نواب جمشیدی رویاهایت را جاودانه پاسبانی کن که اگر رویاها بمیرند زندگی پرنده ی بال شکسته ایست

آسیه حیدری شاهی سرایی از گدار آب های بی گذر سرازیر می شدم حس می کردم این پاروزن ها نبودند که کشتی را به پیش می بردند: که سرخ پوستانی جیغ جیغ کنان

نواب جمشیدی میان رفتن و ماندن دودلی های روزمره ایست، با زلالی اش در عشق. هم اینک خلیج کوچکی ست گردشی در پسین

اسماعیل مهران‌فر زمان گذشته و نه بار به دورت پیچیده‌ام گاهی از دوایر دیگر جعل کرده‌ام و گاه واقعیت دارد که حین چرخیدن اصلاً در کار نبوده‌ام

صالح بوعذار یکی ماه، هر شب می‌گشاید زخمی در تن زنی

صالح بوعذار از کدامین وادی ژرفاژرفِ چونان خواب، آمده‌ای که برمی‌گیری در چشمانت، صدای خونم را

حمیدرضا اکبری شروه خطی نانوشته بر هیروگلیف دلت  جهان را عاشقانه می‌خواند

محمدرضا مهدوی وسط‌ها هیچ‌وقت تنها نیستند آسوده‌خاطر گردن می‌کشند

رضا پورسیدی یاسوناری کاواباتا داستان نویس تحسین شده ی بین اللملی و اولین نویسنده ی ژاپنی است که برنده ی جایزه ی نوبل ادبیات شده است. کاواباتا در 11 ژوئن 1899 در اوساکای ژاپن بدنیا آمد. در دوسالگی پدرش را، که پزشکی فرهیخته

بهزاد خواجات برای شام دعوتم کرده‌ای و من آمادگی ندارم که مثل فیلم سولاریس رؤیاهایم حمله کنند به من و مردمک‌هایت (درهای یک آپولو) هی بسته شوند و هی باز

پوراندخت مظاهری چشم می بیند، پس برای همین ضروری است . تنها چشم است که زیبایی‌ را درک می کند. یک چشم انداز می تواند متقارن باشد، مخطوط یا متوازی، در همترازیِ بی نقصی با افق. اما همچنین می تواند نامتقارن باشد، کج

تیرداد آتشکار اگر غول جادو از چراغ دان خارج شود و به من بگوید: در خدمتم سرورم یک دقیقه وقت داری تا هر چه بخواهی یاقوت و زمرد انتخاب کنی

نعمت مرادی ابرهای بی باران کوه شتک‌زده گندم‌زار بیمار و پیرزنی که در آستانه در دنبال مرگ خویش می‌گردد

آیدا مجیدآبادی بدرقه ام کن با فنجانی چای و پیاله ای توت که مرا در استوانه ای سرد

امیک الکساندری حوض آب مغازه ماهی فروشی همیشه لبالب پر از ماهی های زنده است که عمدتاً ماهی کپور دریاچه آکنا می باشند. ماهی ها معمولاً بر روی هم تلنبار شده اند- فشرده فشرده، سنگین سنگین، بی هوا و بی آب-. مشکل

مازیار عارفانی کی جرات می‌کنه برای سلیطه‌گی در هزارتو و قوسی به گردن دلبری کند برای بازتاب‌ِ خودش توی ویترین و غرقِ در تاریکیِ زایمانِ یک ترسِ عتیق بشه، بی‌زائو و تیغ سر بگیره بالا و خیر مقدم بگوید به متعال