#گروه_انتشاراتي_ققنوس
از همان صدر مشروطه هم که در نظر آوریم، #اندیشه های_فرانسوی در ایران طرفداران بیشتری داشته است، خواه در ردای نویسندگانی چون #ولتر و #روسو و #دالامبر و #دیدرو و خواه در قامت نویسندگانی چون #شاتوبریان و #بالزاک. زبان #روشنفکری و نخستین زبان بیگانه یی نیز که عمدتا آموخته می شد، زبان فرانسوی بود. اندیشه ها و #فلسفه های_ فرانسوی همواره برای ایرانیان جذاب بوده اند و طرفدار داشته اند و این علاقه تا به امروز نیز ادامه داشته است، چنان که طرفداران #فلسفه های_غربی گرایش زیادی به آثار فیلسوفانی چون #میشل_فوکو، #ژیل_دلوز، #ژاک_دریدا، #فرانسوا_لیوتار، #آلن_بدیو و... دارند و معمولا واپسین اظهارنظرها و آثار این فیلسوفان مورد توجه #فلسفه_دوستان ایرانی است. #فلسفه در #فرانسه بر سنتی دیرپا و قدرتمند استوار است. عموما #رنه_دکارت در آغاز قرن هفدهم را #پدر_فلسفه جدید می خوانند، فیلسوفی که در همه آنچه می دانست شک کرد و معرفت را بر محوریت فرد اندیشنده یا کوگیتو استوار کرد. البته #اریک_متیوز نویسنده کتاب #فلسفه_فرانسه_در_قرن_بیستم در مقدمه کتابش که به همت #محسن_حکیمی ترجمه و به تازگی توسط نشر #ققنوس بازنشر شده معتقد است که از #دکارت دو سنت متمایز و در عین حال به هم پیوسته منشعب شده است: نخست تفکری #خردگرا و #گالیله یی و دیگری اندیشه یی #انسان_محور و #آگوستینی. او این دوگانه را اساس #بحران_دکارتی می خواند و معتقد است که فلسفه در #قرن_بیستم در مرز این گسست گام برمی دارد. او شرح خود را بر فلسفه در این قرن با شرح آثار #هانری_برگسن آغاز می کند و با کلامی که یادآور سخن مشهور وایتهد است، می نویسد: «بیشتر فلسفه قرن بیستم فرانسه را می توان پانوشت هایی بر فلسفه #برگسن دانست». او معتقد است که برگسن با وجود اظهارنظرهای متناقضی که درباره اش صورت می گیرد، از بسیاری جهات دستور کار نوع فلسفه فرانسوی در قرن بیستم را نوشت: پافشاری بر اهمیت #جسمانیت و #انضمامی بودن، رد مفهوم #عقلانیت الگو گرفته از ریاضیات و علوم طبیعی، به رسمیت شناسی زمان و شدن. بعد از برگسن کتاب به شرح اندیشه های دو فیلسوف دینی می پردازد: #امانوئل_مونیه و #گابریل_مارسل. اندیشمندانی که در فرانسه #کاتولیک به طریقی فلسفی به #الهیات می اندیشیدند. دو فصل بعدی به ترتیب دو #فیلسوف #اگزیستانسیالیستی یعنی #ژان_پل_سارتر و $#موریس_مرلوپونتی معرفی می شوند. #لویي_آلتوسر، #الکساندر_کوژو و #سارتر به عنوان سه #مارکسیست فرانسوی در فصل بعدی معرفی می شوند. فصل های بعدی متفکرانی دو موج #ساختارگرایی ( #لاکان و #فوکو ) و #پساساختارگرایی ( #لویناس، #دریدا و #لیوتار ) معرفی می شوند. فصل نهم کتاب نیز به #فمینیست های متاخر فرانسوی چون #لوس_ایریگاری، #ژولیا_کریستوا و #میشل_لودوف می پردازد. در پایان کتاب نیز نویسنده ضمن تاکید بر زنده بودن فلسفه در فرانسه نشان می دهد که حضور چهره هایی چون #هیلاری_پوتنام نشانگر آن است که در فرانسه نیز #فلسفه_تحلیلی جریان دارد و مرز بندی قاره یی- تحلیلی را نمی توان با شدت و حدت پی گرفت.
@qoqnoospub

#در_ستایش_عشق
#آلن_بدیو
#کتابدونی
@qoqnoospub

‍ #معرفی_کتاب
عشق، عشقی که ما می شناسیم، در معرض تهدید است. دنیای مدرن مغلوب مصرف گرایی است، دنیایی که قرار های عاشقانه آنلاین، عاشقانه ای بی خطر را وعده می دهند و عشق اغلب اوقات نوعی میل و لذت گرایی تلقی می شود.
《در ستایش عشق》رساله آتشین و پرشور آلن بدیو در دفاع از عشق است. در این کتاب آلن بدیو فیلسوف بلندآوازه فرانسوی با توسل جستن به اندیشمندانی برجسته، از کی یر کگور و دوبووار گرفته تا پروست و لاکان ، مارا ترغیب می کند که از عشق نترسیم، بلکه آن را چون ماجراجویی شکوهمندی ببینیم که دست آخر مارا از وسواس فکری در قبال خود می رهاند. به قول آرتور رمبو 《عشق را باید از نو ابداع کرد》.

#در_ستایش_عشق
#آلن_بدیو
@qoqnoospub

عشق را از نو بايد ابداع كرد❤️❤️❤️❤️❤️

اين هفته #دوشنبه‌ها_با_خانواده_ققنوس
با
#آلن_بدیو (به فرانسوی: Alain_Badiou ) (زادهٔ ۱۷ ژانویه ۱۹۳۷) فیلسوف معاصر فرانسوی. او به همراه جورجو آگامبن و اسلاوی ژیژک مهم‌ترین منتقدان جریان #پسامدرنیسم محسوب می‌شوند. او سعی دارد مفاهیمی مانند هستی، حقیقت و سوژه را بر اساس ریاضیات تعریف کند. وی از لحاظ دیدگاه سیاسی، #چپ‌گرای_رادیکال محسوب می‌شود.

ققنوس از اين فيلسوف بزرگ فرانسوي كتاب #در_ستايش_عشق را منتشر كرده؛ بسياري از منتقدان اين اثر را مدحي بر عشق مي‌دانند،
اما نگاه بديو به عشق در اين كتاب بسيار متفاوت از است؛

تا جايي كه بديو حتي از گفتن اين‌كه «عشق، یک روند خونین است که می‌تواند به خشونت و قتل منجر شود»، واهمه ندارد. و این را وجه تشابه عشق با سیاست مي‌داند اما در تقابل عشق با سياست مي‌گويد:وقتی سیاست پایان می‌یابد، عشق آغاز می‌شود. منظور بدیو، معنای جبری این پایان و آغاز است یعنی در سیاست با کثیری از مردم طرف هستیم که همبسته می‌شوند، اما در عشق با دو نفر که اساسا متفاوت هستند، طرفیم.
بديو اصلي‌ترين عامل پايداري عشق را وفاداري مي‌داند و عقيده دارد عشق بدون وفاداري ممكن نيست.

در نهايت به زيبايي توصيه مي‌كند: «عشق عبارت از تفاهم و قرارداد دو آدم خودخواه نیست. عشق فرآیند بازساختن و باز آفریدن است که آنها را مجبور به فراتر رفتن از خودخواهی می نماید. برای این که عشق پایدار بماند، باید روی آن کار کرد و خود را هردم باز آفرید.»
@qoqnoospub

عشق ورزیدن پیکاری است در فراسوی انزوا با هر چیزی در دنیا که وجود را به تکاپو درمی‌آورد. این جهان در نظر من سرچشمه خوشحالی و شادمانی است؛ شادمانی‌ای که بودن با دیگری به ارمغان می‌آورد. در چنین جهانی «دوستت دارم» یعنی: در این دنیا چشمه‌ای دارم که تو هستی. در آب این چشمه تمام شادمانی خود را می‌بینم و مقدم بر خود شادمانی تو را. چنان‌که در اشعار مالارمه نیز می‌خوانیم:
در تلاطم زندگی است که
به خلسه محض خود خواهی رسید.

از کتابِ#در_ستایش_عشق
#آلن_بدیو
#مریم_عبدالرحیم

@qoqnoospub

” میان عشق و مرگ پیوندی نزدیک و ژرف برقرار است “

از کتابِ #در_ستایش_عشق
#آلن_بدیو
#مریم_عبدالرحیم

@qoqnoospub

🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁
#پري_از_بال_ققنوس

عشقِ واقعی از تصمیم و حسابگری می‌گریزد. به ‌همین ‌دلیل است که ما همیشه نسبت به وقوع عشق امیدواریم. امید به اینکه روزی ما را در بر خواهد گرفت و ناگهان درخواهیم یافت وسط یک رابطه ی عاطفی هستیم و یک شخصِ سابقاً ناآشنا چه ‌اندازه برای ما اهمیت پیدا کرده است.
تصادفی بودن عشق زیباست، چون دو عامل جدا و مستقل را غیرمترقبه به‌هم می‌چسباند و در هم فرو می‌برد.
در عشق آرامش و وقاری وجود دارد که گویا در بهشت هستی.

#در_ستایش_عشق
#آلن_بدیو
#ققنوس

@qoqnoospub

لينك كتاب در ستايش عشق در سايت انتشارات ققنوس
👇👇👇👇👇👇
https://b2n.ir/213044

🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁

#پری_از_بال_ققنوس


تسليم شدن سرِ اوّلين مانع، اوّلين اختلافِ جدّی، اوّلين دعوا، تنها از ريخت انداختنِ عشق است.
عشق واقعی آن است که به طرزی پابرجا و بادوام،
و گاهی دردناک، بر موانع برافراشته از سوی زمان، مکان و جهان غلبه می‌کند.


#در_ستایش_عشق
#آلن_بدیو
#ققنوس

https://b2n.ir/213044
@qoqnoospub

عشق ممکن است جنگ هم باشد...
مانند بسیاری از فرآیندهای یافتن حقیقت، فرآیند عشق نیز همواره مسالمت آمیز نیست و ممکن است مشاجرۀ خشونت‌آمیز، رنج و اندوهِ واقعی و جدایی به بار آورد که شاید بر آن‌ها چیره شویم و شاید هم نه. فرآیند عشق یکی از دردناک‌ترین تجربیات هر فرد است، به همین دلیل است که برخی افراد به دنبال «عشق با تضمین» می‌گردند.
افراد به خاطر عشق می‌میرند به خاطر آن خودکشی می‌کنند. عشق تضادها و خشونت‌های خود را دارد و لزوماً آرام‌تر از سیاستِ انقلابی نیست، اما تفاوت در آنجاست که در سیاست واقعاً مجبوریم با دشمنانمان درگیر شویم، در حالی که در عشق با ماجراهای درونی و درون‌ماندگار سر و کار داریم و در واقع هیچ دشمنی وجود ندارد.
ماجراهای عاشقانه آشکارترین نوع تجربۀ ستیز میانِ «این‌همانی» و «تفاوت» است.


📚#در_ستایش_عشق
✍️#آلن_بدیو
📝ترجمهٔ #مریم_عبدالرحیم_کاشی

@qoqnoospub

«ما باید عشق را از نو ابداع کنیم و در عین حال قاطعانه از آن دفاع کنیم، چرا که عشق از تمامی جوانب با تهدیداتی روبه‌روست.»
این تهدید از چه طریقی‌ است؟
کافی‌ است سری به صفحات مجازی دوستیابی و همسریابی بزنیم تا ببینیم چگونه ازدواج‌های برنامه‌ریزی شدۀ پیشین در پوشش‌های جدید امروزی از نو بسته‌بندی شده‌اند. دنیای مدرن، دنیایی‌ است که قرارهای عاشقانۀ آنلاین، عاشقانه‌ای بی‌خطر را وعده می‌دهند و عشق اغلب نوعی میل و لذت‌گرایی تلقی می‌شود...


📚#در_ستایش_عشق
✍️#آلن_بدیو
📝ترجمهٔ #مریم_عبدالرحیم_کاشی

@qoqnoospub

🌿🌿🌿🌿🌿

«هستند کسانی که اگر هیچ‌گاه از دیگران
دربارهٔ عشق نمی‌شنیدند هرگز عاشق
نمی‌شدند».

#در_ستایش_عشق
#آلن_بدیو

@qoqnoospub