💠 محمد سرور رجایی : موسس خانه ادبیات افغانستان

🔷۴۹سال پیش در افغانستان به دنیا آمد و درهمانجا به تحصیلش ادامه داد. در ۱۵سالگی به عضویت یکی از احزاب جهادی در آمده و مشغول به کارهای فرهنگی میشود و همچنین درمقاومت غرب کابل حضورداشته است. در سالهایی که طالبان در حال شکلگیری در افغانستان بود به ایران مهاجرت کرد و در ایران با آشنایی با فرهنگیان مهاجر کشور،فعالیت هایش را به صورت حرفه ای در تهران دنبال کرد.
🔷و از نتیجه‌ی تلاش های ماندگار او می توانیم به تاسیس خانه ادبیات افغانستان اشاره کنیم. که درسال ۱۳۸۲صورت گرفته است. ودر حال حاضرهم عضو هیئت مدیره و معاون خانه ی ادبیات افغانستان است. استاد محمد سرور رجایی دغدغه ی کودکان و نوجوانان هم دارد. مجله های باغ،طراوت، راه و فرخار در راستای همین دغدغه می باشد.
🔷 او دبیر شب شعر شاعران افغانستان با عنوان محفل ری است، «از دشت لیلی تا جزیره مجنون» کتاب جدید اوست که به خاطرات افغانستانی هایی که در جنگ ایران و عراق حضور داشته اند میپردازد.

✍🏾 نرگس حسینی، عضو هیئت تحریریه انجمن پویش

#پیشگامان
#روایت_مهاجرت
yon.ir/1bDQV
💢 @pooyeshngo

🔻در دیزنی فقرا شادند
مطالعه‌ای دربارۀ نظام طبقاتی در بزرگ‌ترین فیلم‌های دیزنی و پیکسار

▫️ امروزه کمتر کسی باور دارد که فیلم‌ها و کارتون‌ها صرفاً برای سرگرمی ساخته می‌شوند. وجه ناخودآگاه آموزشیِ این آثار، به‌ویژه روی کودکان به‌قدری مشهود است که جمعی از روان‌شناسان دانشگاه دوک را بر آن‌ داشته که کلیشه‌های طبقاتی موجود در فیلم‌های بزرگ دیزنی و پیکسار را مطالعه کنند. جسی استراب، استادیار جامعه‌شناسی دانشگاه دوک و همکارانش با بررسی ۳۶ اثر پرفروش دیزنی، تحلیلی طبقاتی از آنها ارائه کرده‌اند.

▫️در دنیای سفیدبرفی و هفت کوتوله حتی گرامپی هم با انرژی کار می‌کند. روان‌شناسان دانشگاه دوک در مطالعۀ جدید خود به این نتیجه رسیده‌اند که کلیشه‌های طبقاتی که در فیلم‌های بزرگ دیزنی تقویت می‌شوند، نوعی از زندگی را به بینندگان جوان معرفی می‌کنند. افراد در این نوع از زندگی، سرنوشت خود را می‌پذیرند تا زمانی که سخت‌کوشیِ خودشان سبب شود از فقر بیرون آیند.

🔻ادامه‌ی متن را درلینک زیر 👇یا گزینهinstant view بخوانید:
http://yon.ir/78Urb
✍🏾هنری بارنز
#یادداشت_تحلیلی
💢 @pooyeshngo

🎞 این انیمیشن به طور هنرمندانه ارتباط فقر و آموزش را به تصویر می‌کشد ... !
📌 منبع:

@Bashgah_net
💢 @pooyeshngo

👶🏻👧🏻 كودكان؛ حريم خصوصي، مرزبندي ها :

🔵آيا شما حق داريد به عنوان مادر، پدر، فاميل، دوست و غريبه از كودكان و حريم زندگيشان عكس و اطلاعات زياد در شبكه هاي اجتماعي تقريبا غير خصوصي تر به اشتراك بگذاريد؟ . . . بي آنكه كودك به حدي از رشد رسيده باشد كه حق انتخاب خود را درك كند و براي اطلاعاتي كه از حريم زندگي اش با غريبه و آشنا به اشتراك گذاشته مي شود بتواند مرزي ايجاد كند. .

