#فرمانروایی_برخویشتن
@pendarenic
آن معلّمان ِاخلاقی که عمدتاً به انسان توصیه میکنند که #بر_خویشتن_مسلط_باش بیماریِ عجیبی را در او مُزمِن میسازند.
این بیماری نوعی حسّاسیّت دائم نسبت به طبیعی ترین تمایلات و انگیزه های وجودی ِ خویشتن است. به بیان ِدیگر نوعی خارش در او پیدا می شود.
به نظرِ این انسان ِحسّاس که فرمانروای خویش است هر چیزی که از درون یا برون رخ دهد، هر چیزی که او را بر انگیزد، او را جلب یا ترغیب نماید خطری عظیم برای فرمانروایی او بر خویشتن است. او حق ندارد به هیچ غریزهای یا به هیچ پروازی اعتماد کند؛ او دائماً در حالت ِ تدافعی خواهد بود. علیه خویش مسلّح خواهد شد و تا ابد با چشمانی نگران و بی اعتماد نگهبانِ قلعهای خواهد بود که از وجود ِخویش ساخته است. البتّه بی تردید او میتواند، علی رغم این وضع، عظمت داشته باشد امّا وجودش برای دیگران غیر قابل تحمّل است، حتّی تحمّل ِ او برای خودش بسیار سنگین است.
او خود را از حالات زیبای ِروح، و از هر گونه تجربهی نو و تازه در خویشتن محروم میسازد؛ اگر ما بخواهیم اندکی بدانیم چه چیزی نیستیم باید بدانیم چگونه خویشتن را برای مدّتی فراموش کنیم.
#فریدریش_نیچه
https://telegram.me/joinchat/BqXMrjuzfY1ufSr_m96kqw
@pendarenic
آن معلّمان ِاخلاقی که عمدتاً به انسان توصیه میکنند که #بر_خویشتن_مسلط_باش بیماریِ عجیبی را در او مُزمِن میسازند.
این بیماری نوعی حسّاسیّت دائم نسبت به طبیعی ترین تمایلات و انگیزه های وجودی ِ خویشتن است. به بیان ِدیگر نوعی خارش در او پیدا می شود.
به نظرِ این انسان ِحسّاس که فرمانروای خویش است هر چیزی که از درون یا برون رخ دهد، هر چیزی که او را بر انگیزد، او را جلب یا ترغیب نماید خطری عظیم برای فرمانروایی او بر خویشتن است. او حق ندارد به هیچ غریزهای یا به هیچ پروازی اعتماد کند؛ او دائماً در حالت ِ تدافعی خواهد بود. علیه خویش مسلّح خواهد شد و تا ابد با چشمانی نگران و بی اعتماد نگهبانِ قلعهای خواهد بود که از وجود ِخویش ساخته است. البتّه بی تردید او میتواند، علی رغم این وضع، عظمت داشته باشد امّا وجودش برای دیگران غیر قابل تحمّل است، حتّی تحمّل ِ او برای خودش بسیار سنگین است.
او خود را از حالات زیبای ِروح، و از هر گونه تجربهی نو و تازه در خویشتن محروم میسازد؛ اگر ما بخواهیم اندکی بدانیم چه چیزی نیستیم باید بدانیم چگونه خویشتن را برای مدّتی فراموش کنیم.
#فریدریش_نیچه
https://telegram.me/joinchat/BqXMrjuzfY1ufSr_m96kqw
بـشر خـودش واقعيت است، اما به اشتباه خـود را علت در نظر مى گيرد،
و به جستجوى واقعيت مى رود و اين
واقعيت را خـدا مى نامد !
#فریدریش_نیچه
@pendarenic
و به جستجوى واقعيت مى رود و اين
واقعيت را خـدا مى نامد !
#فریدریش_نیچه
@pendarenic
تمامی نوشته های من قلابی برای صید است و شاید من نیز ماهیگیری را چون دیگران بلد باشم؟ اگر صیدی نکردم ،تقصیر من نیست . اصلا ماهی وجود ندارد.
