‌⭕بانک‌ها ۱۴۶۰ کارخانه را بخاطر بدهی معوق مصادره و تعطیل کردند

🔴 بخشی از نامه #موسسه_تحقیقاتی_مبین. به #بانک_مرکزی در خصوص #لوایح_بانکی که در سال ١٣٩٥ نگاشته شده، و نشان میدهد ریشه مشکلات و #بحران_بانکی در عملکرد مستمر و سیاستهای کلان #ضدتوسعه_ای حاکمیت بوده و مصادره کنونی شرکتها توسط بانکها، از سالها قبل قابل پیش بینی بود، و حاکمیت با آگاهی و ای بسا با طرح اولیه، برای نابودی صنایع، این وضعیت را ایجاد کرده و شرکتها را در سال " #جهش_تولید " نابود میکند:

👇👇

د. مخاطرات توزیعی و دغدغۀ عدالت :

از دیگر تهدیدات وضعیت موجود(سال ٩٥)، خطر بروز تبعات منفی شدید توزیعی است.

بررسیها و اعلام غیررسمی مسئولان بانک مرکزی حاکیست، منتفعان از نرخهای بهرۀ بالا و بی ارتباط با بخش حقیقی اقتصاد، درصدی بسیار کوچک از کل جامعه هستند که همان #سپرده_گذاران_کلان_بانکی هستند.

برای کشوری که ارزش کل درآمدهایش در سال91 معادل 700هزار و در سال94 حدود 1200هزار میلیارد تومان است، تراکم و تجمیع بخش قابل توجهی از #نقدینگی عظیم خلق شده، در دست عده ای قلیل در شرایط فراگیری #رکود و #بیکاری میتواند به عنوان یکی از مهمترین عوامل تعمیق #نابرابری در #ایران تفسیر شود.

متناظر با این منفعت تجمیع شده، عده ای دیگر در حال #بدهکار شدن هستند.

جدا از بدهکارانی که خود زیرمجموعه بانکها بوده، و متحمل هزینه ای نخواهند شد، هستند دستۀ زیادی که بدهکاری آنها به #نظام_بانکی از فعالیتی #تولیدی سرچشمه میگیرد.

عدم توان بازپرداخت برای این عده ناشی از اراده و #مدیریت ایشان نیست، ناشی از شرایط اقتصاد کلانی است که اساسا امکان بازپرداخت وامها در آن وجود ندارد.

هر نوع اقدامی در مقابل این دسته(شرکتهای تولیدی) با پشتوانه #قضایی، مصداقی از یک امر #ناعادلانه و #تبعیض_آمیز است که عواقب اجتماعی در بردارد.

نکته ی تأمل برانگیزتر اینکه منشأ این خلق منفعت بدون خلق ثروت توأم با انباشت بدهی ریشه در امکان
" #خلق_پول" دارد.

اگر امکان خلق پول برای بانکها فراهم نبود، چنین انباره ای عظیم از بدهکاری همراه با انباشتی بزرگ از منفعت پولی شده به وجود نمیآمد.

لذا #حق_خلق_پول و آثار گسترده آن در #تورش و #تجمیع_منافع به سوی عده ای قلیل و #استضعاف عده ای کثیر، موضوعی است که باید در صدر حقوق اساسی عمومی مورد تأمل قرار گیرد.

حتی جدیترین طرفداران اقتصاد آزاد براساس دلالتهای روش شناختی رویکردشان به مقابله با خصوصی شدن این حق در نظام پول الکترونیکی و کاغذی پرداخته اند.

با توجه به اینکه #پول کالا نبوده، و از درون یک رابطه اجتماعی متکی به باور عمومی زاده میشود، مقدمات خلق آن با مقدمات خلق کالاهای دیگر متفاوت است.

برای #تولید_کالا، #سرمایه از اینجهت لازم است که الزامی فنی-فیزیکی برای تولید محصول محسوب میشود.

اما از آنجاکه هستی پول تماما وابسته به باور عمومی است، نه خواص فیزیکی، #هزینه_نهایی تولید برای آن معنی ندارد.

بنابراین سرمایۀ تأسیس یک بانک، امکان تولید و خلق پول به وجود نمیآورد، بلکه چیزی است که در ازای آن حق خلق پول از طرف دولت(با عاملیت بانک مرکزی) به بانکهای تأمین کنندۀ سرمایه اعطا میشود.

