«کمان باشکوه کهکشان بر فراز یک کشتی شکسته»
—------------------------------------------------—
https://goo.gl/wYjst8
می‌دانید چه اتفاقی برای این کشتی افتاده؟
این کشتی در جریان توفانی سهمگینی که در سال ۲۰۰۲، ساحل آرژانتین را در هم کوبید اینجا به گل نشست.
این کشتیِ رها شده که اکنون به نام Naufragio del Chubasco (کشتی شکسته‌ی باران) شناخته می‌شود، نزدیک شهر تقریبا متروک "کابو راسو" (با جمعیت ۱ نفر) به گل نشسته.
در این عکس، نمای زنگ زده‌ی این قایق برای عکس‌برداری از آسمان زیبای بالای سر یک پیش‌زمینه‌ی تماشایی و شاید هراس‌انگیز پدید آورده. در این آسمان کهکشان راه شیری را می‌بینیم که با نوار باشکوهش کمانی بر روی کشتی شکسته انداخته و دو کهکشان ماهواره‌ای راه شیری، ابرهای بزرگ و کوچک ماژلانی هم نزدیک لبه‌ی سمت چپ خودنمایی می‌کنند.
ستارگان سهیل (پَرَک)، کرکس پرنده (نسر طایر)، سیاره‌های بهرام و نپتون، سحابی‌هایی از جمله مرداب، گونی زغال، و شاه‌تخته (کارینا) نیز در آسمان به چشم می‌خورند. [تصویر بعدی را ببینید]
این چشم‌انداز موزاییکی از پیوند بیش از ۸۰ عکس که در اوایل ماه سپتامبر گرفته شده بودند درست شده. یک گسترده‌نمای برهمکنشی (پانورامای تعاملی) ۳۶۰ درجه هم برای این چشم‌انداز در دسترس است [پیوند آن در وبلاگ معرفی شده].
به گفته‌ی عکاس ماجراجوی این تصویر، ترسناک‌ترین بخش این تصویربرداری وجود این کشته شکسته نبود، بلکه فراوانی بیش از همیشه‌ی کرم‌های پیله‌ساز سیاه و پرمو بود.
#کهکشان_راه_شیری #ابر_کوچک_ماژلان #ابر_بزرگ_ماژلان #سهیل #کرکس_پرنده #نسر_طایر #بهرام #نپتون #سحابی_مرداب #سحابی_شاه‌تخته #سحابی_گونی_زغال #apod
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/11/ship.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—------------------------------------------------—
https://goo.gl/wYjst8
می‌دانید چه اتفاقی برای این کشتی افتاده؟
این کشتی در جریان توفانی سهمگینی که در سال ۲۰۰۲، ساحل آرژانتین را در هم کوبید اینجا به گل نشست.
این کشتیِ رها شده که اکنون به نام Naufragio del Chubasco (کشتی شکسته‌ی باران) شناخته می‌شود، نزدیک شهر تقریبا متروک "کابو راسو" (با جمعیت ۱ نفر) به گل نشسته.
در این عکس، نمای زنگ زده‌ی این قایق برای عکس‌برداری از آسمان زیبای بالای سر یک پیش‌زمینه‌ی تماشایی و شاید هراس‌انگیز پدید آورده. در این آسمان کهکشان راه شیری را می‌بینیم که با نوار باشکوهش کمانی بر روی کشتی شکسته انداخته و دو کهکشان ماهواره‌ای راه شیری، ابرهای بزرگ و کوچک ماژلانی هم نزدیک لبه‌ی سمت چپ خودنمایی می‌کنند.
ستارگان سهیل (پَرَک)، کرکس پرنده (نسر طایر)، سیاره‌های بهرام و نپتون، سحابی‌هایی از جمله مرداب، گونی زغال، و شاه‌تخته (کارینا) نیز در آسمان به چشم می‌خورند. [تصویر بعدی را ببینید]
این چشم‌انداز موزاییکی از پیوند بیش از ۸۰ عکس که در اوایل ماه سپتامبر گرفته شده بودند درست شده. یک گسترده‌نمای برهمکنشی (پانورامای تعاملی) ۳۶۰ درجه هم برای این چشم‌انداز در دسترس است [پیوند آن در وبلاگ معرفی شده].
به گفته‌ی عکاس ماجراجوی این تصویر، ترسناک‌ترین بخش این تصویربرداری وجود این کشته شکسته نبود، بلکه فراوانی بیش از همیشه‌ی کرم‌های پیله‌ساز سیاه و پرمو بود.
#کهکشان_راه_شیری #ابر_کوچک_ماژلان #ابر_بزرگ_ماژلان #سهیل #کرکس_پرنده #نسر_طایر #بهرام #نپتون #سحابی_مرداب #سحابی_شاه‌تخته #سحابی_گونی_زغال #apod
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/11/ship.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
«ابرهای خوشرنگ در همسایه کوچک کهکشان راه شیری»
—-------------------------------------------------------------
https://goo.gl/X03QWy
تلسکوپ فضایی هابل ناسا دو سحابی خوش رنگ و لعاب را به تصویر کشیده که با هم مانند یک سحابی به نظر می‌رسند. این دو سحابی در ابر کوچک ماژلان جای دارند، کهکشان کوتوله‌ای که ماهواره‌ی کهکشان راه شیری است. تابش‌های پرانرژی ستارگان درخشان مرکز این دو سحابی، هیدروژنِ درونشان را گرم کرده و به تابشی سرخ‌فام واداشته [پس دو #سحابی_گسیلشی هستند- م].
این دو سحابی که با هم به نام ان‌جی‌سی ۲۴۸ خوانده می‌شوند، در سال ۱۸۳۴ توسط سر جان هرشل یافته شدند. ان‌جی‌سی ۲۴۸ حدود ۶۰ سال نوری درازا و ۲۰ سال نوری هم پهنا دارد. این جرم یکی از کم‌شمار سحابی‌های هیدروژنی سرخ‌فام در ابر کوچک ماژلان است که تقریبا ۲۰۰ هزار سال نوری از ما فاصله داشته و در صورت فلکی جنوبی توکان دیده می‌شود.
این عکس بخشی از یک پژوهش به نام "بررسی فرگشت گاز و غبار ابر کوچک ماژلان" (#SMIDGE) است. هدف اخترشناسان از بررسی ابر کوچک ماژلان با بهره از هابل، پی بردن به تفاوت میان غبارهای کهکشان راه شیری با غبارهای درون کهکشان‌هایی مانند ابر کوچک ماژلان است که فراوانی عنصرهای سنگینشان بسیار کمتر از اندازه‌ی موردنیاز برای پدید آوردن غبار است. ذرات #غبار در یک کهکشان از اجزای کلیدی موردنیاز برای #ستاره‌زایی در آن هستند.
فراوانیِ عنصرهای سنگین در #ابر_کوچک_ماژلان میان یک پنجم تا یک دهم فراوانی آنها در کهکشان راه شیری است. از آنجایی که این کهکشان کوچک به ما نزدیک است، دانشمندان می‌توانند غبارهای آن را با جزییات دقیق بررسی کرده و درباره‌ی غبارهای آغاز تاریخ کیهان بیشتر بیاموزند. دانشمند اصلی این پژوهش، دکتر کرین سنداستورم از دانشگاه کالیفرنیا در سن دیگو می‌گوید: «این برای شناخت تاریخ کهکشان خودمان هم مهم است... غبار یک بخش کلیدی از چگونگی کارکرد کهکشان‌ها و چگونگی زایش ستارگان در آنهاست.»
بیشتر فرآیندهای ستاره‌زایی در آغاز تاریخ کیهان رخ دادند، زمانی که درصد عنصرهای سنگین بسیار کمتر از امروز بود [مانند محیط ابر کوچک ماژلان] و همین باعث شده این کهکشان کوچک به یک آزمایشگاه خوب برای بررسی شرایط آغاز کیهان تبدیل شود.
#تلسکوپ_هابل #NGC_248
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/12/NGC248.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—-------------------------------------------------------------
https://goo.gl/X03QWy
تلسکوپ فضایی هابل ناسا دو سحابی خوش رنگ و لعاب را به تصویر کشیده که با هم مانند یک سحابی به نظر می‌رسند. این دو سحابی در ابر کوچک ماژلان جای دارند، کهکشان کوتوله‌ای که ماهواره‌ی کهکشان راه شیری است. تابش‌های پرانرژی ستارگان درخشان مرکز این دو سحابی، هیدروژنِ درونشان را گرم کرده و به تابشی سرخ‌فام واداشته [پس دو #سحابی_گسیلشی هستند- م].
این دو سحابی که با هم به نام ان‌جی‌سی ۲۴۸ خوانده می‌شوند، در سال ۱۸۳۴ توسط سر جان هرشل یافته شدند. ان‌جی‌سی ۲۴۸ حدود ۶۰ سال نوری درازا و ۲۰ سال نوری هم پهنا دارد. این جرم یکی از کم‌شمار سحابی‌های هیدروژنی سرخ‌فام در ابر کوچک ماژلان است که تقریبا ۲۰۰ هزار سال نوری از ما فاصله داشته و در صورت فلکی جنوبی توکان دیده می‌شود.
این عکس بخشی از یک پژوهش به نام "بررسی فرگشت گاز و غبار ابر کوچک ماژلان" (#SMIDGE) است. هدف اخترشناسان از بررسی ابر کوچک ماژلان با بهره از هابل، پی بردن به تفاوت میان غبارهای کهکشان راه شیری با غبارهای درون کهکشان‌هایی مانند ابر کوچک ماژلان است که فراوانی عنصرهای سنگینشان بسیار کمتر از اندازه‌ی موردنیاز برای پدید آوردن غبار است. ذرات #غبار در یک کهکشان از اجزای کلیدی موردنیاز برای #ستاره‌زایی در آن هستند.
فراوانیِ عنصرهای سنگین در #ابر_کوچک_ماژلان میان یک پنجم تا یک دهم فراوانی آنها در کهکشان راه شیری است. از آنجایی که این کهکشان کوچک به ما نزدیک است، دانشمندان می‌توانند غبارهای آن را با جزییات دقیق بررسی کرده و درباره‌ی غبارهای آغاز تاریخ کیهان بیشتر بیاموزند. دانشمند اصلی این پژوهش، دکتر کرین سنداستورم از دانشگاه کالیفرنیا در سن دیگو می‌گوید: «این برای شناخت تاریخ کهکشان خودمان هم مهم است... غبار یک بخش کلیدی از چگونگی کارکرد کهکشان‌ها و چگونگی زایش ستارگان در آنهاست.»
بیشتر فرآیندهای ستاره‌زایی در آغاز تاریخ کیهان رخ دادند، زمانی که درصد عنصرهای سنگین بسیار کمتر از امروز بود [مانند محیط ابر کوچک ماژلان] و همین باعث شده این کهکشان کوچک به یک آزمایشگاه خوب برای بررسی شرایط آغاز کیهان تبدیل شود.
#تلسکوپ_هابل #NGC_248
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/12/NGC248.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
«مرواریدهای درخشان در صدف کیهانی»
—---------------------------------------
نزدیک لبه‌های ابر ماژلانی کوچک (یک کهکشان ماهواره‌ای به فاصله‌ی حدود ۲۰۰ هزار سال نوری زمین)، خوشه‌ی ستاره‌ای جوان و ۵ میلیون ساله‌ی ان‌جی‌سی ۶۰۲ جای دارد.
تصویر خیره کننده‌ای که اینجا می‌بینید به کمک #تلسکوپ_فضایی_هابل گرفته شده و با داده‌های پرتو X از تلسکوپ چاندرا، و فروسرخ از تلسکوپ اسپیتزر نیز آرایش شده. در این چشم‌انداز می‌توانید خوشه‌ی ان‌جی‌سی ۶۰۲ را ببینید که هنوز توسط ابر زاینده‌اش در بر گرفته شده.
پشته‌های و رگه‌های خیال‌برانگیز و توده‌های به پس رانده شده‌ی گاز و غبار نشانه‌ی نیرومندی از اینند که پرتوهای پرانرژی و امواج ضربه‌ای از سوی ستارگان پرجرم ان‌جی‌سی ۶۰۲، ماده‌ی غباری را پس زده و فشرده و در نتیجه همچنان که این توده‌ها در اثر پرتوهای ستارگان از مرکز خوشه دور می‌شوند، یک فرآیند #ستاره‌زایی دیگر هم در دلشان به راه افتاده.
گستردگی این تصویر باکیفیت هابل در فاصله‌ی برآورد شده‌ی ابر ماژلانی کوچک حدود ۲۰۰ سال نوریست، ولی در پس‌زمینه‌ی همین چشم‌انداز واضح و چندرنگ، شمار فریبنده‌ای از کهکشان‌های گوناگون را هم می‌توان دید. این کهکشان‌های پس‌زمینه در فراسوی ان‌جی‌سی ۶۰۲ جای گرفته و صدها میلیون سال نوری یا بیشتر از آن فاصله دارند.
#ابر_کوچک_ماژلان #خوشه_باز #apod
https://goo.gl/j2gB9Z
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/04/NGC602.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—---------------------------------------
نزدیک لبه‌های ابر ماژلانی کوچک (یک کهکشان ماهواره‌ای به فاصله‌ی حدود ۲۰۰ هزار سال نوری زمین)، خوشه‌ی ستاره‌ای جوان و ۵ میلیون ساله‌ی ان‌جی‌سی ۶۰۲ جای دارد.
تصویر خیره کننده‌ای که اینجا می‌بینید به کمک #تلسکوپ_فضایی_هابل گرفته شده و با داده‌های پرتو X از تلسکوپ چاندرا، و فروسرخ از تلسکوپ اسپیتزر نیز آرایش شده. در این چشم‌انداز می‌توانید خوشه‌ی ان‌جی‌سی ۶۰۲ را ببینید که هنوز توسط ابر زاینده‌اش در بر گرفته شده.
پشته‌های و رگه‌های خیال‌برانگیز و توده‌های به پس رانده شده‌ی گاز و غبار نشانه‌ی نیرومندی از اینند که پرتوهای پرانرژی و امواج ضربه‌ای از سوی ستارگان پرجرم ان‌جی‌سی ۶۰۲، ماده‌ی غباری را پس زده و فشرده و در نتیجه همچنان که این توده‌ها در اثر پرتوهای ستارگان از مرکز خوشه دور می‌شوند، یک فرآیند #ستاره‌زایی دیگر هم در دلشان به راه افتاده.
گستردگی این تصویر باکیفیت هابل در فاصله‌ی برآورد شده‌ی ابر ماژلانی کوچک حدود ۲۰۰ سال نوریست، ولی در پس‌زمینه‌ی همین چشم‌انداز واضح و چندرنگ، شمار فریبنده‌ای از کهکشان‌های گوناگون را هم می‌توان دید. این کهکشان‌های پس‌زمینه در فراسوی ان‌جی‌سی ۶۰۲ جای گرفته و صدها میلیون سال نوری یا بیشتر از آن فاصله دارند.
#ابر_کوچک_ماژلان #خوشه_باز #apod
https://goo.gl/j2gB9Z
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/04/NGC602.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram: @onestar_in_sevenskies
👑یک ستاره در هفت آسمان👑
«کشف پل مغناطیسی میان ابرهای ماژلانی» —------------------------------------- * به نظر می‌رسد یک میدان مغناطیسی در فضای میان ابرهای بزرگ و کوچک ماژلانی، این دو کهکشان کوتوله‌ی ماهواره‌ای راه شیری را به هم پیوند داده است. آسمان‌دوستان نیمکره‌ی شمالی به سادگی…
ادامه‌ی پست پیشین ☝️☝️☝️☝️☝️
...ما می‌دانیم که ابرهای ماژلان در گذشته از کنار یکدیگر گذشته بوده‌اند. اخترشناسان هنوز درباره‌ی زمان یا میزان نزدیکی این دو مطمئن نیستند ولی می‌دانند که این رویداد باعث شد پیکره‌ی هر دوی آنها در عمل به هم بریزد و ساختارشان که روزگاری مارپیچی بود نامنظم شود. پل ماژلانی به احتمال بسیار بازمانده‌ای از همین برهم‌کنش است که در اثر بیرون کشیده شدن گازها از هر دو کهکشان در آن گذر پدید آمده.
به گفته‌ی نویسندگان این پژوهشنامه، به نظر می‌رسد این میدان مغناطیسیِ نویافته از میدان‌های مغناطیسی هر دو کهکشان تشکیل شده که به همراه گازهای بیرون کشیده شده از آنها، با هم این پل پدید آورده‌اند. اگر این درست باشد، تاییدیست بر وجود یک میدان پان‌ماژلانی- یک میدان مغناطیسی که دو کهکشان را به هم پیوند می‌دهد. پیامدهای کشف چنین میدانی می‌تواند به آگاهی از گذشته و آینده‌ی کل سامانه‌ی ماژلانی بیانجامد.
آرایه‌ی کیلومتر مربعی (اس‌کی‌ای) که واپسین گام ساختنش را می‌گذراند و در سال ۲۰۲۱ به راه خواهد افتاد، میدان‌های مغناطیسی پیرامون کهکشان‌های برهم‌کنشی‌ای مانند ابرهای ماژلانی را با جزییاتی از این هم بیشتر بررسی خواهد کرد و همچنین، به جستجوی نشانه‌های احتمالی مغناطیس در فضای میان‌کهکشانی خواهد پرداخت.
#ابر_بزرگ_ماژلان #ابر_کوچک_ماژلان #میدان_مغناطیسی #برخورد_کهکشانی
https://goo.gl/ioPb4Q
در همین زمینه:
* ابرهای ماژلان تاکنون چندین بار با هم برخورد کرده‌اند (https://goo.gl/INzZrm)
* سرچشمه جریان ماژلانی یافته شد (https://goo.gl/068gyz)
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/05/MagellanicBridge.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram: @onestar_in_sevenskies
...ما می‌دانیم که ابرهای ماژلان در گذشته از کنار یکدیگر گذشته بوده‌اند. اخترشناسان هنوز درباره‌ی زمان یا میزان نزدیکی این دو مطمئن نیستند ولی می‌دانند که این رویداد باعث شد پیکره‌ی هر دوی آنها در عمل به هم بریزد و ساختارشان که روزگاری مارپیچی بود نامنظم شود. پل ماژلانی به احتمال بسیار بازمانده‌ای از همین برهم‌کنش است که در اثر بیرون کشیده شدن گازها از هر دو کهکشان در آن گذر پدید آمده.
به گفته‌ی نویسندگان این پژوهشنامه، به نظر می‌رسد این میدان مغناطیسیِ نویافته از میدان‌های مغناطیسی هر دو کهکشان تشکیل شده که به همراه گازهای بیرون کشیده شده از آنها، با هم این پل پدید آورده‌اند. اگر این درست باشد، تاییدیست بر وجود یک میدان پان‌ماژلانی- یک میدان مغناطیسی که دو کهکشان را به هم پیوند می‌دهد. پیامدهای کشف چنین میدانی می‌تواند به آگاهی از گذشته و آینده‌ی کل سامانه‌ی ماژلانی بیانجامد.
آرایه‌ی کیلومتر مربعی (اس‌کی‌ای) که واپسین گام ساختنش را می‌گذراند و در سال ۲۰۲۱ به راه خواهد افتاد، میدان‌های مغناطیسی پیرامون کهکشان‌های برهم‌کنشی‌ای مانند ابرهای ماژلانی را با جزییاتی از این هم بیشتر بررسی خواهد کرد و همچنین، به جستجوی نشانه‌های احتمالی مغناطیس در فضای میان‌کهکشانی خواهد پرداخت.
#ابر_بزرگ_ماژلان #ابر_کوچک_ماژلان #میدان_مغناطیسی #برخورد_کهکشانی
https://goo.gl/ioPb4Q
در همین زمینه:
* ابرهای ماژلان تاکنون چندین بار با هم برخورد کرده‌اند (https://goo.gl/INzZrm)
* سرچشمه جریان ماژلانی یافته شد (https://goo.gl/068gyz)
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/05/MagellanicBridge.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram: @onestar_in_sevenskies