🔰📌جایگاه #رفاه_ایران در سال ٢٠٢٠
✍به گزارش موسسه لگاتوم شاخص رفاه سال ۲۰۲۰، معادل میزان رفاه در ۱۶۷ کشور در سراسر جهان را اندازه گیری می کند که در مجموع ۹۹.۴ درصد از جمعیت جهان را شامل می شود.
🔹در دهه قبل از همه گیری #COVID-۱۹، رفاه جهانی پیوسته افزایش می یافت، که حاصل بهبود تجربه زندگی مردم و #اقتصاد بازتر بود، به دلیل آموزش و شرایط #زندگی_بهتر در همه مناطق، زندگی مردم بهبود یافته است.
🔹همچنین بهداشت در همه مناطق به جز آمریکای شمالی بهبود یافته است. اقتصاد به دلیل پیشرفت در زیرساخت های ارتباطی و حمل و نقل، حقوق مالکیت بیشتر، حمایت بیشتر از سرمایه گذاران و افزایش دسترسی به منابع مالی بازتر شده است. همچنین بهبود سرمایه اجتماعی به افزایش #رفاه_جهانی کمک کرده، اما با رکود حاکمیت و #آزادی_فردی از پیشرفت بیشتر ممانعت شده است. عدم رقابت پذیری در بازارهای داخلی و محدودیت های گسترده در #سرمایه_گذاریهای بین المللی به عنوان مهاری برای اقتصاد در نقاط مختلف جهان عمل می کند.
فاکتورهای مورد بررسی در شاخص رفاه عبارتند از:
🔹فاکتور ایمنی و امنیت: درجه ای را که جنگ، درگیری، وحشت و جنایت باعث بی ثباتی در امنیت افراد شده است، هم بلافاصله و هم از طریق اثرات طولانی تر، اندازه گیری می کند.
🔹فاکتور آزادی فردی: پیشرفت به سمت حقوق اساسی قانونی، آزادی های فردی و تحمل اجتماعی را اندازه گیری می کند.
🔹فاکتور حکمرانی: میزان کنترل و محدودیت در قدرت و اینکه آیا دولت ها به طور موثر و بدون فساد کار می کنند را اندازه گیری می کند.
🔹فاکتور سرمایه اجتماعی: قدرت روابط شخصی و اجتماعی، اعتماد، هنجارهای اجتماعی و مشارکت مدنی در یک کشور را اندازه گیری می کند.
🔹فاکتور محیط سرمایه گذاری: میزان محافظت از سرمایه گذاری ها و دسترسی آسان به آنها را اندازه گیری می کند.
🔹فاکتور شرایط #کارآفرینی: قوانینی که به موجب آنها کسب و کارها شروع، رقابت و گسترش پیدا می کنند.
🔹فاکتور دسترسی به بازار و زیرساخت: کیفیت زیرساختهایی را که امکان #تجارت را فراهم می کند و اختلال ها در بازار کالاها و خدمات را اندازه گیری می کند.
🔹فاکتور #کیفیت_اقتصادی: توانایی اقتصاد برای تولید ثروت پایدار و با مشارکت کامل نیروی کار را اندازه گیری می کند.
🔹فاکتور شرایط زندگی: درجه کیفی یک زندگی معقول، شامل منابع مادی، سرپناه، خدمات اولیه و ارتباطات را اندازه گیری می کند.
🔹فاکتور بهداشت: میزان سلامت افراد و دسترسی به خدمات لازم برای حفظ سلامتی، شامل بهداشت، سیستم های بهداشتی، بیماری ها و عوامل خطر و میزان مرگ و میر را اندازه گیری می کند.
🔹فاکتور آموزش: ثبت نام، نتایج و کیفیت را در چهار مرحله آموزش (آموزش مقدماتی، ابتدایی، متوسطه و عالی) و همچنین مهارت ها را در جمعیت بزرگسال اندازه گیری می کند.
🔹فاکتور محیط طبیعی: جنبه هایی از محیط فیزیکی را اندازه گیری می کند که تأثیر مستقیمی بر زندگی روزمره افراد و تغییراتی دارد که ممکن است بر رفاه نسل های آینده تأثیر بگذارد.
🔹در رتبه بندی ۲۰۲۰ کشورهای دانمارک و نروژ و سوییس درصدر و یمن افریقا و سودان جنوبی در قعر جای دارند.
🔹جایگاه ایران در این رتبه بندی در سال۲۰۱۰ در جایگاه ۱۲۶، در سال گذشته در جایگاه ۱۱۹ و در سال ۲۰۲۰ در جایگاه ۱۲۰ است و در فاکتورهای سرمایه اجتماعی و بهداشت و شرایط زندگی امیدوارکننده است.