کارکرد این سرمایه، نمیتواند جبران خسارات ناشی از #اعسار و #ورشکستگی باشد، کما اینکه سرمایه حدودا 80هزار میلیاردی نظام بانکی قادر به پوشش حجم واقعی مطالبات معوق موجود نیست و در نهایت #دولت (بانک مرکزی و بواقع عموم مردم) است که باید هزینه های #بحران را پرداخت کند.

ِامتیاز دیگر بانک بر سایر کسب و کارها به #قواعد_ناظر بر اعسار وی باز میگردد.

بانک به حسب مفروض تعریف، واحدی
اقتصادی مانند یک بنگاه یا فرد دیگر است.
اگر واحدی اقتصادی به بانک بدهکار شده و از تسویه بدهی خود عاجز شود، تمام #قدرت_قضایی و سخت حاکمیت به خدمت در میآید، تا بدهکار بانکی را به اشد فشارهای ممکن تنبیه کند.

در مقابل وقتی بانک از ایفای تعهد خود، مانند تعهدی که به سپرده های بانکی برای پرداخت سود دارد، ناتوان میشود چه میکند؟
به آسانی آن را خلق میکند.

از آن گذشته اگر ذخیرۀ قانونی مورد نیاز را هم در اختیار نداشته باشد، قادر به #اضافه_برداشت از بانک مرکزی است.

فقط در سالهای اخیر بانک مرکزی بیش 35هزار میلیاردتومان به بانکها اجازه برداشت بدون وثیقه داده که اگر نرخ ذخیره قانونی در سال 94 کاهش نمی یافت، این عدد به مرز 40هزارمیلیارد میرسید.

در اینجا این سؤال بی پاسخ میماند که:

بانک به عنوان یک واحد اقتصادی از چه حق ویژه ای برخوردار است که از دیگران در قرار گرفتن تحت تعقیب قضایی مستثنا است و میتواند تعهد خود را تحت عنوان پول اعتبار شده از سوی دولت خلق کند؟

لذا، از نظرگاه #عدالت، پرداختن به این حق از اولویتها و ضرورتهای اصلی اقتصاد امروز ایران در زمان گسترش #بحران_بانکی است.

‌🔴 امنیتی شدن مسئله آب پس از سال‌ها سوء مدیریت

✍ سیامک ملامحمدی
ماهنامه خط صلح

3⃣ قسمت سوم 👇👇👇

🔻 آینده آب ایران

افت شدید ذخیره‌های آبی اکثر سدهای کشور، بسیار جدی و خطرناک است.

مشکل #کم‌آبی تحت تاثیر عوامل مختلفی چون #افزایش_جمعیت، بالا رفتن #رفاه_نسبی مردم و #مصرف_گرایی، گسترش #کلان‌_شهرها و مهمتر از همه #نیاز #صنعت و #کشاورزی به #آب است. با این وجود، بخش مهمی از مشکلات آب به بخش #مدیریت_آب در دوره‌های مختلف مربوط می‌شود، خصوصا توسعه‌ی کشاورزی که #سفره‌های_زیرزمینی را به شدت با کم‌آبی جبران‌ناپذیر روبه رو کرده است. کارشناسان بر این عقیده‌اند این مشکلات در آینده #تنش‌ها و حتی #جنگ را خصوصا در #خاورمیانه در پی خواهد داشت.

بدیهی است که منابع آب در #ایران بسیار محدود بوده و این منابع محدود نیز به طور ناموزون پراکنده شده است. بسیاری از مسئولان در فکر این هستند تا آب را به مناطق خشک‌تر انتقال دهند که این مساله یقینا چالش‌ها و درگیری‌های بیشتر مردم مناطق مختلف را در پی خواهد داشت.
به عنوان مثال در سال‌های گذشته، مردم #اصفهان در اعتراض به انتقال آب این شهر به #یزد، یک پمپ و خط لوله آبی را که آب را از نزدیکی این شهر عبور می‌داد را شکستند و این ماجرا #اعتراضات محلی و درگیری با #پلیس را به دنبال داشت. این نزاع تنها نمونه‌ی کوچکی از #نزاع_داخلی است.
از طرف دیگر، در صورتی که اوضاع با وخامت بیشتری در عدم #امنیت_آبی رو به رو شود، #مهاجرت_داخلی و مهاجرت به شهرها افزایش خواهد یافت و سیستم‌های کشاورزی به طور شدید تخریب خواهد شد.
علاوه بر آن #امنیت_غذایی مردم به خطر خواهد افتاد و #مزارع از بین خواهند رفت. همچنین کم‌آبی، #توسعه را نیز محدود خواهد کرد و باعث #ناپایداری بیشتر #صنایع خواهد شد.
بنابراین لازم است که مسئولان به جای فعالیت‌های کوتاه مدت برای ارتقای سمت خود، مثل افزایش #سدسازی، فکری بنیادی درباره‌ی وضعیت نگران کننده‌ی آب در کشور کنند.

