصورتی معنا دارد که مقدم بر آن توصیه، امیدِ حرکت‌دهنده و پیشبرنده وجود داشته باشد.
🔹 از همین رو در بیانیه‌ی #گام_دوم انقلاب اسلامی توصیه بر امید مقدم بر ۷ توصیه‌ی عملی بعدی و به‌عنوان یک توصیه‌ی فراگیر و بنیادین مطرح می‌شود و معنابخش توصیه‌های دیگر است. در مقابل، دشمنان انقلاب نیز همین نقطه را کانون توطئه‌ی خود قرار داده و سیاست تبلیغی و رسانه‌ای و فعّال‌ترین برنامه‌های آنها، مأیوس‌سازی مردم و حتّی مسئولان و مدیران ما از آینده است. (رهبر انقلاب ۲۲/۱۱/۹۷، بیانیه گام دوم انقلاب) هدف از این اقدامات خاموش‌کردن امید است که سست‌شدن اراده را در پی دارد. یأس یعنی بن‌بست؛ از کسی که احساس بن‌بست کند، نمی‌شود توقّع داشت درست کار کند. (رهبر انقلاب ۱/۱/۱۴۰۳، بیانات نوروزی در جمع اقشار مختلف مردم) برای همین درواقع جنگ امروز جنگ امید است و در برابر نیرویی که سخت‌ترین اقدامات را برای از بین بردن امید می‌کند، اصلی‌ترین جهاد این است که امید را زنده نگه داریم (رهبر انقلاب ۱۶/۵/۹۱، بیانات در دیدار با دانشجویان) تا حرکت و اقدام لازم برای انجام این توصیه‌های راهبردی شکل بگیرد.
@rahbari_plus