‍ ⚽🏃⚽🏃⚽🏃
#روانشناسی_فوتبال ✨

⭕️ حفظ تمرکز بعد از یک اشتباه یا وقفه در بازی :

🔘 شاید بدترین لحظه برای یک فوتبالیست یا فوتسالیست، لحظه ی بعد از اشتباه کردن هست. این شرایط زمانی بدتر می شود که اشتباه وی منجر به دریافت گل یا از دست دادن موقعیت صد در صدی گل شود.

🔘  این لحظات و شرایط منجر به تخریب تمرکز فرد می شود. بعد از چنین لحظاتی فرد شروع می کند به احساس گناه کردن و یا خشمگین شدن و از دست دادن اعتماد به نفس و همینطور خودگویی های منفی.

🔘 راه های مختلفی برای بازگرداندن تمرکز وجود دارد که در اینجا فقط به یکی از آنها اشاره می کنیم :

■ عمل مثبت بعد از اشتباه

✅ یعنی بعد از اینکه مرتکب اشتباهی شدین، باید عمل بعدی شما مثبت باشه. این عمل میتونه یک خودگویی مثبت ساده و گفتن کلماتی از قبیل :

● عیبی نداره
● محکم باش
● بازی هنوز تموم نشده

✅ یا میتونه یک عمل فیزیکی از قبیل :

● تنفس عمیق شکمی
● به هم زدن دست ها
● بالا و پایین پریدن

باشه. یا حتی ترکیبی از این دوتا.

🇮🇷 رفتار احمدرضا عابدزاده (پشتک زدن و غلت زدن ) در بازی معروف ایران/استرالیا (هرچند اون بازی بعد از مرتکب شدن اشتباه نبود ولی موجب برگشت تمرکز تیم و بازیکنان ایران شد)👌🏼

👤 هاشم فعال(مشاور و روانشناس فوتبال)
#mostafa_kouhsari
@radiohattrick

#روانشناسی_فوتبال

👈 این روزها خیلی می شنویم که میگن تعداد بازیکنای خلاق کم شده، دیگه بازیکنایی مثل رونالدینیهو، مارادونا یا مسی وجود ندارن که با کارهای خارق العاده خودشون همه ما رو به وجد بیارن!!!

👈 اکثر مربیان یا بازیکنان چنین فکر می کنند که خلاقیت ذاتی بوده و هیچ راهی برای پرورش اون وجود نداره. اتفاقا همین تفکر موجب از بین رفتن خلاقیت شده. علوم مغز و اعصاب نشان می دهند که مغز و سیستم عصبی انسان یک ماهیت ثابت و فیکس شده ندارند، بلکه همیشه قابل تغییر بوده و میتونن با برقراری ارتباطات عصبی جدید، موجب یادگیری مهارت های نوینی بشن.

🚩 یکی از قاتلان خلاقیت در فوتبال، تاکید سفت و سخت مربیان به انجام شکل ثابتی از تمرینات است.

- همونطوری که من گفتم پاس بده، از خودت روش جدیدی اختراع نکن!
- همونجا که من گفتم، بمون، از جای خودت تکون نخور!

👈 این قبیل جملات، موجب خفه کردن خلاقیت خواهند شد. مورینیو وقتی در چلسی بود می گفت: "من هرگز نمی خواهم بازیکنان خلاق را محدود کنم. هازارد هر جا که دلش می خواهد می تواند بازی کند و هر طور که دوست دارد می تواند از تکنیک خود استفاده کند. ولی این آزادی عمل باید در راستای کمک به تیم باشد نه خودنمایی".

🔹 بازیکنان خودتون رو محدود نکنید

✏ هاشم فعال
📌 مشاور و روانشناس فوفوتبال

#mostafa_kouhsari
@radiohattrick

‍ #روانشناسی_فوتبال

❇️ مربی انسان ساز ❇️

🔰تمرینات  بر چهار پایه استوار است :
تمرینات تکنیکی،تمرینات تاکتیکی،تمرینات جسمانی و تمرینات روانی
از مهمترین و اساسی ترین توانایی های یک مربی حرفه ای آشنایی با مبانی روانشناسی است.

✳️ مربیان بزرگ بازیکنان خود را تحقیر نمیکنند ؛ بلکه آنان را تحریک میکنند..تحریک به سمت موفقیت ، به سمت پیشرفت و مقابله با مشکلات.
اماتحقیر بازیکن سبب القای شوک روانی به او میشود و حاصل این شوک ، ایجاد تشنج روحی و روانی در بازیکن است.
وسبب سلب اعتمادبه نفس از او میشود نه تنها در ورزش بلکه در زندگی.
🔴 مربی باید مغرور باشد اما نه متکبر و از خودراضی ، اگر بازیکن شمادچار افت فنی ناشی از مشکلات روانی است ، خودبزرگ بین نباشید و با آرامش و اطمینان به درد دل های او گوش فرادهید و تمام تلاش خود را برای بهبود وضعیت روحی او انجام دهید.
✳️ مربیان بزرگ معلمان بزرگ زندگی بازیکنانشان هستند،پس شما هم در عین صلابت باید آرام ، خونسرد ، صبور و با بازیکنان خود رفیق باشید و به این نکته واقف باشید که دوستی هاو تأثیرات مثبت ماندگارتر از نتایج خوب و قهرمانی هاهستند.
نقاط ضعف و قوت بازیکنان خود را در فضایی مملو از خیر خواهی و خالی از طعنه و تحقیر به او گوشزد کنید و با ارائه ی راهکارهای مناسب از او بخواهید پیشرفت کند.

✳️ مربی باید در رفتار و افکار بازیکنانش تأثیرگذار باشد،و این تأثیرگذاری،زمانی رخ میدهد که در وهله ی اول خود او مزین به فضایل اخلاقی و انسانی باشد و در وهله ی دوم دارای نیرویی مشوق و دینامیک در گفتار خود باشد.مربی باید برای ارتقاء سطح اعتماد به نفس بازیکنان خود تلاش کند اما نباید سبب ایجاد اعتماد به نفس کاذب در آنها شود، چون در این صورت سبب سقوط بازیکنان در چاه ویل حماقت خواهدشد.مربیان قبل از اینکه بخواهند فوتسالیست و فوتبالیست های بزرگ بسازند باید سعی کنند انسان های بزرگ تربیت کنند.

💎 مربیان جوان باید بدانند مربیگری شغل نیست بلکه توفیق الهی است برای شما تا نسلی از جوانان اخلاق مدار و سالم تربیت کنید...

✍نویسنده : آریان کرد ترشابی
#mostafa_kouhsari
@radiohattrick

#روانشناسی_فوتبال

- پپ گواردیولا به این حقیقت باور دارد که بازی فوتبال، بازی آمار و ارقام نیست. او معتقد به این قضیه می باشد که آمار و ارقام متعلق به هواداران و رسانه هاست. او کاملا از این واقعیت مطلع است که در فوتبال، برد و باخت ها خارج از کنترل مربیان و بازیکنان یک تیم هستند.
👈 جمله فوق نشانه ای از هوش هیجانی بالای پپ می باشد. او در حقیقت با گفتن آن جمله، با یک تیر چند نشان می زند:

1) برداشتن فشار روانی باخت احتمالی از روی بازیکنان خود
2) حذف ذهنیت "تلاش برای نباختن" از ذهن بازیکنان خود (ذهنیتی که تیم ملی ایران دارای آن بود)
3) ریکاوری سریع روانی در صورت باخت احتمالی در آینده
4) گارانتی کردن خود از سوالات و انتقادات احتمالی بعد از باخت احتمالی در آینده
5) عدم توجه به آمار و ارقام
6) توجه نکردن بر روی موارد غیرقابل کنترل
6) نداشتن یک تفکر غالبی منفی
7) تمرکز بر روی بازی های در دست اجرا
🔍 مربیان بزرگ همواره توجه ویژه ای به ذهنیت بازیکنان خود دارند. آنها با اطلاع از تاثیرات شگرف ذهنیت، تلاش می کنند تا بهترین ذهنیت و تفکر را برای بازیکنان خود به ارمغان آورند.

#mostafa_kouhsari
@radiohattrick

#روانشناسی_فوتبال

🔎 بارها دیده شده که یک مدافع با اشتباه تکنیکی دروازه تیم خودی را باز کرده است.بعنوان مثال اشتباه تکنیکی او در دفع توپ بوده است.

🔎دلیل آن چیست؟
▫️بسیار مصطلح است که می‌گویند مشکلات روحی_روانی موجب این اشتباه است.
▫️اما باید بدانیم این بر اثر مسائل روحی نیست بلکه بر اثر فشار تیم مهاجم است؛ یعنی بازیکنی از تیم حریف با تحت فشار قرار دادن مدافع موجب این اشتباه تکنیکی شده است.
▫️حتی ارسال های تند و تیز که دفع آن برای مدافع دشوار است، نیز یکی دیگر از عوامل اشتباه تکنیکی می‌تواند باشد.

🔎 در اصل این فشار و پرس تیم و بازیکنان حریف است که با کمتر کردن فضای تصمیم گیری و تمرکز موجب می‌شود بازیکنان اشتباه کنند.

🔎 می‌توانیم این موضوع را به سایر پست ها و سایر مناطق بازی نیز تعمیم دهیم.

🔎 در اینگونه مواقع تیمی که گل خورده است اذعان می‌دارد بر اثر اشتباه فردی گل خورده است.

🔎 در حالیکه این یک اشتباه تکنیکی است، و بین اشتباه تکنیکی و اشتباه فردی تفاوت ویژه ای وجود دارد.

🎯 در واقع اشتباه فردی یعنی بازیکن تیم ما با یک تصمیم غلط مثلا اقدام به حمل توپ در خط دفاعی کند و در نتیجه توپ را از او بگیرند و وارد دروازه ما کنند.
(با تعاریفی که در بالا ذکر شد، مثال های بیشتری می‌توانید پیدا کنید.)

🕹 استاد رضاپرکاس
🇮🇷 مربی بین المللی فوتبال از آلمان


#mostafa_kouhsari
@radiohattrick

#روانشناسی_فوتبال

*تاثیر ذهن فوتبالی در موفقیت بازیکنان

⚽ورزش فوتبال فقط بازی کردن با پا دویدن و درگیر شدن نیست، همان اندازه که به آمادگی جسمانی مهم است، فوتبال به آمادگی ذهنی نیز نیاز دارد ، آیا تاثیر ذهن فوتبالی در موفقیت بازیکنان را می دانید؟
مغز یک فوتبالیست در هر لحظه از بازی چه زمانی که توپ را در اختیار دارد و چه زمانی که توپ زیر پای هم تیمی و یا حریف است مورد هجوم اطلاعات و اتفاقات بسیاری قرار می گیرد:
هم تیمی ها در چه موقعیت هایی قرار دارند
موقعیت بازیکنان حریف چگونه است
خود باید در چه موقعیتی قرار بگیرم
توپ در چه وضعیتی قرار دارد و با چه سرعتی در گردش است
بازیکن رو به رو و پشت سر
تاکتیک تیمی و پیاده کردن گفته های مربی و …
حالا فقط کافیه مربی سر بازیکن داد بزنه و او کلا تمرکزش را از دست بدهد و یا داور یک سوت اشتباه بزنه یا یک تکل خطرناک توسط بازیکن حریف زده بشه تا هیجانات منفی زیادی از قبیل خشم و عصبانیت نیز در بازیکن ایجاد شوند. هیجاناتی که به راحتی می توانند بخش مغز منطقی و ذهن فوتبالی فوتبالیست را که مرکز شناسایی محرک، انتخاب و راه اندازی پاسخ (مرکز تصمیم گیری) می باشد را لحظه ای از کار بندازد.
 همین چند لحظه چه اتفاق های که رخ ندهد ، همین یک لحظه کافی است تا بازیکن بزرگی مثل زیدان فینال جام جهانی را از دست بدهد. و نه تنها خود بلکه کل تیم را از هم بپاشاند.و در همین یک لحظه کافی هست تا ستاره ای همچون بکهام در یک هشتم نهایی جام جهانی از زمین اخراج شده و به مدت چهار سال مورد نفرت و توهین هواداران انگلیس و منچستر قرار بگیرد. همین یک لحظه کافی هست تا وین رونی به راحتی فریب کریس رونالدو را بخورد و به او ضربه زده و از بازی اخراج شده و موجبات باخت تیم اش و از دست دادن جام جهانی را فراهم آورد.
فوتبال بازی ثانیه هاست ولی مغز فوتبال با صدم ثانیه ها سر و کار دارد. فقط کافی هست تا صدم ثانیه ای تمرکز یک فوتبالیست به هم بخورد تا شکستی یا حتی فاجعه ای را فراهم آورد. کافی است یک لحظه دیر تصمیم بگیرد و یک تک به تک مهم را از دست بدهد و یا توپ را لو بدهد و تیم را با یک خطر مواجه کند.
این روانشناسی پیچیدگی های فوتبال و ذهن فوتبالی است که از درگیری با داور، بازیکن حریف و حتی بازیکن خودی جلوگیری می کند ، لطفا با این پیچیدگی ها آشنا شوید و ذهن فوتبالی خود را تقویت کنید حتما تمرینات ذهنی انجام دهید
ولی واقعا چند درصد از مربیان و بازیکنان ما به این موارد یعنی تاثیر هیجانات و مسائل ذهنی و روانی فوتبال اهمیت داده و آنرا آموزش می دهند؟ وقتی می پرسید که چرا فوتبال کشور ما با همین تمرینات که تیم های اروپایی انجام می دهند پیشرفت نمی کند، به آموزش این مسائل و ذهن فوتبالی دقت کرده اید ؟
آیا تفاوت فوتبال ما با اروپا فقط در استادیوم های پیشرفته و لباس های شیک و استوک های گرانقیمت و حقوق های میلیاردی هست؟ آیا فکر نمی کنید که مهم ترین تفاوت بین فوتبالیست ها و مربیان ما با آنهاست؟ و چیز های مهمی که از کودکی به آنها آموزش داده اند، در کشور ما چقدر به این مسائل توجه می شود؟ آیا مربیان شما در تمرینات درباره تاثیر ذهن فوتبالی در موفقیت بازیکنان صحبت می کند ؟
#mostafa_kouhsari
@radiohattrick

#روانشناسی_فوتبال

*معماری پیشرو و الهام‌بخش رختکن‌های فوتبال: روایت‌هایی درباره‌ی اهمیت نوع طراحی رختکن*
قسمت اول:

در برایتون، ما تخت‌های پزشکی را در وسط اتاق [رختکن] گذاشتیم تا بازیکنان آسیب‌دیده حس کنند که هنوز جزئی از تیم هستند.»
پس‌ از آنکه  چلسی نقشه‌های ورزشگاه شصت هزار نفری جدیدش را معرفی کرد، بسیاری در توییتر به انتقاد از طرح پرداختند.
برخی این استادیوم جدید را به زیرسیگاری عده‌ای دیگر به بشقاب‌پرنده تشبیه کردند و حتی یک فتوشاپ کار خلاق آن را با یک دستگاه برش زننده تخم‌مرغ آب‌پز مقایسه کرد. با این‌حال اکثر منتقدان این طرح جدید هم‌عقیده بودند که نیازی نیست در طراحی استادیوم‌های فوتبال بیش‌ازحد به جزئیات اهمیت داده شود.
بی‌شک ورزش تجارت بزرگی است و هر جا که پول [کلانی] باشد، معمولاً معماری‌های پرکار و پرزرق‌وبرق هست. بااین‌حال بد نیست کسانی که این انتقادها را می‌کنند، صبر کنند و به منطق پشت طرح جدید ورزشگاه استمفورد بریج فکر کنند. همان‌طور که هر معماری که کارش را بلد باشد، به شما خواهد گفت، ساختمان‌های خوب به مردم کمک می‌کنند حس بهتری داشته باشند – و این مسئله در مورد فوتبال تراز اول که برای سرگرمی مردم میلیون‌ها پوند به بازیکنان پرداخت می‌شود، بسیار مهم است.
وقتی ورزشکاران وارد زمین می‌شوند، باید هم از لحاظ جسمی و هم از لحاظ روانی در بهترین سطح آمادگی باشند. اگر این امر مستلزم مهندسی کردن محیط اطراف آن‌ها برای از بین بردن هرگونه بهانه‌ای است، پس باید همین کار را کرد.
به همین دلیل است که دقیق‌ترین اتاقی که در کل یک استادیوم فوتبال طراحی می‌شود، نقطه‌ای مرکزی برای باشگاه و اتاقی است که عموم مردم هیچ‌وقت آن را نمی‌بینند. یک رختکن ساده، صرفاً آنچه که به نظر می‌رسید نیست بلکه سنگر روحیه تیمی و قلعه رفاقت است
جیمز باد، مدیر گروه KSS که یک شرکت معماری است که درزمینه‌ی طراحی استادیوم تخصص دارد و بر روی پروژه‌هایی برای باشگاه لیورپول، منچستر سیتی و لیدز یونایتد کار کرده است. او می‌گوید: «چیزی که باید در مورد ورزشکاران در نظر داشته باشید این است که ذهن آن‌ها پیش از مسابقه واقعاً به جای دیگری می‌رود. ما سعی می‌کنیم تا این سفر را با استفاده از ظرفیت‌های فضایی و معماری، تا حد ممکن راحت‌تر کنیم. مثلاً در مورد مسائل گرافیکی، ما سعی می‌کنیم اتاق [رختکن] را ساده و تمیز طراحی کنیم. آن‌ها نیاز دارند تا بر روی ورزش تمرکز کنند.»
وقتی بحث طراحی است، باید محیطی خلق کنیم که به هیچ‌چیز در آن نتوان ایراد گرفت. مربی نباید هیچ بهانه‌ای داشته باشد. فکر کنم زمانی بود که در بولتون با سم الردایس کار می‌کردیم که او برای اولین بار درخواست یک رختکن به‌مثابه یک “اتاق جنگ” دایره‌ای را مطرح کرد و از آن زمان به بعد ما واقعاً بر روی بعد روانشناسی رختکن‌ها تمرکز کرده‌ایم.»
«در تاتنهام که دستمان برای طراحی باز بود، سعی کردیم رختکنی بدون گوشه بسازیم. چراکه وقتی باشگاه شما چند دسته بازیکن دارد که شاید بعضی‌ها اهل فرانسه، بعضی‌ها از افریقا و بعضی‌ها از امریکای جنوبی باشند، دلتان نمی‌خواهد که باندبازی به وجود بیاید. می‌خواهید که همه با هم باشند و این برای مربی‌ها بسیار مهم است.»
دبی دریک خالق گرافیک محیطی و هویت تجاری استادیوم‌هاست. او در مورد تنوع کار با مربیان فوتبال توضیح می‌دهد.
دریک می‌گوید: «آن‌ها همه طراحی‌ای متفاوت می‌خواهند و همه‌شان فکر می‌کنند روش‌های متفاوتی جواب خواهد داد و ازآنجاکه ساخت‌وساز می‌تواند زمان بسیاری طول بکشد، ما با چندین مربی کار می‌کنیم. گاهی با مربی جدیدی طرف هستم که [تازه بر سر کار آمده] و رختکن کاملاً متفاوتی می‌خواهد. فکر کنم بیشترین تعداد مربی‌هایی که بر روی یک طرح دیده‌ایم، هشت تا بوده است.»
دبی برنت، یکی از مدیران KSS که مسئول تیم طراحی داخلی نیز هست، می‌گوید: «و با وجود اینکه آن‌ها تقریباً کم‌دوام‌ترین عضو تیم هستند، جالب است که چقدر در نحوه اتفاق افتادن مسائل مهم هستند. ما معمولاً سعی می‌کنیم تا خواسته‌های مربیان را برآورده کنیم چراکه آن‌ها می‌دانند بهترین راه حمایت از تیمشان چیست.»
برنت ادامه می‌دهد: «بعضی از مربی‌ها ترجیح می‌دهند تا نیمکت‌ها وسط باشند تا بتوانند آب و نوشیدنی‌هایی برای رفع خستگی بازیکنان را وسط بچینند و یا مثلاً سبد لباس‌های کثیف را زیر یک چرخ‌دستی در وسط جای دهند. ولی بعد مربی دیگری ممکن است بگوید اگر چیزی را وسط اتاق بگذاریم و بازیکن‌ها ناراحت از زمین برگردند، چیزی نباید وسط باشد – چراکه تبدیل به هدف[ی برای لگد زدن] خواهد شد. برایتون واقعاً یک متخصص ورزش و تمرینات بدنی را آورد تا به بررسی حالات روانی بازیکن‌ها و طراحی گرافیک مناسب برای رختکن‌ها کمک کند.»
#mostafa_kouhsari
@radiohattrick

#روانشناسی_فوتبال

*معماری پیشرو و الهام‌بخش رختکن‌های فوتبال: روایت‌هایی درباره‌ی اهمیت نوع طراحی رختکن*

