«چهره "سحابی پکمن"»
—---------------------------—
https://goo.gl/wHxWhm
اگر به درون این ابر کیهانی که نام NGC ۲۸۱ نام دارد نگاه کنید شاید متوجه ستارگان خوشه‌ی باز آیسی ۱۵۹۰ نشوید، هرچند که این ستارگان جوان و پرجرم درون خود سحابی به دنیا آمده‌اند و خود آنها هستند که باعث برافروختگی و تابش آن شده‌اند. [پس این یک #سحابی_گسیلشی یا نشری است]
پیکره‌های چشم‌نوازی که در این تصویرِ ان‌جی‌سی ۲۸۱ دیده می‌شود، ستون‌های تراشیده شده و گویچه‌های غباریِ چگالی هستند که به دست پرتوها و بادهای نیرومند و پرانرژی ستارگان داغ خوشه شکل داده شده‌اند و در برابر تابش پشتشان به حالت ضدنور و تیره دیده می‌شوند. این ساختارهای غبارآلود اگر به اندازه‌ی کافی دوام داشته باشند می‌توانند خودشان جایگاه ستاره‌زایی‌های آینده شوند.
ان‌جی‌سی ۲۸۱ به دلیل نمایی که از کل ساختارش به ذهن می‌آید، به نام سحابی پکمن نامیده شده. این سحابی با حدود ۱۰,۰۰۰ سال نوری فاصله از زمین، در صورت فلکی خداوند اورنگ (#ذات‌الکرسی) دیده می‌شود.
این تصویر باکیفیت از همگذاری داده‌های فیلترهای باریک-باند درست شده و تابش اتم‌های هیدروژن، گوگرد، و اکسیژن سحابی را به ترتیب به رنگ‌های سبز، سرخ، و آبی نشان می‌دهد. گستردگی این تصویر در فاصله‌ی برآوردی ان‌جی‌سی ۲۸۱ بیش از ۸۰ سال نوری است.
#NGC_281 #IC_1590 #apod #سحابی_پکمن
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/11/blog-post_4.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—---------------------------—
https://goo.gl/wHxWhm
اگر به درون این ابر کیهانی که نام NGC ۲۸۱ نام دارد نگاه کنید شاید متوجه ستارگان خوشه‌ی باز آیسی ۱۵۹۰ نشوید، هرچند که این ستارگان جوان و پرجرم درون خود سحابی به دنیا آمده‌اند و خود آنها هستند که باعث برافروختگی و تابش آن شده‌اند. [پس این یک #سحابی_گسیلشی یا نشری است]
پیکره‌های چشم‌نوازی که در این تصویرِ ان‌جی‌سی ۲۸۱ دیده می‌شود، ستون‌های تراشیده شده و گویچه‌های غباریِ چگالی هستند که به دست پرتوها و بادهای نیرومند و پرانرژی ستارگان داغ خوشه شکل داده شده‌اند و در برابر تابش پشتشان به حالت ضدنور و تیره دیده می‌شوند. این ساختارهای غبارآلود اگر به اندازه‌ی کافی دوام داشته باشند می‌توانند خودشان جایگاه ستاره‌زایی‌های آینده شوند.
ان‌جی‌سی ۲۸۱ به دلیل نمایی که از کل ساختارش به ذهن می‌آید، به نام سحابی پکمن نامیده شده. این سحابی با حدود ۱۰,۰۰۰ سال نوری فاصله از زمین، در صورت فلکی خداوند اورنگ (#ذات‌الکرسی) دیده می‌شود.
این تصویر باکیفیت از همگذاری داده‌های فیلترهای باریک-باند درست شده و تابش اتم‌های هیدروژن، گوگرد، و اکسیژن سحابی را به ترتیب به رنگ‌های سبز، سرخ، و آبی نشان می‌دهد. گستردگی این تصویر در فاصله‌ی برآوردی ان‌جی‌سی ۲۸۱ بیش از ۸۰ سال نوری است.
#NGC_281 #IC_1590 #apod #سحابی_پکمن
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/11/blog-post_4.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
«قلب و روح سرخ و آبی»
—------------------------------------—
https://goo.gl/3NnBMF
آیا قلب و روح کهکشان ما در صورت فلکی ذات‌الکرسی (خداوند اورنگ) جای دارد؟
شاید نه، ولی در جایی از همین صورت فلکی است که می‌توان دو سحابی گسیلشی درخشان به نام‌های "قلب و روح" را یافت. سحابی قلب که با نام رسمی آیسی ۱۸۰۵ شناخته می‌شود و در سمت راست بالای این تصویر جای دارد، شکلش یادآور نماد سنتی "قلب" است.
