«روزامون گیج عشق و ترس و آرزو بود
ولی پریدیم از اون خواب خوب و شیرین، چه زود»

یه جایی وسط شهر گیر آورده‌م و ایستاده‌م به تماشای رعدوبرق. خیلی قشنگه ها.

معلوم نیست باز لوکی چیکار کرده ثور اینقدر عصبانی شده.

چقدر جمع امن داشتن خوبه.

یه سری سوالات شخصی داریم که نباید پرسید. مثل «چرا ازدواج نمی‌کنی» یا «چرا رفتی این رشته» و غیره. لطفاً بهشون «چرا مهاجرت نکردی/نمی‌کنی؟» رو هم اضافه کنید. همه متوجه وضعیت کشور هستن و کسی نیست که از غار دراومده باشه و درباره‌ی مهاجرت ندونه. مرسی اه.

بخاری‌ام کو؟
چه کسی بود گفت سرما تمام شده؟

مدرسه اینورس دوره گذاشته: «آشنایی با قراردادهای فریلنسینگ»، دو و نیم میلیون تومن. واقعاً؟ اینقدر هزینه باید بگیری؟ نمی‌دونم والا. شما نظرتون رو بگید.

امروز از اون روزهای کاری خیلی قشنگی بود که یه زمان فانتزیش رو داشتم و به خواب هم نمی‌دیدم‌. اگه الان برای خود ۲۰ساله‌م تعریفش کنم، باورش نمیشه.

اونی که عاشق لک و کک‌ومک‌های صورتشه و هیچ تلاشی برای مخفی‌کردن‌ش از دیگران نمی‌کنه رو چطور می‌شه دوست نداشت؟

زندگی عزیز، لطفاً همین فرمون رو برو و آدم‌های قشنگ سر راهم بیار. بوس.

دوستانی که جمعه رو برات اینقدر قشنگ کنن که غروب جمعه برات بی‌معنی بشه...

غذا نمی‌خورم سردرد می‌گیرم.
غذا می‌خورم سردرد می‌گیرم.
نمی‌خوابم سردرد می‌گیرم.
می‌خوابم سردرد می‌گیرم.
من چه گلی به سرم بگیرم که رها کنه؟

فکت: اینکه نشد در ۹۹٪ مواقع ربطی به اینکه جلو جلو براش ذوق کردی نداره.

واقعاً ممنون.
همین فرمون رو برو.

تحملت رو ببر بالا.
بالا، بالا، بالاتر!

زمان ما تتو در دسترس نبود، من علامت مرگ‌خوارها رو با خودکار رو دستم کشیدم، از بس که جذاب بود!
(اسپویل داستان هری پاتر)
خوب شد هری ولدمورت رو کشت، وگرنه الان می‌تونست با یه اشاره احضارم کنه!

برای این بارون.

مورد علاقه‌ی جدیدم شد.

این اردیبهشت واقعاً بوسیدنیه.