«روزی که مسیر خورشید در آسمان شکافته شد!»
—---------------------------------------------—

امروز برابران (اعتدال) پاییزی است و خورشید که رو به جنوب می‌رود، در ساعت ۲۰:۰۲ به وقت جهانی از استوای آسمانی می‌گذرد. گفتن ندارد که این رویداد باعث خواهد شد ساعت‌های روز و شب در سرتاسر زمین با هم برابر شود.

ولی در ۲۱ اوت امسال، مسیر خورشید به گونه‌ای بود که یک شب کوتاه دیگر برای برخی از مردم سیاره‌ی زمین پدید آمد.

عکاس این تصویر با پدید آوردن سوراخی ریز در یک قوطی نوشابه و گذاشتن یک صفحه‌ی حساس به نور در آن، یک دستگاه #خورشیدنگار خلاقانه ساخت که مسیر خورشید در آن روز را در خود ثبت کرد.

با یک نوردهی به درازای تمام روز، نمای آسمان شمال و مسیر خورشید در آن ثبت شد؛ در بخش پایینی تصویر هم یک سراسرنما که با یک بار نوردهی از چشم‌انداز زمین گرفته شده بود به نمای آسمان افزوده شد.

شکافی که در کمان خورشید دیده می‌شود دستاورد خورشیدگرفتگی‌های کلی و پاره‌ای در آسمان لومن، آیداهوی آمریکا است. در زمان #خورشیدگرفتگی کامل، یک "شب" دیگر در آن منطقه رخ داد که تنها حدود ۲ دقیقه پایید.

این بریدگی گسترده در کمان خورشید، کاسته شدن نور آن در گرفتگی‌های جزیی پیش و پس از گرفتگی کامل را در بر دارد که زمانشان درازتر از گرفتگی کلی بود.
#apod
https://goo.gl/Bf5RfD
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/09/solargraph.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies

این ویدیو به هنگام #خورشیدگرفتگی ۲۱ اوت از فراز ۱۰۰ هزار پایی گرفته شده و سایه سیاه ماه را نشان می‌دهد که سطحی به پهنای ۱۱۲ کیلومتر در وایومینگ و نبراسکای آمریکا را تاریک کرده.
@onestar_in_sevenskies

در روز ۲۱ اوت به هنگام #خورشیدگرفتگی بزرگ آمریکا، دانش‌آموزان عضو گروهی به نام Earth to Sky Calculus (حساب زمین تا آسمان) ۱۱ بالون هواشناسی از مسیر گرفتگی کلی به هوا فرستادند. هدف آنها به تصویر کشیدن سایه‌ی ماه از درون لایه‌ی پوش‌سپهر جو (استراتوسفر) بود- و موفق هم شدند.

ویدیوی آنها که اینجا می‌بینید از فراز ۱۰۰ هزار پایی سطح زمین گرفته شده و سایه‌ی سیاه ماه را نشان می‌دهد که سطحی به پهنای ۱۱۲ کیلومتر در وایومینگ و نبراسکا را تاریک کرده.
@onestar_in_sevenskies

«خورشیدگرفتگی برای یک دایناسور»
—------------------------------—
https://goo.gl/CEkJKh
ما در دورانی از تاریخ زمین زندگی می‌کنیم که می‌توانیم یک خورشیدگرفتگی کلی را ببینیم زیرا تنها در این دوره است که قطر دیداری ماه به طور کامل می‌تواند چهره‌ی خورشید را بپوشاند.

ولی ماه دارد به آرامی از زمین دور می‌شود. بر پایه‌ی اندازه‌گیری دانشمندان، فاصله‌ی ماه از زمین در هر سال حدود ۱.۳ اینچ (۳.۸ سانتیمتر) به دلیل اصطکاک کشندی بیشتر می‌شود. [بخوانید: * چرا ماه دارد از زمین دور می‌شود؟ (https://goo.gl/APRRSR)]

بنابراین زمانی خواهد رسید، حدود ۶۰۰ میلیون سال دیگر، که ماه به اندازه‌ی کافی دور شده باشد که دیگر هرگز بتواند چهره‌ی خورشید را به طور کامل بپوشاند. در آن روزگار، در بهترین وضعیت تنها یک خورشیدگرفتگی حلقه‌ای از روی زمین دیده خواهد شد، یک حلقه‌ی آتشین که قرص کوچک ماه را در میان گرفته.

