✍ ما از حواسی برخورداریم که وقتی آنها را از دست میدهیم متوجه ارزش آنها می شویم. دستگاه وستیبولار از سه کانال نیم دایره ای در گوش درونی تشکیل شده که از طریق درک حرکت در فضای سه بعدی به ما میگوید که چه زمانی ایستاده ایم و چگونه جاذبه بر بدن ما تاثیر می‌گذارد.
یکی از کانالها حرکت در سطح افقی، دیگری حرکت در سمت عمودی و کانال سوم حرکت رو به جلو و یا عقب رو پیگیری می کند.
کانالهای نیم دایره دارای موهای ریز در بستری از مایع هستند.
زمانی که سرخود را تکان میدهیم، این مایع موها را به حرکت در می‌آورد و سیگنالی به مغز می‌فرستد که به ما می‌گوید سرعت خود را در مسیر خاصی تغییر داده ایم. هر حرکت نیازمند تنظیم شدن بقیه قسمت های بدن است.
اگر سرمان را به سمت جلو تکان دهیم، مغزبه طور ناخودآگاه، به بخش مربوطه بدن می‌گوید که خود را تنظیم کند تا بتوانیم این تغییر در مرکز جاذبه بدن را متعادل کنیم و تعادل خود را حفظ کنیم.
سیگنالهای دستگاه وستیبولار از طریق یک عصب به سمت دسته ای از سلولهای عصبی در مغز می‌رود که به آن " هسته های #وستیبولار " گفته می شود.
این هسته وستیبولار سیگنالها را پردازش می‌کند و سپس به ماهیچه های ما پیام می‌فرستد تا خود را تنظیم کنند.
یک دستگاه وستیبولار سالم همچنین رابطه ی قدرتمندی با سیستم #بینایی دارد. زمانی که دنبال اتوبوس می دوید و سرتان در حال دویدن به سمت جلو و عقب خم می‌شود، باز هم می‌توانید اتوبوس در حال حرکت را در #مرکز_دید خود نگه دارید، زیرا دستگاه وستیبولار پیامهایی به مغز می‌فرستد و سرعت و مسیر دویدن به آن را می‌گوید. این سیگنالها به مغز اجازه می‌دهد کره چشمتان را بچرخاند و تنظیم کند تا بتوانید آن را بر روی هدف، یعنی اتوبوس، ثابت نگه دارید.
برگرفته از کتاب " مغزی که خود را تغییر می دهد".
➖➖➖➖➖
@IUST_Bioelecteric