هزار و چهل و دو سال از سرودن شاهنامه فردوسی میگذرد؛ هزار و چهل و دو سال است که گنجی به نام شاهنامه، جزو داراییهای ایرانیها شده است. فردوسی عمرش را بر سر شاهنامه گذاشت، بارها برای سرودن شاهنامه تنگنای مالی پیدا کرد و باز ادامه داد تا کار نظم حماسه ملی ایرانیها زمین نماند. جعلیاتی درباره آغاز سرودن شاهنامه
در بعضی صفحات و سایتها درباره آغاز سرودن شاهنامه مطالبی به اشتباه دست به دست میشود مبنی بر این که فردوسی به دستور سلطان محمود غزنوی، نظم شاهنامه را آغاز کرده است؛ در حالی که فردوسی خیلی قبلتر از این که محمود به سن پادشاهی برسد، شروع به نظم شاهنامه کرده بود. وقتی فردوسی در سال ۳۶۷ هجری قمری شروع به سرودن شاهنامه کرد، ۳۸ ساله بود و محمود غزنوی ۶ ساله! محمود غزنوی در سال ۳۸۷ هجری بر تخت پادشاهی نشست و در آن زمان فردوسی ۵۸ سال داشت و ۲۰ سال از شروع شاهنامهسراییاش میگذشت. فردوسی در اصل کار دوست و رفیقش، دقیقی توسی را کامل کرد. دقیقی هزار بیت از شاهنامه را سروده بود که به قتل رسید. فردوسی هزار بیت سروده دقیقی را هم در شاهنامه جای داد. این هزار بیت مربوط به پادشاهی گشتاسب و چگونگی روی کار آمدن اوست که در پایان پادشاهی کیخسرو آمده است. تاریخ اتمام نسخه اولیه و نسخه نهایی
از آنجا که در دستنویسهای شاهنامه برای زمان پایان نظم شاهنامه، دو تاریخ آمده (سالهای ۳۸۴ و ۴۰۰ هجری قمری)، محققان بر این باور هستند که فردوسی در تاریخ ۳۸۴، نسخه اولیه را سرود و در سال ۴۰۰ آن را کامل کرد. جالب این که فردوسی در پایان داستان یزدگرد، به روز ۲۵ اسفند (روز ارد سفندارمذ) اشاره کرده و سروده است:
سرآمد کنون قصه یزدگرد
به ماه سفندارمذ روز ارد
ز هجرت شده پنج هشتاد بار
به نام جهان داور کردگار.فردوسی در دوران تنهایی و درد بی پناهی تاریخ و فرهنگ ایران زمین، تنها و به تنهايی با شاهنامه به جنگ و ستيز و نبردي بی امان با تباهی بر می خيزد. در سلوک و فرهنگ اهورايی شاهنامه، تسلیم در مقابل اهریمنان، واژهای بیگانه و بیمعناست.
فردوسی در لحظه لحظه های تنهایی و غربت غريبانه طولانی، عزت و سرفرازی به تاراج برده ایرانیان را در واژه واژه های شاهنامه باز آفرينی میکند. کاخ بلند، باشکوه، پر شوكت و بیگزندی که این شاعر بلند آوازه از نظم پیافکنده، قرنهای متمادی است که در برابر گزند باد و بوران اهريمنان تاريخ مصون مانده و سند افتخاری برای هویت ملی، فرهنگ و تمدن ایران زمين شده است.
بلندای نام ایران، وامدار شاهنامه فردوسی است. باید به احترام ۳۰ سال رنج اين اسطوره و شاعر دل خسته و خلوت گزیده برای حفظ فرهنگ و هویت ملي ایران، همگان در برابر او و رمز و راز هايش سر تعظيم فرود آوريم.
