شعر زیبای #وطن ......
شبی دل بود و دلدار خردمند
دل از دیدار دلبر شاد و خرسند
که با بانگ"بنان" و نام"ایران"
دو چشمم شد ز شور عشق، گریان
چو دلبر شور اشک شوق را دید
به شیرینی، ز من مستانه پرسید
بگو جانا که مفهوم وطن چیست؟
که بی مهرش، دلی گر هست، دل نیست!
به زیر پرچم ایران نشستیم
و در را جز به روی عشق بستیم
به یمن عشق، در ناب سفتیم
و در وصف وطن این گونه گفتیم:
وطن یعنی درختی ریشه در خاک
اصیل و سالم و پر بهره و پاک
وطن خاکی سراسر افتخار است
که از"جمشید" و از "کی"یادگار است
وطن یعنی سرود پاک بودن
نگهبان تمام خاک بودن
وطن یعنی نژاد آریایی:
نجابت، مهرورزی، با صفایی
وطن یعنی سرود رقص آتش
به استقبال نوروز فره وش
وطن، خاک اشو "زرتشت" جاوید
که دل را می برد تا اوج خورشید
وطن یعنی"اوستا"خواندن دل
به آئین" اهورا " ماندن دل
وطن"شوش" و "چغازنبیل" و "کارون"
ارس، زاینده رود و موج جیحون
وطن تیر و کمان"آرش"ماست
سیاوش های غرق آتش ماست
وطن فردوسی و شهنامه ی اوست
که ایران زنده از هنگامه ی اوست
وطن آوای"رخش" و بانگ "شبدیز"
خروش رستم و گلبانگ پرویز
وطن شیرین خسرو پرور ماست
صدای تیشه ی افسونگر ماست
وطن چنگ است بر چنگ "نکیسا"
سرود"باربد"ها خسرو آسا
وطن نقش و نگار تخت جمشید
شکوه روزگار تخت جمشید
وطن را لاله های سرنگون است
ز یاد"آریو برزن"غرق خون است
وطن منشور آزادی کورش
شکوه جوشش خون سیاوش
وطن خرم ز دین"بابک" پاک
که رنگین شد ز خونش چهره ی خاک
وطن یعقوی لیث آرد پدیدار
و یا نادر شه پیروز افشار
به یک روزش طلوع مازیار است
دگر روزش ابومسلم به کار است
وطن یعنی دو دست پینه بسته
به پای دار قالی ها نشسته
وطن یعنی هنر، یعنی ظرافت
نقوش فرش در اوج لطافت
وطن در هی هی چوپان"کرد" است
که دل را تا بهشت عشق برده است
وطن یعنی تفنگ"بختیاری"
غرور ملی و دشمن شکاری
وطن یعنی"بلوچ" با صلابت
دلی عاشق، نگاهی با مهابت
وطن یعنی خروش"شروه" خوانی
ز خاک پاک میهن دیده بانی
وطن یعنی بلندای دماوند
ز قهر ملتش ضحاک در بند
وطن یعنی"سهند" سرفرازی
چنان ستار خانش پاکبازی
وطن یعنی سخن، یعنی خراسان
سرای جاودان عشق و عرفان!
وطن گل واژه های شعر خیام
پیام پر فروغ پیر بسطام
وطن یعنی"کمال الملک" و "عطار"
یکی نقاش و آن یک محو دیدار!
در این میهن دو سیمرغ است در سیر
یکی شهنامه دیگر منطق الطیر
یکی"من" را ز دشمن می رهاند
یکی"دل" را به دلبر می رساند!
