📍پندار نیک📍
1.03K subscribers
2.57K photos
142 videos
37 files
1.02K links
Admin ID : @Osyan_gar
Download Telegram
به طور کلی فرزانگان همه ی دورانها پیوسته یک چیز را گفته اند و سفیهان که در همه اعصار،
اکثریت عظیم را تشکیل می دهند،
همواره عکس آن عمل کرده اند و ازین پس نیز چنین خواهد ماند
از این رو ولتر می گوید:
"این جهان، هنگامی که ترکش
می گوییم، همانقدر احمقانه و پلید است که آن را به هنگام ورود یافتیم"

در باب حکمت زندگی
#آرتور_شوپنهاور

کانال پندار نیک👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻

http://telegram.me/joinchat/BqXMrjuzfY1ufSr_m96kqw
● در یك چنین دنیایی آلوده به #درد و #گناه، كه در آن همه مخلوقات آكل و ماكول یكدیگرند و وجود و هستی اش مبتنی بر یك سلسله مرگ های دردناك است ، آری در چنین دنیایی صحبت از كمال ، سبك مغزی است.


خوش بینان اعتراض كرده خواهند گفت :

"چشمهایت را باز كن و زیبائیهای بی پایان طبیعت را با آنهمه كوهها و دره ها و جویها و درختها و حیوانات و غیره و غیره تماشا كن تا به عظمت و جلال طبیعت پی ببری."

در پاسخ باید گفت آیا دنیا شهر فرنگ است؟ البته مظاهر طبیعت از لحاظ تماشا جالب است ولی جزوی از آن بودن و تحت نظر آن بودن امری دیگر است . 

حقیقت این است كه خوشبینی در یك چنین دنیائیكه در آن جنایت ،احتیاج و درد و مرگ حكمفرمایی می كند ، مسخره است و به جای اینكه مانند
'لایب نیتز' این دنیا را بهترین دنیای ممكن بیانگاریم ، باید آنرا بدترین دنیای ممكنه بنامیم. دلیلش هم این است كه كمترین تغییرات جوی و یا غیر جوی كافیست كه میلیونها نفر از حیات محروم گردند. كمترین اختلاف جوی بیماریهایی امثال وبا و تب زرد ، طاعون و مالاریا تولید می كند و سبب بروز زلزله و سیل و بیرون ریختن مواد گرفته از كوههای آتشفشان می گردد...●

#نقل_از_نیچه
#آرتور_شوپنهاور
#اراده_قدرت
@pendarenic
بزرگ ترین لذّت در میان انسان ها چیست؟

@pendarenic

بزرگترین #لذت ما آدمیان عبارت از این است که مورد اعجاب و #تحسین قرار گیریم ، اما چون تحسین کنندگان حتی آنجا که علتی برای تحسین وجود داشته باشد ، از این کار خودداری می کنند ؛ سعادتمندترین آدمیان کسانی هستند که خود می توانند خویشتن را صمیمانه تحسین کنند.
البته اگر دیگران بگذارند!

#آرتور_شوپنهاور

@pendarenic
اگر به ‌منظور تحسین اثری، آن را #کار بنامند، چنان‌که امروز متداول شده، تحسینی ناشایست کرده‌اند؛ زیرا #اثر ماهیتاً بسیار برتر از #عمل است. عمل همیشه کرداری است که انگیزه‌ای دارد و از این ‌رو پراکنده و گذراست و بخشی از عنصر عمومی و اصلی جهان، یعنی #اراده است. اما اثر بزرگ و زیبا ماندگار است، زیرا معنایی کلی دارد و از تفکر نشأت گرفته است و مانند عطری پاک و بی‌ گناه بر فراز جهان اراده به پرواز درمی‌آید.

#آرتور_شوپنهاور

@pendarenic
‍ جوان به ظاهر ثروتمندی که با فقر درونی وارد جامعه شده است،
بیهوده می کوشد با به دست آوردن همه ی چیزهایی که در بیرون وجود دارد،ثروت ظاهری را جایگزین غنای درونی کند.
او به پیر فرتوتی می ماند که می کوشد با رایحه ی دختران جوان خود را تقویت کند.
به این ترتیب سرانجام فقر درونی موجب فقر بیرونی می گردد.

#آرتور_شوپنهاور

@pendarenic
هیچ‌کس نمی‌تواند مدت درازی، ماسکی را که بر چهره دارد به نمایش بگذارد.
سرشت آدمی هر آنچه را که به طور تقلبی کسب شده است، در هم می‌شکند و حقيقت آشكار خواهد شد...

