سارا محمدی نوترکی مجموعه داستان

شادی میرزایی بافته‌ی موها، تابِ تارهای دلش سیاه می‌نوازد بر قله‌هایِ زمین، زن مسیح سهمِ سیاهان نمی‌شود

مریم گمار بلند می‌شوم از گوشه‌ی سطرها و تو را از کلمات شکسته و کِرخت شب پس می‌گیرم تا آفتاب عبور کند از ذهن‌ پنجره و صمیمیت بادها

زانا کوردستانی بانو

الهام فتاحی نه فقط بوسه، که صد شاخه نباتم دادی نانم آجر شده بود، آب حیاتم دادی من که با هر هوسی دست و دلم می‌لرزید بر سرم دست کشیدی و ثباتم دادی

میلاد کامیابیان شهادت می‌دهم به نور، حال که تاریک‌تر از همیشه بال می‌زنم و ملکی مقرّب در گوشم اشهد می‌خواند:

محمد شریف گفتی «أرنی» رفت دلش صاحبِ خانه رفتی به تماشای خداوند، شبانه مرگ از تو فراری شد و بی‌واهمه رفتی یک عمر تو با مرگ خودت شانه به شانه

محمد زندی تکرار این‌که من بیایم به این در و تکرار این‌که تو بمانی چه‌قدر این تکرار را دوست دارم اما تکرار مردن‌ها

حمید نیسی ساکت و بی حرکت روی تخت می نشینم، اندوهی تلخ و سمج یکسر بر دلم پنجه می کشد، مات مات به تمام چیزهایی که می بینم خیره می شوم و تشویشی فزاینده رفته رفته در من بیدار می گردد. با خشم

یکتا رفیعی نه فقط بوسه، که صد شاخه نباتم دادی نانم آجر شده بود، آب حیاتم دادی من که با هر هوسی دست و دلم می‌لرزید بر سرم دست کشیدی و ثباتم دادی

یاشار پیرسلطان چنان هنگامی بیا که گذشتن از تو ممکن نباشد. زخمِ زنجیرها بر دستان‌ام، هنگامه‌ی تلاش برای گسستن‌شان اندک‌اندک رو به التیام گذاشته باشد

آرش خالدیان شورش؛ واژه‌ای همگام با تاریخ که با سرنوشت انسان گره خورده است. گاه به امید رسیدن به سر و سامان و خواسته‌هایی که در خیال می‌پرورانند، ملتی را به کام خود می‌کشد و بر تلاطم و آشفتگی می‌افزاید و گاه خواسته‌ها

ثریا خلیق خیاوی آفتاب کژتابی کرد بلند شدم، خودم را زدم به بیداری به شهر روانه شدم با دل‌تنگی‌های مخملی در تن‌ام نبض‌اش را گرفتم چراغ‌های راهنمایی هنوز روشن و خاموش می‌شدند شاید تاریخِ انقضای‌مان را در پیشانی‌مان

وحید خیرآبادی مهتابی که پِرپِر می‌کند در سالن بهداری با نگاه نگهبان عبوس رعشه می‌اندازد بر اندام شعر این شعر هم بافتی دارد که با میل بافتنی

رزا جمالی ما مردانی توخالی هستیم ما را پُر کرده‌اند که بر هم تکیه زنیم کله‌هامان از کاه پر شده، افسوس

جلال مظاهری جناب جهانگیر هدایت ‌ایمیل شما را دیدم. خیلی ذوق زده شدم. نوشته بودید مشخصاتم را برایتان بفرستیم.‌ احساس می‌کنم که خبری هست. شاید ‌اسم من جزوه لیستِ پذیرفته‌شدگان مسابقه باشد. البته باید بگویم که ‌انتظارش را داشتم. ‌این داستانی که

ابوالفضل پاشا نمی‌توانم بگویم که خشنودم نمی‌توانم بگویم که از زندگی خشنودم که این قسمت از دریا که این قایقِ کوچک چیزی به من نمی‌گویند

علی مومنی ما، در ميان سرزمين‌مان وَ غيره‌ايم… ما، ِنقطه‌های عميقِ وَ غيره‌تر،… بی آب در ميان آب