هر دو سحابی با نور سرخ هیدروژن برانگیخته و پرانرژی می‌درخشند. چندین خوشه‌ی باز از ستارگان جوان هم با رنگ آبی در گوشه و کنار تصویر به چشم می‌خورند، از جمله در مرکز دو سحابی. این دو سحابی با هم گستره‌ای نزدیک به ۳۰۰ سال نوری را می‌پوشانند و حدود ۶۰۰۰ سال زمان می‌برد تا نور از آن ها به چشم ما برسد.
بررسی ستارگان و خوشه‌هایی مانند آنها که در سحابی‌های قلب و روح وجود دارند بر چگونگی شکل‌گیری ستارگان پرجرم و تاثیر آنان بر محیط پیرامون متمرکز شده است.
#سحابی_قلب #سحابی_روح #ذات‌الکرسی #سحابی_گسیلشی #apod #IC_1805
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/11/blog-post_16.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—------------------------------------—
https://goo.gl/3NnBMF
آیا قلب و روح کهکشان ما در صورت فلکی ذات‌الکرسی (خداوند اورنگ) جای دارد؟
شاید نه، ولی در جایی از همین صورت فلکی است که می‌توان دو سحابی گسیلشی درخشان به نام‌های "قلب و روح" را یافت. سحابی قلب که با نام رسمی آیسی ۱۸۰۵ شناخته می‌شود و در سمت راست بالای این تصویر جای دارد، شکلش یادآور نماد سنتی "قلب" است.
هر دو سحابی با نور سرخ هیدروژن برانگیخته و پرانرژی می‌درخشند. چندین خوشه‌ی باز از ستارگان جوان هم با رنگ آبی در گوشه و کنار تصویر به چشم می‌خورند، از جمله در مرکز دو سحابی. این دو سحابی با هم گستره‌ای نزدیک به ۳۰۰ سال نوری را می‌پوشانند و حدود ۶۰۰۰ سال زمان می‌برد تا نور از آن ها به چشم ما برسد.
بررسی ستارگان و خوشه‌هایی مانند آنها که در سحابی‌های قلب و روح وجود دارند بر چگونگی شکل‌گیری ستارگان پرجرم و تاثیر آنان بر محیط پیرامون متمرکز شده است.
#سحابی_قلب #سحابی_روح #ذات‌الکرسی #سحابی_گسیلشی #apod #IC_1805
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/11/blog-post_16.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
«حباب شناور در دریای کیهانی»
—----------------------------------
https://goo.gl/G5LyX0
حباب مرکز این تصویر میدان‌گسترده را می بینید؟
این جلوه‌ی زیبا که گویی در دریایی کیهانی انباشته از ستارگان و گازهای برافروخته غوطه‌ور است ان‌جی‌سی ۷۶۳۵ نام دارد- #سحابی_حباب.
سحابی کوچک حباب که تنها ۱۰ سال نوری پهنا دارد، با این مجموعه‌ی بزرگ‌ترِ ابرهای گاز و غبار میان‌ستاره‌ای، همگی به فاصله‌ی حدود ۱۱۰۰۰ سال نوری از زمین، در مرز میان صورت‌های فلکی پربار #قیفاووس و #ذات‌الکرسی (خداوند اورنگ) جای گرفته‌اند.
در این چشم‌انداز خیره‌کننده همچنین خوشه‌ی باز ستاره‌ای مسیه ۵۲ را هم می‌بینیم (بالا چپ) که حدود ۵۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد.
این تصویر پهنه‌ای از آسمان به اندازه‌ی حدود ۲ درجه را می‌پوشاند که در فاصله‌ی برآوردی سحابی حباب، هم‌ارز ۳۷۵ سال نوریست.
#NGC_7635 #M52 #خوشه_باز
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/11/blog-post_99.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram.me/onestar_in_sevenskies
—----------------------------------
https://goo.gl/G5LyX0
حباب مرکز این تصویر میدان‌گسترده را می بینید؟
این جلوه‌ی زیبا که گویی در دریایی کیهانی انباشته از ستارگان و گازهای برافروخته غوطه‌ور است ان‌جی‌سی ۷۶۳۵ نام دارد- #سحابی_حباب.
