رادیو هت‌تریک - آنالیز و تحلیل فوتبال
📊 آنالیز تاکتیکی چلسی مدل پوچتینو (قسمت اول) امضای پوچتینو حتی تو پیش فصل چلسی مشهوده و از الان میشه تغییراتی که تیم نسبت به زمان لمپارد و پاتر داشت رو حس کرد. نکات تاکتیکی چلسی جدید رو میخوایم در سه بخش امور تهاجمی، امور تدافعی و نقاط ضعف بررسی کنیم: 🏃…
📊 آنالیز تاکتیکی چلسی مدل پوچتینو (قسمت دوم)
امضای پوچتینو حتی تو پیش فصل چلسی مشهوده و از الان میشه تغییراتی که تیم نسبت به زمان لمپارد و پاتر داشت رو حس کرد. نکات تاکتیکی چلسی جدید رو میخوایم در سه بخش امور تهاجمی، امور تدافعی و نقاط ضعف بررسی کنیم:
🏃 امور تدافعی:
1⃣ نکته قابل توجه از تفاوت چلسی پوچتینو و فصل قبل رعایت فشردگی تو خط دفاع 4 نفره‌س. فولبک ها با فاصله نزدیک به سنتربک ها دفاع میکنن و راه حمله از عمق رو میبندن. در حالیکه فضای بین مدافعین تو چلسی فصل قبل جولانگاه انواع پاس و فرار مهاجمین شده بود. البته رعایت این اصل تو چلسی امسال کانال های کناری رو شدیدا باز میذاره که ممکنه در آینده به ضعف چلسی تبدیل بشه. وظیفه فولبک ها برای جمع شدن و باز شدن به موقع بیش از پیش مهم شده.
2⃣ چند فصل بود که حتی تیم های چمپیونشیپ به راحتی از پرس چلسی درمیومدن ولی تو پیش فصل نسبتا high press هم به دفعات بیشتر و هم به کیفیت بیشتری اجرا میشد. بازیکنایی که فشار رو روی بازیکن صاحب توپ میذارن به خوبی توسط بقیه بازیکنا حمایت میشدن. در واقع بقیه، گزینه های پاس رو به دقت مارک میکردن. مهمترین اصل تو high press رعایت فاصله بین خطوطه که داره بهتر اجرا میشه. در عین حال پرس توی دقایقی از بازی پخش میشه تا بدن بازیکنا خالی نکنه.
3⃣ تو بازه ای که high press اجرا نمیشه mid block به دقت در دستور کاره. اجازه بازیسازی به راحتی به تیم مقابل داده نمیشه چون مارک گزینه های پاس با وسواس بیشتری صورت میگیره
4⃣ هافبک ها دوندگی بیشتری پیدا کردن و کمتر اجازه شوتزنی میدن (خیال کپا رو مخصوصا جمعتر کردن!). زون 14 تو چند فصل اخیر پاشنه آشیل چلسی شده بود.
5⃣ توانایی shadow press نیکولاس جکسون خیلی به پرس چلسی کمک کرده. الگوی دویدن جکسون مدافع صاحب توپ رو بلاتصمیم میکنه و تا جایی بهش نزدیک میشه که حتی میتونه مث یه هافبک دفاعی توپ ربایی کنه.
ادامه دارد...
#hamed4030
@radiohattrick
امضای پوچتینو حتی تو پیش فصل چلسی مشهوده و از الان میشه تغییراتی که تیم نسبت به زمان لمپارد و پاتر داشت رو حس کرد. نکات تاکتیکی چلسی جدید رو میخوایم در سه بخش امور تهاجمی، امور تدافعی و نقاط ضعف بررسی کنیم:
🏃 امور تدافعی:
1⃣ نکته قابل توجه از تفاوت چلسی پوچتینو و فصل قبل رعایت فشردگی تو خط دفاع 4 نفره‌س. فولبک ها با فاصله نزدیک به سنتربک ها دفاع میکنن و راه حمله از عمق رو میبندن. در حالیکه فضای بین مدافعین تو چلسی فصل قبل جولانگاه انواع پاس و فرار مهاجمین شده بود. البته رعایت این اصل تو چلسی امسال کانال های کناری رو شدیدا باز میذاره که ممکنه در آینده به ضعف چلسی تبدیل بشه. وظیفه فولبک ها برای جمع شدن و باز شدن به موقع بیش از پیش مهم شده.
2⃣ چند فصل بود که حتی تیم های چمپیونشیپ به راحتی از پرس چلسی درمیومدن ولی تو پیش فصل نسبتا high press هم به دفعات بیشتر و هم به کیفیت بیشتری اجرا میشد. بازیکنایی که فشار رو روی بازیکن صاحب توپ میذارن به خوبی توسط بقیه بازیکنا حمایت میشدن. در واقع بقیه، گزینه های پاس رو به دقت مارک میکردن. مهمترین اصل تو high press رعایت فاصله بین خطوطه که داره بهتر اجرا میشه. در عین حال پرس توی دقایقی از بازی پخش میشه تا بدن بازیکنا خالی نکنه.
3⃣ تو بازه ای که high press اجرا نمیشه mid block به دقت در دستور کاره. اجازه بازیسازی به راحتی به تیم مقابل داده نمیشه چون مارک گزینه های پاس با وسواس بیشتری صورت میگیره
4⃣ هافبک ها دوندگی بیشتری پیدا کردن و کمتر اجازه شوتزنی میدن (خیال کپا رو مخصوصا جمعتر کردن!). زون 14 تو چند فصل اخیر پاشنه آشیل چلسی شده بود.
5⃣ توانایی shadow press نیکولاس جکسون خیلی به پرس چلسی کمک کرده. الگوی دویدن جکسون مدافع صاحب توپ رو بلاتصمیم میکنه و تا جایی بهش نزدیک میشه که حتی میتونه مث یه هافبک دفاعی توپ ربایی کنه.
ادامه دارد...
#hamed4030
@radiohattrick
رادیو هت‌تریک - آنالیز و تحلیل فوتبال
📊 آنالیز تاکتیکی چلسی مدل پوچتینو (قسمت دوم) امضای پوچتینو حتی تو پیش فصل چلسی مشهوده و از الان میشه تغییراتی که تیم نسبت به زمان لمپارد و پاتر داشت رو حس کرد. نکات تاکتیکی چلسی جدید رو میخوایم در سه بخش امور تهاجمی، امور تدافعی و نقاط ضعف بررسی کنیم: 🏃…
📊 آنالیز تاکتیکی چلسی مدل پوچتینو (قسمت آخر)
امضای پوچتینو حتی تو پیش فصل چلسی مشهوده و از الان میشه تغییراتی که تیم نسبت به زمان لمپارد و پاتر داشت رو حس کرد. نکات تاکتیکی چلسی جدید رو میخوایم در سه بخش امور تهاجمی، امور تدافعی و نقاط ضعف بررسی کنیم:
🏃 نقاط ضعف:
1⃣ چلسی هنوز تو بیرون اومدن از پرس حریف مشکل داره. توپ بعد چند رفت و برگشت توسط کپا یا بازیکن دیگه ای به صورت لانگ بال ارسال میشه و چون مهاجم قلدری جلوی زمین برای حفظ توپ وجود نداره مالکیت از دست میره. یادمون نره جکسون علی رغم عملکرد خوبش آمار موفقیت هوایی پایینی داره که تو لیگ جزیره نسبت به لالیگا بیشترم به چشم میاد.
2⃣ نبود هافبک پست 6 که تخریب بازی حریف رو انجام بده یه مشکل دیگس. فاصله استاندارد بین خطوط نسبت به فصل قبل بهتر شده اما این موضوع نمیتونه اهمیت وجود هافبک تخریبگر رو حذف کنه.
3⃣ با وجود هماهنگی مثلث هجومی همچنان تو بعضی حملات بازیکنا وقتی به پشت محوطه میرسن گیج میشن و راهی جز تک روی یا شوتزنی پیدا نمیکنن.
4⃣ جناح راست به اندازه جناح چپ فعال نیست. جیمز بعد مصدومیت چابکی چیلول و حتی کوکوریا رو نداره و نمیتونه به سرعت به حملات اضافه شه. از طرفی وینگر راست تکنیکی و پای مخالفی هم وجود نداره که فضا رو برای اورلپ جیمز فراهم کنه.
5⃣ استفاده از مهاجم خارج باکس وقتی جواب میده که گلزنی بالا توسط وینگرها تضمین شده باشه. حتی اگه جکسون فضا رو برای مودریک و استرلینگ فراهم کنه اونا فینیشینگ بالایی برا گلزنی ندارن. پس چلسی باید به فکر خرید مهاجم معطوف به باکس برای پیشگیری از مشکل احتمالی باشه یا جکسون باید بتونه در حد کسی مثل کین وظایف بیرون و درون محوطه رو به نحو احسن انجام بده...
6⃣ هافبک پست 10 باید از خلاقیت ارسال پاس کلیدی برخوردار باشه که چوکومکا و ماتسن برای این موضوع کافی نیستن. حتی اگه انکونکو مصدوم نمیشد معلوم نبود چقد تو این پست سازگار میشد. به جز بازیای معدودی که تاکتیک انتقال سریع با چوکومکا بهتر انجام میشه، خلا بازیکن خلاق برای اون پست واضحه. شاید راه حل پوچتینو استفاده از انزو تو اون پست باشه...
7⃣ فشردگی مدافعان چلسی فضا رو در کناره ها برای حریف باز میذاره. جایی که یا فولبک ها باید روی حرکت آکاردئونی برای باز و بسته شدن مسلط بشن یا وینگرها کمک بیشتری به امر دفاع بکنن.
8⃣ تیاگو سیلوا به عنوان سوییپر تو سیستم 3 دفاعه کسیه که اشتباهات بقیه رو جبران میکنه اما به عنوان سنتربک تو سیستم 4 دفاعه کسیه که بقیه اشتباهاتش رو جبران میکنن. تجربه بالا و عملکرد بی نظیرش نباید باعث بشه از افزایش سن و کندی سرعتش غافل شد. پس باید مراقب تهدیدی به نام دیساسی باشه...
9⃣ به طور کلی چلسی تو بازیای پیش فصل بسیار فضامحور بازی کرد یعنی با تیمایی مواجه شد که دغدغه نتیجه گیری نداشتن و از بالا دفاع میکردن. بنابراین چلسی اکثر موقعیت هاشو با استفاده از فاصله بین خطوط حریف ساخت و نتونست هنگام لو بلاک حریف خطرساز بشه. این موضوع تو لیگ جزیره که خیلی از تیم ها به بستن فضاها و استفاده از لو بلاک مشهورن میتونه نگران کننده باشه مخصوصا که هافبک خلاق پست 10 هم خریداری نشده
#hamed4030
@radiohattrick
امضای پوچتینو حتی تو پیش فصل چلسی مشهوده و از الان میشه تغییراتی که تیم نسبت به زمان لمپارد و پاتر داشت رو حس کرد. نکات تاکتیکی چلسی جدید رو میخوایم در سه بخش امور تهاجمی، امور تدافعی و نقاط ضعف بررسی کنیم:
🏃 نقاط ضعف:
1⃣ چلسی هنوز تو بیرون اومدن از پرس حریف مشکل داره. توپ بعد چند رفت و برگشت توسط کپا یا بازیکن دیگه ای به صورت لانگ بال ارسال میشه و چون مهاجم قلدری جلوی زمین برای حفظ توپ وجود نداره مالکیت از دست میره. یادمون نره جکسون علی رغم عملکرد خوبش آمار موفقیت هوایی پایینی داره که تو لیگ جزیره نسبت به لالیگا بیشترم به چشم میاد.
2⃣ نبود هافبک پست 6 که تخریب بازی حریف رو انجام بده یه مشکل دیگس. فاصله استاندارد بین خطوط نسبت به فصل قبل بهتر شده اما این موضوع نمیتونه اهمیت وجود هافبک تخریبگر رو حذف کنه.
3⃣ با وجود هماهنگی مثلث هجومی همچنان تو بعضی حملات بازیکنا وقتی به پشت محوطه میرسن گیج میشن و راهی جز تک روی یا شوتزنی پیدا نمیکنن.
4⃣ جناح راست به اندازه جناح چپ فعال نیست. جیمز بعد مصدومیت چابکی چیلول و حتی کوکوریا رو نداره و نمیتونه به سرعت به حملات اضافه شه. از طرفی وینگر راست تکنیکی و پای مخالفی هم وجود نداره که فضا رو برای اورلپ جیمز فراهم کنه.
5⃣ استفاده از مهاجم خارج باکس وقتی جواب میده که گلزنی بالا توسط وینگرها تضمین شده باشه. حتی اگه جکسون فضا رو برای مودریک و استرلینگ فراهم کنه اونا فینیشینگ بالایی برا گلزنی ندارن. پس چلسی باید به فکر خرید مهاجم معطوف به باکس برای پیشگیری از مشکل احتمالی باشه یا جکسون باید بتونه در حد کسی مثل کین وظایف بیرون و درون محوطه رو به نحو احسن انجام بده...
6⃣ هافبک پست 10 باید از خلاقیت ارسال پاس کلیدی برخوردار باشه که چوکومکا و ماتسن برای این موضوع کافی نیستن. حتی اگه انکونکو مصدوم نمیشد معلوم نبود چقد تو این پست سازگار میشد. به جز بازیای معدودی که تاکتیک انتقال سریع با چوکومکا بهتر انجام میشه، خلا بازیکن خلاق برای اون پست واضحه. شاید راه حل پوچتینو استفاده از انزو تو اون پست باشه...
7⃣ فشردگی مدافعان چلسی فضا رو در کناره ها برای حریف باز میذاره. جایی که یا فولبک ها باید روی حرکت آکاردئونی برای باز و بسته شدن مسلط بشن یا وینگرها کمک بیشتری به امر دفاع بکنن.
8⃣ تیاگو سیلوا به عنوان سوییپر تو سیستم 3 دفاعه کسیه که اشتباهات بقیه رو جبران میکنه اما به عنوان سنتربک تو سیستم 4 دفاعه کسیه که بقیه اشتباهاتش رو جبران میکنن. تجربه بالا و عملکرد بی نظیرش نباید باعث بشه از افزایش سن و کندی سرعتش غافل شد. پس باید مراقب تهدیدی به نام دیساسی باشه...
9⃣ به طور کلی چلسی تو بازیای پیش فصل بسیار فضامحور بازی کرد یعنی با تیمایی مواجه شد که دغدغه نتیجه گیری نداشتن و از بالا دفاع میکردن. بنابراین چلسی اکثر موقعیت هاشو با استفاده از فاصله بین خطوط حریف ساخت و نتونست هنگام لو بلاک حریف خطرساز بشه. این موضوع تو لیگ جزیره که خیلی از تیم ها به بستن فضاها و استفاده از لو بلاک مشهورن میتونه نگران کننده باشه مخصوصا که هافبک خلاق پست 10 هم خریداری نشده
#hamed4030
@radiohattrick
#آنالیز_آماری_بازیکن
✍ واتارو اندو
هافبک ژاپنی تو انتهای مسیر بازیگریش جاده رویاهاش رو پیدا کرده و حالا باید دید میتونه کیفیتش رو از اشتوتگارت بوندسلیگا به لیورپول جزیره (!) بیاره. تو این بررسی #اندو با هافبک های بوندسلیگا تو فصلی که گذشت مقایسه شده. آمارها به صورت میانگین تو هر 90 دقیقه هستن!
🔝اول 4 آیتمی که اندو توشون جزو بازیکنان برتره:
1⃣ توانایی ارسال پاس کلیدی خوبی داره (1.42). شاید اگه بخواد جای فابینیو بازی کنه خیلی به کارش نیاد اما چیزیه که برای هر هافبکی لازمه. یولیان برانت با 2.74 پاس کلیدی تو هر بازی اوله.
2⃣ چیزی که لیورپول الان از هافبک دفاعیش میخواد درگیری های دفاعیه. کسی که رو پای بازیکن صاحب توپ بره و اجازه تصميم گیری نده. اندو تو هر بازی 2.62 بار وارد نبرد با بازیکن دریبل کننده میشه پس ینی همونیه که لیورپول میخواد. آرانگوییز با 3.65 رکوردار آلمانه.
3⃣ هافبک دفاعی باید دفع توپ خوبی داشته باشه و اندو با 1.94 اینو داره. گویلاوگوی از ولفسبورگ با 3.97 نفر اول لیسته.
4⃣ درگیری تو نبردهای هوایی هم مشخصه که لازمه. 58 درصد موفقیت نبرد هوایی اندو رو جزو بهترینا قرار داده. استاچ از ماینز با 70 درصد صدرنشينه.
❌ حالا 4 آیتمی که اندو نسبت به هم پست هاش ضعف داره:
1⃣ اندو خیلی نبرد بازنده داره (1.45). ولی این مورد میتونه تحت تاثیر این باشه که زیاد درگیر نبردها میشه پس آمار باختش بالا میره. اشتوگر از بوخوم با 2.18 از همه پایینتره.
2⃣ چیزی که باید لیورپولی ها رو بترسونه آمار لو دادن اندوعه. اون هر بازی 1.60 بار توپو لو میده که تو لیگ پر پرس جزیره میتونه بدترم بشه. موسیالا 2.87 بار توپ لو میده.
3⃣ موفقیت 82 درصدی پاس کوتاه آمار خوبی نیس. اونم وقتی کیمیچ 94 درصد پاس های کوتاهش موفقه.
4⃣ دفع توپ اندو خوبه ولی قطع توپش نه. این آپشن مهم یه هافبک دفاعیه. اون هر بازی زیر یک بار توپو قطع میکنه (0.80). هافلر از فرایبورگ این کارو 1.85 بار انجام میده.
در مجموع وقتی به عملکرد آماری اندو یه نگاه کامل میندازی تو هیچ موردی ستاره نیست و تو هیچ موردی هم مایه ننگ نیست. یه بازیکن متوسط که تو بعضی موارد کمی بالاتر از متوسطه حتی وقتی متر ارزیابی رو بوندسلیگا قرار بدیم نه هافبک های مطرح جهان. پس شاید بهتر باشه به دید فوتبالی (نه دید آماری) کلوپ و مدیریت لیورپول اعتماد کرد تا با بهبود وضعیت متوسط این بازیکن ازش یه ستاره بسازن.
#hamed4030
@radiohattrick
✍ واتارو اندو
هافبک ژاپنی تو انتهای مسیر بازیگریش جاده رویاهاش رو پیدا کرده و حالا باید دید میتونه کیفیتش رو از اشتوتگارت بوندسلیگا به لیورپول جزیره (!) بیاره. تو این بررسی #اندو با هافبک های بوندسلیگا تو فصلی که گذشت مقایسه شده. آمارها به صورت میانگین تو هر 90 دقیقه هستن!
🔝اول 4 آیتمی که اندو توشون جزو بازیکنان برتره:
1⃣ توانایی ارسال پاس کلیدی خوبی داره (1.42). شاید اگه بخواد جای فابینیو بازی کنه خیلی به کارش نیاد اما چیزیه که برای هر هافبکی لازمه. یولیان برانت با 2.74 پاس کلیدی تو هر بازی اوله.
2⃣ چیزی که لیورپول الان از هافبک دفاعیش میخواد درگیری های دفاعیه. کسی که رو پای بازیکن صاحب توپ بره و اجازه تصميم گیری نده. اندو تو هر بازی 2.62 بار وارد نبرد با بازیکن دریبل کننده میشه پس ینی همونیه که لیورپول میخواد. آرانگوییز با 3.65 رکوردار آلمانه.
3⃣ هافبک دفاعی باید دفع توپ خوبی داشته باشه و اندو با 1.94 اینو داره. گویلاوگوی از ولفسبورگ با 3.97 نفر اول لیسته.
4⃣ درگیری تو نبردهای هوایی هم مشخصه که لازمه. 58 درصد موفقیت نبرد هوایی اندو رو جزو بهترینا قرار داده. استاچ از ماینز با 70 درصد صدرنشينه.
❌ حالا 4 آیتمی که اندو نسبت به هم پست هاش ضعف داره:
1⃣ اندو خیلی نبرد بازنده داره (1.45). ولی این مورد میتونه تحت تاثیر این باشه که زیاد درگیر نبردها میشه پس آمار باختش بالا میره. اشتوگر از بوخوم با 2.18 از همه پایینتره.
2⃣ چیزی که باید لیورپولی ها رو بترسونه آمار لو دادن اندوعه. اون هر بازی 1.60 بار توپو لو میده که تو لیگ پر پرس جزیره میتونه بدترم بشه. موسیالا 2.87 بار توپ لو میده.
3⃣ موفقیت 82 درصدی پاس کوتاه آمار خوبی نیس. اونم وقتی کیمیچ 94 درصد پاس های کوتاهش موفقه.
4⃣ دفع توپ اندو خوبه ولی قطع توپش نه. این آپشن مهم یه هافبک دفاعیه. اون هر بازی زیر یک بار توپو قطع میکنه (0.80). هافلر از فرایبورگ این کارو 1.85 بار انجام میده.
در مجموع وقتی به عملکرد آماری اندو یه نگاه کامل میندازی تو هیچ موردی ستاره نیست و تو هیچ موردی هم مایه ننگ نیست. یه بازیکن متوسط که تو بعضی موارد کمی بالاتر از متوسطه حتی وقتی متر ارزیابی رو بوندسلیگا قرار بدیم نه هافبک های مطرح جهان. پس شاید بهتر باشه به دید فوتبالی (نه دید آماری) کلوپ و مدیریت لیورپول اعتماد کرد تا با بهبود وضعیت متوسط این بازیکن ازش یه ستاره بسازن.
#hamed4030
@radiohattrick
رادیو هت‌تریک - آنالیز و تحلیل فوتبال
📊 آنالیز تاکتیکی چلسی مدل پوچتینو (قسمت اول) امضای پوچتینو حتی تو پیش فصل چلسی مشهوده و از الان میشه تغییراتی که تیم نسبت به زمان لمپارد و پاتر داشت رو حس کرد. نکات تاکتیکی چلسی جدید رو میخوایم در سه بخش امور تهاجمی، امور تدافعی و نقاط ضعف بررسی کنیم: 🏃…
✍پیش فصل کجا فصل کجا؟!
تو این پست میخوایم به مقایسه تاکتیکی چلسی پوچتینو در بازی های پیش فصل و لیگ برتر بپردازیم. پست ریپلای شده تحلیلی از بازیای پیش فصله که میخوایم به همون ترتیب شماره ها وضعیت فعلی رو باهاش قیاس کنیم پس خوندن متن قبلی لازمه:
1⃣کانال مرکزی تا قبل از مصدوم شدن چوکومکا بازیسازی خوبی داشت و انزو و گلگر با همون نقشای پیش فصل توپو انتقال میدادن اما بعد از اون با ورود کایسدو به این مثلث و قرار گرفتن انزو تو راس بالاییش هیچ اثری از مدل پیش فصل نیست. بدون حضور انزو تو عقب زمین نه کایسدو نه گلگر توانایی پاس خط شکن ندارن و ناچارا توپو به کناره ها میبرن. کسی که جلوی دفاع پخش توپ میکنه واضح نیست و جایگیری دو نفر دیگه نظم پیش فصلو نداره. کانال های کناری هم هماهنگی پیش فصلو ندارن چون کلویل دفاع چپی نیس که بشه باهاش کار ترکیبی کرد و گوستو هم به اندازه جیمز با استرلینگ هماهنگ نشده و هر حرکتی از راست با دریبلینگ استرلینگ شکل میگیره.
2⃣برخلاف پیش فصل الگوی واضحی تو این مورد دیده نمیشه. سراسیمگی برا رسوندن توپ به محوطه و خیمه زدن رو دروازه حریف اجازه جلو اومدن حریف و ایجاد فضا رو نمیده.
3⃣جالبه که چیلول و مودریک حتی یه دقیقه هم از شروع فصل کنار هم بازی نکردن و فعال بودن سمت چپ دیگه قابل مشاهده نیست. ینی اگه مودریکی برای حمل توپ و ایجاد فضای فرار باشه فولبکی برای اورلپ نیست و اگه چیلولی برای اورلپ باشه وینگری برای ایجاد فضا نیست!
4⃣چلسی انقدر تو نتيجه عقب یا مساوی بوده که مالکیت زیادی رو ثبت کرده. پس خبری از ضد حمله و اجرای نکات گفته شده هم نیست. و همچنان شوت از زون 14 کلید گم شده چلسیه
5⃣کایسدو به عنوان هافبکی که عقبتره جذب شد و نسبت به پيش فصل شاهد پیشرفت بازیابی ها بودیم اما گلگر نفوذهای پیش فصلش رو تکرار نکرده و کمتر تو محوطه یا نزدیکش صاحب توپ میشه
6⃣وظایف جکسون همچنان هموناس ولی با این تفاوت که آخرش بی ثمرن. نه لحظه درستی رو برای پاس دادن انتخاب میکنه نه فرارهاش به گل ختم میشه. جمله آخر این بخش رو هم فعلا فراموشش کنین!
7⃣وینگرها هنوز بیشتر به عقب میان تا توپو به مناطق جلو ببرن و تعادلی که موجب بشه خودشون به عمق بزنن ایجاد نشده. موردی که حداقل نصف کارایی مودریک رو با توجه به سرعتش کم میکنه.
8⃣خیلی خیلی کمتر از پیش فصل به چشم میاد و این مورد هم نسبت به قبل با پسرفت همراه بوده
ادامه دارد...
#hamed4030
@radiohattrick
تو این پست میخوایم به مقایسه تاکتیکی چلسی پوچتینو در بازی های پیش فصل و لیگ برتر بپردازیم. پست ریپلای شده تحلیلی از بازیای پیش فصله که میخوایم به همون ترتیب شماره ها وضعیت فعلی رو باهاش قیاس کنیم پس خوندن متن قبلی لازمه:
1⃣کانال مرکزی تا قبل از مصدوم شدن چوکومکا بازیسازی خوبی داشت و انزو و گلگر با همون نقشای پیش فصل توپو انتقال میدادن اما بعد از اون با ورود کایسدو به این مثلث و قرار گرفتن انزو تو راس بالاییش هیچ اثری از مدل پیش فصل نیست. بدون حضور انزو تو عقب زمین نه کایسدو نه گلگر توانایی پاس خط شکن ندارن و ناچارا توپو به کناره ها میبرن. کسی که جلوی دفاع پخش توپ میکنه واضح نیست و جایگیری دو نفر دیگه نظم پیش فصلو نداره. کانال های کناری هم هماهنگی پیش فصلو ندارن چون کلویل دفاع چپی نیس که بشه باهاش کار ترکیبی کرد و گوستو هم به اندازه جیمز با استرلینگ هماهنگ نشده و هر حرکتی از راست با دریبلینگ استرلینگ شکل میگیره.
2⃣برخلاف پیش فصل الگوی واضحی تو این مورد دیده نمیشه. سراسیمگی برا رسوندن توپ به محوطه و خیمه زدن رو دروازه حریف اجازه جلو اومدن حریف و ایجاد فضا رو نمیده.
3⃣جالبه که چیلول و مودریک حتی یه دقیقه هم از شروع فصل کنار هم بازی نکردن و فعال بودن سمت چپ دیگه قابل مشاهده نیست. ینی اگه مودریکی برای حمل توپ و ایجاد فضای فرار باشه فولبکی برای اورلپ نیست و اگه چیلولی برای اورلپ باشه وینگری برای ایجاد فضا نیست!
4⃣چلسی انقدر تو نتيجه عقب یا مساوی بوده که مالکیت زیادی رو ثبت کرده. پس خبری از ضد حمله و اجرای نکات گفته شده هم نیست. و همچنان شوت از زون 14 کلید گم شده چلسیه
5⃣کایسدو به عنوان هافبکی که عقبتره جذب شد و نسبت به پيش فصل شاهد پیشرفت بازیابی ها بودیم اما گلگر نفوذهای پیش فصلش رو تکرار نکرده و کمتر تو محوطه یا نزدیکش صاحب توپ میشه
6⃣وظایف جکسون همچنان هموناس ولی با این تفاوت که آخرش بی ثمرن. نه لحظه درستی رو برای پاس دادن انتخاب میکنه نه فرارهاش به گل ختم میشه. جمله آخر این بخش رو هم فعلا فراموشش کنین!
7⃣وینگرها هنوز بیشتر به عقب میان تا توپو به مناطق جلو ببرن و تعادلی که موجب بشه خودشون به عمق بزنن ایجاد نشده. موردی که حداقل نصف کارایی مودریک رو با توجه به سرعتش کم میکنه.
8⃣خیلی خیلی کمتر از پیش فصل به چشم میاد و این مورد هم نسبت به قبل با پسرفت همراه بوده
ادامه دارد...
#hamed4030
@radiohattrick
✍ مروری بر تاکتیک های ارسال کرنر (قسمت اول)
⚽️ ضربات کرنر میتونن بخش مهمی از موقعیت های گلزنی رو بسازن بخصوص در مواقعی که تاکتیک های جریان آزاد بازی (open play) گره میخوره. همونطور که میدونین اکثر تیمای بزرگ مربی اختصاصی این ضربات رو استخدام میکنن تا چه در هجوم و چه در دفاع به طور تخصصی روش کار شه.
⚽️ تو قسمت اول میخوایم انواع ارسال توپ به روی دروازه در ضربات کرنر رو بررسی کنیم:
1⃣ کات رو به بیرون (Outswinging Corner Kicks): این ضربات با کات داخل پای موافق معمولا به حد فاصل خط 6 قدم تا خط 18 ارسال میشن
🛠 ابزار لازم:
⚫️بازیکن ماهر در سانتر دقیق و تیز با کات درون پا
🟢مهاجمان قد بلند و قلدر با توانایی درجا جهش مناسب
🔵حرکات فریبنده دیگر بازیکنان برای ایجاد فضا برای سرزن هدف
👨💻تاکتیک دفاعی مناسب:
یارگیری من تو من مدافعان قد بلند با مهاجمان قد بلند
یا یارگیری من تو من مدافعان قد کوتاه با مهاجمان قد بلند و حرکت فوری مدافعان قد بلند سمت توپ بعد از ارسال
2⃣ کات رو به داخل (Inswinging Corner Kicks): این ضربات با کات داخل پای مخالف معمولا به داخل 6 قدم یا نقطه دیگری از محوطه جریمه ارسال میشن
🛠 ابزار لازم:
⚫️ بازیکن ماهر در سانتر دقیق و تیز با کات درون پا (این نوع ارسال باید تیزتر ارسال شه تا به خروج گلر منجر نشه)
🟢 مهاجمان سرعتی با توانایی جایگیری در فضاهای اندک
🔵 حرکات فریبنده دیگر بازیکنان برای ایجاد فضا برای سرزن هدف
👨💻تاکتیک دفاعی مناسب:
یارگیری من تو من مدافعان قد کوتاه با مهاجمان قد بلند و حرکت فوری مدافعان قد بلند سمت توپ بعد از ارسال
3⃣ مستقیم (Straight Corner Kicks): این ضربات بدون کات و معمولا با روی پا ارسال میشن و میتونن حتی بیرون محوطه رو هدف قرار بدن
🛠 ابزار لازم:
⚫️بازیکن ماهر در ارسال توپ های بلند و قطری
🟢مهاجمان قد بلند و قلدر با توانایی درجا جهش مناسب
🔵حرکات فریبنده دیگر بازیکنان برای ایجاد فضا برای سرزن هدف
👨💻تاکتیک دفاعی مناسب:
تجمع منطقه ای مدافعان در نقطه ای که بر اساس آنالیزها توپ در آن ارسال میشود
هر کدوم از تیما بر اساس تفکرات مربی و ابزاری که در اختیار دارن از یکی از این انواع بیشتر بهره میبرن. چیزی که مشخصه اینه که هیچکدوم راه قطعی گلزنی نیس بلکه اجرای درست هر روش میتونه برای حریف خطرساز بشه
#hamed4030
@radiohattrick
⚽️ ضربات کرنر میتونن بخش مهمی از موقعیت های گلزنی رو بسازن بخصوص در مواقعی که تاکتیک های جریان آزاد بازی (open play) گره میخوره. همونطور که میدونین اکثر تیمای بزرگ مربی اختصاصی این ضربات رو استخدام میکنن تا چه در هجوم و چه در دفاع به طور تخصصی روش کار شه.
⚽️ تو قسمت اول میخوایم انواع ارسال توپ به روی دروازه در ضربات کرنر رو بررسی کنیم:
1⃣ کات رو به بیرون (Outswinging Corner Kicks): این ضربات با کات داخل پای موافق معمولا به حد فاصل خط 6 قدم تا خط 18 ارسال میشن
🛠 ابزار لازم:
⚫️بازیکن ماهر در سانتر دقیق و تیز با کات درون پا
🟢مهاجمان قد بلند و قلدر با توانایی درجا جهش مناسب
🔵حرکات فریبنده دیگر بازیکنان برای ایجاد فضا برای سرزن هدف
👨💻تاکتیک دفاعی مناسب:
یارگیری من تو من مدافعان قد بلند با مهاجمان قد بلند
یا یارگیری من تو من مدافعان قد کوتاه با مهاجمان قد بلند و حرکت فوری مدافعان قد بلند سمت توپ بعد از ارسال
2⃣ کات رو به داخل (Inswinging Corner Kicks): این ضربات با کات داخل پای مخالف معمولا به داخل 6 قدم یا نقطه دیگری از محوطه جریمه ارسال میشن
🛠 ابزار لازم:
⚫️ بازیکن ماهر در سانتر دقیق و تیز با کات درون پا (این نوع ارسال باید تیزتر ارسال شه تا به خروج گلر منجر نشه)
🟢 مهاجمان سرعتی با توانایی جایگیری در فضاهای اندک
🔵 حرکات فریبنده دیگر بازیکنان برای ایجاد فضا برای سرزن هدف
👨💻تاکتیک دفاعی مناسب:
یارگیری من تو من مدافعان قد کوتاه با مهاجمان قد بلند و حرکت فوری مدافعان قد بلند سمت توپ بعد از ارسال
3⃣ مستقیم (Straight Corner Kicks): این ضربات بدون کات و معمولا با روی پا ارسال میشن و میتونن حتی بیرون محوطه رو هدف قرار بدن
🛠 ابزار لازم:
⚫️بازیکن ماهر در ارسال توپ های بلند و قطری
🟢مهاجمان قد بلند و قلدر با توانایی درجا جهش مناسب
🔵حرکات فریبنده دیگر بازیکنان برای ایجاد فضا برای سرزن هدف
👨💻تاکتیک دفاعی مناسب:
تجمع منطقه ای مدافعان در نقطه ای که بر اساس آنالیزها توپ در آن ارسال میشود
هر کدوم از تیما بر اساس تفکرات مربی و ابزاری که در اختیار دارن از یکی از این انواع بیشتر بهره میبرن. چیزی که مشخصه اینه که هیچکدوم راه قطعی گلزنی نیس بلکه اجرای درست هر روش میتونه برای حریف خطرساز بشه
#hamed4030
@radiohattrick
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
⚽ پیش از این در دو پست به تحلیل نحوه بازیسازی چلسی پرداختیم. در پست اول که به دوران پیش فصل مربوط میشود به الگوهای موثر حرکتی اشاره شد و در پست دوم که به اوایل فصل مربوط میشود حلقه گمشده این الگوها مورد انتقاد قرار گرفت.
