🔹روایت یک شهید...
در نگاه حداقلی، #رئیس_جمهور ، تنها یک مدیر است برای هماهنگی امور و بهبود مشکلات کشور
اما در یک نگاه متعالی رئیس جمهور باید #همسخن مردم باشد. و این راز محبوبیت #شهیدجمهور ؛ #آیت_الله_رئیسی بود.
#انتخابات
#ریاست_جمهوری
#ویراستی
@osareh_esf
در نگاه حداقلی، #رئیس_جمهور ، تنها یک مدیر است برای هماهنگی امور و بهبود مشکلات کشور
اما در یک نگاه متعالی رئیس جمهور باید #همسخن مردم باشد. و این راز محبوبیت #شهیدجمهور ؛ #آیت_الله_رئیسی بود.
#انتخابات
#ریاست_جمهوری
#ویراستی
@osareh_esf
#روایت_شهید_جمهور
از برکات #همسخن مردم بودن علاوه بر لمس مشکلات و مسائل مردم از نزدیک؛ القای امید نسبت به آینده در جامعه است.
#انتخابات
#ریاست_جمهوری
#ویراستی
@osareh_esf
از برکات #همسخن مردم بودن علاوه بر لمس مشکلات و مسائل مردم از نزدیک؛ القای امید نسبت به آینده در جامعه است.
#انتخابات
#ریاست_جمهوری
#ویراستی
@osareh_esf
عصاره
Photo
🖋 «قدرت، برای ملت» یا «ملت، برای قدرت»
فرای سلایق سیاسی و دسته‌بندی های جناحی و حزبی و صرف‌نظر از مفاسد و ناکارآمدی‌ها، دو نحوه نگاه به مسئله #حکمرانی در نسبت با #مردم وجود دارد.
یک نگاه شأن #حاکمیت را این می‌بیند که باید افرادی توانمند و متخصص بیایند در رأس امور کشور قرار بگیرند و مشکلات و مسائل را برای مردم حل کنند و به #پیشرفت و اعتلای کشور بپردازند و مردم باید منتظر باشند تا مسئولان مشکلاتشان را حل کنند؛ به تعبیری #حاکمیت باید کلیدی برای حل کردن همه مسائل در دست داشته باشد و البته مردم هم باید #قوت_قلب_مسئولین باشند و با حاکمیت در پیشبرد برنامه‌هایش همراهی کنند و مانع تراشی نکنند که حاکمیت توانایی و قدرت #حل_مشکلات و پیشبرد کشور را داشته باشد.
نگاه دیگر در عین حالی که قائل به این است که نهادها و ارگان‌های حاکمیتی باید با توانایی و کارآمدی در حل مسائل و پیشرفت کشور نقش آفرینی کنند، نقش اساسی حاکمیت را در ایجاد اراده واحده‌ای در جامعه و بسترسازی جهت #نقش_آفرینی آحاد مردم می‌داند و این فهم از حاکمیت برخلاف نگاه اول، بجای عده محدودی که در قدرت و رأس امور قرار دارند، مردم را صاحب اصلی #قدرت و توانایی و عامل اصلی اعتلای جامعه و #پیشرفت_کشور می‌بیند.
نگاه اول به دلیل اینکه #حاکمیت را بازیکن اصلی صحنه کشور می‌بیند وقتی در مواجهه با انبوه مشکلات و مسائل، #احساس_ناتوانی می‌کند برای افزایش توانش حاکمیت را بسط می‌دهد و موجب عریض و طویل شدن و تخصیص #بودجه های کلان به نهادها و سازمان‌های دولتی می‌شود و اگر باز هم از حل مسائل عاجز باشد، کشور را در یک #فروبستگی و #انسدادی می‌بیند که او را به دست‌اندازی به دامن دیگران و کوتاه آمدن از مواضع بین‌المللی و #امتیاز_دهی به این و آن وا می‌دارد.
اما نگاه دوم نقش نهادها و سازمان‌ها را در حدود اختیارات و به اندازه ظرفیت‌های خودشان می‌بیند به همین جهت گسترش حاکمیت را دست و پا گیر می‌داند و نهادهای چابک تر را ترجیح می‌دهد و سعی می‌کند در موضعی قرار بگیرد که حضورش جای #مردم را تنگ نکند و اتفاقا تسهیل‌گر حضور مردم در صحنه باشد؛ این نگاه چون بجای ظرفیت محدود حاکمیت، ظرفیت گسترده #آحاد_جامعه را می‌بیند در مواجهه با ده برابر مشکلات فعلی هم دچار کمبود و #ناامیدی نمی‌شود.
تاکنون این نگاه‌ها نتایج و آثار بسیاری داشته و ملت ایران عبرتها و تجارب قابل توجهی از نقش تعیین کننده این نگاه‌ها و تبعات آنها در تصمیمات کلان و #مسائل_کشور به خاطر دارد؛ لذا در انتخاب #رئیس_جمهور باید به این مسئله توجه شود و چیزی که قبل از مقایسه نامزدها از نظر ویژگی‌های فردی و طرح و برنامه‌های افراد حائز اهمیت است بررسی دیدگاه و فهم نامزدها نسبت به این مسئله است.
#انتخاب_اصلح
#شأن_ریاست‌جمهوری
#ویراستی
#جنبش_دانشجویی
@osareh_esf
فرای سلایق سیاسی و دسته‌بندی های جناحی و حزبی و صرف‌نظر از مفاسد و ناکارآمدی‌ها، دو نحوه نگاه به مسئله #حکمرانی در نسبت با #مردم وجود دارد.
یک نگاه شأن #حاکمیت را این می‌بیند که باید افرادی توانمند و متخصص بیایند در رأس امور کشور قرار بگیرند و مشکلات و مسائل را برای مردم حل کنند و به #پیشرفت و اعتلای کشور بپردازند و مردم باید منتظر باشند تا مسئولان مشکلاتشان را حل کنند؛ به تعبیری #حاکمیت باید کلیدی برای حل کردن همه مسائل در دست داشته باشد و البته مردم هم باید #قوت_قلب_مسئولین باشند و با حاکمیت در پیشبرد برنامه‌هایش همراهی کنند و مانع تراشی نکنند که حاکمیت توانایی و قدرت #حل_مشکلات و پیشبرد کشور را داشته باشد.
نگاه دیگر در عین حالی که قائل به این است که نهادها و ارگان‌های حاکمیتی باید با توانایی و کارآمدی در حل مسائل و پیشرفت کشور نقش آفرینی کنند، نقش اساسی حاکمیت را در ایجاد اراده واحده‌ای در جامعه و بسترسازی جهت #نقش_آفرینی آحاد مردم می‌داند و این فهم از حاکمیت برخلاف نگاه اول، بجای عده محدودی که در قدرت و رأس امور قرار دارند، مردم را صاحب اصلی #قدرت و توانایی و عامل اصلی اعتلای جامعه و #پیشرفت_کشور می‌بیند.
نگاه اول به دلیل اینکه #حاکمیت را بازیکن اصلی صحنه کشور می‌بیند وقتی در مواجهه با انبوه مشکلات و مسائل، #احساس_ناتوانی می‌کند برای افزایش توانش حاکمیت را بسط می‌دهد و موجب عریض و طویل شدن و تخصیص #بودجه های کلان به نهادها و سازمان‌های دولتی می‌شود و اگر باز هم از حل مسائل عاجز باشد، کشور را در یک #فروبستگی و #انسدادی می‌بیند که او را به دست‌اندازی به دامن دیگران و کوتاه آمدن از مواضع بین‌المللی و #امتیاز_دهی به این و آن وا می‌دارد.
اما نگاه دوم نقش نهادها و سازمان‌ها را در حدود اختیارات و به اندازه ظرفیت‌های خودشان می‌بیند به همین جهت گسترش حاکمیت را دست و پا گیر می‌داند و نهادهای چابک تر را ترجیح می‌دهد و سعی می‌کند در موضعی قرار بگیرد که حضورش جای #مردم را تنگ نکند و اتفاقا تسهیل‌گر حضور مردم در صحنه باشد؛ این نگاه چون بجای ظرفیت محدود حاکمیت، ظرفیت گسترده #آحاد_جامعه را می‌بیند در مواجهه با ده برابر مشکلات فعلی هم دچار کمبود و #ناامیدی نمی‌شود.
تاکنون این نگاه‌ها نتایج و آثار بسیاری داشته و ملت ایران عبرتها و تجارب قابل توجهی از نقش تعیین کننده این نگاه‌ها و تبعات آنها در تصمیمات کلان و #مسائل_کشور به خاطر دارد؛ لذا در انتخاب #رئیس_جمهور باید به این مسئله توجه شود و چیزی که قبل از مقایسه نامزدها از نظر ویژگی‌های فردی و طرح و برنامه‌های افراد حائز اهمیت است بررسی دیدگاه و فهم نامزدها نسبت به این مسئله است.
#انتخاب_اصلح
#شأن_ریاست‌جمهوری
#ویراستی
#جنبش_دانشجویی
@osareh_esf