✍به گزارش موسسه لگاتوم شاخص رفاه سال ۲۰۲۰، معادل میزان رفاه در ۱۶۷ کشور در سراسر جهان را اندازه گیری می کند که در مجموع ۹۹.۴ درصد از جمعیت جهان را شامل می شود.
🔹در دهه قبل از همه گیری #COVID-۱۹، رفاه جهانی پیوسته افزایش می یافت، که حاصل بهبود تجربه زندگی مردم و #اقتصاد بازتر بود، به دلیل آموزش و شرایط #زندگی_بهتر در همه مناطق، زندگی مردم بهبود یافته است.
🔹همچنین بهداشت در همه مناطق به جز آمریکای شمالی بهبود یافته است. اقتصاد به دلیل پیشرفت در زیرساخت های ارتباطی و حمل و نقل، حقوق مالکیت بیشتر، حمایت بیشتر از سرمایه گذاران و افزایش دسترسی به منابع مالی بازتر شده است. همچنین بهبود سرمایه اجتماعی به افزایش #رفاه_جهانی کمک کرده، اما با رکود حاکمیت و #آزادی_فردی از پیشرفت بیشتر ممانعت شده است. عدم رقابت پذیری در بازارهای داخلی و محدودیت های گسترده در #سرمایه_گذاریهای بین المللی به عنوان مهاری برای اقتصاد در نقاط مختلف جهان عمل می کند.
فاکتورهای مورد بررسی در شاخص رفاه عبارتند از:
🔹فاکتور ایمنی و امنیت: درجه ای را که جنگ، درگیری، وحشت و جنایت باعث بی ثباتی در امنیت افراد شده است، هم بلافاصله و هم از طریق اثرات طولانی تر، اندازه گیری می کند.
🔹فاکتور آزادی فردی: پیشرفت به سمت حقوق اساسی قانونی، آزادی های فردی و تحمل اجتماعی را اندازه گیری می کند.
🔹فاکتور حکمرانی: میزان کنترل و محدودیت در قدرت و اینکه آیا دولت ها به طور موثر و بدون فساد کار می کنند را اندازه گیری می کند.
🔹فاکتور سرمایه اجتماعی: قدرت روابط شخصی و اجتماعی، اعتماد، هنجارهای اجتماعی و مشارکت مدنی در یک کشور را اندازه گیری می کند.
🔹فاکتور محیط سرمایه گذاری: میزان محافظت از سرمایه گذاری ها و دسترسی آسان به آنها را اندازه گیری می کند.
🔹فاکتور شرایط #کارآفرینی: قوانینی که به موجب آنها کسب و کارها شروع، رقابت و گسترش پیدا می کنند.
🔹فاکتور دسترسی به بازار و زیرساخت: کیفیت زیرساختهایی را که امکان #تجارت را فراهم می کند و اختلال ها در بازار کالاها و خدمات را اندازه گیری می کند.
🔹فاکتور #کیفیت_اقتصادی: توانایی اقتصاد برای تولید ثروت پایدار و با مشارکت کامل نیروی کار را اندازه گیری می کند.
🔹فاکتور شرایط زندگی: درجه کیفی یک زندگی معقول، شامل منابع مادی، سرپناه، خدمات اولیه و ارتباطات را اندازه گیری می کند.
🔹فاکتور بهداشت: میزان سلامت افراد و دسترسی به خدمات لازم برای حفظ سلامتی، شامل بهداشت، سیستم های بهداشتی، بیماری ها و عوامل خطر و میزان مرگ و میر را اندازه گیری می کند.
🔹فاکتور آموزش: ثبت نام، نتایج و کیفیت را در چهار مرحله آموزش (آموزش مقدماتی، ابتدایی، متوسطه و عالی) و همچنین مهارت ها را در جمعیت بزرگسال اندازه گیری می کند.
🔹فاکتور محیط طبیعی: جنبه هایی از محیط فیزیکی را اندازه گیری می کند که تأثیر مستقیمی بر زندگی روزمره افراد و تغییراتی دارد که ممکن است بر رفاه نسل های آینده تأثیر بگذارد.
🔹در رتبه بندی ۲۰۲۰ کشورهای دانمارک و نروژ و سوییس درصدر و یمن افریقا و سودان جنوبی در قعر جای دارند.
🔹جایگاه ایران در این رتبه بندی در سال۲۰۱۰ در جایگاه ۱۲۶، در سال گذشته در جایگاه ۱۱۹ و در سال ۲۰۲۰ در جایگاه ۱۲۰ است و در فاکتورهای سرمایه اجتماعی و بهداشت و شرایط زندگی امیدوارکننده است.