اهالی #سیاست شیوه ثابتی برای به میدان آوردن چهره‌ها دارند:
۱_ ایجاد حس اکنون بحرانی،
۲_ ترسیم آینده دوزخی و
۳_ ساخت منجی از چهره موردنظر.

در این سالها که عمر من قد می‌دهد، این تکنیک توسط چپ و راست و میانه استفاده شده و مثلا آقای #میرحسین_موسوی را از فرهنگستان هنر به عرصه انتخابات کشانده. یا اکنون سراغ آقای #سید_ابراهیم_رییسی رفته تا ایشان را از آستان قدس رضوی دور کند یا دوست دارد آقای #پرویز_فتاح در کمیته امداد باقی نماند یا قبلا آقای #محمدی_ریشهری را به انتخابات کشانده و ....

به بیان دیگر برای اهالی سیاست، حوزه‌های فرهنگ و اقتصاد و بهداشت و آموزش و ... اهمیت ثانویه دارند. همه اینها ابزارهایی برای رأی‌آوری هستند نه عرصه‌هایی برای خدمت. و حتی حاضر نیستند تا شخص در عرصه خدمت‌گزاری‌اش آنچنان موفق شود که خودبه‌خود جامعه او را به عنوان منجی بشناسد و برای اصلاحات بزرگتر بطلبد.

به همین دلیل برای اهالی سیاست مهم نیست که اگر فلانی در جایگاه قبلی‌اش بماند، منشأ خدمات بیشتری می‌شود بلکه برایشان مهم است تا این انتخابات را ببرند و تا انتخابات بعدی خداوند کریم است و چهره جدیدی پیدا خواهد شد که همین تکنیک ثابت ایجاد حس تکلیف و به میدان کشیدن چهره‌ها در موردش جواب بدهد و قربانی جدیدی برای قتلگاه سیاست پیدا شود!
https://www.instagram.com/p/BSlJ5oshRQN/