کانال تخصصی روان‌شناسی متوسطه2
ترجمه مقاله ای الهام بخش در خصوص وجدان کاری آلبرت انیشتین Albert Einstein. رالف مورس به محض اینکه تلفن رو برداشت، می دونست به زودی همه این خبر رو می شوند. او ۱۵۰ کیلومتر فاصله داشت و باید قبل از اینکه این خبر همه جا پخش بشه، راه می افتاد. آلبرت انیشتین مرده…
#مقاله_ای_الهام_بخش
#آلبرت_انیشتین
انیشتین سال‌ها با بیماری آنوریسم آئورت شکمی دست و پنجه نرم کردن و آخر سر هم به خاطر پارگی آنوریسم، خونریزی داخلی کرد و مرد.
انیشتین سال ۱۹۴۸ یعنی هفت سال قبل از مرگش، برای جلوگیری از پارگی آنوریسم جراحی کرد. پزشکش نوشته بود:
در آن سال‌ها از درد شکمی که معمولاً هر سه یا چهار سال، دو تا سه روز طول می کشید و با استفراغ همراه بود، رنج می‌برد، با این وجود، انیشتین بین سال‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۵ مقالات زیادی را به چاپ رساند و حتی روز مرگش در سال ۱۹۵۵ هم داشت بر روی متن سخنرانی ای که قرار بود در تلوزیون پخش بشه کار می کرد و پیش نویس متن رو همراه خودش به بیمارستان برده بود. متن این سخنرانی برای همیشه ناقص موند.
آلبرت انیشتین یه حرف خیلی عمیقی داره، ایشون میگه: «دنبال موفقیت نباشید، بجاش سعی کنید ارزش آفرینی کنید.» الان بیشتر خدمتتون توضیح میدم.
نظریه نسبیت انیشتین که در سال ۱۹۵۱ منتشر شد، مهمترین خدمتی بود که او به علم کرد، آلبرت انیشتین در سال ۱۹۲۱ موفق به دریافت جایزه نوبل شد با این اوصاف ایشون به جای اینکه فکر کنه کارش تموم شده، چهل سال دیگه هم به کارش ادامه داد.
انیشتین با وجود دردی که می کشید، تا زمان مرگش هم دست از تلاشش بر نداشت و هرگز به افتخارات گذشته اش تکیه نکرد.
درون هر آدمی یه هدیه برای به اشتراک گذاشتن با دنیا وجود داره، چیزی که هم باعث شور و اشتیاق درونی خود آدم میشه و هم دنیا رو به مکان بهتری تبدیل می کنه. این چیز باید همون چیزی باشه که تا آخرین نفس حاضر باشی دنبالش کنی. این هدیه می تونه مثل کیس انیشتین، کارتون باشه یا حتی می تونه اهمیت و توجهی باشه که شما به آدم های اطرافتون میدین.
فرقی نمی کنه شما چه چیزی برای عرضه به دنیا دارین، همه آدم ها به دنیا اومدن تا #خدمت کنن و سهمشون رو از زندگی انجام بدهند، نه اینکه فقط از دنیایی که بقیه خلق کردن استفاده کنن.
دکتر، به انیشتین چند ساعت قبل از مرگ، به عنوان آخرین گزینه برای به تعویق انداختن زمان مرگ او پیشنهاد یه جراحی با روشی جدید و اثبات نشده داد؛
اما آلبرت در پاسخ به دکترش می گه: من سهم خودم را در این دنیا انجام دادم، وقت رفتنه و من با ظرافت هر چه تمام تر این کار رو می کنم.
ما نمی تونیم ارزش کاری کل انجام میدیم و اثری که روی دنیا میذاره رو پیش‌بینی کنیم. قرار نیست کاری که انجام دادیم رو قضاوت کنیم.
کار ما خلق کردنه و این کار رو باید به بهترین شکل ممکن انجام بدیم. همه ما شانس استفاده از تک تک لحظات عمر، عرضه چیزی که در درون مون وجود داره و انجام سهم مون از زندگی رو داریم.
حالا شما پیش خودت بگو که سهمت از زندگی چیه؟
#دکتر_بهزاد_چاوشی
#روانشناس_بالینی
ترجمه مقاله ای با عنوانِ
Albert Einstein's Incredible Work Ethic
#آلبرت_انیشتین
انیشتین سال‌ها با بیماری آنوریسم آئورت شکمی دست و پنجه نرم کردن و آخر سر هم به خاطر پارگی آنوریسم، خونریزی داخلی کرد و مرد.
انیشتین سال ۱۹۴۸ یعنی هفت سال قبل از مرگش، برای جلوگیری از پارگی آنوریسم جراحی کرد. پزشکش نوشته بود:
در آن سال‌ها از درد شکمی که معمولاً هر سه یا چهار سال، دو تا سه روز طول می کشید و با استفراغ همراه بود، رنج می‌برد، با این وجود، انیشتین بین سال‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۵ مقالات زیادی را به چاپ رساند و حتی روز مرگش در سال ۱۹۵۵ هم داشت بر روی متن سخنرانی ای که قرار بود در تلوزیون پخش بشه کار می کرد و پیش نویس متن رو همراه خودش به بیمارستان برده بود. متن این سخنرانی برای همیشه ناقص موند.
آلبرت انیشتین یه حرف خیلی عمیقی داره، ایشون میگه: «دنبال موفقیت نباشید، بجاش سعی کنید ارزش آفرینی کنید.» الان بیشتر خدمتتون توضیح میدم.
نظریه نسبیت انیشتین که در سال ۱۹۵۱ منتشر شد، مهمترین خدمتی بود که او به علم کرد، آلبرت انیشتین در سال ۱۹۲۱ موفق به دریافت جایزه نوبل شد با این اوصاف ایشون به جای اینکه فکر کنه کارش تموم شده، چهل سال دیگه هم به کارش ادامه داد.
انیشتین با وجود دردی که می کشید، تا زمان مرگش هم دست از تلاشش بر نداشت و هرگز به افتخارات گذشته اش تکیه نکرد.
درون هر آدمی یه هدیه برای به اشتراک گذاشتن با دنیا وجود داره، چیزی که هم باعث شور و اشتیاق درونی خود آدم میشه و هم دنیا رو به مکان بهتری تبدیل می کنه. این چیز باید همون چیزی باشه که تا آخرین نفس حاضر باشی دنبالش کنی. این هدیه می تونه مثل کیس انیشتین، کارتون باشه یا حتی می تونه اهمیت و توجهی باشه که شما به آدم های اطرافتون میدین.
فرقی نمی کنه شما چه چیزی برای عرضه به دنیا دارین، همه آدم ها به دنیا اومدن تا #خدمت کنن و سهمشون رو از زندگی انجام بدهند، نه اینکه فقط از دنیایی که بقیه خلق کردن استفاده کنن.
دکتر، به انیشتین چند ساعت قبل از مرگ، به عنوان آخرین گزینه برای به تعویق انداختن زمان مرگ او پیشنهاد یه جراحی با روشی جدید و اثبات نشده داد؛
اما آلبرت در پاسخ به دکترش می گه: من سهم خودم را در این دنیا انجام دادم، وقت رفتنه و من با ظرافت هر چه تمام تر این کار رو می کنم.
ما نمی تونیم ارزش کاری کل انجام میدیم و اثری که روی دنیا میذاره رو پیش‌بینی کنیم. قرار نیست کاری که انجام دادیم رو قضاوت کنیم.
کار ما خلق کردنه و این کار رو باید به بهترین شکل ممکن انجام بدیم. همه ما شانس استفاده از تک تک لحظات عمر، عرضه چیزی که در درون مون وجود داره و انجام سهم مون از زندگی رو داریم.
حالا شما پیش خودت بگو که سهمت از زندگی چیه؟
#دکتر_بهزاد_چاوشی
#روانشناس_بالینی
ترجمه مقاله ای با عنوانِ
Albert Einstein's Incredible Work Ethic