«شفق‌های شمال و جنوب مشتری مستقل از هم رفتار می‌کنند»
—------------------------------------------------------
* شفق‌های قطبی نیرومند شمال و جنوب سیاره‌ی مشتری رفتاری مستقل از یکدیگر دارند. این کشف تازه‌ایست که بر پایه‌ی داده‌های تلسکوپ #پرتو_X چاندرای ناسا و رصدخانه‌ی فضایی ایکس‌ام‌ام-نیوتون سارمان فضایی اروپا انجام گرفته.
گروهی از پژوهشگران با بهره از این داده‌ها که در ماه مارس ۲۰۰۷ و می و ژوئن ۲۰۱۶ گردآوری شده بود، نفشه‌هایی از تابش‌های پرتو ایکس مشتری به دست آورده و یک کانون پرتو ایکس در هر دو قطب را شناسایی کردند. هر یک از این کانون‌ها (لکه‌های داغ) ناحیه‌ای هم‌ارز نصف سطح زمین را می‌پوشانند.
دانشمندان پی بردند که این کانون‌ها ویژگی‌هایی بسیار متفاوت با هم دارند. تابش پرتو ایکس قطب جنوب #مشتری به گونه‌ای منظم، هر ۱۱ دقیقه یک بار می‌تپد، ولی پرتوهای ایکس قطب شمال نظمی ندارند، و به شیوه‌ای که به نظر مستقل از پرتوهای جنوبی می‌آید کم و زیاد می‌شوند.
این از سیاره‌ی مشتری یک چیستان ویژه می‌سازد. شفق‌های پرتو ایکس از هیچ یک از غول‌های گازی سامانه‌ی خورشیدی، از جمله کیوان دیده نشده. مشتری همچنین با سیاره‌ی خودمان هم تفاوت دارد که در آن، شفق‌های شمال و جنوب آینه‌ی یکدیگرند زیرا میدان‌های مغناطیسی در دو سو یکسانند.
@onestar_in_sevenskies
این پژهشگران برای شناخت چگونگی تولید شفق‌های پرتو ایکس مشتری بر آنند تا داده‌های تازه و آینده‌ی #چاندرا و #ایکس‌ام‌ام_نیوتن را با داده‌های فضاپیمای جونوی ناسا که اکنون در مدار مشتریست بیامیزند. اگر دانشمندان بتوانند ارتباطی میان فعالیت‌های پرتو ایکس که این دو رصدخانه می‌بینند، و دگرگونی‌های فیزیکی که همزمان توسط #جونو دیده می‌شود بیابند شاید بتوانند فرآیندی که شفق‌های مشتری و همچنین شفق پرتو ایکس دیگر سیاره‌ها را پدید می‌آورد را بشناسند.
یک نظریه که داده‌های جونو و داده‌های پرتو ایکس می‌توانند آن را تایید یا رد کند اینست که شفق‌های "پرتو ایکس" مشتری در اثر برهم‌کنش‌هایی پدید می‌آید که در مرز میان میدان مغناطیسی مشتری و باد خورشیدی رخ می‌دهد- میدان مغناطیسی مشتری توسط جریان‌های الکتریکی در دل سیاره پدید می‌آید و باد خورشیدی هم جریانی از ذرات باردار پرسرعت است که از خورشید به فضا دمیده می‌شود. [بخشی از شفق‌های مشتری زیر سر "آیو" ماه آتشفشانی آنست ولی اینجا پرسش ما تنها درباره‌ی شفق‌های "پرتو ایکس" است- م]
@onestar_in_sevenskies
برهم‌کنش‌های میان باد خورشیدی و میدان مغناطیسی مشتری می‌تواند باعث شود میدان مغناطیسی نوسان کرده و موج‌های مغناطیسی پدید بیاورد. ذرات باردار می‌توانند سوار این موج‌ها شده و انرژی [سرعت] بگیرند. برخورد این ذرات با جو مشتری درخشش‌های نیرومندی از پرتوی ایکس تولید می‌کند که چاندرا و ایکس‌ام‌ام-نیوتون می‌بینند. در این نظریه، بازه‌ی ۱۱ دقیقه‌ای نمایانگر زمانیست که یک موج در راستای یکی از خطوط #میدان_مغناطیسی مشتری جابجا می‌شود.
تفاوت رفتاری قطب‌های شمال و جنوب مشتری می‌توانند به دلیل تفاوت در دید ما از آنها باشد. میدان مغناطیسی مشتری کج است (انحراف دارد)، از همین رو ما بخش بزرگ‌تری از شفق‌های شمالی را می‌توانیم ببینیم تا شفق‌های جنوبی. بنابراین ما شاید در مورد قطب شمال، می‌توانیم مناطقی را ببینیم که در آنها این میدان با بیش از یک نقطه‌ی سیاره، که زمان‌های جابجایی متفاوتی دارند تماس دارد، ولی در قطب جنوب، تنها جاهایی را میبینیم که میدان مغناطیسی در آنها با یک نقطه تماس پیدا می‌کند. این باعث می‌شود رفتار قطب شمال از دید ما بی‌نظم‌تر از قطب جنوب به نظر بیاید.
پرسش بزرگ‌تر اینست که ...
ادامه‌ی این مطلب را در پست بعدی بخوانید: 👇👇👇👇👇
—------------------------------------------------------
* شفق‌های قطبی نیرومند شمال و جنوب سیاره‌ی مشتری رفتاری مستقل از یکدیگر دارند. این کشف تازه‌ایست که بر پایه‌ی داده‌های تلسکوپ #پرتو_X چاندرای ناسا و رصدخانه‌ی فضایی ایکس‌ام‌ام-نیوتون سارمان فضایی اروپا انجام گرفته.
گروهی از پژوهشگران با بهره از این داده‌ها که در ماه مارس ۲۰۰۷ و می و ژوئن ۲۰۱۶ گردآوری شده بود، نفشه‌هایی از تابش‌های پرتو ایکس مشتری به دست آورده و یک کانون پرتو ایکس در هر دو قطب را شناسایی کردند. هر یک از این کانون‌ها (لکه‌های داغ) ناحیه‌ای هم‌ارز نصف سطح زمین را می‌پوشانند.
دانشمندان پی بردند که این کانون‌ها ویژگی‌هایی بسیار متفاوت با هم دارند. تابش پرتو ایکس قطب جنوب #مشتری به گونه‌ای منظم، هر ۱۱ دقیقه یک بار می‌تپد، ولی پرتوهای ایکس قطب شمال نظمی ندارند، و به شیوه‌ای که به نظر مستقل از پرتوهای جنوبی می‌آید کم و زیاد می‌شوند.
این از سیاره‌ی مشتری یک چیستان ویژه می‌سازد. شفق‌های پرتو ایکس از هیچ یک از غول‌های گازی سامانه‌ی خورشیدی، از جمله کیوان دیده نشده. مشتری همچنین با سیاره‌ی خودمان هم تفاوت دارد که در آن، شفق‌های شمال و جنوب آینه‌ی یکدیگرند زیرا میدان‌های مغناطیسی در دو سو یکسانند.
@onestar_in_sevenskies
این پژهشگران برای شناخت چگونگی تولید شفق‌های پرتو ایکس مشتری بر آنند تا داده‌های تازه و آینده‌ی #چاندرا و #ایکس‌ام‌ام_نیوتن را با داده‌های فضاپیمای جونوی ناسا که اکنون در مدار مشتریست بیامیزند. اگر دانشمندان بتوانند ارتباطی میان فعالیت‌های پرتو ایکس که این دو رصدخانه می‌بینند، و دگرگونی‌های فیزیکی که همزمان توسط #جونو دیده می‌شود بیابند شاید بتوانند فرآیندی که شفق‌های مشتری و همچنین شفق پرتو ایکس دیگر سیاره‌ها را پدید می‌آورد را بشناسند.
یک نظریه که داده‌های جونو و داده‌های پرتو ایکس می‌توانند آن را تایید یا رد کند اینست که شفق‌های "پرتو ایکس" مشتری در اثر برهم‌کنش‌هایی پدید می‌آید که در مرز میان میدان مغناطیسی مشتری و باد خورشیدی رخ می‌دهد- میدان مغناطیسی مشتری توسط جریان‌های الکتریکی در دل سیاره پدید می‌آید و باد خورشیدی هم جریانی از ذرات باردار پرسرعت است که از خورشید به فضا دمیده می‌شود. [بخشی از شفق‌های مشتری زیر سر "آیو" ماه آتشفشانی آنست ولی اینجا پرسش ما تنها درباره‌ی شفق‌های "پرتو ایکس" است- م]
@onestar_in_sevenskies
برهم‌کنش‌های میان باد خورشیدی و میدان مغناطیسی مشتری می‌تواند باعث شود میدان مغناطیسی نوسان کرده و موج‌های مغناطیسی پدید بیاورد. ذرات باردار می‌توانند سوار این موج‌ها شده و انرژی [سرعت] بگیرند. برخورد این ذرات با جو مشتری درخشش‌های نیرومندی از پرتوی ایکس تولید می‌کند که چاندرا و ایکس‌ام‌ام-نیوتون می‌بینند. در این نظریه، بازه‌ی ۱۱ دقیقه‌ای نمایانگر زمانیست که یک موج در راستای یکی از خطوط #میدان_مغناطیسی مشتری جابجا می‌شود.
تفاوت رفتاری قطب‌های شمال و جنوب مشتری می‌توانند به دلیل تفاوت در دید ما از آنها باشد. میدان مغناطیسی مشتری کج است (انحراف دارد)، از همین رو ما بخش بزرگ‌تری از شفق‌های شمالی را می‌توانیم ببینیم تا شفق‌های جنوبی. بنابراین ما شاید در مورد قطب شمال، می‌توانیم مناطقی را ببینیم که در آنها این میدان با بیش از یک نقطه‌ی سیاره، که زمان‌های جابجایی متفاوتی دارند تماس دارد، ولی در قطب جنوب، تنها جاهایی را میبینیم که میدان مغناطیسی در آنها با یک نقطه تماس پیدا می‌کند. این باعث می‌شود رفتار قطب شمال از دید ما بی‌نظم‌تر از قطب جنوب به نظر بیاید.
پرسش بزرگ‌تر اینست که ...
ادامه‌ی این مطلب را در پست بعدی بخوانید: 👇👇👇👇👇
👑یک ستاره در هفت آسمان👑
یازدهمین گذر فضاپیمای جونو از کنار مشتری این فیلم #زمان‌گریز با رنگ‌های بهبودیافته، از پیوند و پردازش ۳۶ عکس دوربین جونوکم درست شده و چهار ساعت را در بر می‌گیرد. @onestar_in_sevenskies
«دیدار یازدهم با سیاره مشتری»
—---------------------------
مشتری می‌آید!
فضاپیمای روباتیک جونوی ناسا همچنان دارد مدارهای کشیده‌ی ۵۳ روزه‌اش به گرد بزرگ‌ترین سیاره‌ی سامانه‌ی خورشیدی را ادامه می‌دهد.
ویدیویی که اینجا می‌بینید دستاورد ۱۱مین مدار این فضاپیماست، یازدهمین باری که از زمان ورود به مدار مشتری در سال ۲۰۱۶ تاکنون از کنار این سیاره گذشته، یا به عبارتی، یازدهمین گذر پیرامشتری.
این فیلم #زمان‌گریز با رنگ‌های بهبودیافته، از پیوند و پردازش ۳۶ عکس دوربین جونوکم درست شده و چهار ساعت را در بر می‌گیرد.
ویدیو با طلوع #مشتری آغاز می‌شود و همزمان، فضاپیما نیز از سمت شمال به پیش می‌رود. هنگامی که جونو به نزدیک‌ترین فاصله‌ی قله‌ی ابرهای مشتری می‌رسد (حدود ۳۵۰۰ کیلومتری)، سیاره با جزییاتی خیره‌کننده و بیشمار نمایان می‌شود.
#جونو از روی منطقه‌های روشن و کمربندهای تیره‌ی ابری که گرداگرد سیاره را در بر گرفته‌اند می‌گذرد و چندین توفان چرخشی دایره‌ای که برخی از آنها بزرگ‌تر از توفندهای زمینند را پشت سر می‌گذارد.
پس از گذشتن از کنار مشتری (پایان بخش پیرامشتری مدار)، مشتری کم کم دور می‌شود و ابرهای شگفت‌انگیزی که قطب جنوبش را پوشانده‌اند نمایان می‌گردد.
جونو برای گردآوری داده‌های علمی دلخواه، به اندازه‌ای به مشتری نزدیک می‌شود که بعید نیست به زودی در اثر میزان بالای تابش‌های دریافتی، دستگاه‌هایش از کار بیفتند [اینجا خواندید: * بازی فضاپیمای جونو با آتش (https://goo.gl/Kw82TE)].
تا اندازه‌ای به همین دلیل بوده که بر پایه‌ی برنامه‌ریزی‌ها، جونو باید در میانه‌های سال ۲۰۱۸، در پیرامشتری چهاردهم، ماموریتش را با شیرجه به درون جو مشتری و آب شدنش به پایان برساند.
#apod
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/02/ap180226.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
—---------------------------
مشتری می‌آید!
فضاپیمای روباتیک جونوی ناسا همچنان دارد مدارهای کشیده‌ی ۵۳ روزه‌اش به گرد بزرگ‌ترین سیاره‌ی سامانه‌ی خورشیدی را ادامه می‌دهد.
ویدیویی که اینجا می‌بینید دستاورد ۱۱مین مدار این فضاپیماست، یازدهمین باری که از زمان ورود به مدار مشتری در سال ۲۰۱۶ تاکنون از کنار این سیاره گذشته، یا به عبارتی، یازدهمین گذر پیرامشتری.
این فیلم #زمان‌گریز با رنگ‌های بهبودیافته، از پیوند و پردازش ۳۶ عکس دوربین جونوکم درست شده و چهار ساعت را در بر می‌گیرد.
ویدیو با طلوع #مشتری آغاز می‌شود و همزمان، فضاپیما نیز از سمت شمال به پیش می‌رود. هنگامی که جونو به نزدیک‌ترین فاصله‌ی قله‌ی ابرهای مشتری می‌رسد (حدود ۳۵۰۰ کیلومتری)، سیاره با جزییاتی خیره‌کننده و بیشمار نمایان می‌شود.
#جونو از روی منطقه‌های روشن و کمربندهای تیره‌ی ابری که گرداگرد سیاره را در بر گرفته‌اند می‌گذرد و چندین توفان چرخشی دایره‌ای که برخی از آنها بزرگ‌تر از توفندهای زمینند را پشت سر می‌گذارد.
پس از گذشتن از کنار مشتری (پایان بخش پیرامشتری مدار)، مشتری کم کم دور می‌شود و ابرهای شگفت‌انگیزی که قطب جنوبش را پوشانده‌اند نمایان می‌گردد.
جونو برای گردآوری داده‌های علمی دلخواه، به اندازه‌ای به مشتری نزدیک می‌شود که بعید نیست به زودی در اثر میزان بالای تابش‌های دریافتی، دستگاه‌هایش از کار بیفتند [اینجا خواندید: * بازی فضاپیمای جونو با آتش (https://goo.gl/Kw82TE)].
تا اندازه‌ای به همین دلیل بوده که بر پایه‌ی برنامه‌ریزی‌ها، جونو باید در میانه‌های سال ۲۰۱۸، در پیرامشتری چهاردهم، ماموریتش را با شیرجه به درون جو مشتری و آب شدنش به پایان برساند.
#apod
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/02/ap180226.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«نمای فروسرخ از توفان‌های پرپیچ و تاب قطب شمال مشتری»
—-------------------------------------------------------
این نمای خیره‌کننده از چرخندهای قطب شمال سیاره‌ی #مشتری از داده‌هایی پدید آمده که فضاپیمای #جونو با یکی از دستگاه‌های خود به نام نقشه‌بردار فروسرخ شفقی مشتری (جیرام، JIRAM) گرد آورده بود. این داده‌های فروسرخ که تابش گرمایی از قله‌ی ابرهای مشتری را نشان می‌دهند تنها محدود به نیمه‌ی رو به آفتابِ سیاره نیستند.
در این تصویر فروسرخ هشت ویژگی چرخندی را میبینیم که چرخندی به قطر حدود ۴۰۰۰ کیلومتر درست کنار قطب شمال جغرافیایی این سیاره‌ی غول‌پیکر را در میان گرفته‌اند.
بر پایه‌ی داده‌های مشابه، قطب جنوب مشتری هم دارای چرخندیست که با پنج چرخند دیگر در میان گرفته شده. چرخندهای قطب جنوب کمی بزرگ‌تر از همتایان شمالیشان هستند.
داده‌های فضاپیمای کاسینی نشان داده بود که غول گازی کیوان در هر یک از قطب‌هایش تنها یک سامانه‌ی #توفان چرخندی دارد.
#apod
https://goo.gl/CwcRgy
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/03/ap180308.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
—-------------------------------------------------------
این نمای خیره‌کننده از چرخندهای قطب شمال سیاره‌ی #مشتری از داده‌هایی پدید آمده که فضاپیمای #جونو با یکی از دستگاه‌های خود به نام نقشه‌بردار فروسرخ شفقی مشتری (جیرام، JIRAM) گرد آورده بود. این داده‌های فروسرخ که تابش گرمایی از قله‌ی ابرهای مشتری را نشان می‌دهند تنها محدود به نیمه‌ی رو به آفتابِ سیاره نیستند.
در این تصویر فروسرخ هشت ویژگی چرخندی را میبینیم که چرخندی به قطر حدود ۴۰۰۰ کیلومتر درست کنار قطب شمال جغرافیایی این سیاره‌ی غول‌پیکر را در میان گرفته‌اند.
بر پایه‌ی داده‌های مشابه، قطب جنوب مشتری هم دارای چرخندیست که با پنج چرخند دیگر در میان گرفته شده. چرخندهای قطب جنوب کمی بزرگ‌تر از همتایان شمالیشان هستند.
داده‌های فضاپیمای کاسینی نشان داده بود که غول گازی کیوان در هر یک از قطب‌هایش تنها یک سامانه‌ی #توفان چرخندی دارد.
#apod
https://goo.gl/CwcRgy
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/03/ap180308.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
عکسی که فضاپیمای #جونو در روز ۷ فوریه به هنگام ۱۱مین گذر از کنار #مشتری، از فاصله‌ی حدود ۸۱۸۶ کیلومتری قله ابرهای "کمربند معتدل شمالی" این سیاره در عرض ۳۹.۹ درجه شمالی گرفت.
@onestar_in_sevenskies
@onestar_in_sevenskies
«نمایی از مشتری که هیچگاه از ری زمین نمی‌بینیم»
—---------------------------------------------
در این عکسِ فضاپیمای جونوی ناسا، سیاره‌ی #مشتری را از چشم‌اندازی تازه و شگفت‌انگیز میبینیم. جونو این عکس را در پایان ۱۲مین گذرش از کنار این غول گازی گرفته.
