مدرسه تاریخ

سه‌شنبه
🍀 ۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۸ 🍀
۰۹ رمضان ۱۴۴۰
13 می 2019
۵۵ روز گذشته و ۳۱۰ روز مانده

🔶رویدادها و مناسبتها🔶

😡۱۳۴۹خ- پايان حاكميت چند قرني ايران بر بحرين با رأي مجلس شوراي ملی.
برخی تصمیمات دولتمردان تا ابد فراموش نمی‌شود.

🛬۱۳۵۳خ- حاکم شارجه برای یک دیدار چند روزه وارد تهران شد.

🗾۱۳۲۷خ- وزير امور خارجه در مورد سابقه تاريخي رود هيرمند و اختلاف ايران و افغانستان در مجلس توضيحات مفصلي داد.

🛬۱۳۲۸خ- لياقت عليخان نخست وزير پاكستان وارد تهران شد.

💉۱۱۷۵خ- انجام اولين واكسيناسيون آبله جهان در انگلستان.

💣۱۳۲۷خ- اشغال سرزمين فلسطين توسط صهيونيسم جهانی و اعلام موجوديت اسرائيل.

📜۱۳۳۴خ- امضاي پيمان "ورشو" ميان كشورهای كمونيستی اروپا.

🇺🇸۱۳۳۱خ- اطمینان دولت ترومن (آمریکا) به مصدق.
دولت آمریکا «هنری آلفرد بایرود» ژنرال پیشین و معاون وزارت امورخارجه این کشور در امور خاورمیانه و آسیای جنوبی را برای مذاکره با مصدق و تلاش برای حل مسالمت آمیز مسئله نفت به ایران فرستاد. روزنامه های تهران نوشته بودند که بایرود به مصدق اطمینان داده است که واشنگتن در قضیه نفت تحت تاثیر تلقینات لندن قرار نخواهد گرفت.

⚔مظفر بقابی متهم به مشارکت در قتل افشار توس.
پس از براندازی ۲۸ امرداد ۱۳۳۲ پرونده ربودن و قتل افشارتوس بسته شد و منع تعقيب متهمان که برخی از آنان قبلا زندانی شده و اعترافاتی کرده بودند صادر گرديد.
ربودن افشارتوس عمدتا با هدف تضعيف دولت دکتر مصدق صورت گرفته بود. دکتر مصدق وی را به رياست شهربانی کل کشور منصوب کرده بود، نه شاه.

⚔۱۳۵۸خ- صدور حکم اعدام شاه، فرح و...
شيخ صادق خلخالي رئيس وقت دادگاههاي انقلاب در يك مصاحبه مطبوعاتي گفته بود كه حكم اعدام شاه، فرح، اشرف، غلامرضا، فرح ديبا، شريف امامي، اردشير زاهدي، شعبان جعفري، سپهبد اويسي و پاليزبان را صادر كرده و هر ايراني كه اينها را بكشد عامل اجراي حكم دادگاه محسوب خواهد شد.
وی در همين مصاحبه گفته بود كه اميرعباس هويدا پيشنهاد يك ميليون دلار داده بود تا اعدام او دو ماه به تاخير افتد تا بتواند توصيه هايش را بنويسد و به دولت وقت (دولت مهدی بازرگان) اندرز بدهد. مهدی بازرگان از مخالفان اعدام هويدا بود.

📜۱۲۷۰خ - لغو امتیاز تنباکو در پی فتوای میرزا محمد حسن شیرازی.

🌹۱۳۴۶خ - افتتاح کارخانهٔ خودروسازی ایران ناسیونال.

🚊۱۳۷۵خ - افتتاح راه‌آهن مشهد-سرخس-تجن که موجب ارتباط ایران و ترکمنستان شد.

🔶زادروزها
🎊۱۳۳۴خ - پرویز مشکاتیان، آهنگ‌ساز و نوازنده سنتور.

🎊۱۳۴۴خ - پیروز پاینده‌آزاد، خواننده، ترانه سرا و آهنگساز.

🎊۱۳۵۲خ- محمدرضا هدایتی، بازیگر و خواننده.

🎊۱۳۷۲خ- ماریاندا کازگرو، هنرپیشه، خواننده و ترانه‌سرای آمریکایی.

🎊۶۴۴خ- دانته شاعر و نويسنده ايتاليایی.


🌑درگذشتگان
🌹۱۳۵۲خ- عالم بزرگوار، محقق و مولف حكيم "مهدی الهی قمشه ‏ای".

🌹۱۳۶۳خ- استاد "حبيب يغمایی" محقق و شاعر معاصر.

🌹۱۳۹۲- دکتر جو فارمن ، کاشف لایه ازن.