🔵 این بار که به میانه‌های فصل رسیدیم بار دیگر تکرار رویکرد پوچتینو به بازیسازی قابل مشاهده است و از بی نظمی ابتدای فصل خبری نیست. در این ویدئو بخش هایی از بیلدآپ چلسی آورده شده که توضیح آن در پست اول آمده است.
🧔 نکته اضافی آگاهی محیطی تیاگو سیلوا در این حرکات است که پختگی الگوهای قبلی را کاملتر میکند. در هر صحنه حضور او در بهترین فضا چه برای دریافت پاس و چه برای ایجاد فضا برای دیگر بازیکنان چشمگیر است. تبحری که در کمتر مدافع وسط امروزی دیده میشود و قطعا فراتر از تجربه او یک استعداد ذهنی به شمار می‌رود.
#hamed4030
@radiohattrick
🔵 این بار که به میانه‌های فصل رسیدیم بار دیگر تکرار رویکرد پوچتینو به بازیسازی قابل مشاهده است و از بی نظمی ابتدای فصل خبری نیست. در این ویدئو بخش هایی از بیلدآپ چلسی آورده شده که توضیح آن در پست اول آمده است.
🧔 نکته اضافی آگاهی محیطی تیاگو سیلوا در این حرکات است که پختگی الگوهای قبلی را کاملتر میکند. در هر صحنه حضور او در بهترین فضا چه برای دریافت پاس و چه برای ایجاد فضا برای دیگر بازیکنان چشمگیر است. تبحری که در کمتر مدافع وسط امروزی دیده میشود و قطعا فراتر از تجربه او یک استعداد ذهنی به شمار می‌رود.
#hamed4030
@radiohattrick
#آنالیز_بازی
چلسی منچستریونایتد
چلسی چه راه هایی برای بازیسازی دارد؟
تشکیل مثلث میانی - قرارگیری وینگرها در کانال هف اسپیس و مهاجم نوک در کانال میانی بصورت پشت به دروازه
منچستر یونایتد چه کرد؟
تشکیل لوزی و 5 ضلعی در میانه زمین (شلوغ کردن مسیر اول) - من مارکینگ وینگرهای چلسی توسط فولبک ها و مهاجم نوک توسط یک مدافع میانی (بستن مسیر دوم)
کدام فضا در این سبک راه چاره است؟
به علت جمع شدن وینگرها و شلوغ کردن میانه زمین کانال کناری (محل حضور فولبک ها) خالی میماند و با حرکات ترکیبی از کناره ها میتوان از پرس درآمد
پوچتینو چه کرد؟
آغاز بازی با دو فولبک ایستا و فاقد توانایی بازی ترکیبی و حمل توپ در کناره ها
پوچتینو چه باید میکرد؟
یونایتد پیش از این در برخی بازی ها مانند برایتون از روشی مشابه استفاده کرده بود. در وهله اول حدس این موضوع و تمرینات متناسب. در وهله دوم آنالیز حین بازی.
فارغ از تمام توضیحات لطفا ویدئوی آنالیز بازی یونایتد برایتون رو ببینید. خلاصه و جامع! برایتون کاری را کرد که چلسی باید میکرد: عریض شدن فولبک ها و حرکات ترکیبی از کناره ها
#hamed4030
@radiohattrick
چلسی منچستریونایتد
چلسی چه راه هایی برای بازیسازی دارد؟
تشکیل مثلث میانی - قرارگیری وینگرها در کانال هف اسپیس و مهاجم نوک در کانال میانی بصورت پشت به دروازه
منچستر یونایتد چه کرد؟
تشکیل لوزی و 5 ضلعی در میانه زمین (شلوغ کردن مسیر اول) - من مارکینگ وینگرهای چلسی توسط فولبک ها و مهاجم نوک توسط یک مدافع میانی (بستن مسیر دوم)
کدام فضا در این سبک راه چاره است؟
به علت جمع شدن وینگرها و شلوغ کردن میانه زمین کانال کناری (محل حضور فولبک ها) خالی میماند و با حرکات ترکیبی از کناره ها میتوان از پرس درآمد
پوچتینو چه کرد؟
آغاز بازی با دو فولبک ایستا و فاقد توانایی بازی ترکیبی و حمل توپ در کناره ها
پوچتینو چه باید میکرد؟
یونایتد پیش از این در برخی بازی ها مانند برایتون از روشی مشابه استفاده کرده بود. در وهله اول حدس این موضوع و تمرینات متناسب. در وهله دوم آنالیز حین بازی.
فارغ از تمام توضیحات لطفا ویدئوی آنالیز بازی یونایتد برایتون رو ببینید. خلاصه و جامع! برایتون کاری را کرد که چلسی باید میکرد: عریض شدن فولبک ها و حرکات ترکیبی از کناره ها
#hamed4030
@radiohattrick
#آنالیز_بازی
ایران - فلسطین
1⃣ سیستم پایه 4231 ایران که با انعطاف طارمی به 424 بدل میشد آرایش آغازین شاگردان قلعه نویی در این جام بود.
2⃣ مهمترین فاز بازی برای تیم های مدعی، فاز مالکیت و بازیسازی است. فازی که شاگردان قلعه در آن متوسط رو به پایین ارزیابی میشوند. ایران در زمان تصاحب توپ عاری از پاس های خط شکن مدافعین میانی و راس جلوی آن ها (عزت اللهی) است و اگر خلاقیت قدوس نباشد توپ به یک سوم نهایی زمین حریف منتقل نمیشود.
3⃣ بهترین فاز بازی ایران زمانی است که توپگیری از حریف رخ داده و آشفتگی دفاع حریف که برای بازیسازی باز شده اند فرصتی برای انتقال سریع توپ فراهم می آورد. اکثر موقعیت های ایران مانند گل اول و سوم از این طریق به دست می آید. هماهنگی بالای بازیکنان در پیدا کردن سریع یکدیگر پس از بازپس‌گیری توپ و ارائه پاس های یکضرب حاصل تمرینات موثر در این زمینه است.
4⃣ ایران در فاز دفاعی متوسط و در فاز انتقال از حمله به دفاع متوسط رو به افتضاح! است. کندی مدافعین و هافبک های دفاعی موجب دیر جمع شدن ساختار دفاعی پس از لو دادن توپ میشود و فضاها حتی برای تیمی مانند فلسطین کادوپیچ شده‌اند. تیم های سطح اول آسیا به راحتی از این فضاها نمی گذرند!
5⃣ پرس از بالا و کانترپرس پس از دوران اسکوچیچ به نقطه قوت ایران بدل شده است. با این حال عبور حریف از خط فشار، آن ها را با فضای بهشتی پشت مدافعان کند ایران مواجه میکند که بدون حضور خلیل زاده سرعتی تر بیش از پیش بدون پوشش باقی میماند.
6⃣ شاگردان قلعه هرچه در پرس کردن توانمندند در پرس شدن ناتوانند. از بازی با اردن، بعد ازبکستان و حالا فلسطینی که در مجموع دو یا سه بار اقدام به پرس از بالا کرد ایران نشان داده است نمیتواند از پرس حریفان خارج شود. هر پرس حریف مساوی با پاس اشتباه ایران و موقعیت برای آنهاست. این مورد با حضور گلری مانند بیرانوند تنها میتواند به ضعف تاکتیکی مربوط باشد. ضعفی که با وجود مشاهده آن از بازی های قبل همچنان تدبیری برایش اندیشیده نشده. شاید قابل پیش‌بینی باشد که هنگ کنگ به مراتب روز سختتری از این جهت برای ایران خواهد ساخت زیرا نقطه قوت هنگ کنگ در پرس کردن با نقطه ضعف ایران منطبق میشود.
7⃣ در مجموع ایران حتی با وجود عملکرد متوسط کار سختی تا جدال با کره و ژاپن نخواهد داشت. اما از ما نشنیده بگیرید؛تیمی که مدعی قهرمانی است نمیتواند از 4 فاز بازی تنها در 1 فاز خوب ظاهر شود!
#hamed4030
@radiohattrick
ایران - فلسطین
1⃣ سیستم پایه 4231 ایران که با انعطاف طارمی به 424 بدل میشد آرایش آغازین شاگردان قلعه نویی در این جام بود.
2⃣ مهمترین فاز بازی برای تیم های مدعی، فاز مالکیت و بازیسازی است. فازی که شاگردان قلعه در آن متوسط رو به پایین ارزیابی میشوند. ایران در زمان تصاحب توپ عاری از پاس های خط شکن مدافعین میانی و راس جلوی آن ها (عزت اللهی) است و اگر خلاقیت قدوس نباشد توپ به یک سوم نهایی زمین حریف منتقل نمیشود.
3⃣ بهترین فاز بازی ایران زمانی است که توپگیری از حریف رخ داده و آشفتگی دفاع حریف که برای بازیسازی باز شده اند فرصتی برای انتقال سریع توپ فراهم می آورد. اکثر موقعیت های ایران مانند گل اول و سوم از این طریق به دست می آید. هماهنگی بالای بازیکنان در پیدا کردن سریع یکدیگر پس از بازپس‌گیری توپ و ارائه پاس های یکضرب حاصل تمرینات موثر در این زمینه است.
4⃣ ایران در فاز دفاعی متوسط و در فاز انتقال از حمله به دفاع متوسط رو به افتضاح! است. کندی مدافعین و هافبک های دفاعی موجب دیر جمع شدن ساختار دفاعی پس از لو دادن توپ میشود و فضاها حتی برای تیمی مانند فلسطین کادوپیچ شده‌اند. تیم های سطح اول آسیا به راحتی از این فضاها نمی گذرند!
5⃣ پرس از بالا و کانترپرس پس از دوران اسکوچیچ به نقطه قوت ایران بدل شده است. با این حال عبور حریف از خط فشار، آن ها را با فضای بهشتی پشت مدافعان کند ایران مواجه میکند که بدون حضور خلیل زاده سرعتی تر بیش از پیش بدون پوشش باقی میماند.
6⃣ شاگردان قلعه هرچه در پرس کردن توانمندند در پرس شدن ناتوانند. از بازی با اردن، بعد ازبکستان و حالا فلسطینی که در مجموع دو یا سه بار اقدام به پرس از بالا کرد ایران نشان داده است نمیتواند از پرس حریفان خارج شود. هر پرس حریف مساوی با پاس اشتباه ایران و موقعیت برای آنهاست. این مورد با حضور گلری مانند بیرانوند تنها میتواند به ضعف تاکتیکی مربوط باشد. ضعفی که با وجود مشاهده آن از بازی های قبل همچنان تدبیری برایش اندیشیده نشده. شاید قابل پیش‌بینی باشد که هنگ کنگ به مراتب روز سختتری از این جهت برای ایران خواهد ساخت زیرا نقطه قوت هنگ کنگ در پرس کردن با نقطه ضعف ایران منطبق میشود.
7⃣ در مجموع ایران حتی با وجود عملکرد متوسط کار سختی تا جدال با کره و ژاپن نخواهد داشت. اما از ما نشنیده بگیرید؛تیمی که مدعی قهرمانی است نمیتواند از 4 فاز بازی تنها در 1 فاز خوب ظاهر شود!
#hamed4030
@radiohattrick
#آنالیز_بازی
ایران - ژاپن
این بازی قطعا یکی از تاکتیکی ترین بازی های جام بود و از اونجایی که دو نیمه متفاوت داشت نکاتش رو به تفکیک ذکر میکنم:
* نیمه اول
1⃣ تاکتیک دفاعی اصلی ایران در این بازی mid block (بستن گزینه های پاس از یک سوم میانی زمین) بود که به خوبی تحت فشار ژاپن نظمش رو حفظ کرد و به low block تبدیل نشد. چون در اون صورت اورلودهای ژاپن از کناره زمین و فرار متعدد به half space توان مدافعان رو می برید. در فاز دفاعی علاوه بر وینگر و فولبک، یکی از هافبک های دبل پیوت به کناره ها اضافه میشد تا برتری عددی ژاپن در کارهای ترکیبی کناره زمین رو بشکند. حتی در صحنه گل در تمام نقاط برتری عددی با ایران بود و اشتباه فردی منجر به گل ژاپن شد
2⃣ تاکتیک تهاجمی ایران استفاده از ضد حملات با انتقال سریع بود که توسط کانترپرس ژاپن خنثی شد. بستن گزینه های پاس رو به جلو سرعت تصمیم گیری رو از بازیکنان ایران میگرفت و در نهایت به لو دادن یا پاس اشتباه منجر میشد.
3⃣ همانگونه که یک مربی باشگاهی باید در نقل و انتقالات بازیکنان مناسب تاکتیک های خود را به خدمت بگیرد مربی ملی هم باید ترکیب مناسب تاکتیک های خود را در زمین قرار دهد. حضور محبی و جهانبخش به عنوان دو وینگر مناسب فضاهای بزرگ، ابراهیمی و عزت اللهی به عنوان دو هافبک مناسب تشکیل بلاک دفاعی، میلاد محمدی به عنوان فولبک مناسب نبردهای یک به یک و قدوس به عنوان حلقه رابط انتقال های سریع تصمیم درست قلعه نویی بود هرچند قبل از بازی مخالفت هایی را برانگیخت. توفیق اجباری اخراج طارمی در بازی قبل هم دست قلعه نویی را خواسته یا ناخواسته برای اتخاذ تاکتیک مناسب باز گذاشت زیرا چه در دفاع و چه در حمله طارمی مناسب این بازی نبود.
4⃣ تاکتیک دفاعی ژاپن پرس از بالا و قطع ضد حملات ایران از طریق کانترپرس بود که موفق ظاهر شد
5⃣ هرچند به سختی در ژاپن افت کرده میشد برنامه مشخصی برای حمله در فاز مالکیت دید اما تا حدودی سعی در برتری عددی از کناره ها و قرار دادن وینگرهای تکنیکی خود در موقعیت یک در برابر یک داشتند که با آنالیز مناسب ایران خنثی شد.
*نیمه دوم
1⃣ اما در نیمه دوم ژاپن ضعف خود را به یاد ایران آورد. ژاپن از پرس و کانترپرس دست کشید. فرصت را برای جایگیری مناسب به مهاجمین ایران برای استفاده از توپ های بلند داد و هافبک های ایران را برای ارسالی هرچه دقیقتر رها کرد.
2⃣ تاکتیک دفاعی ایران به پرس از بالا بدل شد که در صورت شکست فضای بسیار بزرگی را در اختیار مهاجمین سرعتی ژاپن قرار میداد اما تعهد بالای بازیکنان ایران در یارگیری نفر به نفر حتی یکبار هم اجازه این مورد را نداد.
3⃣ تاکتیک تهاجمی ایران به استفاده از توپ های مستقیم بدل شد. همانگونه که ژاپنی ها ضعف خود را از بازی اول این جام نشان همگان دادند، تقریبا هیچ نبرد هوایی را برنده نشدند و علاوه بر آن هیچ توپ سرگردانی را جمع نکردند تا هر پاس بلند به موقعیتی ختم شود.
4⃣ تاکتیک دفاعی ژاپن به mid block بدل شد. آن ها در شرایطی گزینه های پاس از میانه زمین را بسته بودند که ایران قرار نبود پاسی به میانه زمین ارسال کند! ارسال پاس های بلند موجب حذف خط هافبک ژاپن از جریان بازی شد که تا پایان بازی هم به جریان آن برنگشت
5⃣ تاکتیک تهاجمی ژاپن در نیمه دوم....!
*نکات تکمیلی
1⃣ یک مربی علاوه بر آنالیز درست در شروع بازی به آنالیز حین بازی نیاز دارد. قلعه نویی به درستی تشخیص داد بهترین ترکیب ممکن برای این سبک بازی هم اکنون در زمین است پس بدون هیچ تعویضی روند تیم خود را حفظ کرد
2⃣ در کنار تمام تعريف و تمجیدها نباید فراموش کرد که هر پیروزی ترکیبی از دقت خود و اشتباهات حریف است. جدا از اشتباهات فردی بچگانه به عنوان یک مثال اگر ژاپن بدون ترس به تاکتیک نیمه اول خود ادامه میداد نتیجه دیگری رقم می‌خورد.
3⃣ اسکواد فعلی متنوع ترین اسکواد دهه اخیر ایران است. در هر پست حداقل دو بازیکن برای اجرای تاکتیک های مختلف وجود دارد. بازیکنانی که علاوه بر مهارت های فردی در اوج پختگی به سر می برند. و این شرایط بدون زحمات گذشتگان میسر نمیشد.
4⃣ پیروزی برابر ژاپن هرچند پایان راه نیست اما روی شانه های اسکوچیچ (به علت جا انداختن پرس از بالا و تنوع حرکات عمقی و ترکیبی) و کیروش (به علت ایجاد این نسل طلایی و آموختن حرفه ای گری و تعهد دفاعی به بازیکنان) است. سامان قدوس به عنوان یکی از بهترین بازیکنان ترکیب فعلی احتمالا برای سوئد توپ میزد و سردار آزمون لژیونری شکست خورده و بازگشته به لیگ ایران بود و جهانبخش تاب ضربه زدن به توپ در دقیقه 95 را نداشت، اگر کیروشی وجود نداشت. فارغ از احساساتمان به آدم ها نباید تلاش‌هایشان را نادیده گرفت یا تماما به نام افراد بعدی زد.
#hamed4030
@radiohattrick
ایران - ژاپن
این بازی قطعا یکی از تاکتیکی ترین بازی های جام بود و از اونجایی که دو نیمه متفاوت داشت نکاتش رو به تفکیک ذکر میکنم:
* نیمه اول
1⃣ تاکتیک دفاعی اصلی ایران در این بازی mid block (بستن گزینه های پاس از یک سوم میانی زمین) بود که به خوبی تحت فشار ژاپن نظمش رو حفظ کرد و به low block تبدیل نشد. چون در اون صورت اورلودهای ژاپن از کناره زمین و فرار متعدد به half space توان مدافعان رو می برید. در فاز دفاعی علاوه بر وینگر و فولبک، یکی از هافبک های دبل پیوت به کناره ها اضافه میشد تا برتری عددی ژاپن در کارهای ترکیبی کناره زمین رو بشکند. حتی در صحنه گل در تمام نقاط برتری عددی با ایران بود و اشتباه فردی منجر به گل ژاپن شد
2⃣ تاکتیک تهاجمی ایران استفاده از ضد حملات با انتقال سریع بود که توسط کانترپرس ژاپن خنثی شد. بستن گزینه های پاس رو به جلو سرعت تصمیم گیری رو از بازیکنان ایران میگرفت و در نهایت به لو دادن یا پاس اشتباه منجر میشد.
3⃣ همانگونه که یک مربی باشگاهی باید در نقل و انتقالات بازیکنان مناسب تاکتیک های خود را به خدمت بگیرد مربی ملی هم باید ترکیب مناسب تاکتیک های خود را در زمین قرار دهد. حضور محبی و جهانبخش به عنوان دو وینگر مناسب فضاهای بزرگ، ابراهیمی و عزت اللهی به عنوان دو هافبک مناسب تشکیل بلاک دفاعی، میلاد محمدی به عنوان فولبک مناسب نبردهای یک به یک و قدوس به عنوان حلقه رابط انتقال های سریع تصمیم درست قلعه نویی بود هرچند قبل از بازی مخالفت هایی را برانگیخت. توفیق اجباری اخراج طارمی در بازی قبل هم دست قلعه نویی را خواسته یا ناخواسته برای اتخاذ تاکتیک مناسب باز گذاشت زیرا چه در دفاع و چه در حمله طارمی مناسب این بازی نبود.
4⃣ تاکتیک دفاعی ژاپن پرس از بالا و قطع ضد حملات ایران از طریق کانترپرس بود که موفق ظاهر شد
5⃣ هرچند به سختی در ژاپن افت کرده میشد برنامه مشخصی برای حمله در فاز مالکیت دید اما تا حدودی سعی در برتری عددی از کناره ها و قرار دادن وینگرهای تکنیکی خود در موقعیت یک در برابر یک داشتند که با آنالیز مناسب ایران خنثی شد.
*نیمه دوم
1⃣ اما در نیمه دوم ژاپن ضعف خود را به یاد ایران آورد. ژاپن از پرس و کانترپرس دست کشید. فرصت را برای جایگیری مناسب به مهاجمین ایران برای استفاده از توپ های بلند داد و هافبک های ایران را برای ارسالی هرچه دقیقتر رها کرد.
2⃣ تاکتیک دفاعی ایران به پرس از بالا بدل شد که در صورت شکست فضای بسیار بزرگی را در اختیار مهاجمین سرعتی ژاپن قرار میداد اما تعهد بالای بازیکنان ایران در یارگیری نفر به نفر حتی یکبار هم اجازه این مورد را نداد.
3⃣ تاکتیک تهاجمی ایران به استفاده از توپ های مستقیم بدل شد. همانگونه که ژاپنی ها ضعف خود را از بازی اول این جام نشان همگان دادند، تقریبا هیچ نبرد هوایی را برنده نشدند و علاوه بر آن هیچ توپ سرگردانی را جمع نکردند تا هر پاس بلند به موقعیتی ختم شود.
4⃣ تاکتیک دفاعی ژاپن به mid block بدل شد. آن ها در شرایطی گزینه های پاس از میانه زمین را بسته بودند که ایران قرار نبود پاسی به میانه زمین ارسال کند! ارسال پاس های بلند موجب حذف خط هافبک ژاپن از جریان بازی شد که تا پایان بازی هم به جریان آن برنگشت
5⃣ تاکتیک تهاجمی ژاپن در نیمه دوم....!
*نکات تکمیلی
1⃣ یک مربی علاوه بر آنالیز درست در شروع بازی به آنالیز حین بازی نیاز دارد. قلعه نویی به درستی تشخیص داد بهترین ترکیب ممکن برای این سبک بازی هم اکنون در زمین است پس بدون هیچ تعویضی روند تیم خود را حفظ کرد
2⃣ در کنار تمام تعريف و تمجیدها نباید فراموش کرد که هر پیروزی ترکیبی از دقت خود و اشتباهات حریف است. جدا از اشتباهات فردی بچگانه به عنوان یک مثال اگر ژاپن بدون ترس به تاکتیک نیمه اول خود ادامه میداد نتیجه دیگری رقم می‌خورد.
3⃣ اسکواد فعلی متنوع ترین اسکواد دهه اخیر ایران است. در هر پست حداقل دو بازیکن برای اجرای تاکتیک های مختلف وجود دارد. بازیکنانی که علاوه بر مهارت های فردی در اوج پختگی به سر می برند. و این شرایط بدون زحمات گذشتگان میسر نمیشد.
4⃣ پیروزی برابر ژاپن هرچند پایان راه نیست اما روی شانه های اسکوچیچ (به علت جا انداختن پرس از بالا و تنوع حرکات عمقی و ترکیبی) و کیروش (به علت ایجاد این نسل طلایی و آموختن حرفه ای گری و تعهد دفاعی به بازیکنان) است. سامان قدوس به عنوان یکی از بهترین بازیکنان ترکیب فعلی احتمالا برای سوئد توپ میزد و سردار آزمون لژیونری شکست خورده و بازگشته به لیگ ایران بود و جهانبخش تاب ضربه زدن به توپ در دقیقه 95 را نداشت، اگر کیروشی وجود نداشت. فارغ از احساساتمان به آدم ها نباید تلاش‌هایشان را نادیده گرفت یا تماما به نام افراد بعدی زد.
#hamed4030
@radiohattrick
وقتی قلعه نویی، قلعه نویی نبودن را تاب نیاورد!
در حالیکه در ابتدای جام صحبت از تشبیه بازی تیم ملی به منچستر سیتی گواردیولا بود در انتهای جام قلعه‌نویی ترین ورژن قلعه‌نویی به نمایش گذاشته شد. جایی که در کنار اشتباهات همیشگی بازیکنان ایرانی در لحظه شکار، شکست برابر میزبان رقم خورد. در ادامه نکات بازی با قطر:
#hamed4030
@radiohattrick
در حالیکه در ابتدای جام صحبت از تشبیه بازی تیم ملی به منچستر سیتی گواردیولا بود در انتهای جام قلعه‌نویی ترین ورژن قلعه‌نویی به نمایش گذاشته شد. جایی که در کنار اشتباهات همیشگی بازیکنان ایرانی در لحظه شکار، شکست برابر میزبان رقم خورد. در ادامه نکات بازی با قطر:
#hamed4030
@radiohattrick
#آنالیز_بازی
ایران - قطر
قسمت اول: چه کردیم...؟
1⃣ ترکیب اولیه بازی به خوبی تفکر کادر فنی در این بازی را نشان میداد. ترکیبی تقریبا مشابه بازی ژاپن، تقویت شده برای تاکتیک بازی ژاپن یعنی استفاده از توپ های بلند. حضور طارمی به جای وینگر تخصصی یعنی عدم نیاز به بازی روی زمین و فرار مکرر به عمق خط دفاع پس از ضربه های سر سردار. حضور همزمان امید ابراهیمی و عزت اللهی یعنی جمع کردن توپ های سوم. و حضور قدوس در پست 10 یعنی روی زمین آوردن توپ های بلند.
2⃣ در طرف مقابل قطر هم مایل به استفاده از توپ های بلند بود. یکی از مزایای سیستم 352 برتری در توپ های بلند است. حضور یک مهاجم بلندقد برای سرزنی، یک مهاجم سرعتی برای فرار به پشت دفاع و 5 هافبک در لاین میانی زمین برای جمع کردن توپ سوم.
3⃣ در واقع ایران بی آنکه بداند در حال اجرای سبکی از بازی بود که زنجیره اتفاقات را به سود قطر می کرد. 1- رفتن توپ به روی هوا 2- جمع شدن آرایش بازیکنان ایران به سمت توپ برای دریافت توپ سوم 3- جمع کردن توپ توسط 5 هافبک قطر 4- باز شدن معز علی و عفیف و فاصله گرفتن از ساختار دفاعی فشرده شده ایران 5- ارسال پاس هافبک های قطر برای دو مهاجم سرعتی در فضا
4⃣ در نتیجه ایران اسیر آشفتگی شکل بازی شد. آشی که خودش برای خود پخته بود. در تاکتیک توپ های بلند همواره خط مهاجمین فاصله زیادی از دو خط هافبک و دفاع میگیرد. کاری که در بازی ژاپن هم صورت گرفت و خط هافبک ژاپن را از جریان بازی محو کرد. این فاصله مثل شمشیر دو لبه است. اگر مانند بازی ژاپن برنده نبرد هوایی باشید فضای عظیم پشت دفاع موقعیت سازی را آسان میکند. اما اگر میانگین قدی بالاتر و سیستم 352 قطر مانع شما شود، اسیر تبحر حریف در استفاده از شکل آشفته تیم خود میشوید. در صورتی که قطر توپ سرگردان را جمع میکرد مجموعا با 7 نفر (5 هافبک و 2 مهاجم) به سمت دروازه ایران یورش میبرد. ایران اما تنها 6 نفر را برای مقابله در زمین خود داشت زیرا 4 نفر خط جلو در محل فرود توپ تجمع کرده بودند. حال تصور کنید این آشفتگی مکررا در حال وقوع است زیرا هم شما و هم تیم حریف مایل به استفاده از توپ بلند هستید. تصور کنید عفیف و معز علی از قبل برای استفاده از این آشفتگی در فضای مناسب آماده فرارند. نتيجه چیزی جز فاجعه نخواهد بود.
5⃣ در چنین شرایطی نقطه قوت ایران در پرس و کانترپرس نیز عملا بی‌استفاده خواهد بود. زیرا هیچگاه قطر بازی را روی زمین نخواهد آورد تا در فشار بازیکنان ایران توپ را لو دهد. زیر توپ زدن های متعدد و بازی بسکتبالی توان ایران برای استفاده از مهارت روی زمین را خلع سلاح میکرد.
6⃣ با وجود شکست خورده بودن تاکتیک استفاده از توپ های بلند در نیمه اول نیمه دوم به جای زمان اصلاح اشتباهات به زمان اصرار روی اشتباهات بدل شد. ورود اسدی و مغانلو که حتی فرصتی برای قرارگیری در اتمسفر مسابقات توسط کادر فنی به آن ها داده نشده بود، نشان از اطمینان کادر فنی به تاکتیک اولیه خود داشت. اطمینانی از جنس بازی ژاپن ولی با نتیجه‌ای متفاوت!
قسمت دوم: چه باید می کردیم...؟
1⃣ استفاده از تاکتیک بازی ژاپن نشان داد شیرینی آن پیروزی آنقد زیاد بود که کادر فنی از ترس از دست دادنش آن را نجوید و آنقدر در دهان خود مزه مزه کرد تا سرانجام در گلویش گیر کرد. حتی بدون هیچ دانش فوتبالی بر همگان قابل تشخیص است که ژاپن و قطر از هر نظر دو تیم مشابه نیستند و طبیعتا تجویز مشابهی نمیگیرند.
2⃣ به طور خلاصه ایران باید به رویکرد بازی سوریه و ماقبل برمیگشت. سیستم 4231 با حضور زوج عزت الهی قدوس در مرکز، قاعدی و جهانبخش در وینگر، طارمی در پست ده و سردار در نوک. بازیسازی از جلوی دروازه و پاس های خط شکن ایران را مالک بازی میکرد. قدوس در پست 8 به خوبی طارمی را در فضای بین خط هافبک و دفاع حریف صاحب توپ می کرد. جهانبخش، سردار و قاعدی به عمق دفاع فرار کرده و تک به تک میشدند. علاوه بر این قاعدی به بازی عرض میداد و فضاهای تنگ را با همکاری طارمی و حاج صفی میشکافت.
3⃣ در چنین شرایطی ساختار تیمی ایران دچار آشفتگی ناشی از توپ های بلند نمیشد، قطر برای محافظت از دروازه چاره ای جز عقب نشینی مانند سوریه نداشت، عفیف در زمین خود و دور از دروازه ایران مجبور به کار دفاعی میشد، سیستم 352 قطر بالاجبار تبدیل به 532 میشد، متمایل شدن طارمی به کناره ها فرصت کارهای ترکیبی را فراهم می آورد، هماهنگی بالای سردار و طارمی روی زمین به نمایش در می آمد و پاس های در عمق ایران همچون گذشته بلای جان هر دفاعی میشد.
#hamed4030
@radiohattrick
ایران - قطر
قسمت اول: چه کردیم...؟
1⃣ ترکیب اولیه بازی به خوبی تفکر کادر فنی در این بازی را نشان میداد. ترکیبی تقریبا مشابه بازی ژاپن، تقویت شده برای تاکتیک بازی ژاپن یعنی استفاده از توپ های بلند. حضور طارمی به جای وینگر تخصصی یعنی عدم نیاز به بازی روی زمین و فرار مکرر به عمق خط دفاع پس از ضربه های سر سردار. حضور همزمان امید ابراهیمی و عزت اللهی یعنی جمع کردن توپ های سوم. و حضور قدوس در پست 10 یعنی روی زمین آوردن توپ های بلند.
2⃣ در طرف مقابل قطر هم مایل به استفاده از توپ های بلند بود. یکی از مزایای سیستم 352 برتری در توپ های بلند است. حضور یک مهاجم بلندقد برای سرزنی، یک مهاجم سرعتی برای فرار به پشت دفاع و 5 هافبک در لاین میانی زمین برای جمع کردن توپ سوم.
3⃣ در واقع ایران بی آنکه بداند در حال اجرای سبکی از بازی بود که زنجیره اتفاقات را به سود قطر می کرد. 1- رفتن توپ به روی هوا 2- جمع شدن آرایش بازیکنان ایران به سمت توپ برای دریافت توپ سوم 3- جمع کردن توپ توسط 5 هافبک قطر 4- باز شدن معز علی و عفیف و فاصله گرفتن از ساختار دفاعی فشرده شده ایران 5- ارسال پاس هافبک های قطر برای دو مهاجم سرعتی در فضا
4⃣ در نتیجه ایران اسیر آشفتگی شکل بازی شد. آشی که خودش برای خود پخته بود. در تاکتیک توپ های بلند همواره خط مهاجمین فاصله زیادی از دو خط هافبک و دفاع میگیرد. کاری که در بازی ژاپن هم صورت گرفت و خط هافبک ژاپن را از جریان بازی محو کرد. این فاصله مثل شمشیر دو لبه است. اگر مانند بازی ژاپن برنده نبرد هوایی باشید فضای عظیم پشت دفاع موقعیت سازی را آسان میکند. اما اگر میانگین قدی بالاتر و سیستم 352 قطر مانع شما شود، اسیر تبحر حریف در استفاده از شکل آشفته تیم خود میشوید. در صورتی که قطر توپ سرگردان را جمع میکرد مجموعا با 7 نفر (5 هافبک و 2 مهاجم) به سمت دروازه ایران یورش میبرد. ایران اما تنها 6 نفر را برای مقابله در زمین خود داشت زیرا 4 نفر خط جلو در محل فرود توپ تجمع کرده بودند. حال تصور کنید این آشفتگی مکررا در حال وقوع است زیرا هم شما و هم تیم حریف مایل به استفاده از توپ بلند هستید. تصور کنید عفیف و معز علی از قبل برای استفاده از این آشفتگی در فضای مناسب آماده فرارند. نتيجه چیزی جز فاجعه نخواهد بود.
5⃣ در چنین شرایطی نقطه قوت ایران در پرس و کانترپرس نیز عملا بی‌استفاده خواهد بود. زیرا هیچگاه قطر بازی را روی زمین نخواهد آورد تا در فشار بازیکنان ایران توپ را لو دهد. زیر توپ زدن های متعدد و بازی بسکتبالی توان ایران برای استفاده از مهارت روی زمین را خلع سلاح میکرد.
6⃣ با وجود شکست خورده بودن تاکتیک استفاده از توپ های بلند در نیمه اول نیمه دوم به جای زمان اصلاح اشتباهات به زمان اصرار روی اشتباهات بدل شد. ورود اسدی و مغانلو که حتی فرصتی برای قرارگیری در اتمسفر مسابقات توسط کادر فنی به آن ها داده نشده بود، نشان از اطمینان کادر فنی به تاکتیک اولیه خود داشت. اطمینانی از جنس بازی ژاپن ولی با نتیجه‌ای متفاوت!