این چشم‌اندازِ مشتری از سمت جنوب آنست و به همین دلیل لکه‌ی سرخ بزرگ که همیشه در نیمکره‌ی جنوبی سیاره دیده می‌شود را اینجا در شمال آن میبینیم. این دیدگاه تنها ویژه‌ی خود جونو است و نشان می‌دهد که اگر ما هم بتوانیم پا از زمین بیرون بگذاریم چه دنیای متفاوتی را خواهیم دید و چگونه جهان هستی را در سرشت راستین سه‌بعدی‌اش تجربه خواهیم کرد.
این تصویر از پیوند و پردازش رنگی عکس‌هایی درست شده که #جونو با دوربین جونوکم خود در روز ۱ آوریل گرفته بود. در زمان گرفتن عکس‌ها، فاصله‌ی فضاپیما تا مشتری، از ۱۷۳۲۹ کیلومتر به ۶۸۹۵۹ کیلومتر رسید. این فاصله بر پایه‌ی دوری فضاپیما از قله‌ی ابرهای سیاره در عرض‌های جغرافیایی جنوبی ۳۴.۰۱ تا ۷۱.۴۳ درجه سنجیده شده.
https://goo.gl/eFFiWb
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/05/Juno12.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
—---------------------------------------------
در این عکسِ فضاپیمای جونوی ناسا، سیاره‌ی #مشتری را از چشم‌اندازی تازه و شگفت‌انگیز میبینیم. جونو این عکس را در پایان ۱۲مین گذرش از کنار این غول گازی گرفته.
این چشم‌اندازِ مشتری از سمت جنوب آنست و به همین دلیل لکه‌ی سرخ بزرگ که همیشه در نیمکره‌ی جنوبی سیاره دیده می‌شود را اینجا در شمال آن میبینیم. این دیدگاه تنها ویژه‌ی خود جونو است و نشان می‌دهد که اگر ما هم بتوانیم پا از زمین بیرون بگذاریم چه دنیای متفاوتی را خواهیم دید و چگونه جهان هستی را در سرشت راستین سه‌بعدی‌اش تجربه خواهیم کرد.
این تصویر از پیوند و پردازش رنگی عکس‌هایی درست شده که #جونو با دوربین جونوکم خود در روز ۱ آوریل گرفته بود. در زمان گرفتن عکس‌ها، فاصله‌ی فضاپیما تا مشتری، از ۱۷۳۲۹ کیلومتر به ۶۸۹۵۹ کیلومتر رسید. این فاصله بر پایه‌ی دوری فضاپیما از قله‌ی ابرهای سیاره در عرض‌های جغرافیایی جنوبی ۳۴.۰۱ تا ۷۱.۴۳ درجه سنجیده شده.
https://goo.gl/eFFiWb
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/05/Juno12.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«پیچیدگی بی‌اندازه مشتری در این عکس پیداست»
---------------------------------------------
پیچیدگی مشتری چقدر است؟
فضاپیمای جونوی ناسا این غول گازی را بسیار پیچیده‌تر از آنچه پنداشته می‌شد یافته.
اکنون دریافته‌ایم که میدان مغناطیسی مشتری بسیار متفاوت با میدان مغناطیسی ساده و دوقطبی زمین ماست، و چندین قطب دارد که در شبکه‌ای پیچیده در هم تنیده‌اند و در نیمه‌ی شمالی پیچیدگی بیشتری دارند.
افزون بر این، داده‌های رادیویی جونو نشان می‌دهد که ساختارهای جَوی #مشتری بسیار پایین‌تر از توده‌های ابری آنست، در ژرفایی تا صدها کیلومتر.
پیچیدگی نویافته‌ی مشتری، چنان چه در این تصویر می‌بینید، در ابرهای جنوبی آن به خوبی آشکار است.
کمربندها و منطقه‌های سیاره که بیشتر بخش‌های نزدیک استوا را پوشانده‌اند اینجا از هم پاشیده‌اند و توفان‌های چرخندی در هم پیچیده‌ای به بزرگی یک قاره در آن پدید آورده‌اند.
فضاپیمای #جونو هر ۵۳ روز یک بار در مدار بیضی‌اش از کنار این سیاره‌ی غول‌پیکر می‌گذرد و در هر گذر، بخش اندکی متفاوت با گذرهای پیشین را می‌کاود.
#apod
https://goo.gl/8AvMHG
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/06/ap180605.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
---------------------------------------------
پیچیدگی مشتری چقدر است؟
فضاپیمای جونوی ناسا این غول گازی را بسیار پیچیده‌تر از آنچه پنداشته می‌شد یافته.
اکنون دریافته‌ایم که میدان مغناطیسی مشتری بسیار متفاوت با میدان مغناطیسی ساده و دوقطبی زمین ماست، و چندین قطب دارد که در شبکه‌ای پیچیده در هم تنیده‌اند و در نیمه‌ی شمالی پیچیدگی بیشتری دارند.
افزون بر این، داده‌های رادیویی جونو نشان می‌دهد که ساختارهای جَوی #مشتری بسیار پایین‌تر از توده‌های ابری آنست، در ژرفایی تا صدها کیلومتر.
پیچیدگی نویافته‌ی مشتری، چنان چه در این تصویر می‌بینید، در ابرهای جنوبی آن به خوبی آشکار است.
کمربندها و منطقه‌های سیاره که بیشتر بخش‌های نزدیک استوا را پوشانده‌اند اینجا از هم پاشیده‌اند و توفان‌های چرخندی در هم پیچیده‌ای به بزرگی یک قاره در آن پدید آورده‌اند.
فضاپیمای #جونو هر ۵۳ روز یک بار در مدار بیضی‌اش از کنار این سیاره‌ی غول‌پیکر می‌گذرد و در هر گذر، بخش اندکی متفاوت با گذرهای پیشین را می‌کاود.
#apod
https://goo.gl/8AvMHG
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/06/ap180605.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«رودباد پرسرعت در جو مشتری»
--------------------------------
در این عکس تازه‌ی فضاپیمای جونوی ناسا یک رودباد پرسرعت (جریان جتی) را در جو سیاره‌ی مشتری میبینیم. این رودباد که "جت ان۲" (Jet N2) نام دارد، در کمربندهای معتدل شمالی این غول گازی دیده شده. این جریان همان نوار سفیدیست که از بالا سمت چپ به پایین سمت راست تصویر کشیده شده.
این عکس که رنگ‌هایش بهبود یافته، در روز ۲۳ می ۲۰۱۸، به هنگام ۱۳مین گذر #جونو از کنار #مشتری گرفته شده. در زمان گرفتن عکس، فاصله‌ی جونو از قله‌ی ابرهای مشتری در عرض شمالی ۳۲.۹ درجه حدود ۵۶۵۹ کیلومتر بود.
https://goo.gl/L5mVq4
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/06/JetN2.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
--------------------------------
در این عکس تازه‌ی فضاپیمای جونوی ناسا یک رودباد پرسرعت (جریان جتی) را در جو سیاره‌ی مشتری میبینیم. این رودباد که "جت ان۲" (Jet N2) نام دارد، در کمربندهای معتدل شمالی این غول گازی دیده شده. این جریان همان نوار سفیدیست که از بالا سمت چپ به پایین سمت راست تصویر کشیده شده.
این عکس که رنگ‌هایش بهبود یافته، در روز ۲۳ می ۲۰۱۸، به هنگام ۱۳مین گذر #جونو از کنار #مشتری گرفته شده. در زمان گرفتن عکس، فاصله‌ی جونو از قله‌ی ابرهای مشتری در عرض شمالی ۳۲.۹ درجه حدود ۵۶۵۹ کیلومتر بود.
https://goo.gl/L5mVq4
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/06/JetN2.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
https://goo.gl/i53w7Y
ناسا ماموریت فضاپیمای #جونو را تا ژوییه‌ی ۲۰۲۱، یعنی ۴۱ مدار دیگر به گرد مشتری تمدید کرد. در آن هنگام ماموریت اصلی جونو به پایان می‌رسد و سپس چند ماه آینده تا سال ۲۰۲۲ را به بررسی داده‌ها و فعالیت‌های پایانی خواهد پرداخت. ناسا بودجه‌ی جونو را تا سال مالی ۲۰۲۲ فراهم آورده.
جونو در مدارهای کشیده‌ی ۵۳ رووزه‌اش، از یک سو به فاصله‌ی ۵۰۰۰ کیلومتری قله‌ی ابرهای سیاره می‌رسد و از سوی دیگر از فاصله‌ی ۸ میلیون کیلومتری سیاره، فراتر از مدار تمیستو، ماه این سیاره می‌گذرد.
@onestar_in_sevenskies
ناسا ماموریت فضاپیمای #جونو را تا ژوییه‌ی ۲۰۲۱، یعنی ۴۱ مدار دیگر به گرد مشتری تمدید کرد. در آن هنگام ماموریت اصلی جونو به پایان می‌رسد و سپس چند ماه آینده تا سال ۲۰۲۲ را به بررسی داده‌ها و فعالیت‌های پایانی خواهد پرداخت. ناسا بودجه‌ی جونو را تا سال مالی ۲۰۲۲ فراهم آورده.
جونو در مدارهای کشیده‌ی ۵۳ رووزه‌اش، از یک سو به فاصله‌ی ۵۰۰۰ کیلومتری قله‌ی ابرهای سیاره می‌رسد و از سوی دیگر از فاصله‌ی ۸ میلیون کیلومتری سیاره، فراتر از مدار تمیستو، ماه این سیاره می‌گذرد.
@onestar_in_sevenskies
«شناسایی یک آتشفشان احتمالی دیگر روی آیو، ماه مشتری»
--------------------------------------------------------
داده‌هایی که فضاپیمای جونوی ناسا به کمک نقشه‌بردار فروسرخ شفقی مشتری خود (جیرام، JIRAM) گرد آورده یک چشمه‌ی گرمایی تازه را نزدیک به قطب جنوب آیو، ماه کوچک مشتری نشان می‌دهد که می‌تواند نشانگر یک آتشفشان که پیش از این شناسایی نشده بود باشد. این داده‌های فروسرخ در روز ۱۶ دسامبر ۲۰۱۷ و از فاصله‌ی ۴۷۰ هزار کیلومتری آیو گردآوری شده بود. [گفتنی‌ست در این عکس، نقاط روشن‌تر دمای بیشتری دارند]
الساندرو مورا، یکی از دانشمندان برنامه‌ی جونو از بنیاد ملی اخترفیزیک رم می‌گوید: «این تفتگاهِ (نقطه‌ی داغِ) تازه‌ی آیو که جیرام ثبت کرده حدود ۳۰۰ کیلومتر با نزدیک‌ترین تفتگاه بررسی شده‌ی پیشین فاصله دارد.» مورا می‌افزاید که آنها این احتمال را هم در نظر می‌گیرند که شاید این تفتگاه تازه، در حقیقت از جابجایی یا دگرگونی تفتگاه پیشین پدید آمده باشد، ولی به سختی می‌توان تصور کرد که یک تفتگاه بتواند چنین فاصله‌ای را بپیماید و باز هم مانند پیش دیده شود.
گروه جونو به ارزیابی داده‌های ۱۶ دسامبر ۲۰۱۷، و همچنین داده‌های آینده‌ی جیرام (که شاید از فاصله‌ی نزدیک‌تر هم به دست بیابند) ادامه خواهند داد. کاوشگرهای گذشته‌ی ناسا (وویجر ۱ و ۲، گالیله، کاسینی، و نیوهورایزنز) به همراه تلسکوپ‌های زمینی، تاکنون بیش از ۱۵۰ آتشفشان فعال را روی آیو شناسایی کرده‌اند. دانشمندان برآورد می‌کنند حدود ۲۵۰ آتشفشان فعال دیگر وجود دارد که هنوز شناسایی نشده‌اند.
#جونو از زمان ورود به مدار #مشتری در ۴ ژوییه‌ی ۲۰۱۶ تاکنون نزدیک به ۲۳۵ میلیون کیلومتر را پیموده. سیزدهمین گذر آن از کنار مشتری در ۱۶ ژوییه انجام شد.
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/07/Io.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
--------------------------------------------------------
داده‌هایی که فضاپیمای جونوی ناسا به کمک نقشه‌بردار فروسرخ شفقی مشتری خود (جیرام، JIRAM) گرد آورده یک چشمه‌ی گرمایی تازه را نزدیک به قطب جنوب آیو، ماه کوچک مشتری نشان می‌دهد که می‌تواند نشانگر یک آتشفشان که پیش از این شناسایی نشده بود باشد. این داده‌های فروسرخ در روز ۱۶ دسامبر ۲۰۱۷ و از فاصله‌ی ۴۷۰ هزار کیلومتری آیو گردآوری شده بود. [گفتنی‌ست در این عکس، نقاط روشن‌تر دمای بیشتری دارند]
الساندرو مورا، یکی از دانشمندان برنامه‌ی جونو از بنیاد ملی اخترفیزیک رم می‌گوید: «این تفتگاهِ (نقطه‌ی داغِ) تازه‌ی آیو که جیرام ثبت کرده حدود ۳۰۰ کیلومتر با نزدیک‌ترین تفتگاه بررسی شده‌ی پیشین فاصله دارد.» مورا می‌افزاید که آنها این احتمال را هم در نظر می‌گیرند که شاید این تفتگاه تازه، در حقیقت از جابجایی یا دگرگونی تفتگاه پیشین پدید آمده باشد، ولی به سختی می‌توان تصور کرد که یک تفتگاه بتواند چنین فاصله‌ای را بپیماید و باز هم مانند پیش دیده شود.
گروه جونو به ارزیابی داده‌های ۱۶ دسامبر ۲۰۱۷، و همچنین داده‌های آینده‌ی جیرام (که شاید از فاصله‌ی نزدیک‌تر هم به دست بیابند) ادامه خواهند داد. کاوشگرهای گذشته‌ی ناسا (وویجر ۱ و ۲، گالیله، کاسینی، و نیوهورایزنز) به همراه تلسکوپ‌های زمینی، تاکنون بیش از ۱۵۰ آتشفشان فعال را روی آیو شناسایی کرده‌اند. دانشمندان برآورد می‌کنند حدود ۲۵۰ آتشفشان فعال دیگر وجود دارد که هنوز شناسایی نشده‌اند.
#جونو از زمان ورود به مدار #مشتری در ۴ ژوییه‌ی ۲۰۱۶ تاکنون نزدیک به ۲۳۵ میلیون کیلومتر را پیموده. سیزدهمین گذر آن از کنار مشتری در ۱۶ ژوییه انجام شد.
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/07/Io.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«ابرهایی در بلندای جو مشتری»
------------------------------
در این عکس یک سازند ابریِ فراز بالا (ارتفاع بالا) را در میان ساختارهای پرپیچ و تاب جو مشتری، در منطقه‌ی کمربند معتدل شمالی شمال (NNTB) میبینیم [مشتری در هر دو نیمکره‌اش دو کمربند معتدل دارد که در نیمکره‌ی شمالی، "کمربند بالایی به نام کمربند معتدل شمالی" شناخته می‌شود و در نیمکره‌ی جنوبی، کمربند پایینی را به نام به نام "کمربند معتدل جنوبی جنوب" می‌شناسیم].
کمربند معتدل شمالی شمال یکی از چندین نوار چرخه‌ای رنگارنگ مشتریست. دانشمندان چندین دهه در فکر این بودند که این نوارها تا چه ژرفایی در سیاره ادامه دارند. داده‌های گرانشی که فضاپیمای #جونو در گذرهایش از کنار مشتری گرد آورده پاسخی به این پرسش می‌دهد. بر پایه‌ی این داده‌ها، این نوارهای چرخان جو مشتری در حقیقت تا ژرفایی نزدیک به ۳۰۰۰ کیلومتر در دل آن کشیده شده‌اند [لکه‌ی سرخ بزرگ نیز همین ژرفا را دارد. اینجا خواندید].
فضاپیمای جونوی ناسا این عکس را در روز ۱۵ ژوییه‌ی ۲۰۱۸، به هنگام ۱۴مین گذرش از کنار #مشتری گرفت. در آن هنگام فاصله‌ی فضاپیما از قله‌ی ابرهای مشتری در عرض جغرافیایی ۳۶ درجه‌ی آن، حدود ۶۲۰۰ کیلومتر بود.
این تصویر از پردازش داده‌های تصویرگر جونوکم به دست آمده.
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/07/NNTB.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
------------------------------
در این عکس یک سازند ابریِ فراز بالا (ارتفاع بالا) را در میان ساختارهای پرپیچ و تاب جو مشتری، در منطقه‌ی کمربند معتدل شمالی شمال (NNTB) میبینیم [مشتری در هر دو نیمکره‌اش دو کمربند معتدل دارد که در نیمکره‌ی شمالی، "کمربند بالایی به نام کمربند معتدل شمالی" شناخته می‌شود و در نیمکره‌ی جنوبی، کمربند پایینی را به نام به نام "کمربند معتدل جنوبی جنوب" می‌شناسیم].
کمربند معتدل شمالی شمال یکی از چندین نوار چرخه‌ای رنگارنگ مشتریست. دانشمندان چندین دهه در فکر این بودند که این نوارها تا چه ژرفایی در سیاره ادامه دارند. داده‌های گرانشی که فضاپیمای #جونو در گذرهایش از کنار مشتری گرد آورده پاسخی به این پرسش می‌دهد. بر پایه‌ی این داده‌ها، این نوارهای چرخان جو مشتری در حقیقت تا ژرفایی نزدیک به ۳۰۰۰ کیلومتر در دل آن کشیده شده‌اند [لکه‌ی سرخ بزرگ نیز همین ژرفا را دارد. اینجا خواندید].
فضاپیمای جونوی ناسا این عکس را در روز ۱۵ ژوییه‌ی ۲۰۱۸، به هنگام ۱۴مین گذرش از کنار #مشتری گرفت. در آن هنگام فاصله‌ی فضاپیما از قله‌ی ابرهای مشتری در عرض جغرافیایی ۳۶ درجه‌ی آن، حدود ۶۲۰۰ کیلومتر بود.
این تصویر از پردازش داده‌های تصویرگر جونوکم به دست آمده.
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/07/NNTB.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«نزدیک شدن به مشتری در ۵ عکس»
-----------------------------------
ویژگی‌های جَوی خیره‌کننده‌ی نیمکره‌ی شمالی مشتری را به خوبی می‌توان در این رشته عکس‌های پی در پی دید. این تصاویر که بهبود رنگ یافته‌اند را فضاپیمای جونوی ناسا در ۱۴مین گذرش از کنار مشتری به کمک دوربین جونوکم خود گرفته بود.
یک واچرخند سفیدرنگ بیضی به نام N5-AWO در سمت چپ مرکز نخستین تصویر (سمت چپ) دیده می‌شود. این ویژگی در عکس‌های دوم و سوم بالاتر آمده. نزدیک لبه‌ی پایینی عکس‌های دوم و سوم یک توفان که به نام "لکه‌ی سرخ کوچک" شناخته می‌شود را میبینیم. نوار نارنجی-سرخی که در تصویر چهارم و پنجم خود را به خوبی نشان می‌دهد "کمربند معتدل شمالی شمال" (NNTB) نام دارد [مشتری در هر دو نیمکره‌اش دو کمربند معتدل دارد که در نیمکره‌ی شمالی، "کمربند بالایی به نام کمربند معتدل شمالی شمال" شناخته می‌شود و در نیمکره‌ی جنوبی، کمربند پایینی را به نام به نام "کمربند معتدل جنوبی جنوب" می‌شناسیم].