🌹۱۳۸۰خ- چخوف هند «راسی پورام نارايان» داستان نگار هندی.
وی مسائل جامعه هند در قرن بيستم را به سبك چخوف به صورت داستان كوتاه درآورد و منتشر ساخت و با اين كار كمك بزرگی به حل اين مسائل كرد و هنديان از اين بابت قدردان او هستند. چخوف داستانهايش را با انشايي روان و ساده می نوشت و طنز معتدل استفاده می کرد.

🌹۱۳۷۴خ - کریستین بوهمر انفینسن بیوشیمیست آمریکایی و برنده مشترک جایزهٔ نوبل شیمی در سال ۱۹۷۲ برای تحقیق دربارهٔ شکل و ساختمان آنزیم ریبونوکلئاز در ۷۱ سالگی.

ایرج‌بسطامی و پرویز مشکاتیان

🖤پرویز مشکاتیان
(۲۴ اردیبهشت ۱۳۳۴ در نیشابور - ۳۰ شهریور ۱۳۸۸ در تهران)
آهنگساز،
موسیقی‌دان،
استاد دانشگاه،
پژوهشگر و نوازنده سنتور و  سه تار 

🔸مقدمات موسیقی را از شش سالگی نزد پدرش، حسن مشکاتیان، که استاد سنتورنوازی و آشنا با ویولن و سه‌تار بود، آموخت
وی آموختن موسیقی را در طول تحصیل در زادگاهش، نیشابور پی گرفت و تا پایان دورهٔ متوسطه همچنان در پیشگاه پدر به فراگیری و تمرین مشغول بود

🔸در سال ۱۳۵۳ وارد دانشکدهٔ هنرهای زیبا در دانشگاه تهران شد و به آموختن ردیف میرزا عبدالله نزد نور علی خان برومندو ردیف موسیقی سنتی نزد دکتر داریوش صفوت پرداخت

🔸هم‌زمان با آموزش ردیف، مبانی موسیقی ایرانی را نزد اساتیدی چون دکتر محمدتقی مسعودیه، دکتر مهدی برکشلی، عبدالله دوامی،سعید هرمزی و یوسف فروتن فرا گرفت.

🔸نوازندگی سنتور را درمرکز حفظ و اشاعه موسیقی به صورت بسیار جدی ادامه داد و توانست در نوازندگی این ساز به مهارت ویژه و چشمگیری دست پیدا کند و همچنین توانست کارهای بزرگ فراوانی را در زمینهٔ آهنگسازی و نوازندگی سنتور به ویژه در زمینهٔ ساخت قطعات همنوازی (ارکسترال)،
تصنیف و نیز تکنوازی انجام دهد.

🔸مشکاتیان در این سال‌ها، کنسرت‌های متعددی با خوانندگانی چون
پریسا و هنگامه اخوان اجرا کرد

🔸در سال ۱۳۵۶، گروه عارف را تشکیل داد.
وی در آزمون موسیقی باربد که به ابتکار استاد نورعلی برومند برگزار می‌گردید، به همراه پشنگ کامکار مقام نخست در رشتهٔ سنتور و همراه با داریوش طلایی، مقام ممتاز در ردیف‌نوازی را به دست آورد.

🔸وی همسر سابق افسانه شجریان بوده و صاحب دو فرزند به نامهای آوا و آیین است.

🔸فعالیت حرفه‌ای
مشکاتیان از سال ۱۳۵۶، همکاری با رادیو را زیر نظر هوشنگ ابتهاج آغاز کرد

🔸پس از واقعه ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ از رادیو استعفاء داد و مؤسسه چاووش را با همکاری هنرمندان گروه عارف و شیداتشکیل داد.

🔸با همکاری شهرام ناظری، تصنیف «مرا عاشق» را بر روی شعر مولانا ساخت

🔸از سال ۱۳۵۸ تا سال ۱۳۶۷ با محمدرضا شجریان همکاری داشت که نتیجهٔ این همکاری، آثار ماندگاری چون
بیداد،
آستان جانان،
سِرّ عشق،
نوا،
دستان،
گنبد مینا و جان عشاق بود.
وی در همهٔ این آثار، به عنوان آهنگ‌ساز و نوازندهٔ سنتور
(در سِرّ عشق به عنوان نوازندهٔ سه‌تار و در جان عشاق فقط آهنگ‌ساز) همکاری داشت.

او همچنین کارهای بسیار پرباری با نوازندگانی چون حسین علیزاده
(سرپرست گروه عارف و گروه شیدا)
و محمدرضا لطفی (سرپرست گروه شیدا) دارد.

🔸پس از قطع همکاری با محمدرضا شجریان، وی با خوانندگانی چون
علی جهاندار، 
ایرج بسطامی،
علیرضا افتخاری،
حمیدرضا نوربخش،
علی رستمیان
 و شهرام ناظری همکاری کرد.

🔸او همچنین در فستیوال جهانی موسیقی تحت عنوان (روح زمین) در کشور انگلستان شرکت کرد و مقام نخست را بدست آورد.

🔸مشکاتیان از سال ۱۳۷۶ اجراهای صحنه‌ای و انتشار آلبوم را متوقف کرد و تا تابستان سال ۱۳۸۴ کنسرتی در کشور اجرا نکرد.

🔸یکی از واپسین کارهای وی آلبوم تکنوازی تمنا بود که در سال ۱۳۸۴ نواخت و منتشر کرد.

🔸همچنین وی در روزهای ۶ تا ۹ آذر ۱۳۸۶ به عنوان سرپرست گروه عارف کنسرتی در تهران برگزار کرد که حمیدرضا نوربخش به عنوان خواننده در آن شرکت داشت.

🔸در سال ۱۳۸۶، پس از حضور پرویز مشکاتیان در کنسرت محمدرضا شجریان،
رابطهٔ این دو استاد موسیقی ایرانی که بیش از یک دهه تیره بود،
مجدداً برقرار شد. همچنین،
در مراسم جشن خانه موسیقی در ۲۳ مهر ۱۳۸۶،
لوح تقدیر از یک عمر فعالیت هنری توسط محمدرضا شجریان به عنوان رئیس شورای عالی خانهٔ موسیقی به پرویز مشکاتیان داده شد.

🔸از آثار مشکاتیان، کتاب‌های فراوانی منتشر شده‌است. از این کتاب‌ها می‌توان به اثرهای بیست قطعه برای سنتور، گل آئین، گل آوا، سُل آیین، مجموعه تصانیف، بیداد، لاله بهار اشاره نمود.

‍ 🎼🇮🇷موسیقی_ایرانی
۲۴اردیبهشت زادروز پرویز مشکاتیان
#تصنیف_یادباد

استاد
"پرويز مشكاتيان" نه تنها آهنگسازی توانا و ملودی پردازی مٌسلط،
بلكه اديب و شعرشناسی شايسته بود،
كه با تلفيق و تركيب اين دو هنرِ اصيلِ ايران، آثاری بديع و جاودانه ساخت كه هم تائيد خواص را به دنبال داشت و هم با اقبالِ عمومی مواجه گردید و دقيقاً به همين دليل است كه آثار او در حافظه تاريخی و شنيداری مردم ايران به ثبت رسيده است.

زنده نام استاد
"پرویز مشکاتیان"
یکی از معدود هنرمندانی بود که می دانست چگونه با شعر کلاسیک رفتار کند.

خلاقيت در همه ابعادِ هنرش موج می زد. آهنگسازی، تنظيم و نوازندگیِ او واجدِ تمامی اين ويژگی ها بود.

در تكنوازی و جوابِ آواز و در همراهی با خواننده منحصر به فرد می نمود.

جديت و صلابت هنری "مشكاتيان" در دهه ۵۰ و ۶۰ به ويژه ساختِ آثاري كه ارتباط گسترده ای با وقايعِ اجتماعیِ آن دوران و با مخاطبان بر قرار مي كرد، و بهمراه آثار زیبایی از ساخته های اساتیدی چون، "محمدرضالطفی" و "حسین علیزاده"
و... موجب شد تا موسيقي ايران، جانِ دوباره ای گرفته و خون تازه ای در پيكر آن، جريان يابد.

اگر به آن سالها که هنوز بسیار دور نیست بیاندیشیم، گاه انسان به فکر فرو می رود که این، شرایط است که او را ساخته بود، یا او که شرایط را زیر و زِبَر می کرد. در هر حال "مشکاتیان"، هم دگرگون کننده بود و هم در شرایطی زیست و به بار نشست، که در دوره ی معاصر، یکی از منحصر به فردترین ها است، پس او نیز خودآگاه یا ناخودآگاه نبضِ این زمان را دریافت و دستِ کم تا مدتی قدر دانست. چندین سال پیش که او با استاد "محمدرضا شجریان" همکاری می کرد، بر روی چند غزل معروف، اثرهایی را ساخت که تقریباً همه آنها بی نظیرند.

یکی از بهترینِ آنها، ترانه یا تصنیف زیبای "یاد باد" _ از آلبوم "بیداد" _ نام دارد. آلبوم "بیداد" یکی از به یاد ماندنی ترین آثار مشترک

"محمد رضا شجریان" و "پرویز مشکاتیان" است که در سال ۱۳۶۴ منتشر شد.

این آلبوم از دو بخش تشکیل شده بود که بخش اول در دستگاه همایون، با آهنگ‌سازی زنده یاد پرویز مشکاتیان و بخش دوم در همایون و شور، با نوازندگی تار استاد "غلامحسین بیگجه‌خانی" است که اشعار این آلبوم از سروده‌های حافظ و سعدی هستند. تلفیق زیبای شعر و موسیقی که از مشخصات آثار "مشکاتیان" است در این اثر چنان برجسته و نمایان است که گویی حافظ شعرش را به سفارش "مشکاتیان" سروده است.

از نقاطِ قوتِ این اثر، ملودی و تنظیم و هماهنگی و همدلی نوازندگانِ همراهی است که سالها با یکدیگر کار کرده، نواخته و زندگی کرده اند و تقریباً همگی از یک نسل و از یک کارگاه پرورش یافته اند.

قسمت شاهکار این اثر، انتخاب شعر زیبای حافظ با مطلعِ:
روز وصل دوستداران یاد باد/ یاد باد آن روزگاران یاد باد، است.

این تصنیف بی شک، از زیباترین تصنیف های موسیقی سنتی است که اجرای خارق العاده استاد "شجریان" زیبایی آنرا چند برابر کرده است.

استاد "شجریان" در پایان بیت سوم،
گرچه یاران فارغند از حال من
از من ایشان را هزاران یاد باد.

چنان با قدرت و در اوج، فریاد از حنجره می کشد "از من ایشان را هزاران یاد باد" که مو بر بدن شنونده، می ایستد.

در "یاد باد" جمعی از بهترین نوازندگان زمانه، حضور دارند، سنتور را "پرویز مشکاتیان"، تار را "محمدرضا لطفی" و "زیدالله طلوعی"، تنبک را "ناصر فرهنگ فر"، بربط را "ارسلان کامکار"، کمانچه را "اردشیر کامکار"، نی را "جمشید عندلیبی" و بم تار را "فرخ مظهری"، به بهترین شکل ممکن، هنرنمایی می کنند و آهنگی را در آرشیو موسیقی ایران به ثبت می رسانند که برای همیشه جاویدان خواهد ماند. البته آلبوم "بیداد" تبعات سیاسی نیز برای استاد "شجریان" داشته است.

گفتنی است که هر دو بخش این آلبوم به یاری حافظ، به نوعی به یک اثر انتقادی تبدیل شده و در دورانی که حملِ ساز، در امکان عمومی می بایست با مجوز صورت می گرفت، محتوایِ اجتماعیِ این اثر، موجب بروزِ حرف و حدیث هایی در جامعه شده بود و حتی کار به مجلس شورای اسلامی نیز کشیده شده بود.

#جواد_ظل_طاعت

‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۲۴ اردیبهشت سالروز درگذشت حبیب یغمایی

( زاده سال ۱۲۸۰ خور -- درگذشتهٔ ۲۴ اردیبهشت ۱۳۶۳ تهران ) شاعر، محقق ادبی و روزنامه‌نگار

