#خشم_را_انباشته_نكن
تو از يك كودك خشمگين هستي و آن كودك از تو عصباني است
به صورتش نگاه كن!
او چنان خشمگين و برافروخته است كه مي خواهد تو را بكشد!
مي گويد:
"ديگر با تو حرف نخواهم زد، تمام شد!"
و لحظه اي ديگر روي زانويت نشسته و قشنگ با تو حرف مي زند
او ازياد برده است
هرآنچه را كه در آن غضب گفته با خودش حمل نكرده است
در ذهنش باري سنگين ننشسته است
آري، در طول آن لحظه او خشمگين بود، چيزي گفت، ولي اينك خشم رفته است و
هر آنچه كه در آن لحظه گفته شده نيز رفته است او براي ابد به آن متعهد نبوده،
يك شعله ي ناگهاني بوده، يك موج
ولي او در آنجا منجمد نشده است،
موجي برخاست، ديگر نيست
او هميشه و هميشه آن را حمل نخواهد كرد.
حتي اگر هم به يادش بياوري، خواهد خنديد. خواهد گفت:
"همه اش بي معني است!"
خواهد گفت:"من يادم نيست، اينطور بوده؟"
خواهد گفت:" آيا واقعاً من اين را گفتم؟ غيرممكن است!"
خواهد گفت:"چطور مي توانم اين را گفته باشم؟ شايد به نظرت مي رسد!"
اين يك شعله ور شدن بود
اين نكته بايد درك شود:
انساني كه #لحظه_به_لحظه زندگي مي كند، گاهي خشمگين است،
گاهي شاد است، گاهي غمگين است. ولي از يك چيز مي تواني مطمئن باشي : كه او اين ها را براي هميشه حمل نمي كند
انساني كه بسيار كنترل شده باشد و اجازه نمي دهد كه عواطف در وجودش برخيزند، بسيار خطرناك است.
اگر به او توهين كني، خشمگين نخواهد شد. او نگهش مي دارد. رفته رفته چنان خشمي انباشته مي كند كه به زودي، واقعاً دست به كاري زشت خواهد زد.
شعله ور شدن لحظه اي خشم،
هيچ اشكالي وجود ندارد
اين فقط نشان مي دهد كه آن شخص زنده است. شعله ورشدن لحظه اي خشم فقط نشان مي دهد كه آن شخص نمرده است و به موقعيت پاسخ responds مي دهد
و پاسخش اصالت دارد.
وقتي كه او احساس كند كه موقعيت طوري هست كه به خشم نياز است، خشم وجود دارد.
وقتي كه احساس كند موقعيت به خوشي نياز دارد، شاد است
او با موقعيت حركت مي كند.
او هيچ قضاوتي موافق يا مخالف ندارد. او هیچ آرماني ندارد.
✍🏻 اشو
📖 تائو؛ طريق بي طريق ، جلد دوم
👇🏻
@PsychollogyForLife
https://www.instagram.com/PsychollogyForLife
تو از يك كودك خشمگين هستي و آن كودك از تو عصباني است
به صورتش نگاه كن!
او چنان خشمگين و برافروخته است كه مي خواهد تو را بكشد!
مي گويد:
"ديگر با تو حرف نخواهم زد، تمام شد!"
و لحظه اي ديگر روي زانويت نشسته و قشنگ با تو حرف مي زند
او ازياد برده است
هرآنچه را كه در آن غضب گفته با خودش حمل نكرده است
در ذهنش باري سنگين ننشسته است
آري، در طول آن لحظه او خشمگين بود، چيزي گفت، ولي اينك خشم رفته است و
هر آنچه كه در آن لحظه گفته شده نيز رفته است او براي ابد به آن متعهد نبوده،
يك شعله ي ناگهاني بوده، يك موج
ولي او در آنجا منجمد نشده است،
موجي برخاست، ديگر نيست
او هميشه و هميشه آن را حمل نخواهد كرد.
حتي اگر هم به يادش بياوري، خواهد خنديد. خواهد گفت:
"همه اش بي معني است!"
خواهد گفت:"من يادم نيست، اينطور بوده؟"
خواهد گفت:" آيا واقعاً من اين را گفتم؟ غيرممكن است!"
خواهد گفت:"چطور مي توانم اين را گفته باشم؟ شايد به نظرت مي رسد!"
اين يك شعله ور شدن بود
اين نكته بايد درك شود:
انساني كه #لحظه_به_لحظه زندگي مي كند، گاهي خشمگين است،
گاهي شاد است، گاهي غمگين است. ولي از يك چيز مي تواني مطمئن باشي : كه او اين ها را براي هميشه حمل نمي كند
انساني كه بسيار كنترل شده باشد و اجازه نمي دهد كه عواطف در وجودش برخيزند، بسيار خطرناك است.
اگر به او توهين كني، خشمگين نخواهد شد. او نگهش مي دارد. رفته رفته چنان خشمي انباشته مي كند كه به زودي، واقعاً دست به كاري زشت خواهد زد.
شعله ور شدن لحظه اي خشم،
هيچ اشكالي وجود ندارد
اين فقط نشان مي دهد كه آن شخص زنده است. شعله ورشدن لحظه اي خشم فقط نشان مي دهد كه آن شخص نمرده است و به موقعيت پاسخ responds مي دهد
و پاسخش اصالت دارد.
وقتي كه او احساس كند كه موقعيت طوري هست كه به خشم نياز است، خشم وجود دارد.
وقتي كه احساس كند موقعيت به خوشي نياز دارد، شاد است
او با موقعيت حركت مي كند.
او هيچ قضاوتي موافق يا مخالف ندارد. او هیچ آرماني ندارد.
✍🏻 اشو
📖 تائو؛ طريق بي طريق ، جلد دوم
👇🏻
@PsychollogyForLife
https://www.instagram.com/PsychollogyForLife