🌷به یاد جانباخته راه آزادی رکسانا امیری کیا

من #رکسانا_امیری_کیا هستم. من فقط بیست و یک سالم بود و دانشجوی ترم اول دندان پزشکی دانشگاه شیراز. با شروع #خیزش_ژینا بعد از کشته شدن #ژینا_امینی بدست جمهوری اسلامی به خاطر «بدحجابی»، دانشگاه ما هم مثل صد ها دانشگاه دیگر بسیار فعال بود. روز 18 مهر ماه من هم مثل هزاران هزار نفر در تظاهرات شرکت کردم. سرکوبگران مزدور به صف ما حمله کردند و ما هم تلاش کردیم از دست شان فرار کنیم. من در حین دویدن افتادم زمین. در همان موقع دسته ای از سرکوبگران به من حمله ور شدند و با باتوم به سر و صورتم ضربات محکمی زدند. سر و صورتم پر از خون شده بود. دوستانم به کمکم آمدند و من را از دست آنان نجات دادند. به زور از زمین بلند شدم. حالم بشدت بد بود. دوست هایم تاکسی گرفتند تا من را به بیمارستان ببرند. اما دور بیمارستان پر از ماموران اطلاعاتی و بسیجی بود.با این که حالم بد بود ولی به دوستانم گفتم بریم خوابگاه. در خوابگاه حالم خیلی بدتر شد. صبح رفتیم بیمارستان ولی دیر شده بود. من همان شب بر اثر شدت ضربات به سرم قلبم از کار افتاد. خانواده ام از نور آباد آمدند بیمارستان، ولی اطلاعاتی ها آن ها تهدید کردند که کشته شدن من را رسانه ای نکنند و کشته شدن من را به نیروهای بسیجی وصل نکنند و بگویند که مرگ رکسانا به خاطر کرونا بوده است. خانواده ام را تهدید کردند که اگر اینها را نگوئید بقیه افراد خانواده را هم دستگیر می کنند و جنازه هم تحویل نمی دهند. از پدرم اعتراف اجباری گرفتند. در زمان خاکسپاری اجازه حضور فامیل و آشنا هایمان را ندادند. من در فضای بشدت امنیتی به خاک سپرده شدم. من به این باور بودم که حجاب اجباری که نوک کوه ستم بر زن است باید از بین برود. برای از بین بردن آن هم باید مبارزه کرد. من به این باور بودم که نباید بگذاریم میلیون ها نفر کارگر و زحمتکش که از صبح تا شب کار می کنند و عرق می ریزند در بدترین شرایط زندگی کنند. من به این باور بودم که هیچ ملیتی نباید تحت ستم ملی باشد .من به خاطر اعتقاد به این باور ها در خیزش ژینا شرکت کردم و جانم را از دست دادم.

#نمیبخشیم_و_فراموش_نمیکنیم


#زنده_باد_مبارزه_مسلحانه_تنها_راه_رهایی


☭@partizan1917


پارتیزان گروهی است مارکسیست لنینیستی ،لینک گروه پارتیزان


https://t.me/+a0H2AKxbKc9hNjIx