بدنبال دلت باش، که #دل همان خداست... #با_نفس_نجنگ فقط به آن بی توجه باش فکر نفس را نكن، فقط از سر به قلب حرکت کن؛ و اینگونه نفس ناپدید می شود. نفس، فرافکنی سر است؛ با آن نجنگ، می توانی برای زندگی های بسیار با آن بجنگی، ولی اگر در سر باقی بمانی، نمی توانی پیروز شوی.
فقط کافی است تا دیدگاه ات را تغییر دهی. فقط از سر به قلب حرکت کن، به عمقی ژرف تر از وجودت، و آنگاه همه چیز دگرگون خواهد شد، زیرا اینک تو می توانی از دیدگاهی متفاوت به آن بنگری. از دیدگاه قلب، نفس وجود ندارد. برای همین است که ما از قلب ترسیده ایم. ما هرگز به قلب اجازه نداده ایم تا راهش را داشته باشد؛ ما همیشه در کار قلب اخلال کرده ایم، ما همیشه ذهن را وارد آن می کنیم؛ سعی می کنیم تا قلب را توسط ذهن کنترل کنیم، زیرا ترسیده ایم. چون اگر به سمت قلب حرکت کنی، خودت را از دست خواهی داد. و این از دست دادن، همچون مرگ است. نداشتن ظرفیت عشق ورزی به همین سبب است؛ ترس از عاشق شدن به این دلیل است. چون تو خودت را از دست می دهی، دیگر کنترل نداری؛ چیزی بزرگتر از تو، تو را در تسخیر دارد. آنوقت دیگر روی زمینی سفت قرار نداری، آنگاه نمی دانی که به کجا حرکت می کنی. پس سر می گوید: " احمق نباش، عاقلانه حرکت کن. دیوانه نباش." پس هرگاه کسی عاشق می شود، همه فکر می کنند که او دیوانه است. او خودش هم فکر می کند که چیزی به خطا رفته:
"من حواسم سر جا نیست!" چرا چنین می شود؟ زیرا حالا کنترلی وجود ندارد: حالا اتفاقی روی می دهد که او نمی تواند کنترلش کند، و یا دستکاری و مدیریتش کند. در عوض چیزی او را دستکاری می کند: نیرویی بزرگتر از خودش؛ او مسخ شده است.... ولی تازمانی که آماده نباشی مسخ شوی، برای تو خدایی نمی تواند وجود داشته باشد. تا زمانی که آماده ی تسخیر شدن نباشی، رازی برای تو وجود ندارد؛ نه شعفی و نه سعادتی کسی که آماده است تا توسط عشق، نیایش و کائنات تسخیر شود، یعنی کسی که حاضر است بعنوان یک نفس بمیرد، تنها آن شخص می تواند زندگی را واقعا بشناسد و بگوید که زندگی برای هدیه دادن چه دارد. آنچه که ممکن است، به فوریت محقق می گردد، ولی تو باید خودت را به مخاطره بیندازی.

‏🇨hannel ➣ @Ravan6enasiCalmMind