قسمت دوم: چه باید می کردیم...؟
1⃣ استفاده از تاکتیک بازی ژاپن نشان داد شیرینی آن پیروزی آنقد زیاد بود که کادر فنی از ترس از دست دادنش آن را نجوید و آنقدر در دهان خود مزه مزه کرد تا سرانجام در گلویش گیر کرد. حتی بدون هیچ دانش فوتبالی بر همگان قابل تشخیص است که ژاپن و قطر از هر نظر دو تیم مشابه نیستند و طبیعتا تجویز مشابهی نمیگیرند.
2⃣ به طور خلاصه ایران باید به رویکرد بازی سوریه و ماقبل برمیگشت. سیستم 4231 با حضور زوج عزت الهی قدوس در مرکز، قاعدی و جهانبخش در وینگر، طارمی در پست ده و سردار در نوک. بازیسازی از جلوی دروازه و پاس های خط شکن ایران را مالک بازی میکرد. قدوس در پست 8 به خوبی طارمی را در فضای بین خط هافبک و دفاع حریف صاحب توپ می کرد. جهانبخش، سردار و قاعدی به عمق دفاع فرار کرده و تک به تک میشدند. علاوه بر این قاعدی به بازی عرض میداد و فضاهای تنگ را با همکاری طارمی و حاج صفی میشکافت.
3⃣ در چنین شرایطی ساختار تیمی ایران دچار آشفتگی ناشی از توپ های بلند نمیشد، قطر برای محافظت از دروازه چاره ای جز عقب نشینی مانند سوریه نداشت، عفیف در زمین خود و دور از دروازه ایران مجبور به کار دفاعی میشد، سیستم 352 قطر بالاجبار تبدیل به 532 میشد، متمایل شدن طارمی به کناره ها فرصت کارهای ترکیبی را فراهم می آورد، هماهنگی بالای سردار و طارمی روی زمین به نمایش در می آمد و پاس های در عمق ایران همچون گذشته بلای جان هر دفاعی میشد.
#hamed4030
@radiohattrick
قسمت سوم: نکات تکمیلی
1⃣ تاکتیک توپ های بلند برابر ژاپن مناسب بود چون 1- به وضوح میانگین قدی مهاجمان ایران به ژاپن می چربید 2- ژاپن در بازی های گذشته خود نیز این ضعف را نشان داده بود 3- فوتبال روی زمین تخصص ژاپن بود 4- برنامه ژاپن برای کانترپرس انتقال ایران از دفاع به حمله را روی زمین مختل میکرد 5- بازی روی زمین به خط هافبک قدرتمند ژاپن فرصت خودنمایی میداد 6- به لحاظ زیرساختی ایران توان مالکیت بالای توپ و خیمه زدن روی دروازه ژاپن را نداشت
به همین ترتیب تاکتیک توپ های بلند برابر قطر مناسب نبود چون 1- میانگین قدی مدافعان قطر از شرایط خوبی برخوردار بود 2- قطر در بازی های گذشته چنین ضعفی را نشان نداده بود 3- فوتبال روی هوا تخصص قطر با سیستم 352 خود بود 4- قطر به نسبت ژاپن تبحری در کانترپرس نداشت 5- بازی روی زمین به خلاقیت هافبک های ایران فضا میداد 6- به لحاظ زیرساختی ایران توان مالکیت بالا و پاسکاری های متعدد پشت محوطه قطر را داشت
2⃣ همانطور که تمام تصمیمات کادر فنی در بازی ژاپن صحیح بود، تمام تصمیمات در بازی قطر اشتباه بود. این دو بازی دو مقوله جدا از همند. روز بد توضیح خود را دارد و روز خوب توضیح خود. بنابراین تمجید های بعد ژاپن سر جایش باقی می ماند و انتقادات بعد قطر سر جای خودش. بدون اینکه با هم منافاتی داشته باشند!
3⃣ هرچند تصمیمات فنی کار را برای بازیکنان سخت کرده بود اما بازیکن ایرانی هنوز در مواقع بحران هیجان زده، هول، مضطرب، احساسی و دور از منطق است. مقایسه با کره عقب افتاده مقابل عربستان و استرالیا تصویر کاملی از شرایط است. آن ها علی رغم کمبود تاکتیکی، منظم، با حوصله، تکرار الگوهای تمرین شده و آرامش در دادن پاس آخر و شوت را به نمایش گذاشتند. ما برعکس تمام صفات گفته شده را. حتی با وجود اشتباهات بارز تاکتیکی صرفا تصمیمات درست لحظه ای بازیکنان میتوانست ایران را به مرحله بعد ببرد. شاید اکنون وقتش باشد که بیش از پیش مسائل روانی ورزش ایران در تمام رشته ها کاو‌ش شود!
4⃣ بدشانسی کلمه ای فریبنده است. کلمه ای که گاها واقعی نمایان میکند اما تصویر کاملی از واقعیت نیست. بله ایران بدشانس بود که ضربه جهانبخش به تیر خورد. اما اینکه ایران خود را در موقعیتی قرار دهد که شانس تعیین کننده باشد دیگر بدشانسی نیست. تصمیمات فنی و فردی درست در طول نود دقیقه برد آسانی را به ارمغان می آورد که شانس، داوری و جادوگری هم جلودارش نبود.
پایان...
#hamed4030
@radiohattrick
1⃣ تاکتیک توپ های بلند برابر ژاپن مناسب بود چون 1- به وضوح میانگین قدی مهاجمان ایران به ژاپن می چربید 2- ژاپن در بازی های گذشته خود نیز این ضعف را نشان داده بود 3- فوتبال روی زمین تخصص ژاپن بود 4- برنامه ژاپن برای کانترپرس انتقال ایران از دفاع به حمله را روی زمین مختل میکرد 5- بازی روی زمین به خط هافبک قدرتمند ژاپن فرصت خودنمایی میداد 6- به لحاظ زیرساختی ایران توان مالکیت بالای توپ و خیمه زدن روی دروازه ژاپن را نداشت
به همین ترتیب تاکتیک توپ های بلند برابر قطر مناسب نبود چون 1- میانگین قدی مدافعان قطر از شرایط خوبی برخوردار بود 2- قطر در بازی های گذشته چنین ضعفی را نشان نداده بود 3- فوتبال روی هوا تخصص قطر با سیستم 352 خود بود 4- قطر به نسبت ژاپن تبحری در کانترپرس نداشت 5- بازی روی زمین به خلاقیت هافبک های ایران فضا میداد 6- به لحاظ زیرساختی ایران توان مالکیت بالا و پاسکاری های متعدد پشت محوطه قطر را داشت
2⃣ همانطور که تمام تصمیمات کادر فنی در بازی ژاپن صحیح بود، تمام تصمیمات در بازی قطر اشتباه بود. این دو بازی دو مقوله جدا از همند. روز بد توضیح خود را دارد و روز خوب توضیح خود. بنابراین تمجید های بعد ژاپن سر جایش باقی می ماند و انتقادات بعد قطر سر جای خودش. بدون اینکه با هم منافاتی داشته باشند!
3⃣ هرچند تصمیمات فنی کار را برای بازیکنان سخت کرده بود اما بازیکن ایرانی هنوز در مواقع بحران هیجان زده، هول، مضطرب، احساسی و دور از منطق است. مقایسه با کره عقب افتاده مقابل عربستان و استرالیا تصویر کاملی از شرایط است. آن ها علی رغم کمبود تاکتیکی، منظم، با حوصله، تکرار الگوهای تمرین شده و آرامش در دادن پاس آخر و شوت را به نمایش گذاشتند. ما برعکس تمام صفات گفته شده را. حتی با وجود اشتباهات بارز تاکتیکی صرفا تصمیمات درست لحظه ای بازیکنان میتوانست ایران را به مرحله بعد ببرد. شاید اکنون وقتش باشد که بیش از پیش مسائل روانی ورزش ایران در تمام رشته ها کاو‌ش شود!
4⃣ بدشانسی کلمه ای فریبنده است. کلمه ای که گاها واقعی نمایان میکند اما تصویر کاملی از واقعیت نیست. بله ایران بدشانس بود که ضربه جهانبخش به تیر خورد. اما اینکه ایران خود را در موقعیتی قرار دهد که شانس تعیین کننده باشد دیگر بدشانسی نیست. تصمیمات فنی و فردی درست در طول نود دقیقه برد آسانی را به ارمغان می آورد که شانس، داوری و جادوگری هم جلودارش نبود.
پایان...
#hamed4030
@radiohattrick
رادیو هت‌تریک - آنالیز و تحلیل فوتبال
✍ مروری بر تاکتیک های ارسال کرنر (قسمت اول) ⚽️ ضربات کرنر میتونن بخش مهمی از موقعیت های گلزنی رو بسازن بخصوص در مواقعی که تاکتیک های جریان آزاد بازی (open play) گره میخوره. همونطور که میدونین اکثر تیمای بزرگ مربی اختصاصی این ضربات رو استخدام میکنن تا چه در…
✍ مروری بر تاکتیک های ارسال کرنر (قسمت دوم)
⚽️ ضربات کرنر میتونن بخش مهمی از موقعیت های گلزنی رو بسازن بخصوص در مواقعی که تاکتیک های جریان آزاد بازی (open play) گره میخوره. همونطور که میدونین اکثر تیمای بزرگ مربی اختصاصی این ضربات رو استخدام میکنن تا چه در هجوم و چه در دفاع به طور تخصصی روش کار شه.
⚽️ تو قسمت دوم میخوایم انواع تاکتیک های دفاعی در ضربات کرنر رو بررسی کنیم:
1⃣ یارگیری نفر به نفر: در این تاکتیک به ازای هر نفر از مهاجمان حریف یک یار از لحظه قبل از ارسال تا دفع خطر با او یارگیری میکند
🛠 شروط لازم:
⚫️ تمرکز و سرعت بالای مدافعین
🟢 حفظ تعادل در نگاه به توپ و یار خود
🔵 آشنایی با مسیر فرار هریک از مهاجمان در جلسات آنالیز
🟠 همقد بودن مدافع و مهاجم
2⃣ دفاع منطقه ای: در این تاکتیک هر مدافع بدون توجه به مهاجمان در منطقه از پيش تعیین شده ای قرار میگیرد
🛠 شروط لازم:
⚫️ تعهد مدافع به منطقه خود و خارج نشدن از آن تحت هر شرایطی
🟢 حضور بازیکنان قدبلند در مناطق نزدیکتر به دروازه
🔵 در جلسات آنالیز تمرکز روی مناطقی که تیم حریف بیشتر کرنرهای خود را به آنجا ارسال میکند
3⃣ تاکتیک ترکیبی یا آمیخته: در این تاکتیک ترکیبی از دو تاکتیک بالا اجرا میشود. به این صورت که بازیکنان بلندقد در مناطق مهمتر و بازیکنان کوتاه و سریعتر در یارگیری حضور دارند
🛠 شروط لازم:
⚫️ ارائه شرح وظایف کامل به هر مدافع
🟢 تشخیص مناطق مهم ارسال کرنر در جلسات آنالیز
🔵 ایجاد مزاحمت تا حد امکان توسط بازیکنان یارگیر
هر کدوم از تیما بر اساس تفکرات مربی و ابزاری که در اختیار دارن از یکی از این انواع بیشتر بهره میبرن. چیزی که مشخصه اینه که هیچکدوم راه قطعی دفاع نیس بلکه اجرای درست هر روش میتونه حریف رو خنثی کنه. با این حال در فوتبال امروز تاکتیک ترکیبی رایج‌تر از بقیه است
#hamed4030
@radiohattrick
⚽️ ضربات کرنر میتونن بخش مهمی از موقعیت های گلزنی رو بسازن بخصوص در مواقعی که تاکتیک های جریان آزاد بازی (open play) گره میخوره. همونطور که میدونین اکثر تیمای بزرگ مربی اختصاصی این ضربات رو استخدام میکنن تا چه در هجوم و چه در دفاع به طور تخصصی روش کار شه.