خراسان است و نسل سربداران
ز جان بگذشتگان در راه ایران
وطن خون دل"عین القضات" است
نیایش نامه ی پیر هرات است
وطن یعنی"شفا"،"قانون"، "اشارات"
خرد بنشسته در قلب عبارات
"نظامی"خوش سرود آن پیر کامل:
"زمین باشد تن و ایران ما دل"
وطن آوای جان شاعر ماست
صدای تار باباطاهر ماست
اگر چه قلب طاهر را شکستند
و دستش را به مکر و حیله بستند
ولی ماییم و شعر سبز دلدار
دو بیت طاهر و هیهات بسیار
وطن یعنی تو و گنجینه ی راز
تفال از لسان الغیب شیراز
وطن آوای جان می پرستان
سخن از"بوستان"و از"گلستان"
وطن دارد سرود"مثنوی" را
زلال عشق پاک معنوی را
تو دانی"مولوی" از عشق لبریز
نشد جز با نگاه "شمس تبریز"
مرا نقش وطن در جان جان است
همان نقشی که در"نقش جهان" است
وطن یعنی سرود مهربانی
وطن یعنی شکوه هم زبانی
وطن یعنی درفش کاویانی
سپید و سرخ و سبزی جاودانی
به پشت شیر، خورشیدی درخشان
نشان قدرت و فرهنگ ایران
ز عطر خاک ایران گر شوی مست
"کویر لوت" ایران هم عزیز است
وطن دارالفنون، میرزا تقی خان
شهید سرفراز "فین کاشان"
وطن یعنی بهارستان، مصدق
حضوری بی ریا چون صبح صادق
ز خاک پاک ما "پروین" بخیزد
"بهار" آن یار مهرآیین بخیزد
که از جان ناله با"مرغ سحر" کرد
دل شوریده را زیر و زبر کرد
وطن یعنی صدای شعر"نیما"
طنین جان فزای موج دریا
ز دریای وطن خیزد همی در
چو آژیر و چو دریادار بایندر
وطن یعنی"خزر"، صیاد، جنگل
"خلیج فارس"، رقص نور، مشعل
وطن یعنی تجلی گاه ملت
حضور زنده ی آگاه ملت
وطن یعنی دیار عشق و "امید"
دیار ماندگار نسل خورشید
کنون ای هم وطن، ای جان جانان
بیا با ما بگو "پاینده ایران"
#مصطفی_بادکوبه‌ای
#با_آرزوی_روزهایی_روشن_و_به_دور_از_اندوه_و_ملال🌹
شبی دل بود و دلدار خردمند
دل از دیدار دلبر شاد و خرسند
که با بانگ"بنان" و نام"ایران"
دو چشمم شد ز شور عشق، گریان
چو دلبر شور اشک شوق را دید
به شیرینی، ز من مستانه پرسید
بگو جانا که مفهوم وطن چیست؟
که بی مهرش، دلی گر هست، دل نیست!
به زیر پرچم ایران نشستیم
و در را جز به روی عشق بستیم
به یمن عشق، در ناب سفتیم
و در وصف وطن این گونه گفتیم:
وطن یعنی درختی ریشه در خاک
اصیل و سالم و پر بهره و پاک
وطن خاکی سراسر افتخار است
که از"جمشید" و از "کی"یادگار است
وطن یعنی سرود پاک بودن
نگهبان تمام خاک بودن
وطن یعنی نژاد آریایی:
نجابت، مهرورزی، با صفایی
وطن یعنی سرود رقص آتش
به استقبال نوروز فره وش
وطن، خاک اشو "زرتشت" جاوید
که دل را می برد تا اوج خورشید
وطن یعنی"اوستا"خواندن دل
به آئین" اهورا " ماندن دل
وطن"شوش" و "چغازنبیل" و "کارون"
ارس، زاینده رود و موج جیحون
وطن تیر و کمان"آرش"ماست
سیاوش های غرق آتش ماست
وطن فردوسی و شهنامه ی اوست
که ایران زنده از هنگامه ی اوست
وطن آوای"رخش" و بانگ "شبدیز"
خروش رستم و گلبانگ پرویز
وطن شیرین خسرو پرور ماست
صدای تیشه ی افسونگر ماست
وطن چنگ است بر چنگ "نکیسا"
سرود"باربد"ها خسرو آسا
وطن نقش و نگار تخت جمشید
شکوه روزگار تخت جمشید
وطن را لاله های سرنگون است
ز یاد"آریو برزن"غرق خون است
وطن منشور آزادی کورش
شکوه جوشش خون سیاوش
وطن خرم ز دین"بابک" پاک
که رنگین شد ز خونش چهره ی خاک
وطن یعقوی لیث آرد پدیدار
و یا نادر شه پیروز افشار
به یک روزش طلوع مازیار است
دگر روزش ابومسلم به کار است
وطن یعنی دو دست پینه بسته
به پای دار قالی ها نشسته
وطن یعنی هنر، یعنی ظرافت
نقوش فرش در اوج لطافت
وطن در هی هی چوپان"کرد" است
که دل را تا بهشت عشق برده است
وطن یعنی تفنگ"بختیاری"
غرور ملی و دشمن شکاری
وطن یعنی"بلوچ" با صلابت
دلی عاشق، نگاهی با مهابت
وطن یعنی خروش"شروه" خوانی
ز خاک پاک میهن دیده بانی
وطن یعنی بلندای دماوند
ز قهر ملتش ضحاک در بند
وطن یعنی"سهند" سرفرازی
چنان ستار خانش پاکبازی
وطن یعنی سخن، یعنی خراسان
سرای جاودان عشق و عرفان!
وطن گل واژه های شعر خیام
پیام پر فروغ پیر بسطام
وطن یعنی"کمال الملک" و "عطار"
یکی نقاش و آن یک محو دیدار!
در این میهن دو سیمرغ است در سیر
یکی شهنامه دیگر منطق الطیر
یکی"من" را ز دشمن می رهاند
یکی"دل" را به دلبر می رساند!
خراسان است و نسل سربداران
ز جان بگذشتگان در راه ایران
وطن خون دل"عین القضات" است
نیایش نامه ی پیر هرات است
وطن یعنی"شفا"،"قانون"، "اشارات"
خرد بنشسته در قلب عبارات
"نظامی"خوش سرود آن پیر کامل:
"زمین باشد تن و ایران ما دل"
وطن آوای جان شاعر ماست
صدای تار باباطاهر ماست
اگر چه قلب طاهر را شکستند
و دستش را به مکر و حیله بستند
ولی ماییم و شعر سبز دلدار
دو بیت طاهر و هیهات بسیار
وطن یعنی تو و گنجینه ی راز
تفال از لسان الغیب شیراز
وطن آوای جان می پرستان
سخن از"بوستان"و از"گلستان"
وطن دارد سرود"مثنوی" را
زلال عشق پاک معنوی را
تو دانی"مولوی" از عشق لبریز
نشد جز با نگاه "شمس تبریز"
مرا نقش وطن در جان جان است
همان نقشی که در"نقش جهان" است
وطن یعنی سرود مهربانی
وطن یعنی شکوه هم زبانی
وطن یعنی درفش کاویانی
سپید و سرخ و سبزی جاودانی
به پشت شیر، خورشیدی درخشان
نشان قدرت و فرهنگ ایران
ز عطر خاک ایران گر شوی مست
"کویر لوت" ایران هم عزیز است
وطن دارالفنون، میرزا تقی خان
شهید سرفراز "فین کاشان"
وطن یعنی بهارستان، مصدق
حضوری بی ریا چون صبح صادق
ز خاک پاک ما "پروین" بخیزد
"بهار" آن یار مهرآیین بخیزد
که از جان ناله با"مرغ سحر" کرد
دل شوریده را زیر و زبر کرد
وطن یعنی صدای شعر"نیما"
طنین جان فزای موج دریا
ز دریای وطن خیزد همی در
چو آژیر و چو دریادار بایندر
وطن یعنی"خزر"، صیاد، جنگل
"خلیج فارس"، رقص نور، مشعل
وطن یعنی تجلی گاه ملت
حضور زنده ی آگاه ملت
وطن یعنی دیار عشق و "امید"
دیار ماندگار نسل خورشید
کنون ای هم وطن، ای جان جانان
بیا با ما بگو "پاینده ایران"
#مصطفی_بادکوبه‌ای
#با_آرزوی_روزهایی_روشن_و_به_دور_از_اندوه_و_ملال🌹