#فریدریش_نیچه
@pendarenic
#فریدریش_نیچه
@pendarenic
خطر خوشبختی در این است که آدمی در هنگام خوشبختی هر سرنوشتی را می پذیرد و هرکسی را نیز.
#فریدریش_نیچه
@pendarenic
#فریدریش_نیچه
@pendarenic
بهر آن آمده ام که بسیاری را از گله برون کشانم
مردم و گله از من خشمگین خواهند شد و چوپانان، #زرتشت را دزد خواهند نامید!
#فریدریش_نیچه
#چنین_گفت_زرتشت
@pendarenic
مردم و گله از من خشمگین خواهند شد و چوپانان، #زرتشت را دزد خواهند نامید!
#فریدریش_نیچه
#چنین_گفت_زرتشت
@pendarenic
قدّیسی که خاطرِ #خدا از وی خرسند است، یک اختهیِ آرمانیست...
آنجا که #ملکوت_خداوند آغاز میشود، زندگی پایان میگیرد.
#فریدریش_نیچه
@pendarenic
آنجا که #ملکوت_خداوند آغاز میشود، زندگی پایان میگیرد.
#فریدریش_نیچه
@pendarenic
تا آن هنگام که تو را می ستایند، همواره تنها باور بدار که هنوز نه بر مسیر خود که بر مسیر دیگری هستی.
#فریدریش_نیچه
@pendarenic ❕
#فریدریش_نیچه
@pendarenic ❕
ـــ «کار دستگاه ِ آموزش ِ عالی چیست؟»
ـــ تبدیل آدم به ماشین.
ـــ «از چه راهی؟
ـــ با خو کردن به ملال زدگی.
ـــ «چگونه به این امر می توان دست یافت؟»
ـــ با مفهوم ِ وظیفه.
ـــ «با کدام سرمشق؟»
ـــ فیلولوگ، که سرمشق ِ خَرخوانی می دهد.
ـــ «انسان ِ کامل کدام است؟»
ـــ کارمند ِ دولت.
ـــ «کدام فلسفه عالی ترین قاعده را در مورد کارمند ِ دولت به دست می دهد؟»
ـــ فلسفه ی کانت، که کارمند ِ دولت را در مقام شیء در ذات ِ خود در برابر ِ کارمند ِ دولت در مقام ِ نمود به داوری می نشاند.
#فریدریش_نیچه
@PendareNic
ـــ تبدیل آدم به ماشین.
ـــ «از چه راهی؟
ـــ با خو کردن به ملال زدگی.
ـــ «چگونه به این امر می توان دست یافت؟»
ـــ با مفهوم ِ وظیفه.
ـــ «با کدام سرمشق؟»
ـــ فیلولوگ، که سرمشق ِ خَرخوانی می دهد.
ـــ «انسان ِ کامل کدام است؟»
ـــ کارمند ِ دولت.
ـــ «کدام فلسفه عالی ترین قاعده را در مورد کارمند ِ دولت به دست می دهد؟»
ـــ فلسفه ی کانت، که کارمند ِ دولت را در مقام شیء در ذات ِ خود در برابر ِ کارمند ِ دولت در مقام ِ نمود به داوری می نشاند.
#فریدریش_نیچه
@PendareNic
((خویشتن را بشناس))، این تمامی دانش است.
آدمی تازه در پایان شناخت همه چیزها، خود را خواهد شناخت. زیرا چیز ها فقط مرز های بشر هستند.
#فریدریش_نیچه
@PendareNic
آدمی تازه در پایان شناخت همه چیزها، خود را خواهد شناخت. زیرا چیز ها فقط مرز های بشر هستند.
#فریدریش_نیچه
@PendareNic
افسردگی به انسان فرصت اندیشیدن نمی دهد،
بنابراین برای نادان نگه داشتن انسان باید اندوهگینش کرد.
#فریدریش_نیچه
@PendareNic
بنابراین برای نادان نگه داشتن انسان باید اندوهگینش کرد.
#فریدریش_نیچه
@PendareNic
میترسم که حیوانات، انسان را به صورت موجودی همنوعِ خود، که عقل سلیم حیوانی را گُم کرده است بدانند.