⚽️ تو قسمت دوم میخوایم انواع تاکتیک های دفاعی در ضربات کرنر رو بررسی کنیم:
1⃣ یارگیری نفر به نفر: در این تاکتیک به ازای هر نفر از مهاجمان حریف یک یار از لحظه قبل از ارسال تا دفع خطر با او یارگیری میکند
🛠 شروط لازم:
⚫️ تمرکز و سرعت بالای مدافعین
🟢 حفظ تعادل در نگاه به توپ و یار خود
🔵 آشنایی با مسیر فرار هریک از مهاجمان در جلسات آنالیز
🟠 همقد بودن مدافع و مهاجم
2⃣ دفاع منطقه ای: در این تاکتیک هر مدافع بدون توجه به مهاجمان در منطقه از پيش تعیین شده ای قرار میگیرد
🛠 شروط لازم:
⚫️ تعهد مدافع به منطقه خود و خارج نشدن از آن تحت هر شرایطی
🟢 حضور بازیکنان قدبلند در مناطق نزدیکتر به دروازه
🔵 در جلسات آنالیز تمرکز روی مناطقی که تیم حریف بیشتر کرنرهای خود را به آنجا ارسال میکند
3⃣ تاکتیک ترکیبی یا آمیخته: در این تاکتیک ترکیبی از دو تاکتیک بالا اجرا میشود. به این صورت که بازیکنان بلندقد در مناطق مهمتر و بازیکنان کوتاه و سریعتر در یارگیری حضور دارند
🛠 شروط لازم:
⚫️ ارائه شرح وظایف کامل به هر مدافع
🟢 تشخیص مناطق مهم ارسال کرنر در جلسات آنالیز
🔵 ایجاد مزاحمت تا حد امکان توسط بازیکنان یارگیر
هر کدوم از تیما بر اساس تفکرات مربی و ابزاری که در اختیار دارن از یکی از این انواع بیشتر بهره میبرن. چیزی که مشخصه اینه که هیچکدوم راه قطعی دفاع نیس بلکه اجرای درست هر روش میتونه حریف رو خنثی کنه. با این حال در فوتبال امروز تاکتیک ترکیبی رایج‌تر از بقیه است
#hamed4030
@radiohattrick
#آنالیز_بازی
آرسنال - منچستر سیتی
1⃣ در ابتدا شناخت رویکرد دو سرمربی به بازی به درک تاکتیک های آنان کمک میکند. آرتتا از بازی هایی که علی رغم مالکیت و فشار، بازنده انتقال های سریع سیتی شده بود، درس گرفته بود و تصمیم گرفت به جای اجرای کنش ها واکنش ها را برعهده بگیرد. بنابراین توپ در اختیار سیتی قرار گرفت و بازیکنان آرسنال دو وظيفه عمده داشتند: حفظ فاصله خطوط در نظم دفاعی و سپس ضد حملات. وظيفه اول به بهترین شکل انجام شد اما از وظیفه دوم ناتوان بودند که نتيجه طبیعی آن نتيجه 0-0 است.
2⃣ در طرف مقابل پپ می دانست که با حضور بن وایت و کیویر در فلنک ها شانسی برای استفاده از تکنیک وینگرهای خود ندارد. بنابراین آرایش بازیکنان مناسب انتقال توپ از خطوط میانی بود اما او این توقع را هم نداشت که آرسنال در کل بازی نخ تسبیح خطوط خود را حفظ کند و برای پرس کردن اقدام نکند.
3⃣ با توجه به مورد بالا پپ از آرایش back3 متفاوتی در این بازی استفاده کرد. کواچیچ آکه دیاز در خط عقب بازیسازی، سیلوا و رودری دبل پیوت مقابل آنها، آکانجی و گوارديول در فلنک ها، فودن و دیبروین در کانال هف اسپیس در خط سوم بازیسازی. بنابراین پپ تنها وینگر ترکیب خود را هم از کناره ها جدا کرد و به مرکز متمایل کرد.
4⃣ برنامه این بود که کواچیچ همزمان با فشار خط جلوی آرسنال با استفاده از حمل توپ و پاس های خط شکن خود توپ را به دبل پیوت رودری سیلوا برساند و آن ها هم استارت حمله را از فاصله بین خطوط آرسنال پی ریزی کنند. اما آرسنال نه تنها فشاری اعمال نکرد بلکه فاصله بین خطوط خود را چه در زمان mid block و چه در زمان low block در حالت استاندارد حفظ کرد.
5⃣ در چنین شرایطی راهی جز ارسال پاس برای آکانجی و گواردیولِ فاقد خلاقیت در فلنک ها باقی نمی‌ماند. آن ها نیز یا باید از اورلود، کارهای ترکیبی و فرار به هف اسپیس که امضای همیشگی سیتی پپ است استفاده میکردند (این نقشه با تعهد دفاعی بالای وینگرهای آرسنال و قرارگیری همیشگی یک نفر در کانال هف اسپیس خنثی میشد) یا به سانترهای بلند برای هالند تنها در محوطه جریمه رو می آوردند زیرا آرایش سایر بازیکنان بیرون از محوطه و برای بازیسازی از کانال میانی بود (این نقشه هم به راحتی با حضور 4 مدافع بلندقد آرسنال خنثی میشد)
6⃣ با مصدومیت آکه شرایط برای پپ سختتر هم شد. با آمدن ریکو لوییس او به دبل پیوت اضافه شد، آکانجی به back3 و سیلوا به جای آکانجی در فلنک راست. در این حالت سیتی از دو بعد ضعیفتر شد. هم آکانجی نسبت به آکه از توانایی ارسال پاس خط شکن کمتری برخوردار بود هم لوییس نسبت به سیلوا از توانایی جایگیری و انتقال توپ کمتری
7⃣ در نیمه دوم که پپ خود را ناتوان از اجرای نقشه خود میدید با اضافه کردن گریلیش و دوکو به تاکتیک همیشگی خود برگشت. یعنی استفاده از تکنیک وینگرها، مثلث سازی در کناره ها، فرار به هف اسپیس و نهایتا ارسال کاتبک یا سانتر های رو به جلو. شاید به این خاطر که نیاز بود آرسنال نسبت به برنامه دفاعی خود در طول 60 دقیقه قبلی متفاوت عمل کند، در این تایم سیتی بازی بهتری به نمایش گذاشت و هر از چندگاهی توانست نظم دفاعی آرسنال را بهم بریزد اما تعهد دفاعی بازیکنان آرسنال حتی در حالت آشفتگی هم از فروپاشی دروازه آنها جلوگیری کرد.
8⃣ در مقابل ورود مارتینلی و تروسارد به منظور تقویت قوای ضد حملات و استفاده از فضای پشت مدافعین سیتی و ورود پارتی به منظور تقویت دفاعی نتيجه خاصی نداد تا این شطرنج تاکتیکی در مساوی ترین حالت خود به پایان برسد.
کلیپ کوتاهی از بازی دیروز در کامنت ها قرار داده میشود که به خوبی میتوان خلاصه ای از نکات گفته شده را در آن مشاهده کرد
#hamed4030
@radiohattrick
آرسنال - منچستر سیتی
1⃣ در ابتدا شناخت رویکرد دو سرمربی به بازی به درک تاکتیک های آنان کمک میکند. آرتتا از بازی هایی که علی رغم مالکیت و فشار، بازنده انتقال های سریع سیتی شده بود، درس گرفته بود و تصمیم گرفت به جای اجرای کنش ها واکنش ها را برعهده بگیرد. بنابراین توپ در اختیار سیتی قرار گرفت و بازیکنان آرسنال دو وظيفه عمده داشتند: حفظ فاصله خطوط در نظم دفاعی و سپس ضد حملات. وظيفه اول به بهترین شکل انجام شد اما از وظیفه دوم ناتوان بودند که نتيجه طبیعی آن نتيجه 0-0 است.
2⃣ در طرف مقابل پپ می دانست که با حضور بن وایت و کیویر در فلنک ها شانسی برای استفاده از تکنیک وینگرهای خود ندارد. بنابراین آرایش بازیکنان مناسب انتقال توپ از خطوط میانی بود اما او این توقع را هم نداشت که آرسنال در کل بازی نخ تسبیح خطوط خود را حفظ کند و برای پرس کردن اقدام نکند.
3⃣ با توجه به مورد بالا پپ از آرایش back3 متفاوتی در این بازی استفاده کرد. کواچیچ آکه دیاز در خط عقب بازیسازی، سیلوا و رودری دبل پیوت مقابل آنها، آکانجی و گوارديول در فلنک ها، فودن و دیبروین در کانال هف اسپیس در خط سوم بازیسازی. بنابراین پپ تنها وینگر ترکیب خود را هم از کناره ها جدا کرد و به مرکز متمایل کرد.
4⃣ برنامه این بود که کواچیچ همزمان با فشار خط جلوی آرسنال با استفاده از حمل توپ و پاس های خط شکن خود توپ را به دبل پیوت رودری سیلوا برساند و آن ها هم استارت حمله را از فاصله بین خطوط آرسنال پی ریزی کنند. اما آرسنال نه تنها فشاری اعمال نکرد بلکه فاصله بین خطوط خود را چه در زمان mid block و چه در زمان low block در حالت استاندارد حفظ کرد.
5⃣ در چنین شرایطی راهی جز ارسال پاس برای آکانجی و گواردیولِ فاقد خلاقیت در فلنک ها باقی نمی‌ماند. آن ها نیز یا باید از اورلود، کارهای ترکیبی و فرار به هف اسپیس که امضای همیشگی سیتی پپ است استفاده میکردند (این نقشه با تعهد دفاعی بالای وینگرهای آرسنال و قرارگیری همیشگی یک نفر در کانال هف اسپیس خنثی میشد) یا به سانترهای بلند برای هالند تنها در محوطه جریمه رو می آوردند زیرا آرایش سایر بازیکنان بیرون از محوطه و برای بازیسازی از کانال میانی بود (این نقشه هم به راحتی با حضور 4 مدافع بلندقد آرسنال خنثی میشد)
6⃣ با مصدومیت آکه شرایط برای پپ سختتر هم شد. با آمدن ریکو لوییس او به دبل پیوت اضافه شد، آکانجی به back3 و سیلوا به جای آکانجی در فلنک راست. در این حالت سیتی از دو بعد ضعیفتر شد. هم آکانجی نسبت به آکه از توانایی ارسال پاس خط شکن کمتری برخوردار بود هم لوییس نسبت به سیلوا از توانایی جایگیری و انتقال توپ کمتری
7⃣ در نیمه دوم که پپ خود را ناتوان از اجرای نقشه خود میدید با اضافه کردن گریلیش و دوکو به تاکتیک همیشگی خود برگشت. یعنی استفاده از تکنیک وینگرها، مثلث سازی در کناره ها، فرار به هف اسپیس و نهایتا ارسال کاتبک یا سانتر های رو به جلو. شاید به این خاطر که نیاز بود آرسنال نسبت به برنامه دفاعی خود در طول 60 دقیقه قبلی متفاوت عمل کند، در این تایم سیتی بازی بهتری به نمایش گذاشت و هر از چندگاهی توانست نظم دفاعی آرسنال را بهم بریزد اما تعهد دفاعی بازیکنان آرسنال حتی در حالت آشفتگی هم از فروپاشی دروازه آنها جلوگیری کرد.
8⃣ در مقابل ورود مارتینلی و تروسارد به منظور تقویت قوای ضد حملات و استفاده از فضای پشت مدافعین سیتی و ورود پارتی به منظور تقویت دفاعی نتيجه خاصی نداد تا این شطرنج تاکتیکی در مساوی ترین حالت خود به پایان برسد.
کلیپ کوتاهی از بازی دیروز در کامنت ها قرار داده میشود که به خوبی میتوان خلاصه ای از نکات گفته شده را در آن مشاهده کرد
#hamed4030
@radiohattrick