یک هزار و هفتاد و سومین زادروز نادره فرهنگ و ادب، حکیم ابوالقاسم فردوسی گرامی باد. #نه_به_جمهوری_اسلامی👎 #فردوسی_بزرگ #شاهنامه_فردوسی @officialrezapahlavi @parsdailynews @apadanaq
در بعضی صفحات و سایتها درباره آغاز سرودن شاهنامه مطالبی به اشتباه دست به دست میشود مبنی بر این که فردوسی به دستور سلطان محمود غزنوی، نظم شاهنامه را آغاز کرده است؛ در حالی که فردوسی خیلی قبلتر از این که محمود به سن پادشاهی برسد، شروع به نظم شاهنامه کرده بود. وقتی فردوسی در سال ۳۶۷ هجری قمری شروع به سرودن شاهنامه کرد، ۳۸ ساله بود و محمود غزنوی ۶ ساله! محمود غزنوی در سال ۳۸۷ هجری بر تخت پادشاهی نشست و در آن زمان فردوسی ۵۸ سال داشت و ۲۰ سال از شروع شاهنامهسراییاش میگذشت. فردوسی در اصل کار دوست و رفیقش، دقیقی توسی را کامل کرد. دقیقی هزار بیت از شاهنامه را سروده بود که به قتل رسید. فردوسی هزار بیت سروده دقیقی را هم در شاهنامه جای داد. این هزار بیت مربوط به پادشاهی گشتاسب و چگونگی روی کار آمدن اوست که در پایان پادشاهی کیخسرو آمده است. تاریخ اتمام نسخه اولیه و نسخه نهایی
از آنجا که در دستنویسهای شاهنامه برای زمان پایان نظم شاهنامه، دو تاریخ آمده (سالهای ۳۸۴ و ۴۰۰ هجری قمری)، محققان بر این باور هستند که فردوسی در تاریخ ۳۸۴، نسخه اولیه را سرود و در سال ۴۰۰ آن را کامل کرد. جالب این که فردوسی در پایان داستان یزدگرد، به روز ۲۵ اسفند (روز ارد سفندارمذ) اشاره کرده و سروده است:
سرآمد کنون قصه یزدگرد
به ماه سفندارمذ روز ارد
ز هجرت شده پنج هشتاد بار
به نام جهان داور کردگار.فردوسی در دوران تنهایی و درد بی پناهی تاریخ و فرهنگ ایران زمین، تنها و به تنهايی با شاهنامه به جنگ و ستيز و نبردي بی امان با تباهی بر می خيزد. در سلوک و فرهنگ اهورايی شاهنامه، تسلیم در مقابل اهریمنان، واژهای بیگانه و بیمعناست.
فردوسی در لحظه لحظه های تنهایی و غربت غريبانه طولانی، عزت و سرفرازی به تاراج برده ایرانیان را در واژه واژه های شاهنامه باز آفرينی میکند. کاخ بلند، باشکوه، پر شوكت و بیگزندی که این شاعر بلند آوازه از نظم پیافکنده، قرنهای متمادی است که در برابر گزند باد و بوران اهريمنان تاريخ مصون مانده و سند افتخاری برای هویت ملی، فرهنگ و تمدن ایران زمين شده است.
بلندای نام ایران، وامدار شاهنامه فردوسی است. باید به احترام ۳۰ سال رنج اين اسطوره و شاعر دل خسته و خلوت گزیده برای حفظ فرهنگ و هویت ملي ایران، همگان در برابر او و رمز و راز هايش سر تعظيم فرود آوريم.
یک هزار و هفتاد و سومین زادروز نادره فرهنگ و ادب، حکیم ابوالقاسم فردوسی گرامی باد. #نه_به_جمهوری_اسلامی👎 #فردوسی_بزرگ #شاهنامه_فردوسی @officialrezapahlavi @parsdailynews @apadanaq
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
دفاع جانانه #فردوسی_بزرگ از ایرانی ها که اعراب مسلمان اونها رو «آتش پرست »خطاب میکردند:
نيارا ! همين بود آيين و كيش
پرستيدن ايزدي بود پيش
نگويي كه آتش پرستادن بُدند
پرستنده پاك يزدان بُدند
بدانگه بُدي آتش خوب رنگ
چو مر تازيان است مهراب سنگ
دوزاریتان افتاد ؟«سنگ پرستها»
نيارا ! همين بود آيين و كيش
پرستيدن ايزدي بود پيش
نگويي كه آتش پرستادن بُدند
پرستنده پاك يزدان بُدند
بدانگه بُدي آتش خوب رنگ
چو مر تازيان است مهراب سنگ
دوزاریتان افتاد ؟«سنگ پرستها»
پیام سفیر بریتانیا در تهران در روز فردوسی
#فردوسی_بزرگ #شاهنامه_فردوسی #هویت_ملی #جاویدشاه
@apadanaq17
@shah.news1
@parsdailinews2021
#فردوسی_بزرگ #شاهنامه_فردوسی #هویت_ملی #جاویدشاه
@apadanaq17
@shah.news1
@parsdailinews2021