.
مروری بر یک کتاب:

کهنه‌های همیشه نو، مجموعه‌ای است فراهم آمده از اشعارِ ترانه‌هایی که در نمایش‌های شادی‌آور موسوم به تخت حوضی یا رو‌حوضی اجرا شده است.
تا اواخر دوران قاجار نمایش‌های شادی‌آور خاص خانواده‌های متمکن و به اصطلاح اشرافی بود که برای تعیّش و سرگرمی خویش بازیگران یا تقلید‌چی‌ها را به خانه می‌خواندند و در گوشه‌ای از تالار بزرگ خانه‌شان صحنه نمایشی ترتیب می‌دادند. عوم‌الناس نیز گاه در قهوه‌خانه‌ها به تماشای نمایش‌های شادی‌آور می‌نشستند.
کتاب حاضر یکی از ارزشمندترین یادگارها و میراث مرحوم مرتضی احمدی است که توسط #انتشارات_ققنوس، در اختیار شما سروران گرامی قرار گرفته است.

#کهنه‌های_همیشه_نو
(ترانه‌های تخت حوضی)

#مرحوم_مرتضی_احمدی
۱۹۲ صفحه|وزیری،سلفون| ۱۹هزار تومان
انتشارات_ققنوس،چاپ اول،۱۳۹۴

#ترانه #رو_حوضی #قاجار #قاجاریه #رسوم #آئین
#پخش_ققنوس #انتشارات_ققنوس #نشر_ققنوس
@qoqnoospub
@qoqnoosbcg
@qoqnoosp
Www.qoqnoosp.com
https://www.instagram.com/p/CHAZ6s_lzwi/?igshid=zlz59xndj9wj

.
یک رشته از جشن‌های آریایی از اقوام هند و ایرانی و هند و اروپایی جشن‌های آتش است.
منظور از جشن‌های آتش جشن‌هایی است که با افروختن آتش جهت سور و سرور و شادمانی آغاز و اعلام می‌شد. میان رومیان و یونانیان و بعضی از ملل دیگر اروپایی نظایرش با جشن‌های آتش ایرانی هنوز باقی است. از جمله جشن‌های آتش که هنوز در ایران باقی‌مانده جشن چهارشنبه سوری و جشن سده است. از جشن‌های آتش که فراموش شده، باید از جشن آذرگان در نهم ماه آذر و جشن شهریورگان در روز چهارم ماه شهریور نام برد. لازم به یادآوری است که زرتشتیان عقیده دارند، روشنی و آتش و آفتاب تجلی اهورامزدا است. اهورامزدا به وسیلهٔ نور تجلی می‌کند
در تقویم و روزشماری ایرانیان شنبه و چهارشنبه یا آدینه وجود نداشته‌است. اساس تقسیم آنان در روز شماری بر آن پایه نبود که ماه را به چهار هفته با نام‌های کنونی روزها بخش کنند، لاجرم در شب چهارشنبه آخر سال تحقیقاً چنین جشنی برگزار نمی‌شده‌است. روز شماری کنونی بر اثر ورود اعراب به ایران باب شد. جشن سوری یک عادت و رسم قدیمی بوده که در پایان سال اجرا می‌شده‌است و آنچه مسلم است، چهارشنبه نبوده‌است. علت جشن و آتش افروزی در ایام آخر سال مربوط می‌شود به جشن فروردگان که فروهرها یا ارواح مردگان به مدت ده شبانه روز از جایگاه اصلی خود در آسمان به شهر و دیار و خان‌ومان فرودآمده و میان بازماندگان زندگی می‌کنند. یکی از واجبات و سنت‌های معمول آتش افروختن بر سربام‌ها و در کوی و برزن بوده‌است. علتی که برای آن ذکر می‌کنند، اینست که ارواح را راهنما باشد تا در روشنی و فروغ آن به خانه‌های خود درآیند.

منبع: مجموعه مقالات جشن‌های ایرانی

#جشن #چهارشنبه_سوری #سور #ایرانی #آریا #باستاني #اقوام_ایرانی #رسوم
https://www.instagram.com/p/CMeJ0fsl0ny/?igshid=crsmjy0q7alx