این رشته عکس‌ها از چپ به راست در مدت ۱۷ دقیقه در روز ۱۵ ژوئن گرفته شده‌اند. در آن هنگام #جونو داشت در ۱۴مین مدار علمی‌اش به سیاره نزدیک می‌شد و در این مدت، فاصله‌اش از قله‌ی ابرهای #مشتری در عرض‌های ۶۹ تا ۳۶ درجه از ۲۵۳۰۰ کیلومتر به ۶۲۰۰ کیلومتر رسید.
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/08/Juno-Time-lapse.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
-----------------------------------
ویژگی‌های جَوی خیره‌کننده‌ی نیمکره‌ی شمالی مشتری را به خوبی می‌توان در این رشته عکس‌های پی در پی دید. این تصاویر که بهبود رنگ یافته‌اند را فضاپیمای جونوی ناسا در ۱۴مین گذرش از کنار مشتری به کمک دوربین جونوکم خود گرفته بود.
یک واچرخند سفیدرنگ بیضی به نام N5-AWO در سمت چپ مرکز نخستین تصویر (سمت چپ) دیده می‌شود. این ویژگی در عکس‌های دوم و سوم بالاتر آمده. نزدیک لبه‌ی پایینی عکس‌های دوم و سوم یک توفان که به نام "لکه‌ی سرخ کوچک" شناخته می‌شود را میبینیم. نوار نارنجی-سرخی که در تصویر چهارم و پنجم خود را به خوبی نشان می‌دهد "کمربند معتدل شمالی شمال" (NNTB) نام دارد [مشتری در هر دو نیمکره‌اش دو کمربند معتدل دارد که در نیمکره‌ی شمالی، "کمربند بالایی به نام کمربند معتدل شمالی شمال" شناخته می‌شود و در نیمکره‌ی جنوبی، کمربند پایینی را به نام به نام "کمربند معتدل جنوبی جنوب" می‌شناسیم].
این رشته عکس‌ها از چپ به راست در مدت ۱۷ دقیقه در روز ۱۵ ژوئن گرفته شده‌اند. در آن هنگام #جونو داشت در ۱۴مین مدار علمی‌اش به سیاره نزدیک می‌شد و در این مدت، فاصله‌اش از قله‌ی ابرهای #مشتری در عرض‌های ۶۹ تا ۳۶ درجه از ۲۵۳۰۰ کیلومتر به ۶۲۰۰ کیلومتر رسید.
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/08/Juno-Time-lapse.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
بخشی از نیمکره‌ی شمالی سیاره‌ی #مشتری در عکسی زیبا از فضاپیمای #جونو.
توده‌هایی از ابر سفید و درخشان در این چشم‌انداز دیده می‌شود که بالاتر از دیگر ابرها هستند و سایه‌ای که از آنها بر ابرهای زیرین افتاده را می‌توان در تصویر به خوبی شناسایی کرد. دانشمندان ماموریت جونو با بهره از این سایه‌ها فاصله‌ی میان لایه‌های ابری در جو مشتری را می‌سنجند. اندازه گیری این فاصله‌ها می‌تواند سرنخ‌هایی درباره‌ی ریشه و همنهش این ابرها به دانشمندان بدهد.
این عکس در روز ۲۳ می ۲۰۱۸، به هنگام ۱۳مین گذر جونو از کنار مشتری گرفته شده. فاصله‌ی جونو از قله‌ی ابرهای سیاره در عرض شمالی حدود ۴۹ درجه، تقریبا ۱۱۳۵۰ کیلومتر بود.
منبع: ناسا
@onestar_in_sevenskies
توده‌هایی از ابر سفید و درخشان در این چشم‌انداز دیده می‌شود که بالاتر از دیگر ابرها هستند و سایه‌ای که از آنها بر ابرهای زیرین افتاده را می‌توان در تصویر به خوبی شناسایی کرد. دانشمندان ماموریت جونو با بهره از این سایه‌ها فاصله‌ی میان لایه‌های ابری در جو مشتری را می‌سنجند. اندازه گیری این فاصله‌ها می‌تواند سرنخ‌هایی درباره‌ی ریشه و همنهش این ابرها به دانشمندان بدهد.
این عکس در روز ۲۳ می ۲۰۱۸، به هنگام ۱۳مین گذر جونو از کنار مشتری گرفته شده. فاصله‌ی جونو از قله‌ی ابرهای سیاره در عرض شمالی حدود ۴۹ درجه، تقریبا ۱۱۳۵۰ کیلومتر بود.
منبع: ناسا
@onestar_in_sevenskies
«مشتری سه قطب مغناطیسی دارد!»
---------------------------------
در سال ۲۰۱۶ که فضاپیمای جونو به #مشتری رسید، دانشمندان سیاره‌ای مشتاقانه در انتظار بررسی #میدان_مغناطیسی این سیاره‌ی غول‌پیکر بودند. جونو در مدارش از فراز هر دو قطب سیاره، و با فاصله‌ی بسیار اندک تنها ۴۰۰۰ کیلومتر از قله‌ی ابرهای آن می‌گذشت. اکنون گروهی از دانشمندان به رهبری کیمبرلی مور از دانشگاه هاروارد یافته‌های تازه و شگفت‌آوری را درباره‌ی این سیاره در نشریه‌ی نیچر منتشر کرده‌اند که یکی از این آنها اینست: مشتری یک قطب مغناطیسی دیگر هم دارد.
این پژوهشگران در گزارش خود نوشته‌اند: «ما پی بردیم که میدان مغناطیسی مشتری با همه‌ی میدان‌های سیاره‌ای که تاکنون شناخته‌ایم تفاوت دارد.»
بهترین راه برای نشان دادن شگفت‌انگیزی میدان مغناطیسی مشتری مقایسه‌ی آن با زمینست. سیاره‌ی ما دو قطب مغناطیسی کاملا مشخص دارد- یکی در هر دو نیمکره. این یک ویژگی معمولی است که در آن، خطوط شار میدان از قطب شمال بیرون زده و به قطب جنوب وارد می شوند. نیمکره‌ی جنوبی مشتری هم به نظر همین گونه است و یک قطب مغناطیسی در جایی نزدیک محور چرخشش دارد.
ولی نیمکره‌ی شمالی مشتری چیز دیگریست. قطب شمال مغناطیسی سیاره به جای یک نقطه، در یک بخش دم‌اسبی-مانند پخش شده که خطوط میدان از آن بیرون زده. و همچنین یک قطب جنوب دومی هم در جایی نزدیک استوای سیاره وجود دارد [خطوط میدان که از قطب مغناطیسی شمال بیرون زده‌اند، در دو نقطه از نیمکره‌ی شمالی وارد سیاره می‌شوند-م]. دانشمندان این قطب اضافی را "لکه‌ی آبی بزرگ" نامیده‌اند، زیرا در عکس‌های رنگ زیف (رنگ کاذب) که از قطبش مغناطیسی سیاره گرفته‌اند به رنگ آبی نمایانده شده.
دانشمندان در گزارش خود در نشریه‌ی نیچر این احتمال را در نظر گرفته‌اند که ما داریم مشتری را در میانه‌های "وارونش مغناطیسی" آن میبینیم- وضعیت ناآرامی که در آن قطب‌هایی موقت در جاهایی نامعمول پدید می‌آیند تا سرانجام قطب‌های شمال و جنوب جای یکدیگر را بگیرند. ولی نظریه‌ی پرطرفدارتر اینست که دینام مغناطیسی درونی مشتری با دینام مغناطیسی دیگر سیاره‌ها تفاوت دارد. بر پایه‌ی این نظریه، هیدروژن فلزی مایع در ژرفای درون مشتری با سنگ و یخ نیمه-محلول آمیخته شده و جریان‌های الکتریکی نامعمولی پدید آورده که به پیدایش میدان مغناطیسی‌ای به همین اندازه نامعمول انجامیده‌اند.
با دامه‌ی بررسی‌های #جونو تا سال ۲۰۲۱، سرنخ‌های بیشتری درین باره به دست خواهد آمد. برای نمونه، اگر در ساختار مغناطیسی مشتری دگرگونی‌هایی دیده شود، می‌توانند نشانه‌ی در راه بودن "وارونش مغناطیسی" باشد، و اگر تغییری رخ نداد پس این قطب دوم یک قطب پایدار است.
*************
🔴 توضیح تصویر:
🔵 خطوط میدان مغناطیسی مشتری. a) نمای قطب شمال، b) نمای قطب جنوب، c) نمای استوا
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/09/GBS.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
---------------------------------
در سال ۲۰۱۶ که فضاپیمای جونو به #مشتری رسید، دانشمندان سیاره‌ای مشتاقانه در انتظار بررسی #میدان_مغناطیسی این سیاره‌ی غول‌پیکر بودند. جونو در مدارش از فراز هر دو قطب سیاره، و با فاصله‌ی بسیار اندک تنها ۴۰۰۰ کیلومتر از قله‌ی ابرهای آن می‌گذشت. اکنون گروهی از دانشمندان به رهبری کیمبرلی مور از دانشگاه هاروارد یافته‌های تازه و شگفت‌آوری را درباره‌ی این سیاره در نشریه‌ی نیچر منتشر کرده‌اند که یکی از این آنها اینست: مشتری یک قطب مغناطیسی دیگر هم دارد.
این پژوهشگران در گزارش خود نوشته‌اند: «ما پی بردیم که میدان مغناطیسی مشتری با همه‌ی میدان‌های سیاره‌ای که تاکنون شناخته‌ایم تفاوت دارد.»
بهترین راه برای نشان دادن شگفت‌انگیزی میدان مغناطیسی مشتری مقایسه‌ی آن با زمینست. سیاره‌ی ما دو قطب مغناطیسی کاملا مشخص دارد- یکی در هر دو نیمکره. این یک ویژگی معمولی است که در آن، خطوط شار میدان از قطب شمال بیرون زده و به قطب جنوب وارد می شوند. نیمکره‌ی جنوبی مشتری هم به نظر همین گونه است و یک قطب مغناطیسی در جایی نزدیک محور چرخشش دارد.
ولی نیمکره‌ی شمالی مشتری چیز دیگریست. قطب شمال مغناطیسی سیاره به جای یک نقطه، در یک بخش دم‌اسبی-مانند پخش شده که خطوط میدان از آن بیرون زده. و همچنین یک قطب جنوب دومی هم در جایی نزدیک استوای سیاره وجود دارد [خطوط میدان که از قطب مغناطیسی شمال بیرون زده‌اند، در دو نقطه از نیمکره‌ی شمالی وارد سیاره می‌شوند-م]. دانشمندان این قطب اضافی را "لکه‌ی آبی بزرگ" نامیده‌اند، زیرا در عکس‌های رنگ زیف (رنگ کاذب) که از قطبش مغناطیسی سیاره گرفته‌اند به رنگ آبی نمایانده شده.
دانشمندان در گزارش خود در نشریه‌ی نیچر این احتمال را در نظر گرفته‌اند که ما داریم مشتری را در میانه‌های "وارونش مغناطیسی" آن میبینیم- وضعیت ناآرامی که در آن قطب‌هایی موقت در جاهایی نامعمول پدید می‌آیند تا سرانجام قطب‌های شمال و جنوب جای یکدیگر را بگیرند. ولی نظریه‌ی پرطرفدارتر اینست که دینام مغناطیسی درونی مشتری با دینام مغناطیسی دیگر سیاره‌ها تفاوت دارد. بر پایه‌ی این نظریه، هیدروژن فلزی مایع در ژرفای درون مشتری با سنگ و یخ نیمه-محلول آمیخته شده و جریان‌های الکتریکی نامعمولی پدید آورده که به پیدایش میدان مغناطیسی‌ای به همین اندازه نامعمول انجامیده‌اند.
با دامه‌ی بررسی‌های #جونو تا سال ۲۰۲۱، سرنخ‌های بیشتری درین باره به دست خواهد آمد. برای نمونه، اگر در ساختار مغناطیسی مشتری دگرگونی‌هایی دیده شود، می‌توانند نشانه‌ی در راه بودن "وارونش مغناطیسی" باشد، و اگر تغییری رخ نداد پس این قطب دوم یک قطب پایدار است.
*************
🔴 توضیح تصویر:
🔵 خطوط میدان مغناطیسی مشتری. a) نمای قطب شمال، b) نمای قطب جنوب، c) نمای استوا
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/09/GBS.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
