«هسته پرنور کهکشان گل آفتابگردان»
—----------------------------------------------
ام۶۳ یا کهکشان گل آفتابگردان یکی از کهکشانهای مارپیچی درخشان در آسمان نیمکرهی شمالی است. این کهکشان که با عنوان انجیسی ۵۰۵۵ نیز شناخته میشود را میتوان با یک تلسکوپ کوچک در صورت فلکی تازیها (سگان شکاری) مشاهده کرد.
عکس امروز توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده، مرکز ام۶۳ و بازوهای مارپیچی بلند و تابخوردهای که از آن بیرون زدهاند را نشان میدهد. تابش آبیفام ستارگان جوان و درخشان، تابش سرخفام گازهای یونیدهی هیدروژن در سحابیهای #گسیلشی (نشری)، و رگههای تیرهی غبار این بازوها را به زیبایی آراستهاند.
ام۶۳ در کشمکشی گرانشی با ام۵۱ (کهکشان گرداب) و چند کهکشان کوچکتر به سر میبرد. نوری که از ام۶۳ به چشم ما میرسد حدود ۳۵ میلیون سال (دوران زمینشناسی ائوسن روی زمین) پیش از آن تابیده شده و برای رفتن از یک سر این کهکشان مارپیچی به سر دیگرش هم به ۶۰ هزار سال زمان نیاز دارد.
ستارگان بخشهای بیرونی کهکشان آفتابگردان با چنان سرعتی به گرد هستهی آن میچرخند که با توجه به موادِ دیده شده و در نظر گرفتن گرانش معمولی، میبایست به فضا (بیرون از کهکشان) پرتاب شوند. ولی این حقیقت که این ستارگان همچنان در مسیر خود ماندهاند نشانگر وجود مادهی نادیدنی تاریک است که با گرانش خود آنها را نگه داشته.
https://goo.gl/0TIZCN
#M63 #NGC_5055 #تازیها #کهکشان_مارپیچی #آفتابگردان #ماده_تاریک #apod
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/11/blog-post_93.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—----------------------------------------------
ام۶۳ یا کهکشان گل آفتابگردان یکی از کهکشانهای مارپیچی درخشان در آسمان نیمکرهی شمالی است. این کهکشان که با عنوان انجیسی ۵۰۵۵ نیز شناخته میشود را میتوان با یک تلسکوپ کوچک در صورت فلکی تازیها (سگان شکاری) مشاهده کرد.
عکس امروز توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده، مرکز ام۶۳ و بازوهای مارپیچی بلند و تابخوردهای که از آن بیرون زدهاند را نشان میدهد. تابش آبیفام ستارگان جوان و درخشان، تابش سرخفام گازهای یونیدهی هیدروژن در سحابیهای #گسیلشی (نشری)، و رگههای تیرهی غبار این بازوها را به زیبایی آراستهاند.
ام۶۳ در کشمکشی گرانشی با ام۵۱ (کهکشان گرداب) و چند کهکشان کوچکتر به سر میبرد. نوری که از ام۶۳ به چشم ما میرسد حدود ۳۵ میلیون سال (دوران زمینشناسی ائوسن روی زمین) پیش از آن تابیده شده و برای رفتن از یک سر این کهکشان مارپیچی به سر دیگرش هم به ۶۰ هزار سال زمان نیاز دارد.
ستارگان بخشهای بیرونی کهکشان آفتابگردان با چنان سرعتی به گرد هستهی آن میچرخند که با توجه به موادِ دیده شده و در نظر گرفتن گرانش معمولی، میبایست به فضا (بیرون از کهکشان) پرتاب شوند. ولی این حقیقت که این ستارگان همچنان در مسیر خود ماندهاند نشانگر وجود مادهی نادیدنی تاریک است که با گرانش خود آنها را نگه داشته.
https://goo.gl/0TIZCN
#M63 #NGC_5055 #تازیها #کهکشان_مارپیچی #آفتابگردان #ماده_تاریک #apod
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/11/blog-post_93.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
«ابرهای ستارهزا در قیفاووس»
—------------------------------—
https://goo.gl/ybZ2ZP
به نظر می رسد انبوه ستارگان داغ جوان و ستونهای کیهانی از گاز و غبار در انجیسی ۷۸۲۲ گرد آمده اند. این منطقهی برافروختهی ستارهزایی، حدود ۳۰۰۰ سال نوری دورتر از ما در صورت فلکی شمالی #قیفاووس و در لبهی یک ابر مولکولی غولپیکر جای دارد.
این نمای رنگین کیهانی که از همگذاری دادههای باریک-باند درست شده، لبههای روشن و شکلهای تیرهی درون سحابی را آشکار کرده و تابش اتم های اکسیژن، هیدروژن، و گوگرد را به ترتیب به فامهای آبی، سبز و سرخ مینمایاند. دوستداران بایگانی عکسهای تلسکوپ هابل با این خط #گسیلشی و رنگهای به کار رفته به خوبی آشنا هستند، زیرا این طیفها در تصاویر هابل هم با همین رنگآمیزی نشان داده میشوند.
این تابشهای اتمی دستاورد برانگیختگی اتمها توسط پرتوهای پرانرژی ستارگان داغ مرکزی است، ستارگانی که با بادها و پرتوهای نیرومندشان، مواد محیطی را هم پس زده و تراشیدهاند و افزون بر آفریدن ساختارهای ستونی چگال، یک حفرهی غارمانند به گستردگی چند سال نوری که ویژهی چنین فعالیتهایی است را پدید آورده اند.
#رمبش_گرانشی درون این ستونها میتواند به ساخته شدن ستارگان تازه بیانجامد، ولی با کنار زده شدن ستونهای غبار، ستارگانی که در آنها شکل گرفتهاند نیز این ذخیره از مواد ستارهساز را از دست خواهد داد.
گستردگی میدان این تصویر در فاصله ی برآوردی انجیسی ۷۸۲۲ حدود ۴۰ سال نوری است.
#NGC_7822 #apod #ستارهزایی
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/11/blog-post_18.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—------------------------------—
https://goo.gl/ybZ2ZP
به نظر می رسد انبوه ستارگان داغ جوان و ستونهای کیهانی از گاز و غبار در انجیسی ۷۸۲۲ گرد آمده اند. این منطقهی برافروختهی ستارهزایی، حدود ۳۰۰۰ سال نوری دورتر از ما در صورت فلکی شمالی #قیفاووس و در لبهی یک ابر مولکولی غولپیکر جای دارد.
این نمای رنگین کیهانی که از همگذاری دادههای باریک-باند درست شده، لبههای روشن و شکلهای تیرهی درون سحابی را آشکار کرده و تابش اتم های اکسیژن، هیدروژن، و گوگرد را به ترتیب به فامهای آبی، سبز و سرخ مینمایاند. دوستداران بایگانی عکسهای تلسکوپ هابل با این خط #گسیلشی و رنگهای به کار رفته به خوبی آشنا هستند، زیرا این طیفها در تصاویر هابل هم با همین رنگآمیزی نشان داده میشوند.
این تابشهای اتمی دستاورد برانگیختگی اتمها توسط پرتوهای پرانرژی ستارگان داغ مرکزی است، ستارگانی که با بادها و پرتوهای نیرومندشان، مواد محیطی را هم پس زده و تراشیدهاند و افزون بر آفریدن ساختارهای ستونی چگال، یک حفرهی غارمانند به گستردگی چند سال نوری که ویژهی چنین فعالیتهایی است را پدید آورده اند.
#رمبش_گرانشی درون این ستونها میتواند به ساخته شدن ستارگان تازه بیانجامد، ولی با کنار زده شدن ستونهای غبار، ستارگانی که در آنها شکل گرفتهاند نیز این ذخیره از مواد ستارهساز را از دست خواهد داد.
گستردگی میدان این تصویر در فاصله ی برآوردی انجیسی ۷۸۲۲ حدود ۴۰ سال نوری است.
#NGC_7822 #apod #ستارهزایی
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/11/blog-post_18.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies