#پزشکی ورزشی
✅علت بوجود آمدن صدا در مفاصل
چیست؟
برای بسیاری از ما در طول روز ممکن است صداهای متفاوتی از مفاصل بدن شنیده شود . در حین راه رفتن یا بعد از نشستن های طولانی و یا حتی هنگام انجام فعالیتی . گاهی این صداها شبیه تق تق هستند و گاهی بصورت خرت خرت و شبیه به ساییده شدن دو چیز بر روی هم .
آیا این وضعیت طبیعی است یا غیر طبیعی ؟
صدا در مفاصل علامت نگران کننده ای نیست مگر اینکه ضربه ای به آن وارد شده باشد . اگر صدا همراه با احساس درد نباشد ، کاملا طبیعی هستند ولی اگر همراه با درد باشند , بیماری است و باید به پزشک متخصص مراجعه کرد .
ممکن است علت آن عوامل مختلفی مانند ساییده شدن نسوج نرم اطراف مفصل بر روی برجستگی های استخوانی ، ضایعات منیسک ، ضایعات غضروفی و یا رباط های اطراف مفصل باشند .
آزاد شدن گاز : مفصل دارای مایعی است بنام "سینوویال" که میتواند تولید گاز نماید و آزاد شدن این گاز , صدایی مانند ترکیدن بادکنک ایجاد میکند . به احتمال زیاد کسانی رو دیده اید که انگشتان دست و پایشان را به اصطلاح میشکنند .
حرکت تاندون : وقتی مفاصل حرکت میکنند وضعیت تاندون ها و لیگامان های (رباط ها) اطراف آن مفصل تغییر میکنند . این تغییر موجب میشود تا آنها از روی برجستگی های استخوانی اطراف مفصل عبور کنند . با باز و بسته شدن مکرر مفصل ، هر کدام از این تاندون ها یا لیگامان ها , بارها به جلو و عقب حرکت کرده و با هر بار عبور از روی برجستگی استخوانی صدایی ایجاد میکنند .
درکل تا دردی در مفصل حس نکردید , مشکلی نیست و کاملا طبیعی هست.
#mostafa_kouhsari
@radiohattrick
✅علت بوجود آمدن صدا در مفاصل
چیست؟
برای بسیاری از ما در طول روز ممکن است صداهای متفاوتی از مفاصل بدن شنیده شود . در حین راه رفتن یا بعد از نشستن های طولانی و یا حتی هنگام انجام فعالیتی . گاهی این صداها شبیه تق تق هستند و گاهی بصورت خرت خرت و شبیه به ساییده شدن دو چیز بر روی هم .
آیا این وضعیت طبیعی است یا غیر طبیعی ؟
صدا در مفاصل علامت نگران کننده ای نیست مگر اینکه ضربه ای به آن وارد شده باشد . اگر صدا همراه با احساس درد نباشد ، کاملا طبیعی هستند ولی اگر همراه با درد باشند , بیماری است و باید به پزشک متخصص مراجعه کرد .
ممکن است علت آن عوامل مختلفی مانند ساییده شدن نسوج نرم اطراف مفصل بر روی برجستگی های استخوانی ، ضایعات منیسک ، ضایعات غضروفی و یا رباط های اطراف مفصل باشند .
آزاد شدن گاز : مفصل دارای مایعی است بنام "سینوویال" که میتواند تولید گاز نماید و آزاد شدن این گاز , صدایی مانند ترکیدن بادکنک ایجاد میکند . به احتمال زیاد کسانی رو دیده اید که انگشتان دست و پایشان را به اصطلاح میشکنند .
حرکت تاندون : وقتی مفاصل حرکت میکنند وضعیت تاندون ها و لیگامان های (رباط ها) اطراف آن مفصل تغییر میکنند . این تغییر موجب میشود تا آنها از روی برجستگی های استخوانی اطراف مفصل عبور کنند . با باز و بسته شدن مکرر مفصل ، هر کدام از این تاندون ها یا لیگامان ها , بارها به جلو و عقب حرکت کرده و با هر بار عبور از روی برجستگی استخوانی صدایی ایجاد میکنند .
درکل تا دردی در مفصل حس نکردید , مشکلی نیست و کاملا طبیعی هست.
#mostafa_kouhsari
@radiohattrick
#پزشکی_ورزشی
✏️ کشیدگی عضله چهارسر در جلوی ران چه عللی دارد ؟
کشیدگی و رگ به رگ شدن عضله چهار سر ران در فعالیت های شدید بدنی و ورزشی ایجاد می شود. این کشیدگی معمولا همراه با درد شدیدی در عضلات جلوی ران است.
آناتومی
عضلات چهارسر چهار عضله در کنار هم هستند که در جلوی ران قرار داشته و قسمت اعظم حجم عضلانی جلوی ران را تشکیل می دهند. چون این دسته عضلانی کار تقریبا یکسانی انجام داده و در کنار هم هستند به آنها عضله چهارسر ران (بجای عضلات چهار سر ران) یا عضله کوادری سپس Quadriceps femoris muscle هم میگویند. این چهار عضله عبارتند از :
رکتوس فموریس(عضله راست رانی)
واستوس مدیالیس(عضله پهن درونی)
واستوس لترالیس(عضله پهن بیرونی)
واستوس اینترمدیوس(عضله پهن میانی)
عضله چهارسر چگونه آسیب میبیند؟
وظیفه اصلی ومهم عضله چهارسر ران صاف کردن مفصل زانو است.(بلند کردن ساق پا) در حین انقباض، فیبرهای عضله چهار سر تحت نیروهای کششی زیادی قرار میگیرند. در این حال اگر نیرویی از خارج سعی در خم کردن مفصل زانو کند فیبرهای عضلانی درمعرض کشش باز هم بیشتری قرار میگیرند (این وضعیت بطور مثال در حین محکم لگد زدن و یا رسیدن به زمین بعد از جهیدن اتفاق میفتد).
اگر این کشش بیش از حد تحمل عضله باشد در فیبرهای عضلانی پارگی های میکروسکوپی همراه با خونریزی ایجاد میشود که میتواند منجر به درد و تورم عضله شود. این وضعیت را کشیدگی یا استرین Strain عضله چهارسر ران میگویند.
علل کشیدگی عضله چهارسر ران چیست؟
مهمترین علت کشیدگی عضله چهارسر ران افزایش ناگهانی طول آن بیش از حد تحمل عضله و در حین فعالیت های ورزشی است. این آسیب بیشتر موقعی ایجاد میشود که فرد بدون آمادگی قبلی ورزشی را که بیش از حد تحملش است انجام میدهد. این وضعیت به چند علت ایجاد میشود :
عضلات جلوی ران فرد به اندازه کافی قوی نیست و نمی تواند نیروهای وارده را تحمل کند و در نتیجه بر اثر وارد شدن نیروهای کششی زیاد به یک عضله ضعیف عضله دچار کشش شده و فیبرهای عضلانی آن دچار پارگی های ظریف میشوند
فرد قبل از شروع ورزش نرمش های کششی را به اندازه کافی انجام نداده و عضله سفت بوده و قدرت انعطاف و خاصیت کششی به اندازه کافی ندارد. در این موارد عضله نمیتواند در مقابل نیروهای زیادی که در حین ورزش به آن وارد میشوند به اندازه لازم کش بیاید و در نتیجه دچار آسیب کششی بصورت پارگی فیبرهای عضلانی میشود.
انجام ورزش طولانی مدت که عضله چهارسر را خسته میکند
ضربه مستقیم به عضله چهارسر
کشیدگی عضله چهارسر در ورزش های دو، دو با مانع، پرش طول، بسکتبال و فوتبال بیشتر دیده میشود.
در هوای سرد احتمال کشیدگی عضله چهارسر بیشتر است.
#mostafa_kouhsari
@radiohattrick
✏️ کشیدگی عضله چهارسر در جلوی ران چه عللی دارد ؟
کشیدگی و رگ به رگ شدن عضله چهار سر ران در فعالیت های شدید بدنی و ورزشی ایجاد می شود. این کشیدگی معمولا همراه با درد شدیدی در عضلات جلوی ران است.
آناتومی
عضلات چهارسر چهار عضله در کنار هم هستند که در جلوی ران قرار داشته و قسمت اعظم حجم عضلانی جلوی ران را تشکیل می دهند. چون این دسته عضلانی کار تقریبا یکسانی انجام داده و در کنار هم هستند به آنها عضله چهارسر ران (بجای عضلات چهار سر ران) یا عضله کوادری سپس Quadriceps femoris muscle هم میگویند. این چهار عضله عبارتند از :
رکتوس فموریس(عضله راست رانی)
واستوس مدیالیس(عضله پهن درونی)
واستوس لترالیس(عضله پهن بیرونی)
واستوس اینترمدیوس(عضله پهن میانی)
عضله چهارسر چگونه آسیب میبیند؟
وظیفه اصلی ومهم عضله چهارسر ران صاف کردن مفصل زانو است.(بلند کردن ساق پا) در حین انقباض، فیبرهای عضله چهار سر تحت نیروهای کششی زیادی قرار میگیرند. در این حال اگر نیرویی از خارج سعی در خم کردن مفصل زانو کند فیبرهای عضلانی درمعرض کشش باز هم بیشتری قرار میگیرند (این وضعیت بطور مثال در حین محکم لگد زدن و یا رسیدن به زمین بعد از جهیدن اتفاق میفتد).
اگر این کشش بیش از حد تحمل عضله باشد در فیبرهای عضلانی پارگی های میکروسکوپی همراه با خونریزی ایجاد میشود که میتواند منجر به درد و تورم عضله شود. این وضعیت را کشیدگی یا استرین Strain عضله چهارسر ران میگویند.
علل کشیدگی عضله چهارسر ران چیست؟
مهمترین علت کشیدگی عضله چهارسر ران افزایش ناگهانی طول آن بیش از حد تحمل عضله و در حین فعالیت های ورزشی است. این آسیب بیشتر موقعی ایجاد میشود که فرد بدون آمادگی قبلی ورزشی را که بیش از حد تحملش است انجام میدهد. این وضعیت به چند علت ایجاد میشود :
عضلات جلوی ران فرد به اندازه کافی قوی نیست و نمی تواند نیروهای وارده را تحمل کند و در نتیجه بر اثر وارد شدن نیروهای کششی زیاد به یک عضله ضعیف عضله دچار کشش شده و فیبرهای عضلانی آن دچار پارگی های ظریف میشوند
فرد قبل از شروع ورزش نرمش های کششی را به اندازه کافی انجام نداده و عضله سفت بوده و قدرت انعطاف و خاصیت کششی به اندازه کافی ندارد. در این موارد عضله نمیتواند در مقابل نیروهای زیادی که در حین ورزش به آن وارد میشوند به اندازه لازم کش بیاید و در نتیجه دچار آسیب کششی بصورت پارگی فیبرهای عضلانی میشود.
انجام ورزش طولانی مدت که عضله چهارسر را خسته میکند
ضربه مستقیم به عضله چهارسر
کشیدگی عضله چهارسر در ورزش های دو، دو با مانع، پرش طول، بسکتبال و فوتبال بیشتر دیده میشود.
در هوای سرد احتمال کشیدگی عضله چهارسر بیشتر است.
#mostafa_kouhsari
@radiohattrick
#پزشکی_ورزشی
اصول اولیه برخورد با آسیب های ورزشی
⚽️ آسیب، جزئی از ورزش حرفه ای است. با این حال اگر اصول درست برخورد با آسیب را نشناسید، ممکن است مجبور شوید برای همیشه از ورزش کناره گیری کنید. گاهاً به علت عدم داشتن آگاهی، آسیبهای ساده را به آسیبهای جدی تبدیل می کنید.
یکی از بهترین تکنیک های توصیه شده در برخورد با یک آسیب به جهت جلوگیری از التهاب و کنترل اولیه آسیب، استفاده از تکنیک P.R.I.C.E است.
P.R.I.C.E مخفف کلمات زیر است:
Protection: حفاظت از اندام آسیب دیده
Rest: استراحت دادن به اندام آسیب دیده
Ice: یخ گذاری روی اندام آسیب دیده
Compression: بانداژ فشاری اندام آسیب دیده
Elevation: بالاتر قرار دادن اندام آسیب دیده به نسبت قلب
⚽️این تکنیک در آسیب های عضلانی، آسیب بافت نرم و درد های مفصلی بسیار بهتر از خود یخ گذاری، به تنهایی به شما کمک می کند. این تکنیک باعث کاهش درد، کاهش التهاب، کاهش اسپاسم عضلانی، کاهش تورم و کاهش خون ریزی می گردد. همه ی این موارد سبب کاهش آسیب به بافت و جلوگیری از گسترش و تشدید آسیب و از همه مهم تر تسریع در شروع ترمیم بافتی در منطقه استسیب دیده می شود.
