#تجربه #ترکیه #آنکارا #j1 #جی1 #پستداک #فول_فاند #آپریل #30آپریل #کلیرنس

سلام. من 30 آپریل برای ویزای J1 (پستداک- فوق دکتری- فول فاند) رفتم سفارت آمریکا در آنکارا.
وقتم ساعت 8:15 بود ولی ساعت 8:03 رسیدم و یه لیستی از کسایی که وقت داشتن دست مامور ورودی سفارت بود و حدود 20 دقیقا ای همه جلوی درب منتظر بودیم و بعدش هماهنگ کرد و بعد از کنترل پاسپورت اجازه ورود داد. وقتی بعد از اینکه وارد سفارت شدم یه مامور دیگه بود که وسایلم رو به صورت دستی چک کرد و خودم از یه فلزیاب رد شدم و بعد وارد ساختمان ورودی شدم و (من وسیله ای برای تحویل نداشتم چون هتل ام 4-5 دقیقه تا سفارت راه بود و وسایل الکترونیک و موبایل و کوله ای همراهم نبود. فقط عینک- پوشه ی مدارک و پاسپورت و کارت هتل) . بقیه وسایلم هم از دستگاه ایکس ری رد کردن و دوباره خودم از فلز یاب رد شدم. بعد از این از یه محوطه کوچیکی رد میشید و وارد یه ساختمان دیگر میشید (تا اینجا نگهبانی بود ساختمان جدید در واقع کنسولگری هستش) همون ورودی ساختمان آقایی که خوب فارسی بلد بود این مدارک رو ازتون میخواد.
1.DS-2019 و یا I-20
2. SEVIS
3. DS-160 confirmation
4. Passport
و پوشه ای بهمون میده که در آن لیستی ا زمدارک بودو ازمون خواست در صف انتظار بایستیم ، مدارک رو داشته باشیم در پوشه برای تحویل به آفیسر نهایی نگه داریم. ابتدا حضورمون تایید بشه، بعد انگشت نگاری بعد مصاحبه. همه ی اینها فقط 15 تا 20 دقیقه طول کشیدکه همه ی اون زمان هم داشتیم با دوستان صحبت می کردیم و شوخی و خنده تا استرس ها کم بشه و شرایط برامون عادی بشه. در این پوشه که لیست مدارک آن بارها در گروه اعلام شده است، مدارک مورد نیاز قید شده بود که الزاما لازم نبود همه ی مدارک رو داشته باشیم. مثلا اولین مورد بی اس بود که من اصلا نیاز نبود داشته باشم چون فول فاند بودم. یا مثلا لیست اساتید که طبیعتا باید در سی وی باشد نه جداگانه. سی وی هم خواسته بودند. نامه از استاد آمریکاتون. ریسرچ پلن- خلاصه ما همه با هم مدارک رو چک می کردیم. و ما حدود 6-7 کیسی که تو بازه ی حدود 45 دقیقه با هم رسیده بودیم یکی یکی رفتیم برای چک کردن پاسپورت و فرم اصلی DS-2019 و یا I-20 و در صفی ایستادیم.
دو آفیسر خانم و آقا که بسیار بسیار مهربان و با لبخند بودند اطلاعات پاسپورت و فرم هارو چک کردند و گفتند منتظر خوندن شماره ها باشید برای انگشت نگاری. آفیسر بعدی برای انگشت نگاری هم بسیار بسیار نایس و مهربان بود. و طوری باهات برخورد می کرد که واقعا آرامش میداد. خانمی حدود 50 ساله ی دوست داشتی عینکی به نظر من. و گفت منتظر باش تا بری داخل مصاحبه. باجه ی مصاحبه در روز ما فقط یک باجه بود. از همه ی باجه ها جدا بود. حدود 2-3 مترس عقب تر از همه و با دیواری جدا شده بود. همه ی بچه ها صدای اپلیکنتهای قبلی رو می شنیدند. یک فرد آشنا به زبان فارسی هم ایستاده بود و به هریک از ما می گفت الان نوبت شماست که برید داخل. البته شماره ها اعلام میشد ولی این آقا فارسی بلد بود و راهنمایی می کرد. ساکت و ارام و مودب.
قبل از من 4-5 مورد رفته بودند. و من فقط متوجه شدم که نفر قبل از من کلیرنس خورد (آقا اف 1 فول فاند). قبلیشون ریجکت شد (آقا جی 1 فرصا مطالعاتی). قبلیشون کسی متوجه نشد (آقایی بود اف 1 که آرام رفت). و مادر قبلی (بی) مثل همه ی پدر و مادرهای اخیر همه ی سفارت ها ریجکت شد.کیس بعداز من که خانواده بودند (اف 1 و 2 و بچه) و بار دوم شون بود هم ریجکت شدند. چون سه خواهر و برادر در آمریکا بودند. و آقا پدر و مادری نداشت. پارشال فاند بود ظاهرا. و گپ 9-10 ساله داشت. سوشال تای خاصی هم در ایران نداشت. دو مورد بعد از من هم در دقیقه ی اول ریجکت شد. خانمی بود که قبلا هم اقدام کرده بود. یک سال منتظر بود و ازدواج کرده بود. ازدواج بعد از رفتم آقا صورت گرفته بود و در ایران نبود خارج از ایران بود و نتوانسته بود از طریق ویزای ازدواج به همسرش ملحق بشه تصمیم گرفته بود دانشگاهی اپلای کنه و با ویزای اف 1 بره که این هم اصلا چون کیس قبلیشون بسته نشده بود کیس جدید در جا ریجکت شد.
مورد خودم هم که گفت باید منتظر پروسه های اداری باشید سایت مارو چک کنید تا پاسپورتتون رو بفرستید.
حالا سوالات رو بگم.
1- قبل از سوالات یک مورد مهم رو بگم که اصلا نمی دونستم مشکل ایجاد کنه. بعد از حدود 4-5 سوال و طی شدن دقایقی از مصاحبه و دیدن مدارک بانکی از من پرسید که فقط همین مقدار پول کم رو در حسابت داری؟ من هم گفتم خوب بله دو تا حساب دارم. ولی اینجا نگفتم که من اصلا حقوق پستداک از دانشگاه دریافت خواهم کرد. فکر می کردم بدونه.

👈 ادامه تجربه در لینک https://t.me/usavisa2018/1840

📌 کانال اخبار ویزای آمریکا
🌐 https://t.me/joinchat/AAAAAEAq39yLqJzIvnRAlw

👈 ادامه تجربه از پست قبل به لینک https://t.me/usavisa2018/1839

بعدش که کلی سوال در مورد دانشگاه و هزینه ی پرداخت ویزا و فرم و اینجور چیزای معمول پرسید ناگهان با تعجب و خنده گفت، تو که قراره از دانشگاه حقوق دریافت کنی! من هم گفتم بله گفت خیلی عالی حقوقت هم خوبه. و بعد گفت کیس شما کلا عوض شد. شرایط ات فرق کرد. و با خنده گفت من نمی دونستم تا الان که حقوق خواهی داشت. این رو برای این گفتم که اونقدر برام بدیهی بود که باید بدونه و اصلا انتظار نداشتم ندونه! چون اکثر کیس های ویزای J-1 فرصت مطالعاتی و با فاند خودشون و یا ایران هستند. ایوشن کیس من رو هم مثل همه در نظر گرفته بود. خلاصه ا اینجا به بعد خانم جدی قد بلند بود و تنها مصاحبه گر امروز تا ساعتی که من بودم چهره اش عوض شد.
2- سوالات معمول در مورد دانشگاه و رشته و چرایی کار؟ من رشته ام حساس نبود ولی دپارتمانی که دارم میرم بیومدیکال اینجینیرینگ هست و تو فرم ام هم نوشته تحقیقاتم دراین زمینه خواهد بود. و من از استاد راهنمام خواستم در ریسرچ پلن کامل برام توضیح بده که کارم نوروساینی خواهد بود. در واقع خودم پروژه ای که دوست دارم انجام بدم نوشتم و وایوشن نامه رو تکمیل کرد و فرستاد. این نامه رو آفیسر خوند حدود 20 ثنیه.
3- در مورد اینکه چرا استرالیا بودی چه مدتی بودی چکار کردی؟ من برای فرصت مطالعاتی اونجا بود. در اینجا دقیق بهم گوش داد.
4- سوال عجیب در مورد هزینه های ویزا بود؟ پرسید چه کسی هزینه هارو برات پرداخت کرده؟ گفتم خودم با اطلاعات کارت دوستم در استرالیا؟ با تعجب پرسید برای چی دوستت باید برات پرداخت کنه؟ توضیح دادم من خودم کارت اعتباری داشتم اعتبارش تموم شد و از دوستم خواستم کمک کنه.
5- کلا مدارک مالی رو خیلی با دقت نگاه می کرد. با اینکه اصلا من نیاز نداشتم باز نگاه کرد ولی برگشت داد.
6- توی سی وی به معدل ها و دانشگاهم که دانشگاه تهران بود خوب نگاه کرد. ولی هیچ مدرک تحصیلی از من نخواست. ولی ثانیه هایی روی سی وی بود و اطلاعات رو وارد می کرد. شاید به دقیقه هم رسید.
7- ازم پرسید چه زمانی پول سویس رو پرداخت کردی؟ گفتم دقیقا 6 روز پیش. انگار اینا برای تایید اینکه خودت فرم رو پر کرده باشی پرسیده می شد. تا مطمئن بشه شرکت ها اینکار رو نکردند.