اکنون بخش عظیمی از ریزش‌های جوی از دست می‌رود.
به علت تجمع آب در پشت سدها، رودخانه‌ها و تالاب‌ها در حال خشک شدن هستند و مراتع و زمین‌ها حاصلخیزی خود را از دست داده‌اند.
به علاوه بخش بزرگی از این آب‌ها نیز تبخیر می‌شود و از بین می‌رود. کشاورزی سنتی با حفر #چاه‌های متعدد، آب موجود در سفره‌های زیرزمینی را به مصرف #آبیاری کشت‌هایی که به آب زیاد نیاز دارند، اختصاص داده است.
در حال حاضر کشاورزی باید #مدرن و الگوی استفاده از منابع آبی کشاورزان اصلاح شود.
زمانی که آب‌ها شور شود، #نشست‌های_زمین افزایش یابد و کشاورزان نتوانند محصول تولید کنند، چاره‌ای جز #مهاجرت و از بین رفتن زمین‌های کشاورزی وجود نخواهد داشت.
لازم است حاکمیت در این باره فکری جدی کند و از مسئولیت شانه خالی نکند و برنامه‌ای بلند مدت را پیش از وقوع بحران بزرگتر پی بگیرد.

افزایش تنش‌ها به خاطر کم آبی و محدودیت‌های ناشی از آن، مساله‌ی آب را در #ایران به مرحله‌ی جدی‌تر خواهد رساند.
خصوصا که بر اساس پیش‌ بینی‌ها این #بحران مناطق پر آب کشور را نیز در آینده‌ی نزدیک درگیر خواهد کرد. مشکلات ناشی از این وضعیت، افزایش #نارضایتی و #اعتراضات بیشتر مردم را در پی خواهد داشت و منابع آبی روز به روز کمتر و کمتر خواهد شد.

💥 پ ن:

تجربه نشان داده جمهوری اشغالگر اسلامی هیچ برنامه #استراتژیک برای رفع بحران آب نداشته و با اندیشه #ضدتوسعه ای اهمیتی به صنایع و پیشرفت کشور و حتی کسب و کار مردم نمیدهد. این رژیم تنها #درآمدنفتی و #معادن را میشناسد که با روشهای مضر استخراج و صرف #جنگهای_منطقه_ای و پیشبر #تروریسم میکند.
علاوه بر این رژیم اقداماتی انجام میدهد که عمدتا موجب #خسارت به کشور میشود و این طرحها توسط گروه هایی از #رانتخواران و #انحصارطلبان که به حلقه های قدرت وصل هستند، و گروه های #مافیایی را تشکیل داده اند، انجام میشود که #منافع_ملی و مصالح مردم را قربانی #منافع_شخصی و #فرقه_ای می کنند.

علاوه بر #سدسازی های مضر، اقداماتی مانند #جنگل_خواری و یا خشک کردن #هورالعظیم بدست #شرکت_چینی با هدف استخراج مقرون به صرفه #نفت، و با ترویج فرهنگ #ویلا_سازی در اطراف شهرها که هم زمینهای کشاورزی را ویران و هم با حفر چاهها سفره های زیر زمینی را نابود میکند، و دهها طرح خائنانه دیگر که در راستای نابودی ایران هستند.

رژیم همانطور که از موضوع تنوع #قومیتها و #زبانها و #مذاهب برای ایجاد #تفرقه بین مردم استفاده میکند، از موضوع آب نیز سوءاستفاده کرده و مردم مناطق مختلف را با هم درگیر میکند. به همین دلیل مساله آب را امنیتی کرده، و با وجود هشدارهای جدی و طرح های مفید کارشناسان و دوستداران #محیط_زیست، رویه رژیم یا بی توجهی و یا سرکوب آنها بوده است.
استمرار این رژیم #ایرانستیز جز تباهی نیست و راه حل نهایی گذار از این رژیم #فرقه_تبهکار و سازندگی ایران بدست #میهن_گرایان و هست .