🔵به اين فكر كنيد كه وارد کردن دیگران به مرزهای شخصی تن و روان و شخصیت کودک چه پيامدهاي منفي اي بر رشد رواني كودك ميتواند داشته باشد؟

🔵 به این فکر کنید که آیا نوجوانی که از کودکی والدینش بی مهابا عکس ها و اطلاعات او را منتشر می کردند نسبت به به اشتراک گذاشتن عکس های اندام های خصوصی خود با دوستان مجازی و پارتنرهای موقت و غیرقابل اعتمادش آسیب پذیرتر است یا نوجوانی که از کودکی برای حریم خصوصی ش اهمیت و ارزش قایل شدند؟

🔵به این فکر کنید که وقتی والدینی با مقاصد تجاری از کودکشان استفاده می کنند تا مرکز توجه های بی حد و حصر قرار بگیرد، حواسشان هست آیا در روند رشد طبیعی دوران کودکی که قرار است خودشیفتگی اولیه کودک به حد بهنجار کاهش پیدا کند اختلال ایجاد می کنند؟ و احتمالش زیاد است که کودک برای باقی عمر گاهی عمیقا با رنج خودشیفتگی و ناکامی از برقراری صمیمیت همتراز، هم سطح و فروتنانه با دیگر افراد به سر برد؟


🔵آیا میدونید برای اینکه شخصیت واقعی(خود واقعی) کودک مستقل از دیگران شکل بگیرد و رشد کند، کودک نیاز دارد لزوما هم همه رفتار و کردارهای او مونیتور نشود و در سایه امنیت و محبت و قانونمندی والدین حریم خصوصی و فضای آزادی برای خود داشته باشد که کسی در آن مداخله نکند و در نتیجه در تنهایی خودش به دور از نگاه و قضاوت دیگران فرصت پیدا کردن خود را بیابد؟ نگاه و توجه بیش از حد دیگران به کودک فشار و اضطراب وارد می کند. زیرا او خود را مدام در معرض قضاوت ها و خوشامد دیگران می یابد.


✍🏾مینا اسفندیاری ،روانشناس بالینی

📌منبع: صفحه اینستاگرام minaesfandiari_psy
💢 @pooyeshngo

تبعات ارسال عکس و فیلم کودکان در فضای مجازی
🔵دکتر بابک خطی متخصص کودکان
💢 @pooyeshngo

🏡خانه کودک در هفته‌ای که گذشت...
(۶ تا ۱۲ بهمن ۹۷)

❄️هفته‌ای دیگر از فصل زمستان را با تجربه‌های جدید پشت سر گذاشتیم. این هفته همراه بود با بلند خوانی کتاب، اردوی پارک ترافیک، برگزاری کارگاه اعتیاد برای نوجوانان و سوادآموزان و...

❄️گزارش کوتاه و تصویری هفته دوم بهمن را در لینک زیر👇🏽 یا گزینهinstant view ببینید و بخوانید.
http://llink.ir/ammmmm
#هفت_روز_با_خانه_کودک
💢 @pooyeshngo

🔻 کودک-همسری؛ دیرپا و جانکاه

خبر این بود: "طرح ممنوعیت ازدواج دختران ۱۳ و پسران ۱۵ ساله و کمتر از آن، درکمیسیون حقوقی و قضایی مجلس شورای اسلامی رد شد."تداوم ازدواج کودکان کم سن و سال چه پیامدهایی دارد؟

🔹 الف) برای جامعه:
ازدواج کودکان - دختر یا پسر- که اصطلاحا "کودک - همسر" نامیده می شود، در درجه اول نشانه افت شدید شاخص های توسعه انسانی و علامتی روشن از فقر و سطح پایین آموزش و آگاهی همگانی است. اگر آمار این نوع ازدواج ها در طول زمان کاهش نیابد خود نشانه ی ایستایی و تنزل درجه رفاه عمومی و بویژه در مناطق محروم است.
ازدواج کودک - همسران نوعی اجحاف در جامعه است. یعنی جامعه اعضای خود را تنبیه و مجازات می کند و در چارچوب فرهنگ و رسوم قبیله ای و باورهای رسوب شده از قرون گذشته با نوباوگان رفتار می کند.
ازدواج کودکان بستر رشد آسیب های اجتماعی را فراهم می کند . در قربانیان این ازدواج ها حس بدبینی و انزوا و در گروه های ناظر و منتقد، حس ترحم و نومیدی را بر می انگیزد.

🔹 ب) برای کودکان متاهل!:
آیا کسی شهامت پاسخگویی به این پرسش ساده را دارد؟:
کودکی که طبق قوانین کشورش نمی تواند یک دوچرخه بخرد یا بفروشد و معامله با او بواسطه صِغر ِ سن باطل است، چگونه می تواند پای سفره عقد بنشیند و سند مهم ترین قرارداد همه زندگی خود، یعنی سند عقد ازدواج را امضا کند؟
برخی دختران در سن ۱۳ سالگی هنوز عروسک های خود را زنده و جاندار می پندارند ، پس چگونه می توانند خود عروس بک خانواده، همسر یا مادر باشند؟!
🔷ازدواج کودکان در زیر سن ۱۸ سال، عملا آنها را از مرحله کودکی به مرحله پر مساله تاهل و میانسالی پرتاب می کند و آنها تا آخر عمر از خلاء چرخه عمر طبیعی خویش رنج می برند و به شهروندانی آسیب دیده - و بزه دیده- تبدیل می شوند.
محرومیت کودک- همسران پسر یا دختر از بازی و آموزش در واقع سرقت زندگی آنان توسط جامعه و والدین است.آنها قادر به دفاع از هویت و حقوق خود نیستند و بدون آگاهی و از سر ناداری و ناچاری چنین می کنند.

🔹پ) برای فرهنگ و دین:
ازدواج کودکان (دختران ۱۳ ساله و پسران ۱۵ ساله) در جوامع و فرهنگ های پیشرو ممنوع و منسوخ و با معیار های حقوق بشری در تعارض است.
🔷ازدواج اصولا یک مقوله اجتماعی و عرفی است و یک امر مستقیما دینی از نوع عبادات و تکالیف و مناسک شرعی نیست که موکول به رعایت پروتکل های مذهبی باشد.
🔷به عنوان مثال مساله بلوغ یک مقوله چند بعدی ست. سن بلوغ جسمی و جنسی را باید پزشکان تعیین کنند، نه اینکه برمبنای چند روایت و حکایت تاریخی از اعماق اعصار گذشته سرنوشت هزاران انسان دستخوش بحران و موجب تنش های فردی و خانوادگی شود.
🔷بلوغ روانی و بلوغ اجتماعی را نیز باید روانشناسان و جامعه شناسان و حقوقدانان تعیین و اعلام کنند و آنگاه بر مبنای این قاعده درست علمی قوانین و مقررات ازدواج تدوین و اجرا گردد.
اینکه کسانی می پندارند کودک( دختر) در ۹ سالگی بالغ و به سن تلکیف!! می رسد، سخنی عجیب است و بویژه اگر این پدیده به دین منسوب شود. زیرا در قرآن مجید در باب سن تکلیف و ازدواج و تاهل کودکان اشارت یا دلالتی نشده است و این بدان معناست که موضوع به علم و عرف و قانون جوامع محول شده است.

🔷 "تحلیل من می تواند بی اساس و بلاموضوع باشد " ، چنانچه پژوهشی صورت گیرد در این مورد که آیا طرفداران نظریه تکلیف کودکان در ۹ و یا ۱۱ سالگی و نیز طرفداران ازدواج کودکان ۱۳ ساله( دختر) و ۱۵ ساله ( پسر)، خود مایل به تزویج فرزندان خویش در سنین زیر ۱۸ سال هستند و آیا چنین کرده اند؟

🔷من به این نوع کودک آزاری ها تحت نام ازدواج، " نه " می گویم. علی رغم اینکه می دانم هم اکنون - در همین لحظه - در گوشه ای از کشورم کودکی در پای سفره عقد زودرس خود نشسته و به آن پرسش مرسوم روحانی عاقد خود مظلومانه و ناآگاهانه می گوید "...بله...."!


✍🏾علی ملک پور، جامعه شناس

📌منبع:
@tahlyleejtemaaey
💢@pooyeshngo

📝 با برندگان جایزه "وایز؛ معروف به نوبل آموزش" آشنا شوید.
📖بنیاد آموزش دختران: تلاش برای توسعه آموزش با کیفیت برای دختران درهندوستان
🔔 3میلیون و700هزار دختر درهند به مدرسه نمی روند.
منبع:
@iraneman_org

@pooyeshngo

🔻 «پرتره‌ی (اشتباهیِ) محرومیت»

✔️یکی از تصویرهای رایج از سیستان و بلوچستان، تصویر کودکان بلوچ دمپایی به پا، با سر و وضعی خاکی است که به دوربینِ عکاس چشم دوخته‌اند. تصویری که نمادِ محرومیت استان شده، سوژه‌ی جذابی برای نمایشگاه‌های عکاسی است و قلب هر دلسوزی را به درد می‌آورد: «پرتره‌ی محرومیت»!

✔️من آن قدر خوشبخت بودم که توانستم پا به این کادرِ همیشگی بگذارم، دست این کودکان را بگیرم، به خانه‌هایشان بروم، و چندین روز با آن‌ها زندگی کنم. پیش از هر چیز فهمیدم این کودکان نام دارند. نام‌هایی زیبا مثل زرینه، صابره، مصلح‌الدین، سلمان، زیتون یا لطیفه. و حتی نام‌های امروزی‌تر مثل پدرام، آتنا، پرهام یا رومیسا. و بعد فهمیدم هرکدام از آن‌ها متعلق به خانواده‌ای هستند، خانواده‌ای آبرومند و پرمهر که درست به اندازه‌ی ما نگران و دلسوزِ حال و آینده‌ی کودکشان است.

✔️پس چرا ظاهر این بچه‌ها آنطور نیست
که انتظار داریم؟ چرا کفش نمی‌پوشند؟ چرا خاکی هستند؟
پوشیدنِ دمپایی فارغ از آنکه یک عادت فرهنگی جامعه است، انتخابی هوشمندانه نیز هست. گرما و رطوبتِ شدید منطقه بعد از مدتی شما را به این نتیجه می‌رساند که دمپایی و صندل بهترین و راحت‌ترین گزینه است. من هم فوراً کفش‌هایم را کناری گذاشتم و به جمع دخترانِ صندل‌پوش پیوستم. از طرف دیگر خاکی بودن دشت و کوچه و خیابان، خیلی سریع هرچیزی پایتان باشد را خاکی می‌کند. از این رو اهالی عادت داشتند بعد از رسیدن به خانه پاهایشان را زیر آب بشویند، که اینجا هم دمپایی داشتن کار را ساده‌تر می‌کرد.
✔️نکته‌ی دیگری که دمپایی را رواج می‌داد، سبک زندگی بود. در روستا برای رفتن به دستشویی، شستن ظرف‌ها، لباس‌ها و روفرشی‌ها، رسیدگی به دام و اموری از این دست مدام در رفت‌و‌آمد به داخل و خارج از خانه بودند. حتی برخی فضاهایی که برای من مرسوم نبود موکت شده بود، مانند دفتر معلمان و مدیر در مدرسه. این موارد، تمامِ دلایلی نیست که باعث می‌شود اهالی و به ویژه کودکان را در بلوچستان دمپایی به پا ببینیم، اما برای من کافی بودند که نه تنها جواب سؤالم را بگیرم، بلکه خودم هم به آن‌ها بپیوندم و بعد از چند روز بشوم دختری خوشحال با دمپایی و پاهایی خاکی!
✔️با همین دمپایی‌ها، دختربچه‌ها موقع بازیِ هفت‌سنگ مثل باد می‌دویدند و پسربچه‌ها موقع فوتبال شوت‌های معرکه‌ای می‌زدند؛ سرزنده و پرجنب‌و‌جوش بودند و در عالم کودکی و فضای طبیعی روستایی تا وقتی بهشان خوش می‌گذشت برایشان مهم نبود خاکی شوند. (همان نکته‌ای که این روزها در مدرسه‌های طبیعت به هزار ترفند تلاش می‌کنند به کودکان و خانواده هایشان بیاموزند!)

✔️بپسندیم یا نه، مردم به پوشیدن دمپایی عادت دارند و با آن راحتند. چه بسیار کودکان دمپایی‌پوشی دیدم- درست شبیه پرتره‌های نمایشگاه‌های عکس تهران- که از خانواده‌هایی آبرومند و باعزت می‌آمدند؛ طوری که فکر‌کردن به لفظِ «محروم» یا «فقیر» در خصوص آن‌ها مرا خجالت زده می‌کرد؛ و ما چه راحت از آن‌ها عکاسی می‌کنیم و بیانیه صادر می‌کنیم. من هم در این سفر همین عکس‌ها را می‌گرفتم، اما برای ثبت خاطره‌ی خانوادگی! و وقتی مادر یا خاله‌هایشان عکس‌ها را در گوشی‌ام می‌دیدند، می‌گفتند: «چه عکس قشنگی از عبدالله گرفتی، این را هم برایمان بفرست!» حالا، درست همان طور که هیچ‌گاه تصویرِ چهره‌ی خواهرزاده‌هایم را با کپشنی ترحم‌برانگیز در فضای مجازی پخش نمی‌کنم، از عکس‌های عبدالله و عاطفه و... هم مراقبت می‌کنم.
من درک کردم اگر قرار باشد پدیده‌ای نشانه‌ی محرومیت باشد، شاید فقدان آب لوله‌کشی است؛ عدم دسترسی به ارتباطِ مخابراتی مثل تلفن ثابت، همراه یا اینترنت است؛ محرومیت، شاید نداشتن مدرسه و ترک تحصیل اجباری است؛ فقدان حضور پزشک و متخصص، و ارزان شدنِ جان انسان‌هاست. این‌ها تنها چند نمونه از مواردی است که همین‌روزها، به طور جدی بر کیفیت زندگی مردم در سیستان‌وبلوچستان اثر می‌گذارد، خواه با دمپایی و پاهایی خاکی، خواه با کفش‌های نو.

✍🏼 صبورا سمنانیان؛ عضو داوطلب انجمن پویش

گروه جهادی السابقون
منبع:
@alsabeqoon
💢 @pooyeshngo

🎭 اجرای تئاتر شورایی "دیگری‌ام؛ چرا؟!"

🔸اولین تئاتر شورایی و اولین تئاتر هنرمندان افغانستانی در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر

📍مکان: خیابان انقلاب، دروازه دولت، خیابان خوارزمی، روبروی دانشگاه خوارزمی، پلاک 79، آمفی تئاتر ستاد توان‌افزایی سمن‌های تهران
🗓زمان: چهارشنبه 24 بهمن
⏰ساعت: 16 الی 19
💢 @pooyeshngo

🎭 تئاتر شورایی "دیگری‌ام؛ چرا؟!"

🔸اولین تئاتر شورایی و اولین تئاتر هنرمندان افغانستانی در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر.
حاضر در بخش میهمان دیگرگونه های اجرایی تئاتر فجر.

در سه روز :

📍مکان: آمفی تئاتر ستاد توان‌افزایی سمن‌های تهران، خیابان انقلاب، دروازه دولت، خیابان خوارزمی، روبروی دانشگاه خوارزمی، پلاک 79
🗓زمان: چهارشنبه 24 بهمن
⏰ساعت: 16 الی 19

📍مکان: پردیس تئاتر تهران- خیابان خاوران - بعد از بزرگراه امام علی (ع) - نرسیده به ترمینال خاوران
🗓 زمان :پنجشنبه 25 بهمن
⏰ ساعت 16 الی 19

📍مکان : فرهنگسرای ولا- شهر ری - میدان نماز - ضلع شمال غربی میدان
🗓 زمان : جمعه 3 اسفند ماه
⏰ساعت 16 الی 19

🔴 ورود برای عموم رایگان و آزاد است .
💢 @pooyeshngo

🔻هزینه‌ی واقعی لباسی که می‌پوشید،قیمت روی اتیکت آن نیست

▫️وقت آن رسیده است که:
قدرتتان را نشان دهید
مسئولیت بپذیرید
رفتارهایتان را بازبینی کنید
در آگاهی زندگی کنید

▫️تی‌شرتی را در نظر بگیرید، جوانی شبش را به خاطر ساختن آن برای شما صرف کرده، و به همین دلیل فقط می‌تواند نیمی از کالری مورد نیاز [بدن] ش در طول روز را تامین کند. فقط نیمی.

▫️پی. نوشت: بر طبق [گزارش] سازمان جهانی کار، حدودا 260 میلیون کودک در سرتاسر جهان کار می‌کنند. ILO تخمین می‌زند که 170 میلیون نفر از آنها کودکان کار هستند. [کارهایی که] طبق تعریف سازمان ملل " کودکان مشغول کار در آنها بسیار کوچک هستند (زیر سن حداقلی برای کار کردن) و یا کارهایی که به خاطر ماهیت و شرایط مضر آنها، برای کودکان ممنوع و غیر قابل قبول است"

🔻هر چیزی که می‌خرید نشانه‌ای است از جهانی که می‌خواهید در آن زندگی کنید.
✍🏾ترجمه ای از « سبحان حمیدی» عضو هیات تحریریه انجمن پویش
💢 @pooyeshngo

🔴 ۵ روز مانده به اجرای تئاتر شورایی "دیگری‌ام؛ چرا؟!"
🎭 اولین تئاتر شورایی و اولین تئاتر هنرمندان افغانستانی در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر

🔴حضور برای عموم آزاد و رایگان است.

#کوچگر
💢 @pooyeshngo

🎭 تئاتر شورایی "دیگری‌ام؛ چرا؟!"

🔸اولین تئاتر شورایی و اولین تئاتر هنرمندان افغانستانی در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر.
حاضر در بخش میهمان دیگرگونه های اجرایی تئاتر فجر.

در سه روز :

📍مکان: آمفی تئاتر ستاد توان‌افزایی سمن‌های تهران، خیابان انقلاب، دروازه دولت، خیابان خوارزمی، روبروی دانشگاه خوارزمی، پلاک 79
🗓زمان: چهارشنبه 24 بهمن
⏰ساعت: 16 الی 19

📍مکان: پردیس تئاتر تهران- خیابان خاوران - بعد از بزرگراه امام علی (ع) - نرسیده به ترمینال خاوران
🗓 زمان :پنجشنبه 25 بهمن
⏰ ساعت 16 الی 19

📍مکان : فرهنگسرای ولا- شهر ری - میدان نماز - ضلع شمال غربی میدان
🗓 زمان : جمعه 3 اسفند ماه
⏰ساعت 16 الی 19

🔴 ورود برای عموم رایگان و آزاد است .
💢 @pooyeshngo

🏡 خانه کودک در هفته ای که گذشت...

❄پویشی ها هفته ای دیگر از فصل زیبای زمستان را پشت سر گذاشتند.
در این هفته شاهد اتفاق های خوبی در خانه کودک بودیم. یکی از آنها ذوق بچه های کلاس اول برای نوشتن نامه ای به پدر...


❄️گزارش کوتاه و تصویری هفته سوم بهمن را در لینک زیر👇 یا گزینه ی instant view ببینید و بخوانید.
@pooyeshngo

http://yon.ir/E9vRS
#هفت_روز_با_خانه_کودک

▫️سازمان ملل ۱۱ فوریه را روز جهانی #زنان_و_دختران_در_علم نامیده تا بهانه‌ای باشد برای این که یادمان بماند باید در راهِ رسیدن به برابری جنسیتی در دانش، تلاش کنیم.

▫️۶۶ درصدِ دختران سال چهارمی مدرسه، می‌گویند به ریاضیات و علم علاقه دارند. اما فقط ۱۸ درصد از کل رشته‌های مهندسی را دانشجویان زن تشکیل می‌دهند.

▫️با کدام حرف‌ها، نگاه‌ها و واکنش‌ها، اعتماد به نفس دختران را در پرداختن به علوم و سر و کله زدن با کارهایی که نام‌شان را مردانه گذاشته‌ایم، کم می‌کنیم؟ فرصت تجربه‌های هیجان‌انگیز و متفاوت را از دختران و پسران نگیریم. توانایی‌ها و علایق، زن و مرد ندارد.

(تصویر را بزرگ کنید)
📌منبع:
@WomenDemands
💢 @pooyeshngo

🎭 فردا اولین روز اجرای تئاتر شورایی "دیگری‌ام؛ چرا؟!"

🔸اولین تئاتر شورایی و اولین تئاتر هنرمندان افغانستانی در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر
حاضر در بخش میهمان دیگرگونه های اجرایی تئاتر فجر

📍مکان: آمفی تئاتر ستاد توان‌افزایی سمن‌های تهران، خیابان انقلاب، دروازه دولت، خیابان خاقانی، روبروی دانشگاه خوارزمی، پلاک 79
🗓زمان: چهارشنبه 24 بهمن
⏰ساعت: 16 الی 19


🔴 ورود برای عموم رایگان و آزاد است .
💢 @pooyeshngo

🔻 ما "همه" ساكنان سياره زمين‌ايم
درباره تئاتر شورایی«دیگری‌ام؛چرا؟»

▫️تئاتر شورایی یک صدای تازه است برای نجات دادن جامعه از چندپارگی. دعوتی به اینکه هرکس صدای اصیل خودش را داشته باشد و به ما این فرصت را می‌دهد تا تمام پیش‌فرض‌های خیالی را که مانع از رسیدن ما به همدیگر می‌شوند، برای لحظاتی کنار بگذاریم. به ما این شجاعت را می‌دهد که صداهای متفاوت از خودمان را به رسمیت بشناسیم و به آنها احترام بذاریم. این تئاتر مجموعه تکنیک‌ها و راهبردهایی در اختیار همه شهروندان می‌گذارد که فقط در جامعه زندگی نکنند بلکه جامعه را تغییر دهند. تئاتر شورایی به همه این شهامت را می‌دهد تا به عنوان قهرمان نمایش پا بر صحنه بگذارند و تمرین کنند که آیندۀ بهتری بسازند؛ آینده‌ای که در آن برای رسیدن به صلح و همبستگی و اخلاق‌مداری باید خودخواهی، فرصت طلبی و کنترلگری را به چالش کشید.

▫️در تئاتر شورایی «دیگری‌ام، چرا؟» هنرمندان افغانستانی گروه هنری #کوچگر، فرصتی می‌سازند برای فهمی مشترک، شنیدن و گفتن از دغدغه های بخشی از جامعه مان که شاید کمتر صدایشان را شنیده‌ایم:

« دیگری هستم، آن دیگری که سالهاست در کوچه‌های تو، محله‌هایت، مدرسه‌ات و حتی خانه‌ات، با تو زندگی می‌کنم و هر روز از خود می‌پرسم، خانه‌ي دوست كجاست؟
ما "همه" ساكنان سياره زمين‌ايم و مرزها، می‌توانند پلی میان ما باشند و نه دیوارهایی جدایی آفرین.
دعوت می‌کنم، پلی بزنی به سوی این دیگری و روایت روزگارش را از زبان خودش بشنوی».

⭕️ در انتظار دیدارتان هستیم در بیست و پنجم بهمن ماه از ساعت 16 الی 19 در پردیس تئاتر تهران، تماشاخانۀ استاد محمد
http://yon.ir/QaJY4
💢 @pooyeshngo