دنیای دانستن چگونه است؟

Beginner's mind
ذهن تازه کار چیست؟

ظرفیت دوره ۳۰ نفر محدود – با فاصله گذاری اجتماعی
با توجه به محدودیت ظرفیت، این دوره مخصوص مدیران و مدیران ارشد استارت آپ ها و سازمان ها می باشد.(ثبت نام برای عموم آزاد است.)

دوره ی مخصوص دانشجویان پس از بهبود شرایط کرونا با ظرفیت بالاتر متعاقبا اطلاع رسانی خواهد شد.

لینک ثبت نام:
https://puyesh.org/product/%d8%af%d9%88%d8%b1%d9%87-%d8%b1%d8%a7%d9%87%d8%a8%d8%b1-%d8%a8%d9%88%d8%af%d9%86-%d9%88-%d8%a7%d9%90%d8%b9%d9%85%d8%a7%d9%84-%d9%85%d9%88%d8%ab%d8%b1-%d8%b1%d8%a7%d9%87%d8%a8%d8%b1%db%8c-%d8%a8%d9%87/

ذهن تازه کار را چگونه خلق کنیم؟

می خواهیم در ترس هایمان پویش کنیم.

انسان در کلامش خلاصه می شود و سازمان ها شبکه ی پیچیده ای از گفت و گو ها هستند. گفت و گوهایی که گذشته، حال و آینده ی آن سازمان را پدیدار می کنند. این شبکه ی پیچیده در اغلب سازمان ها در هم تنیده و مغشوش است و قادر نیست قدرتمند به بیان آنچه که هست بپردازد وعلاوه بر آن با اعلامش، چیزی را خلق کند. درکنار آنچه قدرتِ کافی ندارد، حجم زیادی از گفت و گو ها نیز وجود دارند که بیان نمی شوند اما به شکل های مختلف منتقل می شوند؛ آنها همیشه هستند اما چون باگوش ما شنیده نمی شوند این تصور را به وجود می آورند که وجود ندارند. این گفت و گو ها برای گوینده و شنونده برداشت هایی را می سازند که گاهی به عنوان تنها حقیقت موجود به نظر می رسند و بودن و اعمال ثابتی را به همراه می آورند.
سازمان ها مانند افراد کلام دارند ، آینده خلق شده دارند ، حبس ابد دارند و همینطور آینده پیش فرض نشات گرفته از گذشته دارند. در حقیقت آینده ی پیش فرضی که بستر زمان حال شرکت ها است، بودن و عملکرد آن سازمان را محدود می کند. بدون رسیدگی به این آینده ی پیش فرض هر ابزار جدید و هر تلاش جدیدی برای ایجاد تغییر و تحول منجر به شکست می شود و یا اثر بخش نخواهد بود. در حقیقت این آینده ی پیش فرض در مقابل آینده ی خلق شده مقاومت می کند.
آنچه در این دوره در کنار هم تمرین می کنیم خلق بستری برای تحول سازمان است تا سازمان رااز تیم قهرمانان یعنی جایی که هر فرد فقط در جهت منفعت خودش در تلاش است به تیم قهرمانی یعنی جایی که همه برای یک هدف واحد ایستاده اند تبدیل کند.

ظرفیت دوره ۳۰ نفر – با فاصله گذاری اجتماعی
با توجه به محدودیت ظرفیت، این دوره مخصوص مدیران و مدیران ارشد استارت آپ ها و سازمان ها می باشد.

دوره مخصوص دانشجویان با بهبود شرایط کرونا با ظرفیت بالاتر متعاقبا اطلاع رسانی خواهد شد.

لینک ثبت نام:
https://puyesh.org/product/%d8%af%d9%88%d8%b1%d9%87-%d8%b1%d8%a7%d9%87%d8%a8%d8%b1-%d8%a8%d9%88%d8%af%d9%86-%d9%88-%d8%a7%d9%90%d8%b9%d9%85%d8%a7%d9%84-%d9%85%d9%88%d8%ab%d8%b1-%d8%b1%d8%a7%d9%87%d8%a8%d8%b1%db%8c-%d8%a8%d9%87/

درترس هایتان پویش کنید.

شما با ترس هایتان چگونه روبرو می شوید؟

از آنها فرار می کنی؟

به استقابالشان می روید و خود را در معرضشان قرار می دهید؟

همیشه در حال آماده شدن برای رویارویی با آنها هستید اما هیچ وقت رویارونمی شوید؟

به ترس تان آگاهید و طبیعی زمانی که به آن می رسید آن را نظاره می کنید؟


....


شیوه رویارویی شما چه اثری بر بودن و اعمالتون دارد؟

اغلب ما برای بسیاری از مسایل آینده ای متصوریم ، یا برخی کارها یا خواستن ها یا بودن ها را به آینده موکول می کنیم. اما آینده ای که ازش صحبت می کنیم واقعا چه زمانی هستش؟

تا به حال به این مساله دقت کرده اید که ما همیشه در زمان حال هستیم؟

کلام شما بعد از اینکه از دهانتان بیرون می آید، کجا می رود؟

منشا اینکه گاهی میگیم: حرف باد هواست چیست؟

وقتی زمان عمل به کلام فرا می‌رسد واقعا کلاممون کجاست؟

برای کلام هایی که می گذارید، یک الان خلق کنید، یعنی زمانی که کلامی را می گذارید، یک "الان" در آینده برای اجرایش خلق کنید. مثلا "الان" (دوشنبه ظهر) "الان" (جمعه ساعت ۷ صبح) ...

شما چگونه گوش می دهید؟؟

آینده بستر زمان حال است.

شما در چه آینده ای زندگی می کنید؟

بیشتر ما فکر می‌کنیم طوری که هستیم و عمل می‌کنیم، ابراز طبیعی‌مان است. اما ابراز طبیعی ما عملاً یک رهایی محدود نشده، برای بودن و عمل کردن است. متاسفانه این رهایی توسط محدودیت‌های هستی‌شناسانه معینی، محدود و تحریف شده است که همراه با الگوهای معینی از اقدامات، به بخشی از «آن شیوه‌ای که تا به حال بودن ما شده» تبدیل شده است. در نتیجه‌ی این محدودیت‌ها بر رهایی‏مان، هر یک از ما در شیوه بودن و عمل‌کردن مخصوص خود گیر کرده‌ایم که در برخی موقعیت‌ها به ما اجازه می‌دهند موفق شویم، در موقعیت‌های دیگر در بهترین حالت باعث می‌شوند دوام بیاوریم و متاسفانه در سایر موقعیت‌ها شکست بخوریم.

بیشتر ما برای خودمان به صورت «من ... هستم» رخ می‌دهیم که یعنی به‌ عنوان یک شخص، آن کسی که هستیم نسبتاً ثابت یا تعیین شده است.

چند شیوه متفاوتی که هستید را با نوشتن آن‌ها توصیف (مشخص) کنید. جملات‌تان را با این ساختار بنویسید: «من ... هستم» یا «من ... نیستم»

(ادامه دارد ...)

جملاتی را که در پست قبل کامل کردید، یعنی جملاتی را که با ساختاربندی «من ... هستم» یا «من ... نیستم» نوشتید، بردارید و درباره‌ی همان خصوصیت یا ویژگی، جملاتی با این ساختار بنویسید: «آن شیوه‌ای که تا به حال بودن من شده است... است» یا «آن شیوه‌ای که تا به حال، بودن من شده است ... نیست».

توجه کنید که آیا وقتی می‌گویید «من ... هستم»، در مقابل وقتی درباره‌ی همان خصوصیت یا ویژگی می‌گویید «آن شیوه‌ای که تا به حال بودنِ من شده است ... است»، تفاوتی در رخ‌داد خودتان برای خودتان وجود دارد؟ همین کار را برای جملات «من ... نیستم» نیز انجام دهید.

✳ توضیحات تکمیلی در سایت


✳ ظرفیت دوره محدود است – با فاصله گذاری اجتماعی

✳ امکان ثبت نام دانشجویی با ظرفیت محدود

همه‌ي راهبران واقعي، ساخته مي‌شوند، راهبر به دنيا نمي‌آيند. حتي كساني كه براي راهبري به دنيا مي‌آيند، اگر خودشان را به عنوان راهبر توسعه ندهند، با شكست مواجه خواهند شد، يعني اگر بر راهبر بودن و اعمال موثر راهبري تسلط پيدا نكنند، در راهبري شكست مي‌خورند.

https://puyesh.org/product/%D8%AF%D9%88%D8%B1%D9%87-%D8%B1%D8%A7%D9%87%D8%A8%D8%B1-%D8%A8%D9%88%D8%AF%D9%86-%D9%88-%D8%A7%D9%90%D8%B9%D9%85%D8%A7%D9%84-%D9%85%D9%88%D8%AB%D8%B1-%D8%B1%D8%A7%D9%87%D8%A8%D8%B1%DB%8C-%D8%A8%D9%87/