🔴 هم اکنون؛ اجرای تئاتر شورایی "دیگری‌ام؛ چرا؟!"
🎭 اولین تئاتر شورایی و اولین تئاتر هنرمندان افغانستانی در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر

📍مکان: آمفی تئاتر ستاد توان‌افزایی سمن‌های تهران، خیابان انقلاب، دروازه دولت، خیابان خاقانی، روبروی دانشگاه خوارزمی، پلاک 79
🔴ورود برای عموم آزاد و رایگان است.

#کوچگر
💢 @pooyeshngo

💠زنی شاعر اما ورای جنسیت؛ درباره خالده فروغ

🔹 «لیلا بخواب یار نمی آید/ در کلبه ات بهار نمی آید
تالاب انتظار دوچشمت را/ نیلوفری به بار نمی آید
چسبیده شب به پنجره ها دیریست/ خورشید شب شکارنمی آید
لیلا بخواب خواب خوشت بادا/ بیداری ات به کار نمی آید»
#خالده_فروغ

🔹درست است که افغانستان زنان رنج کشیده و مظلوم و...دارد اما باید بگوییم که همه واقعیت اینطور نیست. افغانستان زنان پیشرو،تحصیلکرده،هنرمند و دانشمند نیز دارد اما متاسفانه کلیشه ها اجازه نمیدهند که این زنان راهم بشناسیم.یکی از این زنان هنرمند خالده فروغ است.

🔹فروغ یکی از شاعران معاصر افغانستان است. اوکه ۴۶سال پیش در کابل به دنیا آمد اکنون استاد دانشکده ی ادبیات کابل و همچنین عضو انجمن قلم افغانستان نیزهست. یکی از ویژگی های شعر اونیز استفاده ی بحرهای نامتداول درغزل است و منتقدانی همچون محمد کاظم کاظمی و محبوبه ابراهیمی معتقدند که اودیدگاهی مردانه در شعرهایش می نماید.اما فروغ معتقد است که جنسیت شاعر تاثیری بر احساسات و عواطف شاعرانه ندارد و او دوگانگی شعر زنانه و مردانه را رد میکند‌.

🔹فروغ از سن ۲۱سالگی به مدت ۳سال مسئول برنامه های ادبی دری رادیو افغانستان بود و پس از مهاجرتش به پاکستان مدتی سردبیر مجله ی ادبی صدف نیزبو د. وحید وارسته همسر خالده است که خودنیز شاعر است. این زوج هنری دختری به نام نیروانا دارند. از آثارمهم فروغ میتوانیم به کتابهای ارزشمندی همچون،قیام میترا،پنجره ای برفصل صاعقه،سرنوشت دست های نسل فانوس، عبور ازقرن قابیل،همیشه پنجِ عصر
و درخیابان های خواب و خاطره اشاره کنیم. خالده فروغ اکنون برنامه ی فرهنگی و ادبی (کاخ بلند دُر دَری)درتلویزیون طلوع را تهیه و گردانندگی می‌کند.
http://yon.ir/MfFMm
✍🏾 نرگس حسینی، عضو هیئت تحریریه انجمن پویش

#پیشگامان
#روایت_مهاجرت
💢 @pooyeshngo

⭕️ امروز اجرای دوم تئاتر شورایی "دیگری‌ام؛ چرا؟!"
🎭 اولین تئاتر شورایی و اولین تئاتر هنرمندان افغانستانی در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر

📍مسیر ماشین رو: اتوبان امام علی جنوبی، خروجی شهید محلاتی شرق، خیابان شاه آبادی جنوبی، بعد از میدان مالک اشتر، خیابان شهید بقایی، جنب فرهنگسرای خاوران،پردیس تئاتر تهران، تماشاخانه استاد محمد
-مسیر اتوبوس: خیابان خاوران، بعد از بزرگراه امام علی (ع)، نرسیده به ترمینال خاوران، جنب فرهنگسرای خاوران،پردیس تئاتر تهران، تماشاخانه استاد محمد

⏰ساعت: 16 الی 19
🔴ورود برای عموم آزاد و رایگان است.

#کوچگر
💢 @pooyeshngo

🔻 چه‌طور فرزندانی اهل رواداری و تساهل بار بیاوریم؟

🔹رواداری یا تساهل (tolerance) یعنی پذیرش تفاوت‌ها؛ پذیرفتن باورها یا سبک‌های مختلف زندگی حتی اگر دوست‌شان نداریم یا با آن‌ها مخالفیم. پذیرفتن این پدیده‌ها به معنای تأیید، هم‌نوایی یا موافقت با آن‌ها نیست، بلکه به معنای به رسمیت شناختن و پذیرفتن وجودشان در محیط زندگی است.

🔹جامعه‌ای سالم و فراگیر که صداها و ایده‌های مختلف در آن جایی برای شنیده شدن دارند، نیازمند شهروندانی اهل رواداری و تساهل است. ترسیم چنین جامعه‌ای دل‌پذیر و ساده است، اما تحقق آن در عمل چندان آسان نیست و به تمرین و پرورش نگرشی نیاز دارد که به جای رد کردن و چشم بستن و حذف کردن، بر پذیرفتن و هم‌زیستی و روا داشتن متمرکز است. خانم مریم عبدالله، روان‌شناس رشد و مدیر برنامه والدگری دانشگاه برکلی می‌گوید والدین نقش مؤثری در پرهیز از یک جامعه تک‌صدایی دارند: «سؤال این است؛ چه‌طور می‌توانیم از تربیت بچه‌هایی که درباره دیگرانی که هرگز ندیده‌اند بد فکر می‌کنند، اجتناب کنیم؟ چه‌طور می‌توانیم به بچه‌هایمان کمک کنیم در مواجهه با پدیده‌های مختلف اجتماعی با دیدی باز فکر کنند و تصمیم بگیرند و به‌جای حذف و انکار، به دنبال شناختن و کشف کردن باشند؟». خانم عبدالله با طرح این راه‌کار به این سؤال‌ها پاسخ می‌دهد:

🔸تعمیم ندهید، کلی‌گویی نکنید
تعمیم دادن ویژگی‌های مشاهده شده در یک فرد یا موقعیت به همه افراد یک گروه حتی اگر مثبت باشند، این پیام ضمنی را منتقل می‌کند که «ما تنها با دانستن جنسیت، قومیت، دیدگاه سیاسی، نژاد یا مذهب یک فرد می‌توانیم او را بشناسیم و ویژگی‌هایی را به او نسبت دهیم».

🔸تفاوت‌ها را پررنگ نکنید، شباهت‌ها را پیدا کنید
در گفت‌وگو با کودکان و نوجوانان به جای تأکید بر تفاوت‌ها و دیدگاه‌های افراطی، از آن‌ها بخواهید در باورها و خواسته‌های دیگران به دنبال شباهت‌ها و نقاط مشترک باشند. به این ترتیب، ذهن آن‌ها به کشف نقاط مشترک عادت می‌کند.

🔸مراقب زبان بدن‌تان باشید
وقتی دارید در حضور فرزندتان از پدیده‌هایی حرف می‌زنید که با آن‌ها مخالفید یا دوست‌شان ندارید، حواس‌تان باشد که فرزندتان، به عنوان یک ناظر دقیق و باریک‌بین در حال تماشای شما است و به احتمال بسیار زیاد در مواجهه با موقعیت‌های مشابه یا افراد و باورهایی که دوست‌شان ندارد یا مخالف‌شان است، دقیقاً همان رفتارهای شما را تکرار می‌کند.

🔸عضویت در گروه‌های اجتماعی با اهداف مثبت را تشویق کنید
وقتی بچه‌ها به گروهی با ارزش‌هایی مثبت مانند کمک و شراکت و به‌طور کلی نگاه مثبت داشتن به دیگران می‌پیوندند، هویت خود را هم‌سو با این ارزش‌ها تعریف می‌کنند. این تعریف، نقش تعیین‌کننده‌ای در نوع نگاه آن‌ها به «دیگرانی» دارد که عضو گروه‌شان نیستند.

🔸درباره مقاومت در برابر خشونت گفت‌وگو کنید
پرورش رواداری در کودکان و نوجوانان اهمیت دارد، اما از سوی دیگر آن‌ها به مهارت‌هایی برای نه گفتن به نفرت‌پراکنی، قلدرمآبی و خشونت هم نیاز دارند.

📌منبع:
@AfroozSchool

💢 @pooyeshngo

🔶این کتاب به بررسی و نقد برخی از NGO ها(سازمان های غیردولتی) میپردازد و تلاش میکند تا نشان دهد چگونه اغلب NGO ها تبدیل به خیریه شده اند و سرگرم خدمات رسانی به بخش محدودی از جامعه آسیب دیده اند؛ درحالیکه وظیفه اصلی NGO ها این است که به نقد دولت و ساختارهای ایجادکننده آسیبهای اجتماعی بپردازند تا از بازتولید چرخه آسیب پیشگیری گردد.
🔶رویکرد صحیح فعالیت سازمانهای غیردولتی از منظــر این مطالعه، رویکردی است که از سویی به ساختار نظـر دارد و آغازگاه مسائل اجتماعی طبقات فرودست را در آنجا می­بیند و لذا نقد به ساختارهای کلان را به منظـور پیشگیری از بازتولید چرخه­آسیب، هدف اصلی فعالیت سمنی میداند. از سوی دیگر، کار اجتماعی با جامعه هدف را صرفا با هدف قدرت­افزایی و در یک بستر مشارکتی صحیح میداند تا به­واسطه آن، جامعه هدف بتواند از خلال تجربه­های مشارکتی به بازاندیشی و بازسازی هویتی خویش پرداخته و با آگاهی از وضعیت، شخصیتی تغییرساز از خویش بپروراند و خود، مطالبه­گر اصلی این جریان شود.
#معرفی_کتاب
@pooyeshngo

🎭 6 روز مانده به اجرای سوم تئاتر شورایی "دیگری‌ام؛ چرا؟!" در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر

🔴ورود برای عموم آزاد و رایگان است.
🎬 تیزر این تئاتر را در لینک زیر ببینید:
https://www.aparat.com/v/6C5KU

#کوچگر
💢 @pooyeshngo

🔻 ما "همه" ساكنان سياره زمين‌ايم
درباره تئاتر شورایی«دیگری‌ام؛چرا؟»

▫️تئاتر شورایی یک صدای تازه است برای نجات دادن جامعه از چندپارگی. دعوتی به اینکه هرکس صدای اصیل خودش را داشته باشد و به ما این فرصت را می‌دهد تا تمام پیش‌فرض‌های خیالی را که مانع از رسیدن ما به همدیگر می‌شوند، برای لحظاتی کنار بگذاریم. به ما این شجاعت را می‌دهد که صداهای متفاوت از خودمان را به رسمیت بشناسیم و به آنها احترام بذاریم. این تئاتر مجموعه تکنیک‌ها و راهبردهایی در اختیار همه شهروندان می‌گذارد که فقط در جامعه زندگی نکنند بلکه جامعه را تغییر دهند. تئاتر شورایی به همه این شهامت را می‌دهد تا به عنوان قهرمان نمایش پا بر صحنه بگذارند و تمرین کنند که آیندۀ بهتری بسازند؛ آینده‌ای که در آن برای رسیدن به صلح و همبستگی و اخلاق‌مداری باید خودخواهی، فرصت طلبی و کنترلگری را به چالش کشید.

▫️در تئاتر شورایی «دیگری‌ام، چرا؟» هنرمندان افغانستانی گروه هنری #کوچگر، فرصتی می‌سازند برای فهمی مشترک، شنیدن و گفتن از دغدغه های بخشی از جامعه مان که شاید کمتر صدایشان را شنیده‌ایم:

« دیگری هستم، آن دیگری که سالهاست در کوچه‌های تو، محله‌هایت، مدرسه‌ات و حتی خانه‌ات، با تو زندگی می‌کنم و هر روز از خود می‌پرسم، خانه‌ي دوست كجاست؟
ما "همه" ساكنان سياره زمين‌ايم و مرزها، می‌توانند پلی میان ما باشند و نه دیوارهایی جدایی آفرین.
دعوت می‌کنم، پلی بزنی به سوی این دیگری و روایت روزگارش را از زبان خودش بشنوی».

⭕️ در انتظار دیدارتان هستیم درسوم اسفند ماه از ساعت 16 الی 19 در فرهنگسرای ولا
http://yon.ir/9Sjqm
💢 @pooyeshngo

🏡خانه کودک در هفته ای که گذشت...

❄️این هفته در خانه کودک زندگی به زلالی رود جریان داشت. سواد آموزان و دانش آموزان در تلاش برای یادگیری.

❄️گزارش کوتاه و تصویری این هفته را در لینک زیر👇 یا گزینه ی instant view ببینید و بخوانید.

http://yon.ir/Amnsr
#هفت_روز_با_خانه_کودک

💢 @pooyeshngo

🔻خلاصه ای از تئاتر «دیگری ام؛چرا؟!»

▫️« دیگری ام، چرا؟! » ، روایت یک روز از زندگی روزمره نرگس، دختر مهاجر افغانستانی است، دختری در کنار ما و انگار بیگانه با ما. داستان از اینجا آغاز می‌شود: در صف نانوایی ، کسی نرگس را نمی بیند، کسی نرگس را به عنوان یک شهروند به رسمیت نمی شناسد، به همین سادگی... و این روایت بیگانگی در طی یک روز در بیمارستان و کارگاه خیاطی، برای نرگس مکرر میشود...

▫️گروه هنری کوچگر، گروهی است متشکل از جوانان افغانستانی و ایرانی در کنار هم که بر آنند تا از گذر اجرای تئاتر شورایی، قصه های خود را برای شما روایت کنند. بر آنند تا شما را به تفکر دوباره در این روزمرگیها بخوانند و از شما بخواهند تا در کنار آنها طرحی نو برای این رنج های روزمره در بیندازید. در تیاتر شورایی « دیگری ام ، چرا؟!» شما نمی توانید یک تماشاگر بمانید. در این جا شما خود، کنش و کنشگرید. شما همراه بازیگران صحنه نمایش، روایت متفاوت و شخصی خود را رقم خواهید زد، شما وارد صحنه نمایش خواهید شد، گاهی به جای نرگس، گاهی به جای مرد نانوا، مسئول پذیرش بیمارستان، دوزنده کارگاه خیاطی و یا...

▫️ و شاید در انتهای این نمایش، همه ما با هم بتوانیم نرگس را از بیگانگی در بیاوریم و به این بیندیشیم که دیگر بودگی نرگس، به معنای دیگر بودگی همه ماست، ما که هر کدام مان بهانه ای برای تبدیل شدن به دیگری داریم: دیگری جنسیتی، دیگری طبقاتی، دیگری فرهنگی، دیگری قومیتی... و بعد از خود بپرسیم: « دیگری ام؛ چرا؟!»

🔴ورود برای عموم آزاد و رایگان است.

📍مکان : فرهنگسرای ولا- شهر ری - میدان نماز - ضلع شمال غربی میدان
🗓 زمان : جمعه 3 اسفند ماه
⏰ساعت 16 الی 19
🎬 تیزر این تئاتر را در لینک زیر ببینید:
https://www.aparat.com/v/6C5KU
💢 @pooyeshngo
#کوچگر

🔻 کوله های سنگین دانش آموزان و خشونت در مدارس

◾️خشونت علیه کودکان گاهی بر خلاف ظاهر روشن و‌کریه خود،آنقدر ظریف و پیچیده می گردد که تعیین مصادیق آن سخت است.
سوءرفتار با کودک می تواند به صورت جسمی،عاطفی،غفلت ورزی و جنسی و گاهی مجموعه ای از این موارد با هم باشد
◾️اما خشونتی نیز برای همه افراد جامعه از کوچک و بزرگ وجود دارد که از آن به عنوان خشونت نمادین یاد می شود و به معنی تولیدو مخابره ارزش هایی مجعول در جامعه است که توسط افراد آن جامعه به عنوان برتری، موفقیت و ارزشمند بودن تعبیر شود. این خشونت به صورت غیرمستقیم و فرهنگی اعمال می شود و گاهی تعبیر به هوایی می شود که تنفس می کنیم.
◾️در این مدل جامعه به دو قسمت صاحب ارزش های تعریف شده و فاقد این ارزش ها تقسیم می شود، بدون اینکه دلیلی برای والاتر بودن یک ارزش ارائه شود مثل داشتن لهجه ای خاص ،انتخاب نوع خاصی از سبک زندگی با نماد های بیرونی مثل:منطقه خاصی برای زندگی،چیدمان خانه،انتخاب ماشین،رفتن به سفر خارجی (به عنوان یک ارزش برتری دهنده). خشونت نمادین در نهایت به ایجاد تبعیض در جامعه منجر می شود و القا این ارزش ها چنان ناخودآگاه است که بعد از چندی دستیابی به آن تبدیل به ایده آل و آرزوهای افراد جامعه می گردد، در حالی که عملا به ایجاد جهانی پر از رنج و اضطراب منتهی می شود.
نهاد آموزش بستر بسیار مناسب اعمال خشونت نمادین است.
◾️مساله اي كه سيستم آموزش و پرورش ما نیز خواسته يا ناخواسته در دام آن گرفتار آمده -و در حالی که بسیاری از نهاد های آموزشی جهان با درک مشکل به مقابله با این هیولای بی شکل کمر بسته اند - با تمام قوا در حال اشاعه و باز تولید آن است.
موارد زیر از بارزترین مصادیق این کارکرد آسیب زاست:

▫️-آوار حجم زیاد مطالب درسی بر سر دانش آموزان-در مواردی حتی نامتناسب باسن آنها-که اکثرا در آینده و زندگی آنان نقش موثری ندارد.

▫️-الزام یادگیری طوطی وار و توام با فشار این انبار از مفاهیم به طور تحمیلی،که به دروس نیازمند به درک و استدلال نیز تسری یافته است.

▫️-نبود بعضی از مطالب درسی تعریف شده در کتب درسی و ارجاع این مباحث به کتاب های کمک آموزشی برخی انتشارات به صورت اختیاری و پیشنهادی!که هم باعث فزونتر شدن بار سنگین روی دوش دانش آموزان است و هم شبهه وجود یک تجارت رانتی پرسود برای صاحبان این انتشارات ها را به ذهن متبادر می کند.
▫️-قرار دادن آزمون های مکرر و استرس زا در برابر دانش آموزان که نتیجه آن استرس فراوان برای همه دانش آموزان و ایجاد دو طبقه برنده مضطرب برای آزمون بعدی و بازنده سرخورده است.

▫️-خلق واژه های کمّی بی مفهومی مانند”تراز نمره”که دانش آموزان براساس توانایی هایشان ارزیابی نمی شوند ‌و تنها با یک عدد قضاوت می گردند.

▫️-نبود موضوعاتی برای آشنایی با مفاهیم اصلی زندگی در برنامه درسی و آموزه های ارائه شده به دانش آموزان مثل روش های حل مساله ،تفکر خلاق ، روش برخورد با مشکلات ، صلح ، حقوق انسانی ،اجتماعی شدن و ...

▫️-تبعیض بر اساس سطح اقتصادی خانواده ها بین دانش آموزان

▫️-ایجاد بدعتی به نام مدارس خاص که در بسیاری از موارد با شهریه های کلان ، هم تمام موارد بالا در آن ساری و جاری است و هم با نوآوری های سردستی و سطحی بیشتر به دنبال ایجاد یک برند الیت پرور کاذب و در نهایت کسب سود بیشتر است.
ماده ۲۸ پیمان نامه حقوق کودک بر وظیفه دولت ها بر حق آموزش کودکان تاکید دارد .
ماده ۲۹ این پیمان نامه
اهداف این آموزش را در راستای رشد شخصیت و استعداد و توانایی های جسمی و روحی کودک، احترام به حقوق اساسی بشری، آمادگی برای یک زندگی مسولانه، صلح،مدارا،تساوی زن و مرد،دوستی میان همه مردمان توصیف می کند.
آموزشی که با هدف تربیت نسلی سالم و موثر برای ساختن دنیای آینده باشد.
مساله ای که ظاهرا در سیستم آموزش ما به یک مسابقه پراسترس و تحلیل برنده برای دانش آموزان تبدیل شده است و گاهی جنبه خشونت نمادین آن والدین نگران و دلسوز کودکان را نیز مشتاق این مسابقه بی نتیجه و هل دادن هر چه بیشتر کودکان در این چرخه معیوب و ویرانگر با آرزوی محال ایجاد آینده ای روشن برای آنان می کند .
در حالی که این روش مصداق بارز خشونت و سوءرفتار با کودکان است و نتیجه آن ، تولید نسلی مضطرب ،بدون خلاقیت و همیشه در حالت ترس است.
تنها راه مقابله ، بازگشت به ارزش های طبیعی زندگی محورو دگراندیشی در روش های آموزشی و مقابله با واسطه های رانتی این خشونت بارز است.
البته این پویش اصلاح ، عزمی بزرگ می طلبد؛
◾️هم اراده آموزش و پرورش به ایجاد تغییرات ساختاری اساسی برای ساختن آینده ای بهتر برای کودکان و هم آگاهی والدین از این روند نابودگر ، در خواست برای تغییر و حمایت از کودکان دانش آموز خود در برابر این خشونت نادیدنی عمیق که می تواند باعث آسیب های جبران ناپذیر باشد.
http://yon.ir/MxVVV
✍🏾بابک خطی،طبیب کودکان
💢 @pooyeshngo

❄️پربازدیدترین پست‌های بهمن ماه انجمن پویش:

🌻آموزش صلح و مهارت های زندگی: چرا نه؟
https://t.me/pooyeshngo/2356

🌻نشریه داخلی انجمن پویش
https://t.me/pooyeshngo/2359

🌻 "بختی به رنگ سیاه"
https://t.me/pooyeshngo/2366

🌻محمد سرور رجایی موسس خانه ادبیات افغانستان...
https://t.me/pooyeshngo/2367

🌻در دیزنی فقرا شادند...
https://t.me/pooyeshngo/2368

🌻کودک_همسری؛ دیرپا و جانکاه
https://t.me/pooyeshngo/2377

🌻 «پرتره‌ی (اشتباهیِ) محرومیت»
https://t.me/pooyeshngo/2381

🌻چگونه فرزندانی اهل رواداری و تساهل بار بیاوریم؟
https://t.me/pooyeshngo/2397

🌻هزینه‌ی واقعی لباسی که میپوشید، قیمت روی اتیکت آن نیست.
https://t.me/pooyeshngo/2384

🌻 خلاصه ای از تئاتر «دیگری ام؛چرا؟!»
https://t.me/pooyeshngo/2403

💢 @pooyeshngo

📆 «روزها به روایت تقویم»؛ روز جهانی عدالت اجتماعی

▫️مفهوم عدالت اجتماعی از ابتدای قرن نوزدهم، و در خلال انقلاب صنعتی و انقلاب های اجتماعی ناشی از آن در اروپا مطرح شد، که بدنبال تساوی اجتماعی و اصلاح بهره کشی از نیروی کار توسط سرمایه داران بود. بدلیل تقسیم بندی کاملی که در این زمان بین طبقه مرفه و فقیر ایجاد شد، پیشروان عدالت اجتماعی بر روی فقیر و غنی و توزیع ثروت تمرکز کردند.

▫️در میانه قرن بیستم، عدالت اجتماعی اولویت خود را از مسائل مربوط به اقتصاد به دیگر جنبه های زندگی اجتماعی شامل محیط زیست، نژاد، جنسیت و دیگر مظاهر و دلایل بی عدالتی، گسترش داد.
http://yon.ir/hyzxz
▫️به طور همزمان اندازه گیری میزان عدالت اجتماعی از عاملی که تنها توسط دولت محلی محاسبه شده و تاثیر می پذیرد، به فاکتور انسانی با ابعاد جهانی تبدیل شد.مثلا دولتها (تا همین امروز) نا برابری درآمدها را بین شهروندان محاسبه می کنند. اما عدالت اجتماعی را می توان در سطح کل بشریت در نظر گرفت.همانطور که سازمان ملل می گوید: " برده ها، کارگرانی که از آنها بهره کشی شده و زنان مورد ظلم واقع شده اند بالاترین قربانیان نوع بشر هستند که بیش از مکان هایی که در آن مورد ظلم واقع می شوند، شرایطشان اهمیت دارد.

✍🏾ترجمه‌ای از «سبحان حمیدی» عضو هیات تحریریه انجمن پویش
📌منبع : pachamama.org

💢 @pooyeshngo
#تقویم

🎞 می‌دانید چه زبان‌هایی در ایران در حال نابودی کامل هستند؟
ببینید!
۲۱فوریه #روز_زبان_مادری
#انیمیشن
📌منبع:
Social_Science

💢 @pooyeshngo

🎭امروز آخرین اجرای تئاتر شورایی "دیگری‌ام؛ چرا؟!" در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر

🔴ورود برای عموم آزاد و رایگان است.
📍مکان : فرهنگسرای ولا- شهر ری - میدان نماز - ضلع شمال غربی میدان (دسترسی از ایستگاه مترو جوانمرد قصاب امکان پذیر است.)
🎬تیزر این تئاتر را در لینک زیر ببینید:
https://t.me/pooyeshngo/2383
#کوچگر
💢 @pooyeshngo

🔻با پویشی‌ها
از روزهای بدون مدرسه تا دانشگاه

🔻انجمن پویش در طول ده سال فعالیت خود در زندگی کودکان زیادی مؤثر واقع شده است؛ کودکانی که به دلایل مختلف ازجمله نداشتن مدارک اقامتی با محدودیت روبه‌رو بوده‌اند. انجمن برای چنین کودکانی که از تحصیل بازمانده‌اند، نقش پل ارتباطی میان تحصیلشان از مدارس خودگردان تا مدارس دولتی را داشته است. ازاین‌رو به سراغ دو تن از کودکان دیروز انجمن پویش که اکنون جوانانی باانگیزه‌اند، رفته‌ایم و از آنها درباره‌ی سیر تحصیلشان جویا شده‌ایم. پای صحبت بسگل حسنی و معصومه جعفری از شاگردان قدیمی خانه‌ی کودک می‌نشینیم که حالا هر دویشان دانشجو هستند.

❓ بچه‌ها از خودتان بگویید، در حال حاضر چه می‌کنید؟ و آشنایی‌تان با خانه‌ی کودک چطوری بوده؟

▫️بسگل: من بسگل حسنی هستم. دانشجوی رشته‌ی زبان و ادبیات عرب در دانشگاه الزهرا. از سال سوم ابتدایی وارد مدرسه‌ی خودگردانی شدم که توسط خانم کریمی اداره می‌شد و سال چهارم را نصفه خواندم؛ چون مدرسه‌مان را بستند. مجوز مدرسه‌مان باطل شده بود و کلاً نمی‌توانستیم به مدرسه برویم. بعد از مدتی خبردار شدیم مدرسه باز شده. وقتی برگشتیم دیگر مدرسه‌ی خانم کریمی نبود. کلاس‌هایی بود که آقای اعلایی و دوستانشان برگزار می‌کردند. با همان کلاس‌ها ادامه دادیم و پنجم را خواندیم. البته ‌آن‌موقع خیلی آقای اعلایی و دوستانشان را نمی‌شناختیم و خیلی نمی‌دیدیمشان.

🔻ادامه‌ی متن را درلینک زیر 👇🏽یا گزینهinstant view بخوانید:
http://yon.ir/7CPsK
💢 @pooyeshngo

📌 از نشریه داخلی انجمن دوستداران کودک پویش، پائیز ۹۷
همراه پویشی‌ها باشید در «پویشنامه»
#فصلنامه
#خاطرات_پویشی

🏡خانه کودک در هفته ای که گذشت...
(26بهمن تا 3 اسفند 97)

❄️یک هفته‌ی دیگر با تجربیات ناب را سپری کردیم. گزارش این هفته را با انشاء یکی از کودکان با موضوع: اگر شما مدیر مدرسه بودید، چه می کردید؟! شروع میکنیم.

❄️ گزارش کوتاه و تصویری و تصویری این هفته را در لینک زیر👇 یا گزینه ی instant view ببینید و بخوانید.
http://yon.ir/Ansd
#هفت_روز_با_خانه_کودک
💢@pooyeshngo

‌‌ زنان خودسرپرست و سالمندان، فراموش نشوند
🖋 محمد زینالی (پژوهشگر حوزه رفاه)

جامعه ما از نظر فضامندی اجتماعی، جامعه‌ای تک‌جانبه است و سیاست‌های رفاهی آن، طوری جمع‌بندی شده که تنها خانواده هسته‌ای، محور زندگی روزمره آن است، چراکه دنیای نشانه‌ای جامعه امروزی، چنان طراحی شده که بارش‌های فکری در آن به سمت شکل‌گیری گفتمان تک‌ارجاع از خانواده صورت گیرد. در نتیجه، شبه‌خانواده‌ها یا جماعت‌های غیرهسته‌ای امکان زندگی مطلوب را ندارند.

🔸 منبع: EngareNet
http://yon.ir/1xxXY
@pooyeshngo

✅ انجمن دوستداران کودک پویش با همکاری شورا و دهیاری محمود آباد برگزار می کند:

《گفتگوهایی درباره پیشگامان فرهنگ و ادبیات کودکان 》
نشست اول:جبار باغچه بان

❗️برای هماهنگی رفت و آمد به آیدی زیر پیغام دهید:

@Mhkarimians

💢 @pooyeshngo