#آرتور_شوپنهاور

@pendarenic
هيچكس خود را آنگونه كه براستى هست نمى نماياند
بلكه #نقاب خود را بر چهره مى زند و نقش خود را بازى مى كند.
در حقيقت مراتب اجتماعى ما چيزى بيش از يك كمدى بي سر و ته نيست

#آرتور_شوپنهاور

@pendarenic
#تنهایی
@pendarenic

هر کس فقط می‌تواند با خود در هماهنگی کامل باشد، نه با دوست یا همسر خود، زیرا تفاوت های فردی و مزاجی هرچند اندک باشند، همواره به ناهماهنگی منجر می‌شوند. آرامش عمیق و حقیقی دل و راحت تمام عیار روح، که بعد از نعمت سلامت، بالاترین نعمت روی زمین است، فقط در تنهایی قابل دسترسی است و اگر آدمی خود، بزرگ و پرمایه باشد، لذت‌بخش ترین وضعیت ممکن را بر کره‌ی کوچک خاکی با این دو می‌تواند داشته باشد.

#آرتور_شوپنهاور

@Pendarenic
خرید کتاب چیز خوبی می بود اگر می شد زمان مطالعه ی آن را هم خریداری کرد

اما مردم اغلب خرید کتاب را با تحصیل محتوایش اشتباه می گیرند. این که شخصی بخواهد هرچه را می خواند حفظ کند، مثل این است که سعی کند هر آنچه را که می خورد در معده نگه دارد

جسم شخص از آنچه وی خورده تغذیه کرده و ذهن وی از آنچه که خوانده تغذیه شده و بدل به آن چیزی شده که اینک هست. همانطور که بدن به آنچه برایش مطبوع است علاقه دارد، ذهن نیز تنها آنچه را که برایش جالب باشد حفظ می کند

به دیگر سخن، آنچه را که با نظام فکری وی سازگار باشد و مناسب برای نیل به اهدافش.
هر کسی اهدافی دارد، اما کمتر کسی هدفی برای نظام فکری خود دارد. به این خاطر که مردم در هیچ چیز علاقه ای بی تعلق و عینی نمی یابند و از آنچه خوانده اند چیزی نمی آموزند: هیچ چیز آن را به خاطر نمی سپارند.

#آرتور_شوپنهاور
@PendareNic
انسان تا وقتی می‌تواند
خودش باشد که تنها باشد،
و اگر او تنهایی را دوست نداشته باشد، آزادی را هم دوست نخواهد داشت
چرا که فقط وقتی تنهاست
واقعا آزاد است...!

#آرتور_شوپنهاور
@PendareNic
انسان سه چهارم وجود خود را
به تاوان اينكه شبيه ديگران باشد ،
از دست ميدهد!

#آرتور_شوپنهاور
@PendareNic
دنیای متمدن ما صرفا یک بالماسکه ای بزرگ است.
جایی که با سلحشوران و کشیشان و سربازان و دانشمندان و وکلا و روحانیون و فیلسوفان و نمی دانم چه و چه روبرو می شویم.
اما این ها آنچه وانمود می کنند نیستند. صرفا نقاب اند، و علی القاعده پشت این نقاب به مشتی کاسب کار بر می خوریم.
یکی نقاب قانون به چهره می زند، نقابی که آن را به منظوری از یک وکیل گرفته، صرفا برای اینکه بتواند به راحتی شخص دیگری را به باد کتک بگیرد.
دیگری با نیت مشابه نقاب میهن پرستی و سعادت عمومی را برگزیده و شخصی دیگر نقاب مذهب یا طهارت انتخاب می کند.

#آرتور_شوپنهاور
@PendareNic
دست یافتن به آنچه مدت ها در آرزویش به سر برده ایم فقط و فقط کشف این حقیقت است که آن چیز چه مایه پوچ و توخالی بوده است ...

ما چنان زندگی می کنیم که گویی همواره در انتظار چیزی بهتر هستیم، حال آن که اغلب آرزو می کنیم که ای کاش گذشته بازگردد و بر آن حسرت می خوریم. ما به زمان به سان چیزی نظر می کنیم که باید در گذرد و در این رهگذر ما را به اهداف و خواست هامان برساند.

اکثر مردم هنگامی که به پایان کار می رسند و نظری بر گذشته می افکنند، در می یابند که سرتاسر زندگی را چون چیزی گذرا زیسته اند و با حیرت مشاهده می کنند که آنچه بی اعتنا از کنارش گذشته اند و لذتی از آن نبرده اند همان زندگی شان بوده یعنی همان چیزی که به خاطرش زندگی کرده اند. انسان فریاد بر می آورد که امید و آرزو او را فریفته اند تا این که عاقبت در آغوش مرگ به رقص در آید! آه، چه مخلوق حریص و سیری ناپذیری است این انسان

#آرتور_شوپنهاور

@PendareNic
‍‍ انسان در حقیقت حیوانی وحشی و تنفرانگیز است که ما او را فقط در حالت رام و مهار شده می‌شناسیم، این حالت را تمدن نامیده‌اند.

#آرتور_شوپنهاور

@PendareNic
مذهب، شاهکارِ هنرِ تربیتِ حیوانات است، زیرا شیوه‌ی تربیت کردن و آموزش آن به نحوی است که به آدمی می‌گوید چگونه باید فکر کند.

#آرتور_شوپنهاور
@PendareNic
از چه به خود میبالد انسان که لقاحش یک اشتباه، ولادتش یک رنج و زندگی اش یک ملال است و محکوم به مرگ می باشد.

#آرتور_شوپنهاور

@PendareNic
نبرد بين خدا و شيطان براى بشر بطور مساوى به اتمام رسيده است ، بدين صورت كه ظاهر انسان را خدا تزئين و باطن او را شيطان تسخير نموده است ...

#آرتور_شوپنهاور

@PendareNic
همۀ دین ها
برای والاترین اراده ها یا عاطفه ها وعدۀ پاداش داده اند
ولی هیچ کدام
برای والاترین مغزها یا فهم ها
پاداشی نمی دهند!

#آرتور_شوپنهاور

@PendareNic
‌ بی شک بحث و جدل بر سر موضوعی نظری می‌تواند برای طرفین درگیر آن بسیار سودمند باشد چون نظرات آنها را تصحیح یا تأیید می‌کند و موجب پیدایش نظرات جدید می‌شود.
این کشمکش یا تصادم در ذهن است که اغلب باعث جرقه زدن می‌شود ولی این در عین حال شبیه تصادم اجسام نیز هست که در آن جسم ضعیف تر اغلب باید متحمل درد شود، در حالی که جسم قوی تر سربلند بیرون می آید و صرفا ندای پیروزی سر می‌دهد.
از این حیث، این شرط هم مطرح است که طرفین بحث باید به هر حال به لحاظ عقل و استعداد و شناخت تناسبی با هم داشته باشند. اگر یکی از آنها فاقد شناخت باشد، آن وقت آن شخص (واجد شرایط) نیست ولذا استدلال‌های طرف دیگر در او کارگر نیستند؛ و در این کشمکش او، به قول معروف، بیرون گود ایستاده. اما اگر طرف فاقد عقل باشد، عصبانیتی که به سرعت در او بیدار می‌شود او را ترغیب می‌کند که از انواع خدعه ها و نیرنگ های ناجوانمردانه در بحث استفاده کند و وقتی دست اش رو شد شروع به وحشیگری و بی ادبی می‌کند.

بنابراین، درست به همان نحوی که اشخاص هم سن و همرده در مسابقات قهرمانی پذیرفته می‌شوند، پژوهشگر نیز باید پیش از هر چیز از بحث کردن با افراد بیسواد پرهیز کند؛ چون نمی‌تواند بهترین استدلال‌هایش را علیه آنها استفاده کند، زیرا این افراد فاقد شناخت اند و آن استدلال‌ها را نمی‌فهمند و در موردشان فکر نمی‌کنند. ولی اگر در چنین موقعیت ناراحت کننده‌ای شخص پژوهشگر سعی کند استدلال‌هایش را برای آن افراد تشریح کند، آن وقت كلا شکست میخورد؛ و در واقع نهایتا آن افراد، با یک ضداستدلال نادرست و به دردنخور، در چشم کسانی که به اندازه‌ی خودشان جاهل و بی سواداند محق به نظر می‌رسند.

برای همین گوته در دیوان غربی می‌گوید: هرگز مگذار که اشتباهی تو را به عرصه ی استدلال بکشاند؛خردمند آن است که در بحث با نادان خود را به نادانی بزند.

#آرتور_شوپنهاور
کتاب: متعلقات و ملحقات

@PeNdaReNic
#آرتور_شوپنهاور
در باب حکمت زندگی‌

@pendarenic