البته ماه تا همین ۱۰۰ میلیون سال پیش کمی نزدیک‌تر و قرصش از دید زمین کمی بزرگ‌تر از امروزش دیده می‌شده. بنابراین در روزگار دایناسورها، خورشیدگرفتگی کلی بیشتر از امروز رخ می‌داده.

در این عکس، تندیس دایناسور در موزه‌ی زمین‌شناسی تیت در کالج کَسپر وایومینگ را بر پس‌زمینه‌ای از یک #خورشیدگرفتگی کلی امروزی می‌بینیم. یک دوربین خودکار زیر پای آن گذاشته شده بوده تا چهره‌ی آن را به هنگام خورشیدگرفتگی بزرگ آمریکا در ۲۱ اوت به تصویر بکشد.

#apod

—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/10/EclipsosaurusRex.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies

«خورشید تاریک ولی رنگارنگ!»
—------------------------—
https://goo.gl/6GP6g1
این تصویر رنگارنگ یک "طیف درخشی فام‌سپهر" خورشید را در زمان #خورشیدگرفتگی کلی ۲۱ اوت ۲۰۱۷ نشان می‌دهد. عکس توسط گروه اعزامی سازمان فضایی اروپا گرفته شده که خورشیدگرفتگی را از کَسپر در ایالت وایومینگ آمریکا زیر نظر داشتند.

در یک خورشیدگرفتگی، هنگامی که ماه نور خیره‌کننده‌ی نورسپهر (فوتوسفر) خورشید را می‌پوشاند، اخترشناسان می‌توانند سنجش‌هایی بی‌مانند را برای خورشید انجام دهند. از جمله‌ی این سنجش‌ها و بررسی‌ها، رنگ سرخ و به طور معمول نادیدنی فام‌سپهر (کروموسفر) است، لایه‌ای از جو خورشید که درست بالای سطح پرآشوب شیدسپهر آنست.

چنین تصویری می‌تواند به کمک دو برق نوری که درست پیش و پس از گرفتِ کلی، از لبه‌ی خورشید دیده می‌شود گرفته شود؛ این نور آنیِ چند ثانیه‌ای را به نام "درخش" (flash) می شناسیم. در لحظه‌ی درخش، پرتوی گسیلشی (نشری) خورشید به طیفی از رنگ‌ تجزیه شده و اثرانگشت عنصرهای شیمیایی گوناگون را نشان می‌دهد.

—-------
برای درک بهتر این موضوع، می‌توانید این دو مطلب را بخوانید:
* طیفی از خورشید که در زمان عادی دیده نمی شود (https://goo.gl/ev48Yw)
* خورشیدگرفتگی رنگارنگ (https://goo.gl/AvXKqa)
—---------—

طیف درخشی که اینجا می‌بینید در نخستین لحظه‌ی پدیدار شدن قرص خورشید از پشت ماه پس از گرفتِ کامل پدید آمده. نوردهی دوربین برای این تصویر دقیقا ۱/۳۰ (یک سی‌ام) ثانیه بود. اینجا هم سمت چپ و هم سمت راست، تصویر کامل خورشید (در همین لحظه) را می‌بینیم؛ ولی در سمت راست، طیف هر نقطه‌ی خورشید نیز به تصویر سمت چپ افزوده شده.

نیرومندترین تابش از آنِ هیدروژن است که به در بخش‌های هیدروژن-آلفا به رنگ سرخ، و آبی و بنفش در سمت چپ دیده می‌شود. رنگ زرد نشانگر هلیوم است، عنصری که نخستین بار به هنگام خورشیدگرفتگی کلی ۱۸ اوت ۱۸۶۸ در #طیف_درخشی خورشید دیده شد، هر چند که در آن زمان کسی آن را نمی‌شناخت. حدود سه دهه بعد بود که این عنصر روی زمین هم یافته شد. اکنون دیگر می‌دانیم که #هلیوم پس از #هیدروژن، دومین عنصر کیهان از نظر فراوانی است.

این عکس توسط اخترشناسان پروژه‌ی علمی آموزشی سزار گرفته شده. پایگاه این پروژه در مرکز اخترشناسی فضایی اروپا نزدیک مادرید اسپانیا است.

#طیف_نور

—---------------------------------------—
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/10/flash.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies

«گرفتگی‌های آسمان در چهار کشور»
—---------------------------------
https://goo.gl/s6G2fB
در این تصویر چهار تکه همه‌ی خورشیدگرفتگی‌ها و ماه‌گرفتگی‌های سال ۲۰۱۷ از دیدگاه زمین با یک مقیاس نشان داده شده.

هر چهار نمای درون این تصویر را یک عکاس ماجراجو که برای دنبال کردن گرفتگی‌ها به چهار کشور رفته بود گرفته.

نخستین گرفتگی سال را در چارچوب بالا، سمت چپ می‌بینیم که گرفتگی قرص کامل ماه‌ فوریه در کشور چک است. سایه‌روشن‌های درون این ماه‌گرفتگیِ نیم‌سایه‌ای دستاورد گذشتن ماه از درون بخش‌های بیرونی و پراکنده‌ی سایه‌ی زمین است.

سپس در همان ماه، در چارچوب بالا، سمت راست، قرص تاریک ماه نو را می‌بینیم که وارد قرص خورشید شده و با حلقه‌ای از آتش در میان گرفته شده. این عکسِ #خورشیدگرفتگی حلقه‌ای خیره‌کننده در میانه‌های این رویداد در کشور آرژانتین به تصویر کشیده شده.

دو چارچوب پایین گرفتگی‌های ماه اوت را نشان می‌دهند.

سمت چپ عکسی را می‌بینیم که در آلمان گرفته شده و گذر بخشی از ماه از درون سایه‌ی تاریک زمین را نشان می‌دهد که به یک #ماه‌گرفتگی پاره‌ای انجامیده.

و سمت راست هم تاج شکوهمند خورشید را می‌بینیم که چهره‌ی کاملا گرفته‌ی خورشید را در آسمان باختر آمریکا در میان گرفته.

در گوشه‌ی سمت چپ هر یک از چارچوب‌ها نیز می‌توانید شماره‌ی ساروس هر رویداد (نمایانگر چرخه‌ی گرفتگی‌ها) را ببینید.

درباره‌ی چرخه‌ی ساروس بخوانید: * رویدادهایی که هر ۱۸ سال یک بار تکرار می‌شوند
(https://goo.gl/cpX1uL)
#apod

—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/12/eclipse.html
—-------------------------------------------------
کانال یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies

«ناهید سیاه و خورشید سه رنگ»
—----------------------------

در سال ۲۰۱۲ گونه‌ای خورشیدگرفتگی نامعمول رخ داد.

معمولا این ماهِ زمین است که میان زمین و خورشید می‌آید و یک خورشیدگرفتگی پدید می‌آورد. ولی در آن سال، این کار را سیاره‌ی ناهید انجام داد.

مانند خورشیدگرفتگی‌های ماه، همترازی ناهید و خورشید هر روز بیشتر شده و گام هلالش هم شب به شب نازک‌تر می‌شد. سرانجام همترازی کامل شد، گام ناهید به صفر رسید، و مانند نقطه‌ای تیره از جلوی خورشید گذشت. این را می‌شد یک #خورشیدگرفتگی حلقه‌ای (حلقوی) ناهیدی، با یک حلقه‌ی آتش بی‌اندازه پهن و بزرگ هم دانست.

این عکس در زمان همین فروپوشانی (اختفا)، در سه رنگ از طیف فرابنفش توسط فضاپیمای دینامیک خورشیدی ناسا (اس‌دی‌او) که به گرد زمین می‌گردد گرفته شده. منطقه‌ی تیره‌ی سمت راست خورشید نشانگر یک حفره‌ی تاجی است.

چند ساعت بعد، ناهید که در مدارش به پیش می‌رفت دوباره به هلال نازکی تبدیل شد.

#گذر بعدی #ناهید از برابر خورشید در سال ۲۱۱۷ رخ خواهد داد.
#apod
https://goo.gl/LdAuuK
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/02/ap180204.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky

«"ماه‌خورشید"گرفتگی کامل!»
—------------------------—

این تصویر که از پیوند و پردازش دیجیتالی دو تصویر درست شده، به گونه‌ی خلاقانه‌ای دو گرفتگی پرآوازه‌ای که به تازگی رخ داده‌اند را با هم مقایسه کرده است: ماه‌گرفتگی کلی ۳۱ ژانویه‌ی ۲۰۱۸ (سمت چپ)، و خورشیدگرفتگی کلی ۲۱ اوت ۲۰۱۷.

در #ماه‌گرفتگی، سطح آن هنوز تا اندازه‌ای در سایه‌ی تاریک و اندکی سرخ‌فام زمین پیداست. ولی در خورشیدگرفتگی، ماه در برابر درخشش خیره‌کننده‌ی قرص خورشید به حالت ضدنور در آمده ولی پرتوی زمین‌تاب آن را اندکی روشن کرده است.

در سمت چپ، ستارگان آسمان شب هم پیرامون ماه دیده می‌شوند. در سمت راست، رشته‌های درخشان و خیره‌کننده‌ی تاج خورشید قرص تاریک‌شده‌اش را در بر گرفته‌اند و زبانه‌های برافروخته‌ای هم روی سطحش به چشم می‌خورد.

گام کامل #خورشیدگرفتگی بزرگ آمریکا در ۲۱ اوت که در مسیر سایه‌ی ماه دیده می‌شد حدود ۲ دقیقه یا در برخی جاها کمتر به درازا کشید. ولی گام کامل گرفتگی ماه در ۳۱ ژانویه که یک "ابرماه خون آبی" بود، بیش از یک ساعت به درازا کشید.
#apod
https://goo.gl/rhcjUy
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/02/ap180209.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky

«هلال خورشید در افق سرخ فیلیپین»
—-------------------------------

در روزی از اوایل سال ۲۰۰۹، قرص ماه بخشی از چهره‌ی خورشید را در آسمان مناطقی از آفریقا، استرالیا، و آسیا پوشاند.

در این عکس، همین رویداد را بر فراز دیوار دریایی مرکز خرید آسیا (Mall of Asia) می‌بینیم که خورشید نیمه‌گرفته را به هنگام غروب در پس افق خلیج مانیل در فیلیپین نشان می‌دهد. پایه‌های اسکله به حالت ضدنور و تیره در پیش‌زمینه‌ی تصویر دیده می‌شوند.

نماهای جالب و هنری بسیاری از این رویداد که تنها خورشیدگرفتگی حلقوی آن سال بود توسط پیگیران #خورشیدگرفتگی و آن دسته از آسمان‌دوستان که در جایگاه‌های خوبی بودند گرفته شد، از جمله فیلم‌ها، آرایه‌های پدید آمده از سایه‌ و نیز حلقه‌های آتش.

روز پنجشنبه‌ی این هفته هم بخشی از چهره‌ی خورشید به مدت کوتاهی توسط ماه پوشانده می‌شود و باز هم از دید برخی، یک خورشیدگرفتگی پاره‌ای (جزیی) رخ خواهد داد. ولی این رویداد تنها در بخش‌هایی از جنوب آمریکای جنوبی و جنوبگان دیده خواهد شد.

#apod
https://goo.gl/dCpWpj
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/02/ap180211.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky

«خورشید گاززده»
—---------------

چه بر سر بخش بالای خورشید آمده؟

هفته‌ی پیش، ماه بخشی از قرص خورشید را پوشاند و مناطقی از نیمکره‌ی جنوبی زمین را مهمان یک خورشیدگرفتگی پاره‌ای (جزیی) کرد.

این عکس در ثانیه‌های پایانی گرفتگی، از جایی در ساحل اوروگوئه، و با چشم‌اندازی از بوئنوس آیرس آرژانتین گرفته شده است.

جزیره‌ی فارالون (فارایون) با فانوس دریایی‌اش در پیش‌زمینه دیده می‌شود و هواپیمایی هم درست سمت چپ خورشید در پرواز است.

این تصویر در اصل یک پیوند دیجیتالی از دو نوردهی پشت سر هم است که با یک دوربین و تنظیمات یکسان گرفته شده بودند- یکی از چشم‌انداز و و دیگری از خورشید در پس‌زمینه.

#خورشیدگرفتگی بعدی روی زمین باز هم یک گرفت جزیی خواهد بود که در میانه‌های ماه ژوییه رخ می‌دهد و در بخش‌هایی از جنوب استرالیا، از جمله تاسمانی دیده خواهد شد.

#apod
https://goo.gl/DPLU44
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/02/ap180220.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky

«نمای تاج خورشید با کیفیت HDR»
—------------------------------------

شکوه و جلال #خورشیدگرفتگی بزرگ آمریکا چقدر بود؟

تصویری که اینجا می‌بینید و به روش تصویربرداری دامنه‌ی دینامیک بالا (اچ‌دی‌آر، HDR) گرفته شده، شاید این رویداد را بزرگ‌تر و باشکوه‌تر از چیزی که فکر می‌کردیم نشان دهد.

در روز ۲۱ اوت سال ۲۰۱۷ ماه برای چند دقیقه چهره‌ی خورشید را برای مردمانی که در نوار باریکی از خاک آمریکا زندگی می‌کردند پوشاند.

این رویداد بیشترین رخدادِ به تصویر کشیده شده در تاریخ بشر بود ولی این عکس -که پس از پردازش‌های دیجیتالی بسیار سنگین و باورنکردنی، به تازگی کامل شده است- یکی از دقیق‌ترین و پرجزییات‌ترین نماهاییست که تاکنون از #تاج_خورشید به دست آمده.

این تاج از گازهای بی‌اندازه داغ تشکیل شده و چشم نامسلح تنها در زمان خورشیدگرفتگی کلی می‌تواند آن را ببیند.

این تصویر از پیوند بیش از ۷۰ نما با نوردهی‌های متفاوت درست شده. جزییاتی که این رشته عکس‌های اچ‌دی‌آر با هم در بر می‌گیرند به اندازه‌ی کافی هست که حرکت تاج خورشید را هم نشان دهد.

عکس‌ها برای پایدار بودن شرایط جَوی، به هنگام بامداد در یونیتی اورگان گرفته شدند.

خورشیدگرفتگی کلی بعدی در ژوییه‌ی ۲۰۱۹ رخ خواهد داد ولی نه در آمریکا، مردم آمریکای شمالی و آمریکا باید تا آوریل ۲۰۲۴ برای دیدن این پدیده منتظر بمانند.

#apod
https://goo.gl/bnaePG
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/04/ap180430.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky

«دیروز سالگرد نخستین آزمایش موفق نظریه "نسبیت عام" بود»
—-------------------------------------------------------

در روزی مانند دیروز، ۲۹ می ۱۹۱۹، یک خورشیدگرفتگی کلی به دانشمندان در اثبات نظریه‌ی #نسبیت_عام اینشتین کمک کرد. بر پایه‌ی این نظریه، گرانش می‌تواند با تاب دادن (انحنای) فضازمان، مسیر نور را خم کند. اینشتین می‌گفت برای اثبات این پنداشت، یک راه خوب اینست که به ستارگان پس‌زمینه‌ی آسمان که بسیار نزدیک خورشید دیده می‌شوند نگاه کنیم.

به دلیل درخشندگی بی‌اندازه‌ی خورشید، این کار را تنها در زمان یک خورشیدگرفتگی کلی می‌توان انجام داد. در خورشیدگرفتگی‌های کلی، قرص خورشید به طور کامل پشت قرص ماه پنهان می‌شود و در نتیجه، ستارگانی که در نور روز به هیچ روی دیده نمی‌شوند را می‌توان دید. بر پایه‌ی نسبیت عام، ستارگان نزدیک به خورشید در آن هنگام می‌بایست در جای اندکی متفاوت با همیشه در آسمان دیده شوند.

اینشتین می‌خواست این آزمایش را به هنگام خورشیدگرفتگی کلی ۲۱ اوت ۱۹۱۴ انجام دهد، ولی کمتر از یک ماه پیش از آن روز، جنگ جهانی اول آغاز شد و نقشه‌ی اینشتین را بر هم زد. در #خورشیدگرفتگی کلی بعدی که سال ۱۹۱۹ رخ داد، اخترشناس بریتانیایی، سر آرتور ادینگتون برنامه‌ای برای دو رصد و آزمایش یکسان در آفریقا و برزیل را سازمان داد.

آنها در زمان گرفتِ کامل از جایگاه ستارگان نزدیک به خورشید نقشه برداشتند تا ببینند آیا با جایگاه همیشگی‌شان تفاوت دارد یا نه. این تفاوت به راستی رخ داده بود- عکسی که اینجا می‌بینید در همان زمان گرفته شده و یکی از این ستارگان را نشان می‌دهد. نقطه‌ی سرخ‌رنگ نشانگر جاییست که ستاره بدون حضور خورشید می‌بایست دیده می‌شد. اگرچه این جابجایی ناچیزی بود، ولی برای اثبات نظریه‌ی اینشتین به خوبی بسنده می‌کرد.
https://goo.gl/jzt7iv
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/05/relativityeclipse.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky

«خورشیدگرفتگی ۱۱ اوت»
-------------------------

در روز شنبه، ۱۱ اوت (۲۰ امرداد) ماه بخشی از چهره‌ی خورشید را می‌پوشاند و یک #خورشیدگرفتگی پاره‌ای (جزیی) در بخش‌هایی پیرامون مدار شمالگان و بیشتر بخش‌های آسیا (خاور میانه نیست) پدید خواهد آورد. در این رویداد ۳ ساعته، تا ۷۳ درصد از قرص خورشید پوشیده خواهد شد.

در این ویدیو شماری از شهرهای درون منطقه‌ی گرفتگی و درصد گرفتگی‌شان نشان داده شده، از جمله: مسکو (۲.۱ درصد)، اسلو (۴.۸ درصد)، ریکیاویک (۲۰ درصد)، ترومسو (۲۹ درصد)، و سئول (۳۵ درصد). این گرفتگی در کره‌ی جنوبی زیبایی ویژه‌ای خواهد داشت زیرا در پایان روز رخ می‌دهد و یک اثر "غروب هلال آفتاب" پدید می‌آورد.

چنان چه در ویدیو می‌بینید، بیشینه‌ی گرفتگی (۷۳ درصد) در مناطق قطبی خالی از سکنه رخ می‌دهد.

--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/08/eclipse.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky

روز یکشنبه، ۱۱ اوت، یک #خورشیدگرفتگی پاره‌ای (جزیی) در بخش‌هایی ازنیمکره‌ی شمالی زمین رخ داد و از دید بینندگان آن مناطق، کره‌ی ماه بخشی از قرص خورشید را پوشاند.

ماهواره‌ی اروپایی پروبا-۲ که در هر ۲۴ ساعت، ۱۴.۵ بار زمین را دور می‌زند و زاویه‌ی دیدش نیز پیوسته تغییر می‌کند، در هنگام این گرفتگی دو بار در سایه‌ی ماه فرو رفت.

اینجا دو نما از همین دو رویداد را می‌بینیم- نخست (سمت چپ) در ساعت ۸:۴۰ به وقت گرینویچ و دوم (سمت راست) در ساعت ۱۰:۳۲.

این عکس‌ها با دوربین SWAP ماهواره گرفته شده‌اند که تاج چند میلیون درجه‌ای خورشید را در طول موج فرابنفش-دور به تصویر می‌کشد.

ویدیوی این دو رویداد را هم در پست بعد ببینید
@onestar_in_sevenskies
منبع: esa

«چشم‌انداز سایه ماه بر زمین از درون یک بالون»
---------------------------------------------

به هنگام خورشیدگرفتگی بزرگ آمریکا در سال ۲۰۱۷ کجا بودید؟

هفته‌ی پیش سالروز رویدادی بود که در آن بیش از ۱۰۰ میلیون نفر از مردم آمریکای شمالی برای تماشای یک خورشیدگرفتگی پاره‌ای (جزیی) از خانه بیرون رفتند، و بیش از ۱۰ میلیون نفر هم برای تماشای ناپدید شدنِ کاملِ خورشید پشت قرص ماه -یک خورشیدگرفتگی کلی- راهی بخشی از کشور آمریکا شدند.

برآورد می‌شود۸۸ درصد بزرگسالان آمریکا این گرفتگی را یا مستقیم و یا از راه اینترنت تماشا کردند.

این رویداد که یکی از بهترین رویدادهای عکاسی شده در تاریخ بشر بود، از دیدگاه‌ها و چشم‌اندازهای نامعمولی هم به تصویر کشیده شد، از جمله از درون بالون‌هایی در پوش‌سپهر (استراتوسفر) جو زمین.

در یکی از برنامه‌های ناسا به نام Eclipse Ballooning project، حدود پنجاه بالون‌ روباتیک از همین دست بالون‌ها به هوا فرستاده شد.

در این تصویر نمایی ثابت از یک ویدیوی سراسرنمای ۳۶۰ درجه را می‌بینید که به کمک یکی از همین بالون‌ها گرفته شده و سایه‌ی تیره‌ی ماه را نشان می‌دهد که دارد از روی زمین می‌گذرد. این بالون را دانشجویانی از برزیل با همکاری ناسا و دانشگاه ایالتی مونتانا، از آیداهو به هوا فرستاده بودند.

اگرچه این گرفتگی کمتر از سه دقیقه به درازا کشید، ولی بسیاری از کسانی که بیننده‌ی آن بودند شاید تا پایان عمر آن را فراموش نکنند. گفتنی‌ست بسیاری از مردم آمریکای شمالی یک شانس دیگر برای تجربه‌ی چنین #خورشیدگرفتگی کلی‌ای را خواهند داشت، آن هم در سال ۲۰۲۴.
#apod
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/08/ap180827.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky

در بامدادِ ۶ ژانویه‌ی ۲۰۱۹، ماه نو از چشم آسیایی‌ها (بعد از ظهر ۵ ژانویه از چشم آلاسکایی‌ها) از جلوی چهره‌ی خورشید گذشت و یک #خورشیدگرفتگی پاره‌ای (جزیی) برای آنها پدید آورد.

این پویانمایی از پیوند عکس‌های ماهواره‌ی هواشناسی ژاپنیِ هیماواری-۸ درست شده و سایه‌ی ماه را نشان می‌دهد که به سرعت از چپ به راست، روی بخش شمالی سیاره‌ی ‌ زمین، از چین تا جزایر الوشن آلاسکا می‌گذرد. این پویانمایی ۱۲ ساعته طلوع آفتاب در سرتاسر بخشِ اقیانوسِ آرامِ زمین را هم نشان می‌دهد.

🔹توانستید سایه‌ی خاکستری ماه را ببینید؟ اگر نتوانستید، پست بعدی را نگاه کنید.
@onestar_in_sevenskies

«طلوع خورشیدِ نیم‌گرفته در آسمان پکن»
-------------------------------------

در روز ۶ ژانویه، خورشید در حالی در آسمان شمال خاور آسیا طلوع کرد که ماهِ نو بخشی از چهره‌اش را پوشانده بود.

این تصویر تله‌فوتو به هنگام بیشینه‌ی این #خورشیدگرفتگی پاره‌ای (جزیی) گرفته شده و نمایی چشمگیر از خورشید نیم‌گرفته را در آسمان مه‌آلود نشان می‌دهد.

در پیش‌زمینه کوشک وانچون، مشرف به "شهر ممنوعه" در مرکز پکن دیده می‌شود که میزبان سحرخیزانی بود که برای تماشای خورشیدگرفتگی به آنجا رفته بودند.

این نخستین گرفتگی از پنج گرفتگی سال ۲۰۱۹ بود- سه خورشیدگرفتگی و دو ماه‌گرفتگی. رویداد بعدی یک ماه‌گرفتگی کلی است که در پیرازم (حضیض) همین ماه رخ می‌دهد- شب ۲۱ ژانویه (یکم بهمن) که ساکنان نیمکره‌ی شمالی زمین بیننده‌ی آن خواهند بود، از جمله در آمریکا، اروپا، و باختر آفریقا.
#apod
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2019/01/ap190111.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky

«تصویر میدان‌گسترده از خورشیدگرفتگی بزرگ آمریکا»
----------------------------------------------------

روشنایی تاج خورشید را تنها به هنگام تاریکیِ زودگذرِ زمان خورشیدگرفتگی‌های کلی می‌توان دید. تاج یا همان جو گسترده‌ی بیرونی خورشید که به طور معمول در پرتوی خیره‌کننده‌ی قرص این ستاره پنهان شده، چشم‌اندازی فریبنده دارد.

با این وجود، جزییات ظریف و بخش‌های دورترِ آن اگرچه با چشم دیده می‌شود، ولی عکاسی از آنها کاری بی‌اندازه دشوار است.

تصویر زاویه-گسترده‌ای که اینجا می‌بینید از پیوند ۱۲۰ عکس که در #خورشیدگرفتگی بزرگ آمریکا در اوت ۲۰۱۷ گرفته شده بودند، و پردازش دیجیتالی وسواس‌گونه‌ی آنها درست شده.

لایه‌های پیچیده و پرتوهای آتشینِ آمیزه‌ی همیشه در تغییری از گاز داغ و میدان‌های مغناطیسی به خوبی اینجا دیده می‌شود. صدها ستاره‌ی کم‌نور تا قدر ۱۱ پشت ماه و خورشید دیده می‌شود و سیاره‌ی بهرام هم در انتهای سمت راست به رنگ سرخ می‌درخشد.

خورشیدگرفتگی کلی بعدی در ۲ ژوییه‌ رخ خواهد داد و مردمان ساکن در در نواری از شیلی تا آرژانتین به هنگام غروب بیینده‌اش خواهند بود.

#apod
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2019/01/ap190130.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky