Пушыста, светла, ціха
На выспах, на балотах.
Завея, як ласіха,
Качалася ў сумётах.
Сярод лясін каравых
Мароз трашчыць нядрэмны,
I з хрустам у суставах
Пацягваюцца дрэвы.
Пад снегам дрэмлюць недзе
Цецерукі ды сойкі,
I лапкі, як мядзведзі,
Пасмоктваюць сасонкі.
З пагоркаў праз лагчыны
Плывуць сумётаў хвалі.
У белыя аўчыны
Яліны твар схавалі.

Віктар Гардзей

#Доўская_СШ
#Паэтычная_старонка

#Доўская_СШ
#Роднае_слова

Ўзышла у лесе ёлачка,
У лесе і расла,
Узімку, ўлетку стройная,
Зялёная была.
Мяцеліца ёй песеньку
Пяяла: баю-бай,
Мароз сняжком атуліваў:
Глядзі, не замярзай!
Пужлівы зайчык шэранькі
Пад ёлачкай скакаў,
Падчас і воўк, сярдзіты воўк,
Ускоч перабягаў.
Вось снег у лесе дрэмлючым
Пад полаззем скрыпіць,
I конік жвавы, сівенькі
Спяшаецца, бяжыць.
Вязе той конік саначкі,
А ў санках селянін,
Пад'ехаў ён пад ёлачку
I ссек у міг адзін.
Цяпер яна прыбраная
На свята к нам прыйшла
I шмат пацехі, радасці
Для дзетак прынясла.

Янка Купала

#Доўская_СШ
#Паэтычная_старонка

#Доўская_СШ
#Роднае_слова

Каля зоркі зорка
Ўніз глядзіць, мігціць;
Каля горкі горка
Снегам зіхаціць.
На гасцінцы скрогат,
На прысадах інь,
Чутна воўчы рогат...
Глуш, дзе вокам кінь.
Цягнецца каняжка,
Сані – за канём;
Янка пад сярмяжкай
На санях клубком.
Сіверна, марозна,
Забірае дрож,
Пырхае трывожна,
Толькі жыў гнядош.
Неба залаціцца,
Пад санямі шум;
Многа Янцы сніцца
Ў гэту ночку дум...
Аб спакойнай вёсцы,
Аб кутку сваім,
Аб вясне, аб сонцы,
Аб жыцці другім.
Міла ў думках брэдзе,
Цешыцца праз сон,
Але ці даедзе?
Ці даедзе ён?..

Янка Купала

#Доўская_СШ
#Паэтычная_старонка

Шпaк cпявae…
Cтaмлёныя кpылы – ўpaзлёт, Aд зямнoгa, вяcнoвaгa шчacця зaжмypaны вoчы. Дoўгa пecню xaвaў ён зa мopaм aд cцюжы i cлoт –
I янa ў цёплaй дзюбe цяпep i звiнiць, i бyлькoчa.
Пaдлятae,  тpымцiць –   нe cядзiццa шпaкy,
Быццaм нeдзe xaпiў нeпaтyxлaгa жapy
I збipaeццa з клeйкix пyпышaк нa кoжным cyкy
Pacпaлiць        cтo мaлeнькix
зялёныx пaжapaў…

Генадзь Бураўкін
#Доўская_СШ
#Паэтычная_старонка

Няма радзімы без бацькоўскай хаты;
Бусліны клёкат — гэта родны дом;
Ты будзеш жыць шчасліва і багата,
Калі над хатай — буслава гняздо.

А летнім днём блакіт нябёс бясконцы
I воблакі — мелодыя без слоў,
I над зямлёю роднай наша сонца,
I крылле прамяністае буслоў.

Буслы да нас вясною зноўку вернуцца,
Як на зямлі прадзюбнецца трава.
Без чалавечай і буслінай вернасці
Няма ні дабрыні, ні хараства.

Пімен Панчанка
#Доўская_СШ
#Паэтычная_старонка