#کمبود ذهن را می‌گیرد؛ همان‌گونه که غذا ذهن سوژه‌های قحطی‌زده را گرفته بود. ما نیز اگر دچار نوعی کمبود شویم، مجذوب آن می‌شویم. ذهن به صورت خودکار و شدید به سمت نیازهای برآورده‌نشده کشیده می‌شود. برای گرسنگان، این نیاز غذاست؛ برای گرفتاران، ممکن است پروژه‌ای باشد که باید تمامش کنند؛ برای پول‌لازم‌ها، ممکن است اجاره این ماه باشد؛ و برای افراد تنها، نبود همنشین. #کمبود صرفا ناخشنودی از کم داشتن شدید نیست، بلکه فراتر از آن است. #کمبود شیوه فکر کردن ما را دگرگون می‌کند. #کمبود خود را بر ذهن‌های ما تحمیل می‌کند.
هنگامی که احساس می‌کنیم خیلی کم داریم، در ذهن ما چه رخ می‌دهد، و این چگونه به انتخاب‌ها و رفتارهای ما شکل می‌دهد؟

#کمبود
نگاهی به کمبودهای فردی و اجتماعی
#سندهیل_مولای_ناتان...
ترجمه‌ی #حسین_علیجانی‌رنانی
نشر #ققنوس

@qoqnoosp