عشق با نفرت مخالف نیست،
عشق نبود نفرت است،
مردمان مذهبی به شرطی کردن تو ادامه می دهند که:
دشمنت را دوست بدار

آنان مدام به تو می گویند که هرگاه احساس نفرت داشتی آن را #سرکوب_کن و عشق را نشان بده

من نمی توانم این را به شما بگویم.
من خواهم گفت:
هرگاه احساس نفرت داشتی، #هشیار_شو
نیازی نیست که دشمنانت را دوست بداری. تو حتی خودت را هم دوست نداشته ای
چگونه میتوانی دشمنانت را دوست بداری؟
تو حتی عاشق دوستانت نبوده ای، چگونه می توانی عاشق دشمنانت باشی؟
نخست خودت را دوست بدار،
دوستانت را دوست بدار،
آنگاه میتوانی بیگانگان را دوست بداری و آنوقت میتوانی دشمنانت را دوس بداری
مانند این است که سنگی کوچک را در دریاچه ای ساکت بیندازی، موج های کوچکی ایجاد میشوند و آنوقت این امواج تا کناره های دریاچه منتشر میشوند.
نخست باید عاشق خودت باشی آنوقت می توانی عاشق جمع کوچک دوستانت باشی.
آنوقت دایره ی بزرگتر بیگانگان و سپس، دشمنانت
چنین نیست که باید عشق را بر دشمنانت تحمیل کنی
وگرنه به طریقی دیگر انتقام خواهی گرفت. شاید فحش ندهی ولی تف خواهی کرد. و آنوقت هرکجا که تف کنی چمن دیگر در آنجا سبز نخواهد شد و آنوقت تو تلطیف میکنی و مفهوم جهنم را برای دشمنان می آفرینی.

متن‌هایی که ذهن شما را به چالش می‌کشد | PsychollogyForLife