میترسم آنها انسان را همانند حیوانی عجیب و غریب، حیوانی خندان، گریان و حیوانی بدبخت تجسم کنند.
#فریدریش_نیچه
@PendareNic
میترسم آنها انسان را همانند حیوانی عجیب و غریب، حیوانی خندان، گریان و حیوانی بدبخت تجسم کنند.
#فریدریش_نیچه
@PendareNic
وقتی یک حیوان وحشی را در سیرک به حیوانی بیآزار مبدل میکنند،
آیا وحشی بودن آن را درمان کردهاند یا فقط آن را با توسل به تحمیل ترس و زخم و گرسنگی رام کردهاند؟
کلیسا هم دقیقا همین کار را با انسان کرد:
انسان را با زور و ترس و...
رام کرد و اسم این کار را بهبود بخشیدن و درمان انسان نهاد، در حالی که انسان فقط ناتوان و بیمار شد.
#فریدریش_نیچه
@PendareNic
آیا وحشی بودن آن را درمان کردهاند یا فقط آن را با توسل به تحمیل ترس و زخم و گرسنگی رام کردهاند؟
کلیسا هم دقیقا همین کار را با انسان کرد:
انسان را با زور و ترس و...
رام کرد و اسم این کار را بهبود بخشیدن و درمان انسان نهاد، در حالی که انسان فقط ناتوان و بیمار شد.
#فریدریش_نیچه
@PendareNic
هیچکس جرئت نمیکند واقعیت خود را نشان دهد بلکه خود را به کسوت فردی فرهیخته، محقق، شاعر، سیاستمدار و... نشان میدهد. اگر شخصی چنین صورتکهایی را جدّی بینگارد و آن را به مثابه نمایش عروسکی تلقی نکند- که به ظاهر همهٔ آنها واقعی وانمود میکنند- ناگهان درمییابد که به هیچ آونگان شده است و جز جامههای ژنده و وصلههای چندرنگ چیزی در دست ندارد. بنابراین شخص نباید به خود اجازه دهد که بیش از این فریب بخورد. بلکه باید با تحکّم به آنان بگوید: «صورتکهای خود را بردارید و آنچه واقعاً هستید بنمائید!»
#فریدریش_نیچه
@PendareNic
#فریدریش_نیچه
@PendareNic
بشر جانوری است تودرتو و دروغگو و ساختگی و ترسناک برای دیگر جانوران،
آنهم نه چندان به خاطر زورش
که به سبب حیلهگری و زیرکیاش...!
#فریدریش_نیچه
@PendareNic
آنهم نه چندان به خاطر زورش
که به سبب حیلهگری و زیرکیاش...!
#فریدریش_نیچه
@PendareNic
بسیاری از اشخاص زیرک را دیدم که نقاب بر صورت خود زدند و آب های خود را گل آلود ساختند تا کسی نتواند از ورای آن ها باطن شان را ببیند، ولی این اشخاص به بی اعتقادان باهوش تر و شکنندگان فندق هایی برخوردند که پنهان ترین ماهی های آن ها را از اعماق وجودشان بیرون کشیده و صید کردند؛
ولی من روشنفکران و شجاعان و شفافان را در بین اشخاص ساکت ، عاقل ترین همه یافتم، زیرا ته آنان آن قدر عمیق است که حتی صاف ترین آب ها نیز آن ها رو لو نمی دهد.
#فریدریش_نیچه
@PendareNic
ولی من روشنفکران و شجاعان و شفافان را در بین اشخاص ساکت ، عاقل ترین همه یافتم، زیرا ته آنان آن قدر عمیق است که حتی صاف ترین آب ها نیز آن ها رو لو نمی دهد.
#فریدریش_نیچه
@PendareNic
سبب تمایز ما از دیگران آن نیست که هیچ خدایی را در تاریخ و طبیعت و حتی فراسوی طبیعت نمی یابیم.بلکه در این است که نه تنها هر آنچه را چون خدا ستوده اند ، خدایی نمی دانیم، بلکه آن را امری حقیر، پوچ زیان آور و نه تنها خطا بلکه جنایتی در حق زندگی قلمداد می کنیم.
#فریدریش_نیچه
@PendareNic
#فریدریش_نیچه
@PendareNic
آن معلّمان ِاخلاقی که عمدتاً به انسان توصیه میکنند که «بر خویشتن مسلّط باش!» بیماریِ عجیبی را در او مُزمِن میسازند.
این بیماری نوعی حسّاسیّت دائم نسبت به طبیعی ترین تمایلات و انگیزه های وجودی ِ خویشتن است. به بیان ِدیگر نوعی خارش در او پیدا می شود.
به نظرِ این انسان ِحسّاس که فرمانروای خویش است هر چیزی که از درون یا برون رخ دهد، هر چیزی که او را بر انگیزد، او را جلب یا ترغیب نماید خطری عظیم برای فرمانروایی او بر خویشتن است. او حق ندارد به هیچ غریزهای یا به هیچ پروازی اعتماد کند؛ او دائماً در حالت ِ تدافعی خواهد بود. علیه خویش مسلّح خواهد شد و تا ابد با چشمانی نگران و بی اعتماد نگهبانِ قلعهای خواهد بود که از وجود ِخویش ساخته است. البتّه بی تردید او میتواند، علی رغم این وضع، عظمت داشته باشد امّا وجودش برای دیگران غیر قابل تحمّل است، حتّی تحمّل ِ او برای خودش بسیار سنگین است.
او خود را از حالات زیبای ِروح، و از هر گونه تجربهی نو و تازه در خویشتن محروم میسازد؛ اگر ما بخواهیم اندکی بدانیم چه چیزی نیستیم باید بدانیم چگونه خویشتن را برای مدّتی فراموش کنیم.
#فریدریش_نیچه
@PendareNic
این بیماری نوعی حسّاسیّت دائم نسبت به طبیعی ترین تمایلات و انگیزه های وجودی ِ خویشتن است. به بیان ِدیگر نوعی خارش در او پیدا می شود.
به نظرِ این انسان ِحسّاس که فرمانروای خویش است هر چیزی که از درون یا برون رخ دهد، هر چیزی که او را بر انگیزد، او را جلب یا ترغیب نماید خطری عظیم برای فرمانروایی او بر خویشتن است. او حق ندارد به هیچ غریزهای یا به هیچ پروازی اعتماد کند؛ او دائماً در حالت ِ تدافعی خواهد بود. علیه خویش مسلّح خواهد شد و تا ابد با چشمانی نگران و بی اعتماد نگهبانِ قلعهای خواهد بود که از وجود ِخویش ساخته است. البتّه بی تردید او میتواند، علی رغم این وضع، عظمت داشته باشد امّا وجودش برای دیگران غیر قابل تحمّل است، حتّی تحمّل ِ او برای خودش بسیار سنگین است.
او خود را از حالات زیبای ِروح، و از هر گونه تجربهی نو و تازه در خویشتن محروم میسازد؛ اگر ما بخواهیم اندکی بدانیم چه چیزی نیستیم باید بدانیم چگونه خویشتن را برای مدّتی فراموش کنیم.
#فریدریش_نیچه
@PendareNic
پس از آنکه بودا مُرد، سایهی او را قرنها در غاری برایِ ترساندنِ مردم نشان دادند؛ سایهای ترسناک و عظیم.
خدا مُرده است؛ آری، طبیعتِ انسانها اینچنین است که باز هم سایهی او را در غارها تا هزاران سال برایِ ترساندن نشان خواهند داد... و ما باید بر این سایه نیز غلبه کنیم.
#فریدریش_نیچه
@PendareNic
خدا مُرده است؛ آری، طبیعتِ انسانها اینچنین است که باز هم سایهی او را در غارها تا هزاران سال برایِ ترساندن نشان خواهند داد... و ما باید بر این سایه نیز غلبه کنیم.
#فریدریش_نیچه
@PendareNic
«روح» و «خدایی» را به دروغ آفریدهاند تا جسم را به کار های ننگآور وا دارند.
#فریدریش_نیچه
@PendareNic
#فریدریش_نیچه
@PendareNic