⚽️در ادامه هر یک از اجزا را به تفکیک توضیح می دهیم:
Protection:
حفاظت از اندام آسیب دیده به شکلی که مانع از آسیب دیدگی بعدی شویم. بسته به ورزش ها متفاوت است. خارج کردن فرد از زمین، یکی از انواع آن است.
Rest:
سریعا باید به اندام آسیب دیده استراحت بدهید و آن را بی حرکت کنید. وقتی انجام حرکات برای شما دردناک است، به این پیغام مغزتان که به شما هشدار می دهد که اندام شما در خطر است، اهمیت بدهید و از اندام آسیب دیده تان بیش از این کار نکشید.
Ice:
روی منطقه آسیب دیده یخ بگذارید. جهت جلوگیری از آسیب به پوست، حتما بین کیسه ی یخ و پوستتان از یک پارچه استفاده کنید. بهترین فرم یخ، فرم خرد شده ی آن است تا بتوانید سطح مقطع منطقه ی آسیب را به خوبی پوشش دهد.
Compression:
با استفاده از یک بانداژ کشی، میزان تورم را کاهش دهید. بانداژ نباید آنقدر سفت باشد که شما احساس درد بکنید. هدف از بستن بانداژ، کاهش تورم منطقه درد است، نه قطع خون رسانی به اندام.
Elevation:
اندام آسیب دیده باید بالاتر از سطح قلب قرار گیرد. مثلا وقتی که مچ پایتان آسیب می بیند و شما روی نیمکت می نشینید، درست نیست. باید دراز بکشید و با گذاشتن وسیله ای زیر مچ پا آن را بالاتر از سطح قلب قرار دهید.
⚽️سؤال مهم: چقدر یخ بر روی محل آسیب دیدگی بگذاریم؟
در مورد زمان یخ گذاری، توصیه های متفاوتی اعم از ۲۰ دقیقه، ۳۰ دقیقه، ۴۵ دقیقه و… وجود دارد. اما توصیه من به شما این است که: این مدت زمان بسته به محل آسیب و مشخصات فیزیکی بدنتان متفاوت است و این شما هستید که زمان را تعیین می کنید.
بدنبال استفاده از یخ شاهد ۴ مرحله خواهید بود :
احساس سرما
احساس سوزش یا گزگز
احساس درد
بی حسی کامل
وقتی دچار بی حسی کامل شدید ، دقیقا زمان برداشتن یخ برای شما فرا رسیده است.
قبل از یخ گذاری مجدد لازم است که دمای منطقه به دمای عادی بدنتان برسد تا دوباره بتوانید یخ گذاری کنید. رسیدن به احساس بی حسی در افراد مختلف متفاوت است. معمولا بین ۱۰ تا ۲۰ دقیقه طول می کشد. توصیه می شود که یخ گذاری بیش از ۳۰ دقیقه طول نکشد که خود می تواند همراه با آسیب بافت های زیرین باشد. توصیه می شود طی ۴۸ ساعت اول هر ۴-۶ ساعت یخ گذاری تکرار شود.
گرما در برخی آسیب ها می تواند کمک کننده باشد اما اکیدا توصیه می کنم تا زمان بر طرف شدن کامل التهاب و قبل از ۷۲ ساعت بعد از آسیب به هیچ وجه از آن استفاده نشود.
اگر آسیب شما با انجام پروتکل P.R.I.C.E پاسخ نداد. لازم است که حتما سراغ متخصص پزشکی ورزشی خود بروید.
بدانید که این پروتکل معادل درمان آسیب شما نمی باشد و جایگزین نظرات پزشک شما نیست. در هر صورت بدنبال آسیب های جدی، حتما با پزشک متخصص پزشکی ورزشی مشاوره کنید.
✍ به سراغ پروتکل NO H.A.R.M میرویم. این پروتکل تکمیل کننده ی پروتکل P.R.I.C.E است و عمل به آن طی ۴۸ ساعت اولیه آسیب بسیار اهمیت دارد.
⚽️اجزای پروتکل no H.A.R.M ، عبارتند از عدم استفاده از:
Heat: گرما
Alcohol: الکل
Running/Exercising The Injured Area: دویدن یا ورزش دادن به منطقه آسیب دیده
Massage : ماساژ
⚽️استفاده از گرما و نوشیدن الکل ، عروق منطقه را گشاد کرده و خون ریزی در منطقه آسیب را تشدید می کنند.
ورزش دادن منطقه درد یا ماساژ منطقه آسیب دیده نیز باعث افزایش جریان خون به منطقه و تشدید ورم و خون ریزی و درد منطقه ی آسیب خواهند شد. از آنجا که پروسه ی ترمیم بافتی تا زمان بر طرف شدن التهاب شروع نخواهد شد. عدم استفاده از ۴ مورد فوق طی ۴۸ ساعت اولیه ی آسیب در کنار پروتکل P.R.I.C.E بسیار حائز اهمیت است
#mostafa_kouhsari
@radiohattrick
اصول اولیه برخورد با آسیب های ورزشی
⚽️ آسیب، جزئی از ورزش حرفه ای است. با این حال اگر اصول درست برخورد با آسیب را نشناسید، ممکن است مجبور شوید برای همیشه از ورزش کناره گیری کنید. گاهاً به علت عدم داشتن آگاهی، آسیبهای ساده را به آسیبهای جدی تبدیل می کنید.
یکی از بهترین تکنیک های توصیه شده در برخورد با یک آسیب به جهت جلوگیری از التهاب و کنترل اولیه آسیب، استفاده از تکنیک P.R.I.C.E است.
P.R.I.C.E مخفف کلمات زیر است:
Protection: حفاظت از اندام آسیب دیده
Rest: استراحت دادن به اندام آسیب دیده
Ice: یخ گذاری روی اندام آسیب دیده
Compression: بانداژ فشاری اندام آسیب دیده
Elevation: بالاتر قرار دادن اندام آسیب دیده به نسبت قلب
⚽️این تکنیک در آسیب های عضلانی، آسیب بافت نرم و درد های مفصلی بسیار بهتر از خود یخ گذاری، به تنهایی به شما کمک می کند. این تکنیک باعث کاهش درد، کاهش التهاب، کاهش اسپاسم عضلانی، کاهش تورم و کاهش خون ریزی می گردد. همه ی این موارد سبب کاهش آسیب به بافت و جلوگیری از گسترش و تشدید آسیب و از همه مهم تر تسریع در شروع ترمیم بافتی در منطقه استسیب دیده می شود.
⚽️در ادامه هر یک از اجزا را به تفکیک توضیح می دهیم:
Protection:
حفاظت از اندام آسیب دیده به شکلی که مانع از آسیب دیدگی بعدی شویم. بسته به ورزش ها متفاوت است. خارج کردن فرد از زمین، یکی از انواع آن است.
Rest:
سریعا باید به اندام آسیب دیده استراحت بدهید و آن را بی حرکت کنید. وقتی انجام حرکات برای شما دردناک است، به این پیغام مغزتان که به شما هشدار می دهد که اندام شما در خطر است، اهمیت بدهید و از اندام آسیب دیده تان بیش از این کار نکشید.
Ice:
روی منطقه آسیب دیده یخ بگذارید. جهت جلوگیری از آسیب به پوست، حتما بین کیسه ی یخ و پوستتان از یک پارچه استفاده کنید. بهترین فرم یخ، فرم خرد شده ی آن است تا بتوانید سطح مقطع منطقه ی آسیب را به خوبی پوشش دهد.
Compression:
با استفاده از یک بانداژ کشی، میزان تورم را کاهش دهید. بانداژ نباید آنقدر سفت باشد که شما احساس درد بکنید. هدف از بستن بانداژ، کاهش تورم منطقه درد است، نه قطع خون رسانی به اندام.
Elevation:
اندام آسیب دیده باید بالاتر از سطح قلب قرار گیرد. مثلا وقتی که مچ پایتان آسیب می بیند و شما روی نیمکت می نشینید، درست نیست. باید دراز بکشید و با گذاشتن وسیله ای زیر مچ پا آن را بالاتر از سطح قلب قرار دهید.
⚽️سؤال مهم: چقدر یخ بر روی محل آسیب دیدگی بگذاریم؟
در مورد زمان یخ گذاری، توصیه های متفاوتی اعم از ۲۰ دقیقه، ۳۰ دقیقه، ۴۵ دقیقه و… وجود دارد. اما توصیه من به شما این است که: این مدت زمان بسته به محل آسیب و مشخصات فیزیکی بدنتان متفاوت است و این شما هستید که زمان را تعیین می کنید.
بدنبال استفاده از یخ شاهد ۴ مرحله خواهید بود :
احساس سرما
احساس سوزش یا گزگز
احساس درد
بی حسی کامل
وقتی دچار بی حسی کامل شدید ، دقیقا زمان برداشتن یخ برای شما فرا رسیده است.
قبل از یخ گذاری مجدد لازم است که دمای منطقه به دمای عادی بدنتان برسد تا دوباره بتوانید یخ گذاری کنید. رسیدن به احساس بی حسی در افراد مختلف متفاوت است. معمولا بین ۱۰ تا ۲۰ دقیقه طول می کشد. توصیه می شود که یخ گذاری بیش از ۳۰ دقیقه طول نکشد که خود می تواند همراه با آسیب بافت های زیرین باشد. توصیه می شود طی ۴۸ ساعت اول هر ۴-۶ ساعت یخ گذاری تکرار شود.
گرما در برخی آسیب ها می تواند کمک کننده باشد اما اکیدا توصیه می کنم تا زمان بر طرف شدن کامل التهاب و قبل از ۷۲ ساعت بعد از آسیب به هیچ وجه از آن استفاده نشود.
اگر آسیب شما با انجام پروتکل P.R.I.C.E پاسخ نداد. لازم است که حتما سراغ متخصص پزشکی ورزشی خود بروید.
بدانید که این پروتکل معادل درمان آسیب شما نمی باشد و جایگزین نظرات پزشک شما نیست. در هر صورت بدنبال آسیب های جدی، حتما با پزشک متخصص پزشکی ورزشی مشاوره کنید.
✍ به سراغ پروتکل NO H.A.R.M میرویم. این پروتکل تکمیل کننده ی پروتکل P.R.I.C.E است و عمل به آن طی ۴۸ ساعت اولیه آسیب بسیار اهمیت دارد.
⚽️اجزای پروتکل no H.A.R.M ، عبارتند از عدم استفاده از:
Heat: گرما
Alcohol: الکل
Running/Exercising The Injured Area: دویدن یا ورزش دادن به منطقه آسیب دیده
Massage : ماساژ
⚽️استفاده از گرما و نوشیدن الکل ، عروق منطقه را گشاد کرده و خون ریزی در منطقه آسیب را تشدید می کنند.
ورزش دادن منطقه درد یا ماساژ منطقه آسیب دیده نیز باعث افزایش جریان خون به منطقه و تشدید ورم و خون ریزی و درد منطقه ی آسیب خواهند شد. از آنجا که پروسه ی ترمیم بافتی تا زمان بر طرف شدن التهاب شروع نخواهد شد. عدم استفاده از ۴ مورد فوق طی ۴۸ ساعت اولیه ی آسیب در کنار پروتکل P.R.I.C.E بسیار حائز اهمیت است
#mostafa_kouhsari
@radiohattrick
#پزشکی ورزشی
✍مدت زمان اثرگذار ورزشهای هوازی بر چربی سوزی
حداقل باید نیم ساعت به طول انجامد.
در 10 دقیقه نخست ورزش هوازی (مثلا پیاده‌روی)، حدود 90 درصد قند و 10 درصد چربی می‌سوزد؛
در 10 دقیقه دوم
این نسبت به 30 درصد چربی و 70 درصد قند می‌رسد
و در 10 دقیقه سوم
معمولا نسبت سوخت چربی به قند 50-50 است.
در 10 دقیقه چهارم
این نسبت به 30 درصد قند، 70 درصد چربی
در 10 دقیقه پنجم
به 9و0 درصد چربی و 10 درصد قند می‌رسد.
#mostafa_kouhsari
@radiohattrick
✍مدت زمان اثرگذار ورزشهای هوازی بر چربی سوزی
حداقل باید نیم ساعت به طول انجامد.
در 10 دقیقه نخست ورزش هوازی (مثلا پیاده‌روی)، حدود 90 درصد قند و 10 درصد چربی می‌سوزد؛
در 10 دقیقه دوم
این نسبت به 30 درصد چربی و 70 درصد قند می‌رسد
و در 10 دقیقه سوم
معمولا نسبت سوخت چربی به قند 50-50 است.
در 10 دقیقه چهارم
این نسبت به 30 درصد قند، 70 درصد چربی
در 10 دقیقه پنجم
به 9و0 درصد چربی و 10 درصد قند می‌رسد.
#mostafa_kouhsari
@radiohattrick
#پزشکی_ورزشی
⚠احساس تهوع هنگام ورزش⚠
تهوع ناشی از ورزش رو شاید خیلیاتون تجربه کردید
وقتی توی باشگاه هستید و یهو حالتون دگرگون میشه چشماتون سیاهی میره.عارضه‌ای شامل احساس تهوع یا استفراغ است که میتواند مدت کوتاهی پس از توقف فعالیت ورزشی و یا در حین انجام آن رخ دهد.
تهوع و استفراغ
تهوع ناشی از ورزش ممکن است به علت فعالیت جسمی بیش از حد و یا پس از پایان دادن ناگهانی ورزش باشد.
بسیاری از افرادی که به ورزشهای پرشدت مانند ایروبیک (هوازی متناوب یا اینتروال که شدت بالایی از تمرین است) یا دوچرخه‌سواری می‌پردازند، تهوع ناشی از ورزش را تجربه کردند.
همچنین کم‌آبی بدن حین ورزش یک علت شناخته‌شده تهوع ناشی از ورزش است.ورزش با شدت زیاد باعث میشود جریان خون از معده به طرف عضلات منحرف شود و به این علت تهوع به وجود آید.
یک علت احتمالی دیگر تهوع ناشی از ورزش، پرآبی بدن است. نوشیدن مقدار زیاد آب در حین فعالیت ورزشی شدید (مثلا دوی ماراتون)نیز میتواند به تهوع، اسهال، گیجی و لرزش عضلانی بینجامد.
نوشیدن زیاد باعث رقیق شدن الکترولیت‌های خون نیز میشود و به افت میزان سدیم خون (هیپوناترمی) می‌انجامد که میتواند منجر به تهوع ورزشی شود.
افرادی که در هنگام ورزش کردن دچار حالاتی مانند تهوع می شوند به دلیل اختلال در میزان قند و نمک خون آنها است.
افراد زیادی وجود دارند که با وجود علاقه به ورزش کردن به دلیل حالاتی مانند تهوع که اغلب پس از پایان فعالیت ورزشی به وجود می آید،ازانجام ورزش رویگردان می شوند.
به این افراد توصیه می شود تا در رژیم غذایی خود دقت بیشتری داشته باشند و بویژه قبل و بعد از ساعت ورزش از خوردن غذاهای چرب و سرخ کرده جدا خودداری نمایند.
#mostafa_kouhsari
@radiohattrick
⚠احساس تهوع هنگام ورزش⚠
تهوع ناشی از ورزش رو شاید خیلیاتون تجربه کردید
وقتی توی باشگاه هستید و یهو حالتون دگرگون میشه چشماتون سیاهی میره.عارضه‌ای شامل احساس تهوع یا استفراغ است که میتواند مدت کوتاهی پس از توقف فعالیت ورزشی و یا در حین انجام آن رخ دهد.
تهوع و استفراغ
تهوع ناشی از ورزش ممکن است به علت فعالیت جسمی بیش از حد و یا پس از پایان دادن ناگهانی ورزش باشد.
بسیاری از افرادی که به ورزشهای پرشدت مانند ایروبیک (هوازی متناوب یا اینتروال که شدت بالایی از تمرین است) یا دوچرخه‌سواری می‌پردازند، تهوع ناشی از ورزش را تجربه کردند.
همچنین کم‌آبی بدن حین ورزش یک علت شناخته‌شده تهوع ناشی از ورزش است.ورزش با شدت زیاد باعث میشود جریان خون از معده به طرف عضلات منحرف شود و به این علت تهوع به وجود آید.
یک علت احتمالی دیگر تهوع ناشی از ورزش، پرآبی بدن است. نوشیدن مقدار زیاد آب در حین فعالیت ورزشی شدید (مثلا دوی ماراتون)نیز میتواند به تهوع، اسهال، گیجی و لرزش عضلانی بینجامد.
نوشیدن زیاد باعث رقیق شدن الکترولیت‌های خون نیز میشود و به افت میزان سدیم خون (هیپوناترمی) می‌انجامد که میتواند منجر به تهوع ورزشی شود.
افرادی که در هنگام ورزش کردن دچار حالاتی مانند تهوع می شوند به دلیل اختلال در میزان قند و نمک خون آنها است.
افراد زیادی وجود دارند که با وجود علاقه به ورزش کردن به دلیل حالاتی مانند تهوع که اغلب پس از پایان فعالیت ورزشی به وجود می آید،ازانجام ورزش رویگردان می شوند.
به این افراد توصیه می شود تا در رژیم غذایی خود دقت بیشتری داشته باشند و بویژه قبل و بعد از ساعت ورزش از خوردن غذاهای چرب و سرخ کرده جدا خودداری نمایند.
#mostafa_kouhsari
@radiohattrick
رادیو هت‌تریک - آنالیز و تحلیل فوتبال
Photo
#پزشکی_ورزشی
رباط صلیبی قدامی ACL در مفصل زانو چگونه آسیب دیده و علائم پارگی آن چیست?
یکی از شایعترین آسیب های زانو، کشیدگی یا پارگی لیگامان متقاطع (صلیبی) قدامی (جلویی) است که معمولا در حین ورزش های پرتحرکی مثل فوتبال یا والیبال ایجاد میشود.
آناتومی زانو....
زانو بزرگترین مفصل بدن است. این مفصل از کنار هم قرار گرفتن سه استخوان تشکیل شده است. قسمت پایینی استخوان ران، قسمت بالایی استخوان ساق و استخوان کشکک. قسمت انتهای پایینی ران روی ساق حرکات لولایی دارد و کشکک در فرورفتگی شیار مانند پهنی که در جلوی انتهای پایینی ران قرار دارد میتواند به طرف بالا و پایین حرکت کند. مفصل زانو لیگامان های قوی دارد که استخوانها را به یکدیگر متصل میکند. این لیگامان ها مانع میشوند که استخوان های تشکیل دهنده مفصل در هر جهتی حرکت کنند
به زبان دیگر وظیفه آنها اجازه و تسهیل حرکت استخوان ها فقط در جهت های خاص است. مهم ترین جهتی که لیگامان های زانو اجازه حرکت میدهند خم و راست شدن زانو است گرچه زانو در جهات دیگر هم حرکات خفیفی دارد. زانو چهار لیگامان مهم دارد که عبارتند از لیگامان متقاطع قدامی یا ACL لیگامان متقاطع خلفی یا PCL لیگامان کلترال داخلی یا MCL لیگامان کلترال خارجی یا LCL .
لیگامان های متقاطع در داخل زانو بصورت ضربدری در مقابل یکدیگر قرار گرفته اند بصورتیکه لیگامان متقاطع قدامی در جلوی لیگامان متقاطع خلفی است. وظیفه اصلی این لیگامان ها ممانعت از لغزیدن ساق به جلو و عقب نسبت به ران است. لیگامان متقاطع قدامی در وسط مفصل زانو و بصورت مایل قرار گرفته است و مانع از لغزیدن ساق به سمت جلو میشود. این لیگامان همچنین در حفظ پایداری چرخشی زانو موثر است.
رباط صلیبی قدامی چگونه آسیب میبیند....
تقریبا نصف آسیب های لیگامان متقاطع قدامی همراه با آسیب به دیگر قسمت های زانو مثل آسیب به غضروف مفصل، منیسک و دیگر لیگامان های زانو است. آسیب این لیگامان در 50 درصد موارد همراه با آسیب به منیسک، در 30 درصد موارد همراه با آسیب به غضروف مفصلی و در 30 درصد موارد همراه با آسیب به لیگامان های جانبی یا کلترال زانو است.
آسیب لیگامان صلیبی قدامی زانو ممکن است بصورت فقط یک کشیدگی باشد و یا ممکن است لیگامان دچار پارگی ناقص یا پارگی کامل شود. اکثر آسیب های این لیگامان بصورت پارگی کامل است. لیگامان متقاطع قدامی با مکانیسم های متفاوتی پاره میشود. تغییر ناگهانی وضعیت تنه روی زانو، ایستادن ناگهانی در حین دویدن، جهیدن و رسیدن مجدد به زمین در وضعیت نامناسب و ضربه مستقیم مثل تکل در فوتبال همگی میتوانند علل ایجاد اسیب در این لیگامان باشند. وارد شدن ضربه شدید از جلو به پایین ران میتواند موجب پارگی رباط متقاطع قدامی شود.
محل پارگی رباط ممکن است در محل اتصال آن به استخوان های ران یا درشت نی بوده و یا در وسط تاندون ایجاد شود. گاهی اوقات وقتی رباط صلیبی تحت کشش زیادی قرار میگیرد ممکن است بجای پاره شدن تکه ای از استخوان را در محل چسبیدن به ران یا درشت نی از این استخوان ها جدا کرده و پارگی خود را بدین صورت نشان دهد.
علائم بالینی پارگی رباط صلیبی قدامی
در موقع پارگی یک صدای ناگهانی مثل پاره شدن چیزی در زانو احساس میشود و شخص ممکن است احساس کند زانویش از زیر تنه اش در میرود و ناپایدار شده است. بعد از آن درد شدید همراه با ایجاد تورم در 24 ساعت اول بعد از پارگی و کاهش دامنه حرکت زانو ایجاد میشود. در بسیاری اوقات بدنبال پاره شدن رباط، خون زیادی در داخل مفصل زانو جمع میشود که به آن همارتروز Hemarthrosis میگویند.
در صورتیکه بیمار درمان مناسبی را انجام ندهد معمولا درد و تورم و محدودیت حرکتی بعد از چند هفته یا چند ماه خودبخود خوب میشود ولی به علت پاره ماندن رباط، زانو ناپایدار خواهد شد و بیمار هر چند وقت یکبار دچار پیچ خوردگی زانو شده و بدنبال آن زانو متورم و دردناک میشود
اگر بیمار به این علائم بی توجه باشد و همچنان به ورزش ادامه دهد به علت ناپایداری زانو، دیگر بافت های زانو بخصوص منیسک ها در معرض جدی آسیب قرار میگیرند.
تشخیص آسیب لیگامان متقاطع قدامی...
مهمترین راه های تشخیص این آسیب توسط پزشک اطلاعاتی است که وی از علائم بیمار و نحوه ایجاد آسیب میگیرد و معاینه ایست که وی از زانوی بیمار بعمل میاورد. با این حال روش های تصویربرداری مانند رادیوگرافی ساده و ام آر آی MRI هم میتواند به تشخیص این آسیب کمک کند.
#mostafa_kouhsari
@radiohattrick
رباط صلیبی قدامی ACL در مفصل زانو چگونه آسیب دیده و علائم پارگی آن چیست?
یکی از شایعترین آسیب های زانو، کشیدگی یا پارگی لیگامان متقاطع (صلیبی) قدامی (جلویی) است که معمولا در حین ورزش های پرتحرکی مثل فوتبال یا والیبال ایجاد میشود.
آناتومی زانو....
زانو بزرگترین مفصل بدن است. این مفصل از کنار هم قرار گرفتن سه استخوان تشکیل شده است. قسمت پایینی استخوان ران، قسمت بالایی استخوان ساق و استخوان کشکک. قسمت انتهای پایینی ران روی ساق حرکات لولایی دارد و کشکک در فرورفتگی شیار مانند پهنی که در جلوی انتهای پایینی ران قرار دارد میتواند به طرف بالا و پایین حرکت کند. مفصل زانو لیگامان های قوی دارد که استخوانها را به یکدیگر متصل میکند. این لیگامان ها مانع میشوند که استخوان های تشکیل دهنده مفصل در هر جهتی حرکت کنند
به زبان دیگر وظیفه آنها اجازه و تسهیل حرکت استخوان ها فقط در جهت های خاص است. مهم ترین جهتی که لیگامان های زانو اجازه حرکت میدهند خم و راست شدن زانو است گرچه زانو در جهات دیگر هم حرکات خفیفی دارد. زانو چهار لیگامان مهم دارد که عبارتند از لیگامان متقاطع قدامی یا ACL لیگامان متقاطع خلفی یا PCL لیگامان کلترال داخلی یا MCL لیگامان کلترال خارجی یا LCL .
لیگامان های متقاطع در داخل زانو بصورت ضربدری در مقابل یکدیگر قرار گرفته اند بصورتیکه لیگامان متقاطع قدامی در جلوی لیگامان متقاطع خلفی است. وظیفه اصلی این لیگامان ها ممانعت از لغزیدن ساق به جلو و عقب نسبت به ران است. لیگامان متقاطع قدامی در وسط مفصل زانو و بصورت مایل قرار گرفته است و مانع از لغزیدن ساق به سمت جلو میشود. این لیگامان همچنین در حفظ پایداری چرخشی زانو موثر است.
رباط صلیبی قدامی چگونه آسیب میبیند....
تقریبا نصف آسیب های لیگامان متقاطع قدامی همراه با آسیب به دیگر قسمت های زانو مثل آسیب به غضروف مفصل، منیسک و دیگر لیگامان های زانو است. آسیب این لیگامان در 50 درصد موارد همراه با آسیب به منیسک، در 30 درصد موارد همراه با آسیب به غضروف مفصلی و در 30 درصد موارد همراه با آسیب به لیگامان های جانبی یا کلترال زانو است.
آسیب لیگامان صلیبی قدامی زانو ممکن است بصورت فقط یک کشیدگی باشد و یا ممکن است لیگامان دچار پارگی ناقص یا پارگی کامل شود. اکثر آسیب های این لیگامان بصورت پارگی کامل است. لیگامان متقاطع قدامی با مکانیسم های متفاوتی پاره میشود. تغییر ناگهانی وضعیت تنه روی زانو، ایستادن ناگهانی در حین دویدن، جهیدن و رسیدن مجدد به زمین در وضعیت نامناسب و ضربه مستقیم مثل تکل در فوتبال همگی میتوانند علل ایجاد اسیب در این لیگامان باشند. وارد شدن ضربه شدید از جلو به پایین ران میتواند موجب پارگی رباط متقاطع قدامی شود.
محل پارگی رباط ممکن است در محل اتصال آن به استخوان های ران یا درشت نی بوده و یا در وسط تاندون ایجاد شود. گاهی اوقات وقتی رباط صلیبی تحت کشش زیادی قرار میگیرد ممکن است بجای پاره شدن تکه ای از استخوان را در محل چسبیدن به ران یا درشت نی از این استخوان ها جدا کرده و پارگی خود را بدین صورت نشان دهد.
علائم بالینی پارگی رباط صلیبی قدامی
در موقع پارگی یک صدای ناگهانی مثل پاره شدن چیزی در زانو احساس میشود و شخص ممکن است احساس کند زانویش از زیر تنه اش در میرود و ناپایدار شده است. بعد از آن درد شدید همراه با ایجاد تورم در 24 ساعت اول بعد از پارگی و کاهش دامنه حرکت زانو ایجاد میشود. در بسیاری اوقات بدنبال پاره شدن رباط، خون زیادی در داخل مفصل زانو جمع میشود که به آن همارتروز Hemarthrosis میگویند.
در صورتیکه بیمار درمان مناسبی را انجام ندهد معمولا درد و تورم و محدودیت حرکتی بعد از چند هفته یا چند ماه خودبخود خوب میشود ولی به علت پاره ماندن رباط، زانو ناپایدار خواهد شد و بیمار هر چند وقت یکبار دچار پیچ خوردگی زانو شده و بدنبال آن زانو متورم و دردناک میشود
اگر بیمار به این علائم بی توجه باشد و همچنان به ورزش ادامه دهد به علت ناپایداری زانو، دیگر بافت های زانو بخصوص منیسک ها در معرض جدی آسیب قرار میگیرند.
تشخیص آسیب لیگامان متقاطع قدامی...
مهمترین راه های تشخیص این آسیب توسط پزشک اطلاعاتی است که وی از علائم بیمار و نحوه ایجاد آسیب میگیرد و معاینه ایست که وی از زانوی بیمار بعمل میاورد. با این حال روش های تصویربرداری مانند رادیوگرافی ساده و ام آر آی MRI هم میتواند به تشخیص این آسیب کمک کند.
#mostafa_kouhsari
@radiohattrick
#پزشکی_ورزشی
*بدنسازی فوتبال*
⭕️ بهترین روش افزایش توان هوازی در بازیکنان فوتبال ؟؟
⚽️ تمرینات تناوبی با شدت بالای ۹۰٪ حداکثر ضربان قلب ( ضربان بالای ۱۸۰ برای یک بازیکن ۲۰ ساله ) موجب بیشترین افزایش توان هوازی بازیکنان فوتبال می شود
🥇 بطور کلی برای بازیکنان با آمادگی بالا ( حداکثر اکسیژن مصرفی بالای ۶۰ میلی‌لیتر بر کیلوگرم بر دقیقه) حداقل شدت توصیه شده ، تمرینات تناوبی با شدت ۹۰٪ ضربان قلب ذخیره برای افزایش توان هوازی می باشد
🥈 برای بازیکنان با آمادگی خوب ( حداکثر اکسیژن مصرفی ۵۲ تا ۶۰ ) ، حداقل شدت توصیه شده، تمرینات تناوبی با شدت ۷۵٪ ضربان قلب ذخیره برای افزایش توان هوازی می باشد
🥉 برای بازیکنان با آمادگی متوسط ( حداکثر اکسیژن مصرفی ۴۵ تا ۵۱ ) حداقل شدت توصیه شده، تمرینات تناوبی با شدت ۴۵٪ ضربان قلب ذخیره برای افزایش توان هوازی می باشد
باورهای اشتباه👇👇👇
❌❌ تمرینات هوازی با شدت پایین و مدت بالا ، بهترین روش افزایش توان هوازی است❌❌
📚 منبع :
دانشکده پزشکی ورزشی آمریکا (۲۰۱۸)
ترجمه:دکتر عظیم کلانتری
#mostafa_kouhsari
@radiohattrick
*بدنسازی فوتبال*
⭕️ بهترین روش افزایش توان هوازی در بازیکنان فوتبال ؟؟
⚽️ تمرینات تناوبی با شدت بالای ۹۰٪ حداکثر ضربان قلب ( ضربان بالای ۱۸۰ برای یک بازیکن ۲۰ ساله ) موجب بیشترین افزایش توان هوازی بازیکنان فوتبال می شود
🥇 بطور کلی برای بازیکنان با آمادگی بالا ( حداکثر اکسیژن مصرفی بالای ۶۰ میلی‌لیتر بر کیلوگرم بر دقیقه) حداقل شدت توصیه شده ، تمرینات تناوبی با شدت ۹۰٪ ضربان قلب ذخیره برای افزایش توان هوازی می باشد
🥈 برای بازیکنان با آمادگی خوب ( حداکثر اکسیژن مصرفی ۵۲ تا ۶۰ ) ، حداقل شدت توصیه شده، تمرینات تناوبی با شدت ۷۵٪ ضربان قلب ذخیره برای افزایش توان هوازی می باشد
🥉 برای بازیکنان با آمادگی متوسط ( حداکثر اکسیژن مصرفی ۴۵ تا ۵۱ ) حداقل شدت توصیه شده، تمرینات تناوبی با شدت ۴۵٪ ضربان قلب ذخیره برای افزایش توان هوازی می باشد
باورهای اشتباه👇👇👇
❌❌ تمرینات هوازی با شدت پایین و مدت بالا ، بهترین روش افزایش توان هوازی است❌❌
📚 منبع :
دانشکده پزشکی ورزشی آمریکا (۲۰۱۸)
ترجمه:دکتر عظیم کلانتری
#mostafa_kouhsari
@radiohattrick
#پزشکی_ورزشی
⭕️ آشنائی با 17 واژه بدنسازی در فوتبال
1 ـ اسید لاکتیک :
شکل احیا شده پیروات که اتم های هیدروژن اضافی دارند. زیاد شدن غلظت این اسید با احساس خستگی توام است.
2 ـ توان بی هوازی بدون لاکتیک :
توانی که در اثر تمرین بدون حضور اکسیژن و بدون تجمع بیش از اندازه اسید لاکتیک بدست می آید.
3 ـ ظرفیت بی هوازی بدون لاکتیک :
ظرفیت تولید انرژی بدون حضور اکسیژن و بدون تجمع بیش از اندازه اسید لاکتیک
4 ـ توان بی هوازی لاکتیک :
توانی که در اثر تمرین بدون حضور اکسیژن و همراه با تجمع بیش از اندازه اسید لاکتیک به وجود می آید.
5 ـ توان هوازی :
قابلیت دریافت ؛ حمل و مصرف اکسژن توسط عضلات
6 ـ استقامت هوازی :
توانائی اجرای تمرینات هوازی و حفظ آن در مدت زمان طولانی
7 ـ آستانه غیر هوازی :
نقطه ای در شدت تمرین که بعد از آن میزان تولید اسید لاکتیک بوسیله عضلات در بدن از میزان برداشت آن توسط کبد بیشتر می شود.
8 ـ حداکثر اکسیژن مصرفی :
حداکثر اکسیژن جذب شده در دقیقه ؛ نسبت به هر کیلوگرم از وزن بدن در ضربان قلب حداکثر
9 ـ ریکاوری :
بازگشت بدن به حالت اولیه
10 ـ قدرت حداکثر :
حداکثر نیروئی که برای یکبار توسط گروهی از عضلات ایجاد می شود.
11 ـ قدرت نسبی :
اعمال نیروی مطلوب برای اجرای تکرارهای مورد نظر
12 ـ سرعت :
مقدار مسافت جابه جا شده در واحد زمان
13 ـ هماهنگی :
وابستگی اجزای مختلف بدن در انجام حرکات
14 ـ چابکی :
توانائی جابه جائی بدن در حداقل زمان
15 ـ انعطاف پذیری :
توانائی جا به جائی اعضای بدن در حداکثر دامنه مفاصل حرکتی
16 ـ آرامش :
روشی که با استفاده از علوم روانشناختی یا فیزیولزیکی تنش ماهیچه ها را کم می کند.
17 ـ تجسم کردن :
اصطلاحی برای تمرینات و تصویر سازی ذهنی
#mostafa_kouhsari
@radiohattrick
⭕️ آشنائی با 17 واژه بدنسازی در فوتبال
1 ـ اسید لاکتیک :
شکل احیا شده پیروات که اتم های هیدروژن اضافی دارند. زیاد شدن غلظت این اسید با احساس خستگی توام است.
2 ـ توان بی هوازی بدون لاکتیک :
توانی که در اثر تمرین بدون حضور اکسیژن و بدون تجمع بیش از اندازه اسید لاکتیک بدست می آید.
3 ـ ظرفیت بی هوازی بدون لاکتیک :
ظرفیت تولید انرژی بدون حضور اکسیژن و بدون تجمع بیش از اندازه اسید لاکتیک
4 ـ توان بی هوازی لاکتیک :
توانی که در اثر تمرین بدون حضور اکسیژن و همراه با تجمع بیش از اندازه اسید لاکتیک به وجود می آید.
5 ـ توان هوازی :
قابلیت دریافت ؛ حمل و مصرف اکسژن توسط عضلات
6 ـ استقامت هوازی :
توانائی اجرای تمرینات هوازی و حفظ آن در مدت زمان طولانی
7 ـ آستانه غیر هوازی :
نقطه ای در شدت تمرین که بعد از آن میزان تولید اسید لاکتیک بوسیله عضلات در بدن از میزان برداشت آن توسط کبد بیشتر می شود.
8 ـ حداکثر اکسیژن مصرفی :
حداکثر اکسیژن جذب شده در دقیقه ؛ نسبت به هر کیلوگرم از وزن بدن در ضربان قلب حداکثر
9 ـ ریکاوری :
بازگشت بدن به حالت اولیه
10 ـ قدرت حداکثر :
حداکثر نیروئی که برای یکبار توسط گروهی از عضلات ایجاد می شود.
11 ـ قدرت نسبی :
اعمال نیروی مطلوب برای اجرای تکرارهای مورد نظر
12 ـ سرعت :
مقدار مسافت جابه جا شده در واحد زمان
13 ـ هماهنگی :
وابستگی اجزای مختلف بدن در انجام حرکات
14 ـ چابکی :
توانائی جابه جائی بدن در حداقل زمان
15 ـ انعطاف پذیری :
توانائی جا به جائی اعضای بدن در حداکثر دامنه مفاصل حرکتی
16 ـ آرامش :
روشی که با استفاده از علوم روانشناختی یا فیزیولزیکی تنش ماهیچه ها را کم می کند.
17 ـ تجسم کردن :
اصطلاحی برای تمرینات و تصویر سازی ذهنی
#mostafa_kouhsari
@radiohattrick