قسمت دوم:
دبی دریک می‌گوید: «وقتی رختکن‌های تاتنهام را طراحی می‌کردیم، به دنبال این بودیم که کدام‌یک از پیام‌ها و ارزش‌های اصلی باشگاه هیچ‌وقت تغییر نخواهد کرد، ایده‌هایی که با تغییر مربی بهم نمی‌خوردند.»
درنتیجه ما سه لایه از گرافیک را به وجود آوردیم. در سطح اول ما گرافیک سازه و ساخته‌شده را داشتیم – کلمات و نمادهایی که بر روی ساختمان حک‌شده و به بخشی از میراث باشگاه تبدیل می‌شوند. لایه بعدی الکترونیکی است، بوردها و صفحه‌نمایش‌هایی که می‌توانند با برنامه تمرین‌ها یا پیام‌های الهام‌بخش – یا هر چیز دیگری که نیاز باشد – برنامه‌ریزی شوند. و درنهایت، گرافیک‌های چاپی را داریم که از حروف SPURS حک‌شده روی دیوار دوام کمتری دارند ولی باز هم تا حد زیادی ثابت هستند. بنابراین ما سعی می‌کنیم در زمان ساخت رختکن‌ها این سه لایه را رعایت کنیم تا فضا قابلیت تغییر داشته باشد و کهنه نشود.»
یکی از مسائل ذهنی مهمی که طراحان باید به آن توجه کنند، کانسپت ایجاد یک «جو تیمی» است.
باد می‌گوید: «میدانم که با فوتبال فرق می‌کند ولی به نظرم تیم [راگبی] تویکنهام اوج برخورد مناسب با این قضیه را مجسم می‌کند. در رختکن‌های آن‌ها، تخت‌های پزشکی مخصوص مصدومین، درست در وسط اتاق قرار دارند – که عجیب به نظر می‌رسد. بااینکه صدمات راگبی معمولاً از مصدومیت‌های فوتبالی شدیدتر هستند، باز هم مدیریت می‌خواسته تا مطمئن شود که بازیکن صدمه‌دیده‌ای که در حال مداواست، در دید اعضای تیم و درنتیجه هنوز جزئی از تیم باشد. نمی‌خواهید آن‌ها را جدا کنید چون این کار باعث می‌شود از تیم جدا شوند.»
برنت اضافه می‌کند: «در حال حاضر یک باشگاه درخواست صفحه‌نمایش‌های شخصی بر روی در کمد بازیکن‌ها را دارد که می‌توان توصیه‌های رژیمی شخصی یا برنامه‌های خاص برای هر فرد را در آن‌ها برنامه‌ریزی کرد. این ایده هنوز تأیید نشده ولی به این هم فکر کرده‌اند که تحلیلگران تیم می‌توانند بین دو نیمه، بخش‌هایی از فیلم بازی را به طور اختصاصی برای هر بازیکن پخش کنند تا او بتواند عملکرد خود را پیش از شروع نیمه دوم نقد کند. چیزهایی مثل این در حال اتفاق افتادن هستند.»
قسمت سخت برقراری تعادل بین تنهایی و فردیت بازیکن‌ها و “صرف زمان با تیم” توسط آن‌هاست. این موضوع در نقشه خود اتاق هم مشکل‌ساز است. شما ممکن است یک ظاهر گرد و باز بخواهید ولی وقتی همه‌چیز در یک قوس است، باید مراقب باشید تا جایگاه هر یک از بازیکن‌ها بیش‌ازحد تنگ نشود. این‌ها بازیکنان تراز اول هستند – خوب نیست که موقع عوض کردن لباس مدام با یکدیگر برخورد کنند!»
باد توضیح می‌دهد که ادراک حسی هم می‌تواند تأثیر بسیاری بر وضعیت ذهنی بازیکن‌ها بگذارد. از بوها تا صداها، همه‌چیز باید در نظر گرفته شود.
«پالت رنگی تا حد زیادی توسط تیمی که رختکن را برای آن می‌سازید، تعیین می‌شود. منظورم این است که شما نمی‌توانید در رختکن اسپُرز (تاتنهام) از قرمز یا در رختکن منچستر یونایتد از آبی استفاده کنید. برای اسپُرز، ما تابلوی جاده‌ای که به استادیوم می‌رسید، جاده هاتسپُر، را عوض کردیم و علامت اژدهای سرخ انفیلد بورو را از روی آن برداشتیم – چیزهای کوچکی مثل این می توانند تاثیرات بزرگی داشته باشند.»
«فکر می‌کنم باید به هر رنگ، باشگاه و هر موردی فقط بر اساس ویژگی‌های خودش نگاه کرد. اگر پاشیدن یک رنگ روی دیوار کمی زیاده‌روی باشد، حتی اگر یکی از رنگ‌های اصلی باشگاه باشد، ممکن است به عوض کردن آن رنگ با نورپردازی فکر کنیم.
باد اضافه می‌کند: «موسیقی هم مسئله مهمی است. از نظر آکوستیک، من تیم‌هایی را می‌شناسم که قبل از ورود به بازی آهنگ‌های ای‌سی/دی‌سی را با صدای بسیار بلند پخش می‌کنند. درحالی‌که باید سیستم‌های صوتی مناسب برای ایجاد این روحیه تهاجمی را داشته باشیم، باید بتوانیم جو آرام و مناسب برای تمرکزی که بعضی دیگر از تیم‌ها می‌پسندند را نیز مهیا کنیم.»
«ما زیربنای معماری و سازه را می‌سازیم ولی باید این امکان را نیز فراهم کنیم که اگر بخواهید بتوانید پوشش کار را تغییر دهید. بنابراین نورپردازی، جلوه‌های بصری و صوتی می‌توانند بسته به نیاز، تغییر داده شوند.»
روی دیگر سکه هم این است که گاهی رختکن تیم مهمان را به‌گونه‌ای طراحی می‌کنند که بازیکنان حریف را سردرگم کند. باد می‌گوید: «مواردی را دیده‌ام که صرفاً برای اذیت کردن ذهن تیم حریف، در رختکن‌ها ستون‌های الکی می‌گذارند و شنیده‌ام که جاکفشی‌ها را در ارتفاع‌های عجیب‌غریب می‌گذارند.»
#mostafa_kouhsari
@radiohattrick