حبیب یغمایی در شهرک خور، مرکز ناحیهٔ جندق و بیابانک زاده شد. دوران کودکی اش در خور گذشت. در مکتب‌خانه‌ها نزد ملایان محلی نخست قرآن آموخت و سپس به کسب دانش‌های مقدماتی روی آورد. از کودکی طبع موزون او بر همگان آشکار شد و برخی خواسته‌های خود را به زبان شعر بیان می‌کرد.
در سال ۱۲۸۸ دستجات کاشی به سرکردگی نایب حسین کاشی و پسرش ماشاءالله کاشی به بیابانک وارد شدند. ماشاءالله خان چون دانست مادر حبیب شاعر است و در امور دیوانی و منشیگری تسلط دارد او را به دبیری خود برگزید و مأمور کرد منظومه‌ای مفصل در گزارش کارها و لشکرکشی‌هایش بسراید. این منظومه با نام فتح‌نامهٔ نایبی که در چند هزار بیت سروده شده، هر چند از حیث ادبی واجد ارزش نیست، اما اصیل‌ترین روایت از ماجراجویی‌های این گروه آشوبگر است.
حبیب در سال ۱۲۹۵ به دامغان رفت و در مدرسهٔ ناظمیه به تحصیل مشغول شد. در سال ۱۳۰۰ از دامغان رهسپار تهران شد. نخست در مدرسهٔ آلیانس و سپس در دارالمعلمین مرکزی به تحصیل در رشتهٔ ادبی پرداخت و از استادان نامی آن روزگار چون ابوالحسن فروغی (رئیس دارالمعلمین) و عباس اقبال بهره برد. عباس اقبال او را به کار نویسندگی و تحقیقات ادبی رهنمون شد. در همین دوره با مجتبی مینوی که او نیز در دارالمعلمین تحصیل می‌کرد آشنایی یافت.
پس از پایان تحصیل در دارالمعلمین و مدرسهٔ عالی حقوق، یغمایی ابتدا مدت کوتاهی به‌عنوان رئیس ادارهٔ آمار به خور رفت و سپس به استخدام وزارت معارف درآمد و به‌عنوان رئیس معارف سمنان به آن شهر انتقال یافت و اولین مدرسه را در زادگاه خود تأسیس کرد. در سال ۱۳۰۹ به تهران انتقال یافت و دبیری چند مدرسه از جمله دارالفنون و عضویت ادارهٔ انطباعات به عهدهٔ او گذارده شد. وزیر معارف وقت یحیی خان اعتمادالدوله قراگزلو برای تألیف کتاب‌های درسی، یغمایی را به کار گمارد و بدین سبب برخی اشعار ساده‌اش از جمله شعر «زاغ و روباه» او در کتب درسی فارسی ابتدایی راه یافت و باعث شهرت او بین دانش‌آموزان بود.
در سال ۱۳۱۲ همکاری مستمر او با محمدعلی فروغی آغاز شد که تا پایان عمر فروغی در ۱۳۲۱ ادامه یافت.
حبیب یغمایی در سال ۱۳۲۷ رئیس فرهنگ کرمان شد و در همان سال مجلهٔ یغما را تأسیس کرد. او چند سال هم در مدارس عالی از جمله دانشسرای عالی تدریس کرد..
در سال ۱۳۵۶ دانشگاه تهران طی مراسمی به چند تن از دانشمندان کشور چون حبیب یغمایی و دکتر رعدی آذرخشی دکترای افتخاری در رشتهٔ ادبیات اعطا کرد.
بی‌تردید بزرگ‌ترین خدمت حبیب یغمایی به زبان فارسی و حوزهٔ پژوهش‌های ایرانی، چاپ و نشر مرتب مجلهٔ یغما است.
در این مدت او تجربهٔ انتشار مجلات مختلف را به دست آورد. یک دوره سردبیر مجلهٔ نامهٔ فرهنگستان شد و مجلهٔ آموزش و پرورش را سه سال مدیریت کرد. مجلهٔ یغما در مدت ۳۱ سال جمعاً در ۳۶۶ شماره انتشار یافت. اولین شماره در فروردین ۱۳۲۷ و آخرین شماره در اسفند ۱۳۵۷ منتشر شد. نویسندگان و ادیبان برجسته‌ای چون مجتبی مینوی، جلال‌الدین همایی، محیط طباطبایی، دکتر محمد معین، حسین سعادت نوری و باستانی پاریزی نتایج تحقیقات خود را در مجلهٔ یغما منتشر می‌کردند به‌طوری که دورهٔ مجلهٔ یغما از مهمترین منابع ادبی ایران در فاصله سالهای ۱۳۲۷ تا ۱۳۵۷ و مجموعه‌ای از آثار بزرگ‌ترین محققان معاصر ایران است. مجلهٔ یغما پس از سی و یک سال انتشار منظم و پس از نشر آخرین شماره در اسفند ۱۳۵۷ با اعلام رسمی یغمایی و تودیع او تعطیل شد.
حبیب یغمایی در ۸۳ سالگی درگذشت و در خور و بیابانک به خاک سپرده شد.

‎🆔 @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ا

‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۲۴ اردیبهشت سالروز درگذشت حسن کامکار

( زاده ۱ فروردین ۱۳۰۲ سنندج -- درگذشته ۲۴ اردیبهشت ۱۳۷۱) موسیقیدان، نوازندهٔ ویلون و بنیانگذار گروه کامکارها .
حسن کامکار ( به کردی: حه سه ن کامکار) به عشق فراگیری موسیقی در ‌١٠ سالگی وارد ارتش شد. چون در آن زمان و شرایط تنها مکان برای ارتباط با موسیقی، گروه موزیک ارتش بود.
در ‌١٧ سالگی با سازهای سنتی و مخصوصا ویلون آشنا شد و چون در ارتش سلفژ را فرا گرفته بود، این ساز را بدون استاد و با استفاده از نتها و ردیف‌های چاپ شده از ابوالحسن صبا تمرین کرد.
از آن جایی که او تمام سازهای ایرانی از قبیل سنتور و تار و سه تار و کمانچه را بدون استاد فراگرفت و نیز می‌توانست به راحتی این سازها را کوک کند، دارای استعداد بسیار خوبی بوده است.
شرایط اجتماعی در زمانی که وی شروع کرد بسیار نامناسب بود؛ اما او سرسختانه راه خود را ادامه ‌داد.
علیرغم تمام مشکلات، وی توانست تحولات زیادی در زمینه موسیقی و به خصوص موسیقی کردستان ایجاد کند. در آن زمان موسیقی محلی اصلا هیچ نت و علمی نداشت و وی توانست بسیاری از قطعات محلی کردستان را به طور علمی حفظ و ضبط کند.
او در سال ۱۳۴۰ اولین هنرستان موسیقی کردستان را تاسیس کرد و نیز در حدود سال‌های ‌۱۳۴۶ و ۱۳۴۷ توانست ‌٤ گروه موسیقی تشکیل دهد که یک گروه از آنان گروه بانوان و یک گروه دیگر را کودکان تشکیل می‌دادند.
وی خود برای این گروه‌ها قطعاتی می‌ساخت و با آنان تمرین می‌کرد؛ این چند گروه تا اوایل انقلاب نیز فعالیت‌هایی داشتند.
کامکار خیلی علاقه داشت که این هنر را توسعه بدهد و در واقع بسیار علاقه‌مند بود که فرزندان خود نیز در این عرصه گام بگذارند و نیز به علت استعدادی که در فرزندانش وجود داشت آنها با تربیت پدر و با راهنمایی‌های او توانستند موسیقی را فراگیرند.
وی دارای هشت فرزند (هوشنگ، بیژن، پشنگ، ارسلان، قشنگ، اردوان، اردشیر و ارژنگ) نوازنده و آهنگساز است.
هوشنگ کامکار که در زمینه آهنگسازی تحصیلات آکادمیک دارد آثار زیادی برای ارکستر بزرگ و همین طور برای سازهای ایرانی ساخته است.
همچنین در زمینه کمانچه، اردشیر کامکار توانست تحولاتی را ایجاد کند.
اردوان کامکار نیز سبک خاصی در نوازندگی سنتور ایجاد کرده است.
ارسلان نیز نوازنده چیره دستی در ویلون است.
قشنگ کامکار، دختر وی نیز از بانوان برجسته در زمینه موسیقی به شمار می‌رود.
وی موسس گروه کامکارها است و اولین ارکستر خانوادگی کامکارها در سال ‌١٣٤٤ تشکیل شد. این ارکستر از سازهای مختلفی بهره می‌گرفت.
در آن کنسرت، حسن کامکار ویلون می‌نواخت، قشنگ می‌خواند، پشنگ و ارژنگ، سنتور و جاز می‌نواختند و هوشنگ کامکار هم به اتفاق بیژن با آکاردئون گروه را همراهی می‌کردند.
پس از اینکه اردشیر و ارسلان با گذر از دوران کودکی وارد گروه شدند، در سال ‌٤٩ آنها یک ارکستر نیمه‌ حرفه‌ای تشکیل دادند.
بعدها گروه کامکارها به اتفاق محمدرضا لطفی، پرویز مشکاتیان و حسین علیزاده هسته گروه‌های شیدا و عارف را بنیان گذاردند و اولین کنسرت‌ها را هم اوایل انقلاب، اجرا کردند.
در آن سالها اردوان با تکنیک بالای خود در سنتور به تکنوازی می‌پرداخت. در همین زمان دعوت‌های خارجی از کامکارها آغاز شد.
حضور در جشنواره‌هایی چون پوخ برگ اتریش، وومد و کنسرت با لاندن سیمفونیتا از جمله موفقیت های گروه کامکار به حساب می‌آید.
حسن کامکار در ۶۹ سالگی چشم از جهان فرو بست.

‎🆔 @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘

‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۲۴ اردیبهشت زادروز پرویز مشکاتیان

( زاده ۲۴ اردیبهشت ۱۳۳۴ نیشابور -- درگذشته ۲۹ شهریور ۱۳۸۸ تهران ) موسیقیدان، آهنگساز، استاد دانشگاه و نوازنده سنتور.

پرویز مشکاتیان مقدمات موسیقی را از شش سالگی نزد پدرش حسن مشکاتیان آموخت و نخستین کنسرت خود را در هشت سالگی در مراسم گردهمایی دانش آموزان در مدرسه امیر معزی نیشابور ارائه داد.
پس از آن در جشنواره موسیقی که در اردوگاه رامسر برگزار میشد به دفعات شرکت کرد و در تمامی آنها مقامهای ممتاز را به دست آورد.
در سال ۱۳۵۳ در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران قبول شد و همزمان به آموزش ردیف میرزا عبداله نزد نور علی برومند و ردیف موسیقی سنتی نزد داریوش صفوت پرداخت.
وی همزمان با آموزش ردیف مبانی موسیقی، موسیقی ایرانی را نزد استادانی چون محمدتقی مسعودیه، عبداله دوامی، سعید هرمزی و یوسف فروتن پیگیری کرد.
او از سال ۱۳۵۴ همکاری خود را با مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به عنوان مدرس و نوازنده سنتور و سرپرست گروه زیر نظر داریوش صفوت ادامه داد و درکنار آن به اجرای کنسرت های متعدد با خوانندگانی چون پریسا ( فاطمه واعظی) و هنگامه اخوان پرداخت و در سال ۱۳۵۶ گروه عارف را تشکیل داد.
وی در همین سال در آزمون باربد که به ابتکار نورعلی برومند برگزار میشد شرکت جست و به همراه پشنگ کامکار مقام اول در رشته سنتور را کسب کرد و نیز به همراه داریوش طلایی مقام ممتاز در ردیف نوازی را به دست آورد.
همکاری با رادیو زیر نظر هوشنگ ابتهاج از دیگر فعالیتهای وی درسال ۱۳۵۶ بود که با واقعه ۱۷ شهریور ۱۳۵۷، وی و گروهی دیگر از اهل موسیقی به صورت دسته جمعی از رادیو استعفا دادند.
در این سال وی به اتفاق گروهی دیگر از هنرمندان موسیقی و با همکاری گروه‌های عارف و شیدا مؤسسه چاووش را شکل دادند که حاصل آن انتشار برخی از ماندگارترین قطعات موسیقی سنتی در سال‌های ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۲ بود.
تصنیف مرا عاشق با صدای شهرام ناظری (روی شعری از مولانا) و چهار مضراب شورانگیز و قطعه نغمه در دستگاه شور، تصنیف ایرانی (با صدای شجریان در چاووش ۶) قطعه ده ضربی چهار گاه به نام پیروزی و تصنیف رزم مشترک (باصدای شجریان در آلبوم چاووش ۷) و نیز اجرای قطعه در قفس استاد ابوالحسن صبا با تنظیم حسین علیزاده در همین آلبوم از دیگر فعالیتهای مشکاتیان در این دوره بود.
پس از این دوره مشکاتیان همکاری خود با محمدرضا شجریان را ادامه داد که حاصل آن آلبوم های سر عشق (درماهور) بیداد (دستگاه همایون) بر آستان جانان (در شور و بیات ترک) نوا (‌مرکب خوانی در دستگاه نوا) دستان (‌در دستگاه چهار گاه) و نیز اجرای کنسرت‌های برون مرزی به همراه شجریان در کشورهای اروپایی که تا سال ۱۳۶۶ به طول انجامید.
از سال ۱۳۶۷ مشکاتیان همکاری خود با خوانندگان دیگری را هم در دستور کار خود قرار داد که شهرام ناظری (آلبوم لاله بهار) علی جهاندار (آلبوم صبح مشتاقان) علیرضا افتخاری (مقام صبر) ایرج بسطامی (موسم گل، افشاری مرکب، مژده بهار، وطن من) علی رستمیان و حمید رضا نوربخش (کنسرت گروه عارف) از جمله آنها بوده‌اند. یکی از واپسین کارهای وی آلبوم تکنوازی تمنا بود که در سال ۱۳۸۴ نواخت و منتشر کرد. همچنین وی در روزهای ۶ تا ۹ آذر ۱۳۸۶ به عنوان سرپرست گروه عارف کنسرتی در تهران برگزار کرد که حمیدرضا نوربخش به عنوان خواننده در آن شرکت داشت. همچنین در مراسم جشن خانه موسیقی در ۲۳ مهر ۱۳۸۶ لوح تقدیر از یک عمر فعالیت هنری توسط محمدرضا شجریان به عنوان رئیس شورای عالی خانهٔ موسیقی به پرویز مشکاتیان داده شد. و سرانجام پرویز مشکاتیان در ۵۴ سالگی بر اثر نارسایی قلبی درگذشت و در محوطه بیرونی مقبره عطار نیشابوری به خاک سپرده شد.

‎🆔 @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘

بگذارید لبخندبزنم
شادمانی کنم
زندگی فرصتهای بیشماری
برای گریاندنم دارد
شادی را از من مگیرید
#بینا
شادی حق کودکان است این حق را از آنها نگیریم

#دوریس_دی ⁩، بازیگر و خواننده آمریکایی در سن ۹۷ سالگی درگذشت

سه‌شنبه 24 اردیبهشت 1398
14 می 2019

✳️ #پرویز_مشکاتیان (زاده ۲۴ اردیبهشت ۱۳۳۴ - درگذشته ۳۰ شهریور ۱۳۸۸) آهنگساز، موسیقی‌دان، استاد دانشگاه، پژوهشگر و نوازنده سنتور ایرانی بود. از آثار مشکاتیان، کتاب‌های فراوانی منتشر شده‌است. از این کتاب‌ها می‌توان به «بیست قطعه برای سنتور»، «گل آئین»، «گل آوا»، «سُل آیین»، «مجموعه تصانیف»، «بیداد»، «لاله بهار» و «شعر بی واژه» اشاره کرد. او از سال ۱۳۵۸ تا سال ۱۳۶۷ با محمدرضا شجریان همکاری داشت که نتیجهٔ این همکاری، آثار ماندگاری چون بیداد، آستان جانان، سِرّ عشق، نوا، دستان، گنبد مینا و جان عشاق بود. همچنین کارهای بسیار پرباری با نوازندگانی چون حسین علیزاده و محمدرضا لطفی داشت.

✳️ #اوئن_کالفر (اُ این کالفر) (Eoin Colfer) (زاده 14 می 1965) نویسنده و کمدین ایرلندی است. معروف‌ترین اثر وی مجموعه هشت‌جلدی «آرتمیس فاول» است که اولین جلد آن در سال 2001 منتشر شد. این مجموعه در ایران با ترجمه #شیدا_رنجبر توسط #نشر_افق منتشر شده است. فیلمی براساس دو کتاب اول این مجموعه قرار است در سال 2019 روانه بازار شود. کالفر به شوخی در یکی از مصاحبه‌هایش گفته‌است که فیلم آرتمیس فاول دو هفته بعد از مرگم بیرون می‌آید!

@parnian_khyial

روزم چو شب امد ای نگار مهوش
زآن خنده که بر لب تو سرگردان است
#بینا
وقت دوستان همراه در پرنیان بخیر وشادی

مردم برای بیشتر ترسیدن
باید کمتر بفهمند !

- گابریل گارسیا مارکز

۲۴ اردیبهشت
سالروز تولد پرویز مشکاتیان


قطعه "در قفس"
اجرای گروه عارف
سرپرست گروه: استاد #پرویز_مشکاتیان


روحش شاد🌹


‌‌

🎂24 اردیبهشت زادروز #پرویز_مشکاتیان

پرویز مشکاتیان (Parviz Meshkatian) (زاده ۲۴ اردیبهشت ۱۳۳۴ - درگذشته ۳۰ شهریور ۱۳۸۸) آهنگساز، موسیقی‌دان، استاد دانشگاه، پژوهشگر و نوازنده سنتور ایرانی بود. از آثار مشکاتیان، کتاب‌های فراوانی منتشر شده‌ است. از این کتاب‌ها می‌توان به «بیست قطعه برای سنتور»، «گل آئین»، «گل آوا»، «سُل آیین»، «مجموعه تصانیف»، «بیداد»، «لاله بهار» و «شعر بی واژه» اشاره کرد. او از سال ۱۳۵۸ تا سال ۱۳۶۷ با محمدرضا شجریان همکاری داشت که نتیجهٔ این همکاری، آثار ماندگاری چون بیداد، آستان جانان، سِرّ عشق، نوا، دستان، گنبد مینا و جان عشاق بود. همچنین کارهای بسیار پرباری با نوازندگانی چون حسین علیزاده و محمدرضا لطفی داشت.

۲۴ اردیبهشت ۱۳۶۳ سالمرگ زنده نام
حبیب یغمایی

بُوَد خوشبختی اندر سعی و دانش در جهان امّا
در ایران پیروی باید قضای آسمانی را!

کی آگه می‌شود از روزگارِ تلخِ ناکامان
کسی کاو گسترَد هر شب بساط کامرانی را؟

به ‌دامان، خونِ دل از دیده افشاندن کجا داند
به ساغر آن‌که می‌ریزد شراب ارغوانی را؟

#حبیب_یغمایی

👌❤️🌹

🔻کنسرت استاد پرویز مشکاتیان و ایرج بسطامی .
روحشان شاد

ایرج بسطامی و پرویز مشکاتیان

هر که سودای تو دارد چه غم از هر که جهانش
نگران تو چه اندیشه و بیم از دگرانش
آن پی مهر تو گیرد که نگیرد پی خویشش
وان سر وصل تو دارد که ندارد غم جانش
هر که از یار تحمل نکند یار مگویش
وان که در عشق ملامت نکشد مرد مخوانش
چون دل از دست به درشد مثل کره توسن
نتوان باز گرفتن به همه شهر عنانش
به جفایی و قفایی نرود عاشق صادق
مژه بر هم نزند گر بزنی تیر و سنانش
خفته خاک لحد را که تو ناگه به سر آیی
عجب ار باز نیاید به تن مرده روانش
شرم دارد چمن از قامت زیبای بلندت
که همه عمر نبوده‌ست چنین سرو روانش
گفتم از ورطه عشقت به صبوری به درآیم
باز می‌بینم و دریا نه پدید است کرانش
عهد ما با تو نه عهدی که تغیر بپذیرد
بوستانیست که هرگز نزند باد خزانش
چه گنه کردم و دیدی که تعلق ببریدی
بنده بی جرم و خطایی نه صواب است مرانش
نرسد ناله سعدی به کسی در همه عالم
که نه تصدیق کند کز سر دردیست فغانش
گر فلاطون به حکیمی مرض عشق بپوشد
عاقبت پرده برافتد ز سر راز نهانش

#حضرت_سعدی

قطعه‌ای دلنشین از #حضرت_سعدی
اثری بسیار زیبا و جدید از پروژه #آقای_سماع
موسیقی و خواننده: امیرحسین حسنی‌نیا
تنظیم : دانیال استاد حمید
همخوان : فرناز خاکی
فلوت : محمدحسین حسینی
پیانو : محمدرضا حسینی

#دیرزی

تو که پیراهن مستی دریدی
تو‌که پروانه راساحت ندیدی
چرا هوش از سر آدم ربودی
در آن وادی که آدم را کشیدی
#بینا

میان دشتی از گل دیدمت مست
به دستت ساغری لیوان بر شست
به ساز تازه می رقصید کولی
توهم در رقص با وی دست در دست
#بینا

درودها عصر همراهان عزیز پرنیان بخیر وشادی
@parnian_khyial