8- از اینکه بعد از برگشت میخوای چکا رکنی. واقعیت اینه آفر من 1-4 ساله بود و فعلا فقط سال اولش تو فرم دی اس اومده. ولی به این خانم گفتم خوب من الانهم آفر خوب و شرایط کاری خوبی در ایران دارم. مسئولیت و حقوق خوبی هم دارم و قطعا با برگشتم پوزیشن ام بهتر هم خواهد شد. و گفتم این فعلا برنامه ی من برای اینده است. عین حقیقت.
9- گفت میخوای تو آمریکا کجا زندگی کنی؟ گفتم خانه های دانشگاه رو اپلای کردم و منتظر جواب ام.
10- در مورد ازدواج هم پرسید. البت تو فرم بود ولی باز پرسید.
11- و آخرین سوال اینکه کسی رو آمریکا داری؟ گفتم نه درجه اول و نه هیچ اقوام دیگری. و گفت یعنی همه در کشور خودتون هستند یا کشور دیگری و گفتم همه در ایرانند.
12- احساس کردم همه چیز داره تموم میشه و یهو دیگه صبرم تموم شد و سوال کردم. هنوز نگفته بود ویزا اوکی شده نشده و یا هرچیز دیگری؟ گفتم ویزای من ملتیپل خواهد بود یا سینگل؟ باور کنید بعد از گفتن جمله تازه ترسیدم از سوالم!!!! آخه هنوز ایشون داشت تایپ می کرد؟ البته سوالم این بود گفتم حالا من یه سوال دارم بهم نگاه کرد و گفت بگو. گفتم من می تونم درخواست ویزای مولتیپل بدم اگر برای شما امکان داره؟ گفت متاسفانه ویزات احتمال قوی سینگل خواهد بود و اصلا هم سعی نکن خارج بشی. معلوم نیست قوانین چقدر تغییر کنه.
13- بعد از این سوال گفت خوب شما باید منتظر بررسی های بیشتر بمونی و این هم برگه تون. برگه ی زرد.
14- من هنوزم در تعجبم چرا از من این همه مدرک که داشتم نخواست. ولی لطفا همه ی موارد خواسته شده رو ببرید.
15 – برخی دوستان از من در مورد زبان پرسیدند؟ نفرات قبلی من و من هم مثل شماها این دغدغه رو داشتیم. خیلی از سوال های آفیسر رو کامل و با بخشی ازش رو متوجه نشدم. آفیسر آخر که مصاحبه می کرد برخلاف قبلی ها سریع و با تون پایین صحبت می کرد. ولی همه ی سوالات رو پرسیدم تا تکرار کنه اگر نیاز بود. نفرات قبلی هم همینطور. پس نگران نباشید.
16- آفیسر آخرش هم ازم تشکر کرد برای ارائه ی مدارک و گفت موفق باشی.همه ی مصاحبه هم با لبخند بهش زل زده بودم. گاهی به برگه ها هم نگاه می کردم. یکبار اصلا حواسم پرت شد و متوجه نشدم داره ازم سوال میکنه. خوبه ریلکس باشید دیگه نه این همه

💠 با تشکر از خانم زینب برای به اشتراک گذاشتن این تجربه 🙏🏻🌺
✅ از گذشتگان به ما رسیده و از آنان به نیکی یاد میکنیم💞
🔆 فرهنگ انتقال تجربه را پاس میداریم و با انتقال تجربیاتمان، گذشته ای نیکو برای آیندگانمان خواهیم شد..💜

📌 کانال اخبار ویزای آمریکا
🆔 @usavisa2018