#روانشناسی_فوتبال

*معماری پیشرو و الهام‌بخش رختکن‌های فوتبال: روایت‌هایی درباره‌ی اهمیت نوع طراحی رختکن*
قسمت آخر:
«ولی رختکن‌ها درهرحال فضاهایی موقتی هستند. بنابراین تبدیل کردن آن‌ها به فضایی خیلی لوکس و مجلل، احتمالاً حرکت اشتباهی است – مگر اینکه واقعاً بخواهید بازیکنانتان لم بدهند و استراحت کنند. آیا واقعاً برای صحبت‌های دقیق و مستلزم تمرکز بین دو نیمه همچین چیزی می‌خواهید؟ رختکن باید فضایی باشد که انگیزه ایجاد کند ولی الزاماً نباید جای راحتی باشد. افراد باید بر روی آنچه مربی یا سرمربی می‌گوید تمرکز داشته باشند.»
برنت اضافه می‌کند: «رختکن‌ها باید در چشم بازیکن‌ها زیبا به نظر برسند ولی ضرورتاً باید بسیار هم عملکردی باشند. [قطعا شما] دوست دارید که طراحی اتاق، ارتباط و گشودگی [بین افراد] را تشویق کند و طرحی که به کوچک‌ترین جزئیات می‌پردازد، می‌تواند تأثیر بسیاری ایجاد کند. ما به‌تازگی حتی ایده استفاده از درهای کرکره‌ای برای کمدها را بررسی کرده‌ایم تا درهای باز شده، فضا را تقسیم نکنند و به بازیکن‌ها احساس جدا افتادن ندهند.»
آیا این زیاده‌روی است؟ آیا با چنین توجهاتی به جزئیات، در حال نازپرورده کردن – یا حتی احمق فرض کردن – ستاره‌های ورزشی گران‌قیمت نیستیم؟ جیمز باد تأکید می‌کند که جواب منفی است: «با اینکه اعضای تیم فقط زمان کمی را در آنجا به سر می‌برند ولی رختکن یکی از مهم‌ترین اتاق‌های یک استادیوم است. در اینجاست که آن‌ها چه از لحاظ بدنی و چه از لحاظ ذهنی [برای مسابقه] آماده می‌شوند و همه جنبه‌های طراحی آن مهم است و با وجود اینکه هیچ فرمول ثابتی برای همه وجود ندارد ولی رختکن برای همه قلب استادیوم است.»
منبع:  memari. online
#mostafa_kouhsari
@radiohattrick

#روانشناسی_فوتبال

*رفتار مربی پس از مسابقه*

اگرتیم و همه بازیکنان در یک مسابقه عملکرد بسیار خوبی ارائه نمودند مربی باید بلافاصله پس از پایان بازی آنها را تشویق و تحسین نماید.تقویت خاطره لذت بخش یک بازی موفقیت آمیز بسیار سودمندخواهد بود. از سوی دیگر چناچه یک بازیکن ضعیف ظاهر شد یا اگر تیم یک مسابقه بد دلسرد کننده داشت از انتقاد و ایراد گرفتن بلافاصله پس از پایان مسابقه خودداری نماید.در چنین مواردی لازم نیست رنجش و درماندگی بازیکن را افزایش دهید.
معمولا بلافاصله پس از پایان مسابقه عواطف و احساسات بازیکنان بسیار بالا و شدید است.بدون توجه به احساس ناامیدی و رنجش خود از اظهار نظر منفی در مورد بازیکنان خودداری کنید.مربی باید درک نماید که تقریبا همیشه بازیکنان سعی می کنند در حد توان خود بهترین بازی را ارائه دهند.هنگامی که بازیکن دچار اشتباه شده یا تیم شکست می خورد آنها شدیدا بیمناک و غمگین می شوند. مقصر دانستن یا سرنش بازیکنان بلافاصله پس از پایان مسابقه هیچ نتیجه ای در بر نخواهد داشت.
به جای آن چناچه درماندگی و رنجش بر بازیکنان مستولی گرددمربی باید صرفا با پیامهای اجرائی بازیکنان را آگاه نموده سپس محل مسابقه را ترک نماید.علت یابی وقایع مسابقه را به روز بعد زمانی که عواطف و احساسات فروکش کرد موکول نمائید. حتی اگر پس از 24 تا 48 ساعت پس از مسابقه بازیکن یا بازیکنان تیم را به خاطر ضعف و ناتوانی سرزنش کنیم نتیجه کمی حاصل خواهد شد.در عوض مربی باید نکات مهم مربوط به عملکرد و سطح اجرای خوب بازیکنان را یادآوری و بازیکنان را تشویق نماید.چنانچه عدم موفقیت در یک مسابقه به دلیل اجرای ضعیف یک بازیکن به وجود آمد در این صورت این بازیکن را مطمئن ید که نظر شما در مورد او تغییر نکرده و او همان کسی است که در پیروزی های قبلی تیم نقش داشته است. سعی کنید که با بازیکن کار کنید و علت اجرای ضعیف اورا مشخص کنید.
#mostafa_kouhsari
@radiohattrick

#روانشناسی_فوتبال
#رفتارشناسی_بازیکن

تجزیه و تحلیل رفتار بازیکنان فوتبال در شرایط تحت فشار بودن
کریستیانو رونالدو، مهاجم پرتغالی یوونتوس و چند ستاره دیگر، موضوع مطالعه ای بودند که توسط دانشگاه کولوون در بلژیک و شرکت SciSports انجام شد. این تحقیقات به منظور تجزیه و تحلیل رفتار بازیکنان فوتبال در شرایط تحت فشار بودن، با تماشای بیش از هفت هزار مسابقه در هفت جام مختلف از سوی این گروه انجام شده و حالا به مرحله نهایی خود رسیده است.

جسی دیویس، یکی از شخصیت های اصلی این پروژه توضیح داد: “ما مدلی طراحی کرده ایم که قادر به برآورد میزان فشار روانی در هنگامی که یک بازیکن پا به توپ می شود بوده و داده ها را مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد
فرض کنید جریان یک بازی در دقیقه ۸۹ دقیقه گره خورده و در این میان یک بازیکن تصمیم می گیرد تا به جای پاس دادن، برای گل زدن اقدام کند. این مدل صحت تصمیم، فشار وارد شده بر بازیکن و اینکه چگونه این ضربه، نتیجه نهایی را تحت تاثیر قرار داده را تجزیه و تحلیل خواهد کرد.”
جان وان هرن، دیگر محقق این پروژه اضافه کرد: “سناریوی ایده آل این است که بازیکنان عملکردی با ثبات، بدون هیچگونه تاثیر پذیری از فشار ارائه دهند. این تحلیل ها نشان می دهد که کریستیانو رونالدو هیچ فشاری را را حس نمی کند و در عملکرد وی ثبات وجود دارد.
اما به عنوان مثال نیمار تحت تاثیر فشار حاکم بر جریان بازی قرار گرفته و در لحظات حساس تصمیمات غلطی می گیرد. از این حیث لوییس سوارز نیز همانند اوست.
هرگاه جریان بازی های دشوار و حساس، نیمار بیشتر تلاش می کند به مهارت های فردی خود تکیه کند و به همین دلیل یا شروع به دریبل زدن می کند و یا از هر جا به سمت دروازه حریف شلیک می کند، اما این در حالیست که شاید پا به توپ کردن هم تیمی ها و پاس دادن انتخاب بهتری باشد.
نتایج این تحقیقات می تواند نشان می دهد این دسته از بازیکنان مانند نیمار نمی توانند فشارهای فراوان و طولانی مدت را تحمل کنند. به همین دلیل شاید رئال ماددرید نباید سرمایه گذاری بزرگی برای انتقال ستاره برزیلی انجام دهد زیرا او زیر فشار انتقال به تیم رقیب بارسلونا، احتمالا قادر به ارائه توانایی های نخواهد بود.”
#mostafa_kouhsari
@radiohattrick

#روانشناسی_فوتبال

😎 مربی از کنار زمین فریاد زد:

《مجید این گلی که خوردیم به خاطر اشتباه تو بود》

نگاهی به مجید مدافع آخر تیم که به خاطر اشتباه اون، تیمشون یک گل دریافت کرده بود انداختیم. خود مجید به خاطر این اشتباه ناراحت بود و این ناراحتی رو میشد از زبان بدن و حالت چهره اش فهمید.

ولی وقتی مربی از کنار زمین اون حرف رو گفت مجید به کلی به هم ریخت و بعد از چند دقیقه دوباره با همون اشتباه تیمشون گل دیگه ای رو دریافت کرد.

⁉ بعد از بازی از مجید پرسیدیم:
《بعد از مرتکب شدن اشتباه چه احساسی داشتی و به چه چیزی فکر می کردی؟》

😟 مجید گفت:
من به خاطر اشتباهی که کرده بودم خیلی ناراحت بودم ولی میخواستم تمرکز خودم رو روی ادامه بازی معطوف کنم که مربیمون اون حرف رو در بین اون همه آدم به من زد. من میدونستم که گل تقصیر من بود و نیازی نبود که مربی داد بزنه. بعد اینکه مربی گفت گل تقصیر من بود، دیگه به هیچ چیزی فکر نمی کردم جزء جبران اشتباهم. ولی نمی دونم چی شد که دوباره همون اشتباه رو مرتکب شدم.》

فوتبال بازی ای هست که در آن طی یک لحظه اطلاعات بیشماری به سمت مغز ما فرستاده می شود. بازیکنی موفق خواهد بود که در لحظه و فقط بر روی موارد قابل کنترل و تکلیف در دست اجرا تمرکز کند. فکر کردن به اشتباهی که چند لحظه پیش مرتکب شده اید یا در مقام جبران آن برآمدن، موجب تخریب ظرفیت تمرکزی بازیکن شده و موجب افت عملکرد می شود.

🔹 فکر کردن به جبران اشتباه منجر به اشتباهی دیگر خواهد شد.

🔹 رفتار مربیان از کنار زمین:

رفتار کنار زمین مربیان در هنگام مسابقات فوتبال همیشه برای من جالب و پر از نکات آموزشی بوده و هست. شاید برای خیلی ها این رفتار اهمیت چندانی نداشته باشه ولی من به عنوان یک روانشناس فوتبال، معتقد هستم که این رفتارها می تواند موجبات پیروزی و شکست یک تیم را فراهم آورد.

وقتی به رفتار مربیان بزرگی از قبیل زیدان، ائنریکه، گواردیولا، مورینیو، کلوپ، سیموئنه، ونگر و بقیه نگاه می کنم، متوجه می شوم که هر کدوم از این مربیان بزرگ، خصوصیت های رفتاری خاصی دارند.

انرژی وصف ناپذیر سیموئنه، خونسردی زیدان، حالات متفکر و پرفسور مانند ونگر، مشورت های همیشگی ائنریکه (هم در شرایط گل زدن و هم گل خوردن)، هیجانات مثبت کلوپ و دوباره خونسردی گواردیولا تحت هر شرایطی واقعا برای ما جالب است.

با کمی توجه و تمرکز بیشتر و البته ترکیب مشاهدات خود با مطالعات مربوط به روانشناسی ، پی می بریم که همه آن مربی ها با وجود رفتارهای متفاوت، یک هدف مشترک دارند و در واقع تنها شیوه عملکردی شان با هم فرق می کند.

متوجه می شویم که هدف همه آنها جذب فشار روانی و احساسات منفی بازیکنان، خفه کردن آنها درون خود، تبدیل آنها به انرژی مثبت و در نهایت تزریق دوباره آنها از طریق کلمات، نگاه ها، رفتارها و تاکتیک های مثبت به بازیکنان است.

وقتی رفتار آن مربیان بزرگ را با رفتار برخی مربیان خودی مقایسه می کنیم، بیش از پیش به تفاوت فوتبال مان پی می بریم. وقتی عمیق تر به قضیه فکر می کنیم، درک می کنیم که چرا گذاشتن سطل آشغال بر روی سر در کنار زمین، فحش دادن به بازیکن از کنار زمین، کل 90 دقیقه اعتراض به تصمیمات داوری، تحقیر بازیکن در مقابل رسانه ها و هواداران، در فوتبال پیشرفته امروزی که بازیکن و در اصل شرافت انسانی و احترام به سلامت روانی یک امر غیر قابل اجتناب می باشد، جایی ندارد.

🔹رفتار مربی از کنار زمین، آینه تمام نمای سلامت روانی، ذهنی، فیزیکی، تکنیکی و تاکتیکی تیم است.


منبع: هاشم فعال (مشاور و روانشناس فوتبال)
#mostafa_kouhsari
@radiohattrick

#روانشناسی_فوتبال

🔹مهمترین حریف و مهمترین مبارزه:

⁉ فکر می کنید مهمترین حریف یک فوتبالیست یا ورزشکار چه کسی هست؟ فکر می کنید مهمترین مبارزه و مسابقه یک بازیکن مبارزه با چه کسی هست؟ آیا هم تیمی ها یا بازیکنان تیم مقابل مهمترین حریفان هستند؟ آیا نبرد بین یک مدافع با مهاجم حریف یا برعکس، مهمترین مبارزه یک ورزشکار محسوب می شود؟

👈 نه!
به نظر بنده مهمترین حریف یک بازیکن خودش هست و مهمترین نبرد هم نبردی است که بین بازیکن و خودش رخ می دهد! یک فوتبالیست باید سعی کند که هر روز نسبت به دیروزش (حریف واقعی) پیشرفت کند.

👈 بزرگترین نبردی که ما انسان ها و البته فوتبالیست ها با آن مواجه هستیم، نبرد با نیمه منفی وجودمان هست. اگر به گفتگوهای درونی خودتان گوش فرا دهید، متوجه خواهید شد که مدام در حال گفتن جملاتی از قبیل این به خودتان می باشید:

🔹 من افتضاح بودم.
🔹من توانایی مقابله با اون مهاجم رو ندارم.
🔹اونا تیم خیلی خوبی دارن و امکان نداره پیروز بشیم.
🔹من اصلا به خودم اعتماد ندارم، اگه امروز گل بخورم اصلا خودم رو نخواهم بخشید.
🔹من عرضه انجام هیچ کاری رو ندارم و ....

✔ فوتبالیستی می تواند به موفقیت های بالایی دست یابد که در درجه اول بتواند در نبرد درونی با خودش به پیروزی برسد.

🔹 نهادینه شدن یک تئوری اشتباه:

👈 چند روز قبل، یکی از فوتبالیست های من که در یکی از لیگ های حرفه ای کشور توپ می زند، به علت افت انگیزه تماس گرفت و ابراز ناامیدی کرد.

👈 دلیل این افت انگیزه و خشم، رفتار سرمربی تیم در خلال بازی روز گذشته بود که سرمربی در بین دو نیمه که بازی هم مساوی بود، شروع به تخریب بازیکنان و بی عرضه خطاب کردن آنها کرده بود. سرمربی مدام تکرار می کرد که شما عرضه بازی کردن در این سطح رو ندارید و پذیرش سرمربیگری این تیم، بزرگترین اشتباه من است.

👈 توجه کنید که هنوز یک نیمه از بازی مانده بود (البته در نیمه دوم، تیم مذکور با دریافت گلی، مسابقه را واگذار کرده است) و ابتدای فصل است.

✔ متاسفانه مربیان ما بر اساس یک تئوری قدیمی اشتباه یعنی " تخریب و تنبیه کردن بین نیمه، موجب وارد آمدن شوک در بازیکنان و بهبود عملکرد می شود"، همواره موجبات تخریب انگیزه، تمرکز و در نهایت شکست تیم شان را فراهم می آورند.

🔹 در بین نیمه باید به فکر تعدیل حالات روانی بازیکنان بود نه تخریب آن.


🔹 نظر یکی از فوتبالیست های من درباره انجام دادن و ندادن تمرینات ذهنی👇👇👇


- اقای فعال امروز مسابقه داشتیم
چون مسابقه ی راحتی بود و برامون مهم نبود من اصلا تصویرسازی نکردم براش،
حتی کلا تو این هفته ای هم که گذشت تمرین ذهنی نکردم.

-امروز با اینکه بازی ساده بود اما خوب نبودم.یعنی از لحاظ فنی هم بد بودم.

فهمیدم اگه تمرینای ذهنی و تمرکز رو همیشه انجام ندیم، حتی اگه در بالاترین سطح هم تمرین بدنی کنیم، بازم نمیتونیم خوب بازی کنیم و موفق شیم.

- من مسابقاتی که تصویر سازی میکردم و از روزای قبلش تمرین ذهنی میکردم رو خیلی خوب بازی میکردم(حتی جلوی قوی ترین تیمها).


نکته 1: ترکیب تمرینات ذهنی با تمرینات بدنی سودمند تر از تمرین بدنی صرف است.
نکته 2: تمرینات ذهنی را نیز باید مثل تمرینات بدنی به صورت منظم و مرتب انجام داد.



منبع: هاشم فعال, مشاور و روانشناس فوتبال
abdiazarfootball

#mostafa_kouhsari
@radiohattrick

#روانشناسی_فوتبال
            
🔹 واقعا عصبی می شوم، وقتی که کسی به خاطر اشتباهم سر من فریاد می زند. بعد از اون من نمی تونم به بازی فکر کنم. همش فکرم درگیر هست. خیلی وقت ها اصلا می خوام باشگاه رو ترک کنم. من خودم میدونم که اشتباه کردم و نیازی نیست که همه بهم طعنه بزنن یا بگن که اشتباه بود حرکت ات.
اگر هم اشتباهی مرتکب شدم مربی میتوته بعد از بازی تو رختکن یا روز تمرین بهم بگه، نه اینکه جلوی جمع منو خراب کنه.

👆 حرف های بالا مربوط به یک فوتبالیست نوجوان است که به خاطر افت انگیزه و اعتماد به نفس به بنده مراجعه کرده بود.
کاملا از حرف های این نوجوان پیداست که چه چیزهایی موجب افت اعتماد به نفس و انگیزه وی شده است.
بیشتر وقت ها این همبازی ها یا مربیان هستند که منبع افت عملکرد یک بازیکن می شوند.

✔ وقتی بازیکنی حین بازی مرتکب اشتباهی میشه، به اندازه کافی و حتی بیشتر از کافی ذهن اش درگیر اشتباه اش میشه و تمرکز خودش رو از دست میده، هیچ نیازی نیست که همبازی ها یا مربیان از کنار زمین اشتباه اون رو گوشزد کنن. بلکه همبازی ها باید اون رو تشویق به ادامه بازی و فکر نکردن به اشتباه کنن و مربی نیز با یک پیام انگیزشی راهکاری را برای وی گوشزد کند نه اینکه وی را تحقیر نماید.
زمین بازی جای اصلاح خطاها و اشتباهات انجام شده نیست. زمین تمرینی جای این کارهاست.


🔹فواید منفی نگری در فوتبال:

🚩 متاسفانه برخی مواقع در برخی کانال ها و گروه های فوتبالی مشاهده می کنم که افراد بدون داشتن تجربه و دانش کافی در حوزه روانشناسی ورزشی کاربردی اقدام به انتشار مطالبی می کنند که با توجه به یافته های علمی، کاملا غلط بوده و تصویر ساده انگارانه ای را از علم روانشناسی در ذهن ورزشکاران و مربیان تداعی می کند.

✔ در یکی از این پست ها چنین آمده بود که سعی کنید همیشه و حتی در بدترین شرایط هم مثبت نگر باشید!!! مثلا تصور کنید که شما با یک باخت افتضاح از دور مسابقات حذف شده اید. در این شرایط آیا مثبت بودن و گفتن جملاتی از قبیل :

🔹 عیبی نداره، ما بهترین هستیم، ما شکست ناپذیر هستیم و ...

⁉ راهگشا و کمک کننده خواهد بود؟؟ یا فقط وسیله ای هست برای گول زدن خود پاک کردن صورت مساله؟؟!!

🚩 ژوزف فورگاس، روانشناس اجتماعی عنوان می کند که که منفی بودن می تواند به فرایند رشد و پیشرفت کمک کند. او بیان می کند در حالیکه حالت ذهنی مثبت موجب رشد خلاقیت، انعطاف پذیری، هماهنگی و اطمینان ذهنی می شود، حالت های منفی نیز می توانند موجب روانه کردن افکار هوشیارانه و سازنده شده و از طرفی موجب توجه بیشتر فرد به دنیای بیرون می شود.

✔ بنابراین یک فوتبالیست یا مربی ای که خواستار پیشرفت در فوتبال هست، باید مدت زمانی را به افکار منفی اختصاص دهد. آنها نیازمند داشتن یک دید نقادانه و واقعگرایانه به مهارت های ضعیف خود هستند تا بتوانند با شناسایی آنها در مسیر برطرف کردنشان قدم های موثری را بردارند.

🔍 مثبت بودن صرف به اندازه منفی بودن صرف خطرناک بوده و موجب افت شما خواهد شد.

منبع: هاشم فعال (مشاور و روانشناس فوتبال)
abdiazarfootball


#mostafa_kouhsari
@radiohattrick

#روانشناسی_فوتبال

🔹شرکت مربی در تمرینات:

- دون شولا یکی از مربیان افسانه ای کریکت هست. شولا عادت داشت تا همگام با بازیکنان خود در تمرینات سخت و طاقت فرسا شرکت کند، هرچند این تمرینات برای فردی به سن و سال او خیلی سخت بود و از طرفی اجباری هم جهت مشارکت وی وجود نداشت، چون مربی تیم بود.

🚩 ولی شولا برای خودش فلسفه ای داشت:

"  هیچگاه از بازیکنان خود چیزی نخواه که خودت دوست نداری آنرا انجام دهی"

🔍 شاید همین فلسفه موجب اتحاد بازیکنان وی و موفقیت هایش شد. ما به عنوان مربی چقدر در تمرینات مشارکت داریم؟

🚩 البته منظور بنده این نیست که باید همراه با بازیکنان خود در جلسات بدنسازی و ... حضوری فعال داشته باشیم ولی عدم حضور یا حضوری غیر فعال و صرف مشاهده گر بودن، می تواند به انسجام تیمی شما و ارتباط تان با بازیکنان لطمه وارد کند.

👈 گاهی در فضاهای مجازی مشاهده می کنیم که برخی از مربیان بزرگ ما با اسب یا خودروی شخصی خود پشت سر بازیکنان شان که در حال بدنسازی و دویدن هستند، کار به اصطلاح نظارت را انجام می دهند یا حتی بدتر از آن. به شخصه شاهد این اتفاق بوده ام که بازیکنان یک تیم لیگ برتری در حال بدنسازی با دستگاه بودند ولی سرمربی تیم همراه دوستان خود جهت صرف قلیان آنها را ترک کرد!!!

⁉ آیا به نظرتان این بازیکنان می توانند ارتباط قوی ای را با مربی خود برقرار کرده و با جان و دل در تمرینات شرکت کنند؟
منبع:
✏ هاشم فعال (مشاور و روانشناس فوتبال)
abdiazarfootball

روانشناسی و رفتار حرکتی"

"رابطه"

اگر هر کسی را برای مدت طولانی تحت فشار و زور قرار دهیم به جایی خواهیم رسید که ممکن است هرگز دوباره صمیمیتی بین ما ایجاد نشود و بازگشتی وجود نداشته باشد.

برای ایجاد و نگه داری روابط انسانی مورد نیازمان باید از انتخاب زور، اجبار، تحمیل، تنبیه، شکایت، سرزنش ، پاداش ، کنترل ، ریاست غرغر، مقایسه ، قهر و کناره گیری (رفتارهای مخرب/ قطع کننده ارتباط) دست برداریم.

به جای این رفتارهای تخریب گر، رفتارهای مهرورزی (پیوند دهنده) که عبارتند از :

گوش کردن
حمایت کردن
مذاکره
تشویق و دلگرمی
عشق و دوستی
اعتماد
پذیرش
گشاده رویی و احترام گذاردن را جایگزین کنیم

✍دکتر راسخی

#mostafa_kouhsari
@radiohattrick

#روانشناسی_فوتبال

🔹 فوتبال فقط نتیجه نیست:

اخراج یک مربی به خاطر تشویق بازیکنانش جهت زدن گل های بیشتر در فوتبال پایه اسپانیا شاید یک اتفاق عجیب برای ما باشد. اتفاقی که شاید از لفظ دیوانه هم برای مسئولان آن باشگاه اسپانیایی استفاده کنیم.

طبیعا این تفاوت برداشت از یک واقعه به تفاوت دیدگاه و فلسفه فوتبال و حتی رقابت در جوامع بر می گردد. وقتی که در تلوزیون و رسانه های ما به اصطلاح کارشناسان امر، خیلی رک و راست عنوان می کنند که فوتبال فقط نتیجه است و به بازی زیبا و جوانمردانه امتیاز نمی دهند باید هم از چنین برخوردهایی در جوامع پیشرفته تعجب کنیم.

امروزه تفکر نتیجه گرایی صرف در جامعه ما به واسطه تبلیغات رسانه ها و سیاست های ریز و کلان مسئولین امر به یک دیدگاه غالب تبدیل شده و همین دیدگاه انجام انواع بی اخلاقی ها، توهین ها، تمارض ها، تحقیرها، اعتراض ها، هتک حرمت ها، تبانی ها و تظاهرها را امری توجیه پذیر و حتی نوعی ترفند و زرنگی در رسیدن به هدف که همانا نتیجه هست تلقی می کند.

به راستی چه چیز باعث تفاوت سطح فوتبال ما با کشورهایی مثل اسپانیا می شود؟؟!!

آیا صرف داشتن چمن های با کیفیت و ورزشگاه های مدرن این تفکر احترام به حریف را در آن کشور خلق کرده است؟ یا فلسفه عملکرد محور و توجه به اصل لذت بردن از فوتبال چنین تفکراتی را موجب شده؟!

فلسفه باشگاه بزرگی مثل بارسلونا عبارت است از لذت بردن از فوتبال، یعنی اصل و هدف باشگاه بارسلون در راستای لذت بردن بنا شده است. آنها هزینه می کنند تا لذت ببرند. ولی فلسفه فوتبال در کشور ما چیست؟

- نباختن یا صرف پیروزی

بنابراین یکی از دلایل اصلی تفاوت فوتبال در اسپانیا با ما و دیدن اتفاقاتی اینچنین در آن کشور به فلسفه و دیدگاه آنها از فوتبال برمی گردد. دیدگاهی که احترام به حریف از نتیجه مهم تر است.


تکنیکهای روانشناسی تیم بارسلونا

خود انگیزی در بازیکنان :

خود انگیزی یکی از مهارت های ضروری در جهت نیل به آمادگی روانی در بازیکنان است.
دکتر Sakari Orava روانشناس بارسلونا اعتقادارد :
خود انگیزی عمدتا از شیوه عبارات تلقینی بهره می برد. عبارات تلقینی عباراتی کوتاه و مثبت هستند که بر اهدافی خاص متمرکز هستند.
لازم نیست این عبارات واقعی باشند بلکه باید تصویری از دست یابی به هدف باشند.
حتما متوجه این موضوع شدید که اول باید هدف داشت و بعد باید عبارات تلقینی را بکار برد.
عبارات تلقینی باید اینطور باشند :

🔴 مثبت باشد :
دوست دارم همیشه با تمام قوا در تمرین شرکت کنم یا مسابقه بدهم.

🔴 فعلش زمان حال باشد : شایستگی انتخاب در ترکیب اصلی تیم یا تیم ملی را دارم .

🔴 چنان باشد که انگار به هدف رسیده اید :
از نطر جسمی و روحی آماده ام.

🔴 به دیگران کاری نداشته باشید :
تمرکزم روی کار خودم هست و رفتار دیگران روی من اثر نمی گذارد.

🔴 خودتان را با دیگران مقایسه نکنید :
من تمام سعی خودم را می کنم.

🔴 حاوی کلمات عملی باشد :
هم در تمرین و هم در مسابقه حواسم به فکر و احساساتم هست.

🔴 واقعی باشد ولی ساده نباشد :
شایستگی لازم را برای اینکه همیشه جز سه نفر بازیکن تاثیرگذار تیم باشم را دارم.

🔴 احساسات را هم شامل بشود : احساس عالی بازی کردن رو خیلی دوست دارم.

🔵 نکته :
بازیکنان را ترغیب کنید تا از عبارات :
من می توانم...
من می خواهم...
من همیشه.... استفاده کنند.
🔘 به بازیکنان خود تفیهم کنید لازم نیست این عبارات را باور داشته باشند همینکه قابل باور باشند کافیست ، آنوقت با تکرار تبدیل به باور می شوند.
🔘 اگر این عبارات را روزی یکبار بازیکنان شما تکرار کنند به تدریج تردیدها و افکار منفی را با اعتماد به نفس و عزت نفس عوض می کنند

✍ هاشم فعال (مشاور و روانشناس فوتبال) منبع:
abdiazarfootball

#mostafa_kouhsari
@radiohattrick