«هزاران ستاره همسن در فضایی کوچک»
—---------------------------------------------
https://goo.gl/XLwciM
ان‌جی‌سی ۳۶۰۳ حدود ۲۰ هزار سال نوری دورتر از خورشید، و در بازوی مارپیچی شاه‌تخته‌‌ی کهکشان راه شیری جای دارد. اخترشناسان با ان‌جی‌سی ۳۶۰۳ به عنوان یکی از بزرگ‌ترین منطقه‌های ستاره‌زایی کهکشان راه شیری به خوبی آشنا هستند.

#خوشه‌_باز ستاره‌ای در مرکز این منطقه در بر دارنده‌ی هزاران ستاره‌ی بزرگ‌تر از خورشید است، ستارگانی که به احتمال بسیار تنها همین یکی دو میلیون سال پیش، با هم در یک رویداد ستاره‌فشانی بزرگ و چشمگیر به دنیا آمدند.

در حقیقت، گمان می‌رود ان‌جی‌سی ۳۶۰۳ نمونه‌ای مناسب و در دسترس (در کهکشان خودمان) از خوشه‌های ستاره‌ای بزرگی است که در کهکشان‌های #ستاره‌فشان بسیار دوردست یافته می‌شوند.

ابرهای زاینده‌ی ستارگان ان‌جی‌سی ۳۶۰۳ که انباشته از گازهای میان‌ستاره‌ای و غبارهای تیره‌ هستند، هنوز این خوشه را در بر گرفته و از پرتوها و بادهای پرانرژی ستارگانش برافروخته شده و تراشیده شده‌اند.

خوشه‌ی باز ان‌جی‌سی ۳۶۰۳ در راستای صورت فلکی جنوبی #شاه‌تخته دیده می‌شود. این عکس که به کمک #تلسکوپ_فضایی_هابل گرفته شده، تنها حدود ۱۷ سال نوری پهنا دارد.

#NGC_3603 #apod
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/11/blog-post_6.html
—-------------------------------------------------

به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies

«سحابی یک شاعر»
—----------------

ابر برافروخته‌ی کیهانی که در این تصویر می‌بینید از بادها و پرتوهای ستارگان داغ و جوان خوشه‌ی باز ان‌جی‌سی ۳۳۲۴ به این پیکره در آمده.

این منطقه‌ی ستاره‌زایی به همراه ابرهای غباری که بر پس‌زمینه‌ی گازهای اتمی برانگیخته‌اش به حالت ضدنور در آمده‌اند، همگی پهنایی نزدیک به ۳۵ سال نوری را می‌پوشانند. فاصله‌ی آن از زمین حدود ۷۵۰۰ سال نوریست و در راستای صورت فلکی جنوبی پر از سحابیِ #شاه‌تخته (کارینا) دیده می‌شود.

این چشم‌انداز تلسکوپی از پیوند داده‌های تصویری باند-باریک درست شده و پرتوهای گسیلیده از اتم‌های یونیده‌ی گوگرد، هیدروژن، و اکسیژن را به ترتیب به رنگ‌های سرخ، سبز، و آبی نشان می‌دهد که الگوی رنگ ویژه‌ی عکس‌های تلسکوپ هابل نیز هست.

از دید برخی، مرز این پشته‌های درخشان گسیلشی با غبارهای تیره در سمت راست نمایی مانند نیمرخ یک انسان را پدید آورده.

این سحابی یک نام پرطرفدار نیز دارد: سحابی گابریلا میسترال، که برگرفته از نام شاعر شیلیایی برنده‌ی نوبل است.
#سحابی_گسیلشی
#apod
https://goo.gl/DFUqLM
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/04/ap180406.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky