« یک عاشقانه ناآرام »
برای آقای همیشه خاص ، ژوزه مورینیو
🔹نگاهی کلی به کارنامه #مورینیو
چرا باید به او احترام گذاشت ؟
قسمت اول
اسم من را به خاطر بسپارید
🔻سال ۲۰۰۲ ژوزه مورینیو بعد از چند سال تجربه همکاری به عنوان مترجم با بابی رابسون و دستیار لویی فن خال و سرمربی گری در مقاطع کوتاه در لیریا و بنفیکا به عنوان سرمربی پورتو انتخاب شد . مورینیو آن هم در روز هایی که تقریبا ۴۰ سال سن داشت و در اولین فصل جدی حضور به عنوان سرمربی در پورتو ۳ جام کسب کرد لیگ داخلی بعد از ۳ سال ناکامی جام حذفی و جام یوفا جامی که تابه حال پورتو به دست نیاورده بود و تنها افتخار اروپایی اونها به ۲ دهه قبل بر می گشت در لیگ قهرمانان اروپا
قسمت دوم
شاهکار تاریخی ، لطفا فقط احترام بگذارید
🔻بگذارید با چند سوال شروع کنم چند نفر از این اسامی رو می‌شناسید ( مندز ، والنته ، باییا ، پریرا ) و برای اینکه مطمئن بشید اطلاعات فوتبالیتون کم نیست به این اسامی هم نگاه کنید ( پیرلو و گتوزو ، کرگر ، جرارد ، دودک ) تمام این اسامی تو نیمه اول دهه ۲۰۰۰ قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شدند ولی شما احتمالا فقط گروه دوم رو بشناسید ، بله این سوخی نیست پورتو با همین اسامی قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد با درخشش ستاره ای به نام دکو اما معروف ترین و مهم ترین مهره اون تیم کسی نبود بجز آقای خاص اولین قهرمانی یه باشگاه پرتغالی تو اون رقابت بعد از ۲ دهه ، قهرمانی با این اسامی تو چنین رقابتی نزدیک به غیر ممکنه ، که البته مورینیو ممکنه کرده اما حالا به مسائل فنی اون تیم بپردازیم فلسفه و استراتژی شخصی مورینیو از روز اول مشخص مورینیو معتقده مالکیت توپ بیشتر با احتمال اشتباه بیشتر همراه و لزومی به تعهد در مالکیت توپ نمیبینه پورتو با ۳ هافبک مقابل خط دفاع بازی میکنه که ۲ تا از اون ها مدام باید به حمله اضافه شن و برگردن همین مقدمه یکی دیگه از تفکرات مهم این مرده یعنی پاس طولی و رسیدن به دروازه حریف در کمتر از ۱۰ یا ۱۵ ثانیه این امر تو فوتبال اون دهه یه مهره خیلی مهم داشت یعنی هافبک شماره ۱۰ که دکو یکی از کلیدی ترین افراد برای این کار بود . پورتو روی ضد حمله ها مهم ترین کاری که کرد رسوندن توپ به دکو در زون ۱۴ یا منطقه میانی زمین حریف و پشت محوطه اون ها و در نهایت فرار دو مهاجم در برابر اون ها بوده که با بازی‌سازی گم نظیر دکو به گل می‌رسدن پورتو و مورینیو یک داستان جذاب چه در فاز دفاع و چه در فاز حمله اونها در بهترین حالت فقط یک فولبک رو به خط حمله اضافه میکردن و بعد از انتقال های سریع غالبا دفاع یک لایه داشتند این یکی از ضعف های فنی مورینیو خصوصا تو دوره حضور در تاتنهام هم بوده که بهش خواهیم رسید
قسمت سوم
آقای آبراموویچ دروگبا را بخر و حرف نزن
🔻ماجراجویی بعدی مورینیو در لندن بود . رفتن به تیمی که آخرین قهرمانی اونها در لیگ قبل از تولد مورینیو بود . یعنی پنجاه سال قبل مورینیو تو اولین حضورش در انگلیس و جزیره (بهترین لیگ دنیا) تونست قهرمان این رقابت ها بشه بیاید یه نگاهی به اولین کنفرانس خبری اون در چلسی نگاه کنیم
ما بازیکنان درجه یکی داریم و اگه من رو آدم متکبری ندونید باید بگم مربی درجه یکی داریم من یه مربی دم دستی نیستم من قهرمان اروپام من رو مغرور ندونید اما
<<من خاص هستم>> این شروع با همه شروع های دیگه فرق داشت جو کول (بازیکن وقت چلسی) گفت مورینیو تو اولین دیدارش با ما گفت من اومدم که قهرمان شم اگر میخواین قهرمان شین با من همراه شید اون حتی تاریخ قهرمانی ماهم تعیین کرد تو قدم اول جلوی منچستر فرگوسن ایستاد و یک صفر برنده شد و همینجا زنگ خطر برای همه بزرگان جزیره به صدا درومد . اما مورینیو با چلسی چه کرد که بعد از پنجاه سال اونها قهرمان شدند . آبراموویچ(مالک باشگاه) وقتی از مورینیو پرسید که چه کسی رو برای خط حمله میخواد مورینیو در جوابش گفت دروگبا و وقتی آبراموویچ پرسید اون کیه مورینیو گفت فقط بخرش آقای آبراموویچ و حرف نزن چلسی چند تا خرید مهم دیگه هم داشت ریکاردو کاروالیو و پائولو فریرا دفاع وسط و راست مورینیو در پورتو دوباره شاگردش شدند اِسییِن از لیون و تیاگو هم از بنفیکا به تیم اضافه شدند و با احتساب خرید کژمان تقریبا ۱۰۰ میلیون ورودی اونها در بازار نقل و انتقالات وقت بود که مبلغ کمی هم نبود . اما به نگاهی به همین خرید ها میشه شخصیت فنی مورینیو رو کمی بیشتر شناخت . به این اسامی توجه کنید، دروگبا ، آبراهام ، کین و... مهاجم های گردن کلفتی که اصطلاحا بهشون تارگت گفته میشه و چند کارکرد مهم دارند . مورینیو برای شکستن پرس حریف و گلزنی روی ضربات ایستگاه و حفظ توپ در زمین حریف از اونها استفاده کرده همیشه از ارسال های جناحین استفاده کرده و مهم تر بازیکنی داشته که در محوطه جریمه میتونه دفاع رو به خودش مشغول کنه این ویژگی نکته مهم دیگر چلسی هستش
(ادامه دارد)
#ainmimm
@radiohattrick
برای آقای همیشه خاص ، ژوزه مورینیو
🔹نگاهی کلی به کارنامه #مورینیو
چرا باید به او احترام گذاشت ؟
قسمت اول
اسم من را به خاطر بسپارید
🔻سال ۲۰۰۲ ژوزه مورینیو بعد از چند سال تجربه همکاری به عنوان مترجم با بابی رابسون و دستیار لویی فن خال و سرمربی گری در مقاطع کوتاه در لیریا و بنفیکا به عنوان سرمربی پورتو انتخاب شد . مورینیو آن هم در روز هایی که تقریبا ۴۰ سال سن داشت و در اولین فصل جدی حضور به عنوان سرمربی در پورتو ۳ جام کسب کرد لیگ داخلی بعد از ۳ سال ناکامی جام حذفی و جام یوفا جامی که تابه حال پورتو به دست نیاورده بود و تنها افتخار اروپایی اونها به ۲ دهه قبل بر می گشت در لیگ قهرمانان اروپا
قسمت دوم
شاهکار تاریخی ، لطفا فقط احترام بگذارید
🔻بگذارید با چند سوال شروع کنم چند نفر از این اسامی رو می‌شناسید ( مندز ، والنته ، باییا ، پریرا ) و برای اینکه مطمئن بشید اطلاعات فوتبالیتون کم نیست به این اسامی هم نگاه کنید ( پیرلو و گتوزو ، کرگر ، جرارد ، دودک ) تمام این اسامی تو نیمه اول دهه ۲۰۰۰ قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شدند ولی شما احتمالا فقط گروه دوم رو بشناسید ، بله این سوخی نیست پورتو با همین اسامی قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد با درخشش ستاره ای به نام دکو اما معروف ترین و مهم ترین مهره اون تیم کسی نبود بجز آقای خاص اولین قهرمانی یه باشگاه پرتغالی تو اون رقابت بعد از ۲ دهه ، قهرمانی با این اسامی تو چنین رقابتی نزدیک به غیر ممکنه ، که البته مورینیو ممکنه کرده اما حالا به مسائل فنی اون تیم بپردازیم فلسفه و استراتژی شخصی مورینیو از روز اول مشخص مورینیو معتقده مالکیت توپ بیشتر با احتمال اشتباه بیشتر همراه و لزومی به تعهد در مالکیت توپ نمیبینه پورتو با ۳ هافبک مقابل خط دفاع بازی میکنه که ۲ تا از اون ها مدام باید به حمله اضافه شن و برگردن همین مقدمه یکی دیگه از تفکرات مهم این مرده یعنی پاس طولی و رسیدن به دروازه حریف در کمتر از ۱۰ یا ۱۵ ثانیه این امر تو فوتبال اون دهه یه مهره خیلی مهم داشت یعنی هافبک شماره ۱۰ که دکو یکی از کلیدی ترین افراد برای این کار بود . پورتو روی ضد حمله ها مهم ترین کاری که کرد رسوندن توپ به دکو در زون ۱۴ یا منطقه میانی زمین حریف و پشت محوطه اون ها و در نهایت فرار دو مهاجم در برابر اون ها بوده که با بازی‌سازی گم نظیر دکو به گل می‌رسدن پورتو و مورینیو یک داستان جذاب چه در فاز دفاع و چه در فاز حمله اونها در بهترین حالت فقط یک فولبک رو به خط حمله اضافه میکردن و بعد از انتقال های سریع غالبا دفاع یک لایه داشتند این یکی از ضعف های فنی مورینیو خصوصا تو دوره حضور در تاتنهام هم بوده که بهش خواهیم رسید
قسمت سوم
آقای آبراموویچ دروگبا را بخر و حرف نزن
🔻ماجراجویی بعدی مورینیو در لندن بود . رفتن به تیمی که آخرین قهرمانی اونها در لیگ قبل از تولد مورینیو بود . یعنی پنجاه سال قبل مورینیو تو اولین حضورش در انگلیس و جزیره (بهترین لیگ دنیا) تونست قهرمان این رقابت ها بشه بیاید یه نگاهی به اولین کنفرانس خبری اون در چلسی نگاه کنیم
ما بازیکنان درجه یکی داریم و اگه من رو آدم متکبری ندونید باید بگم مربی درجه یکی داریم من یه مربی دم دستی نیستم من قهرمان اروپام من رو مغرور ندونید اما
<<من خاص هستم>> این شروع با همه شروع های دیگه فرق داشت جو کول (بازیکن وقت چلسی) گفت مورینیو تو اولین دیدارش با ما گفت من اومدم که قهرمان شم اگر میخواین قهرمان شین با من همراه شید اون حتی تاریخ قهرمانی ماهم تعیین کرد تو قدم اول جلوی منچستر فرگوسن ایستاد و یک صفر برنده شد و همینجا زنگ خطر برای همه بزرگان جزیره به صدا درومد . اما مورینیو با چلسی چه کرد که بعد از پنجاه سال اونها قهرمان شدند . آبراموویچ(مالک باشگاه) وقتی از مورینیو پرسید که چه کسی رو برای خط حمله میخواد مورینیو در جوابش گفت دروگبا و وقتی آبراموویچ پرسید اون کیه مورینیو گفت فقط بخرش آقای آبراموویچ و حرف نزن چلسی چند تا خرید مهم دیگه هم داشت ریکاردو کاروالیو و پائولو فریرا دفاع وسط و راست مورینیو در پورتو دوباره شاگردش شدند اِسییِن از لیون و تیاگو هم از بنفیکا به تیم اضافه شدند و با احتساب خرید کژمان تقریبا ۱۰۰ میلیون ورودی اونها در بازار نقل و انتقالات وقت بود که مبلغ کمی هم نبود . اما به نگاهی به همین خرید ها میشه شخصیت فنی مورینیو رو کمی بیشتر شناخت . به این اسامی توجه کنید، دروگبا ، آبراهام ، کین و... مهاجم های گردن کلفتی که اصطلاحا بهشون تارگت گفته میشه و چند کارکرد مهم دارند . مورینیو برای شکستن پرس حریف و گلزنی روی ضربات ایستگاه و حفظ توپ در زمین حریف از اونها استفاده کرده همیشه از ارسال های جناحین استفاده کرده و مهم تر بازیکنی داشته که در محوطه جریمه میتونه دفاع رو به خودش مشغول کنه این ویژگی نکته مهم دیگر چلسی هستش
(ادامه دارد)
#ainmimm
@radiohattrick