سحابی کوچک حباب که تنها ۱۰ سال نوری پهنا دارد، با این مجموعه‌ی بزرگ‌ترِ ابرهای گاز و غبار میان‌ستاره‌ای، همگی به فاصله‌ی حدود ۱۱۰۰۰ سال نوری از زمین، در مرز میان صورت‌های فلکی پربار #قیفاووس و #ذات‌الکرسی (خداوند اورنگ) جای گرفته‌اند.
در این چشم‌انداز خیره‌کننده همچنین خوشه‌ی باز ستاره‌ای مسیه ۵۲ را هم می‌بینیم (بالا چپ) که حدود ۵۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد.
این تصویر پهنه‌ای از آسمان به اندازه‌ی حدود ۲ درجه را می‌پوشاند که در فاصله‌ی برآوردی سحابی حباب، هم‌ارز ۳۷۵ سال نوریست.
#NGC_7635 #M52 #خوشه_باز
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/11/blog-post_99.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram.me/onestar_in_sevenskies
«ستون‌ها و ستارگان سحابی روح»
—------------------------------------
https://goo.gl/NTUU7p
ستارگان در چه جاهایی ساخته می‌شوند؟
در بسیاری از موارد، ستارگان در مناطق پرانرژی شکل می‌گیرند که گاز و غبارهای تیره در اثر ضربه، به پیرامون رانده شده و فشرده شده‌اند.
در این عکس، ستارگان درخشان و پرجرم نزدیک مرکز W5 (دبلیو۵) یا سحابی روح را می‌بینیم. این ستارگان با انفجار خود و همچنین با تابش پرتوهای یونَنده (یونیده کننده) و بادهای پرانرژی، ابرهای گاز و غبار پیرامون خود را رو به بیرون پس زده و بیشتر آنها را بخار و ناپدید می‌کنند، ولی در بخش‌هایی از این ابرها که چگال‌تر از جاهای دیگرند، ستون‌هایی از گاز به جا می‌گذارند. در همین ستون‌ها و گره‌های چگال است که ستارگان ساخته می‌شوند.
عکسی که اینجا می‌بینید بخش کم‌چگال درونی دبلیو۵ را نشان می‌دهد، فضایی به گستردگی حدود ۱۰۰۰ سال نوری که پر از ستون‌های ستاره‌ساز است.
سحابی روح که به نام آیسی ۱۸۴۸ هم شناخته می‌شود، با فاصله‌ی ۶۵۰۰ سال نوری از زمین در صورت فلکی ملکه‌ی اتیوپی (کاسیوپیا، ذات‌الکرسی، خداوند اورنگ) جای دارد.
به احتمال بسیار تا چند صد میلیون سال دیگر، از این سحابی تنها خوشه‌ای از ستارگانی که در پی این فرآیند پدید آمده‌اند به جا خواهد ماند که آنها هم پس از چندی از یکدیگر جدا شده و به راه خود خواهند رفت.
#IC_1848 #W5 #apod #سحابی_روح #ذات‌الکرسی
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/11/W5.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—------------------------------------
https://goo.gl/NTUU7p
ستارگان در چه جاهایی ساخته می‌شوند؟
در بسیاری از موارد، ستارگان در مناطق پرانرژی شکل می‌گیرند که گاز و غبارهای تیره در اثر ضربه، به پیرامون رانده شده و فشرده شده‌اند.
در این عکس، ستارگان درخشان و پرجرم نزدیک مرکز W5 (دبلیو۵) یا سحابی روح را می‌بینیم. این ستارگان با انفجار خود و همچنین با تابش پرتوهای یونَنده (یونیده کننده) و بادهای پرانرژی، ابرهای گاز و غبار پیرامون خود را رو به بیرون پس زده و بیشتر آنها را بخار و ناپدید می‌کنند، ولی در بخش‌هایی از این ابرها که چگال‌تر از جاهای دیگرند، ستون‌هایی از گاز به جا می‌گذارند. در همین ستون‌ها و گره‌های چگال است که ستارگان ساخته می‌شوند.
عکسی که اینجا می‌بینید بخش کم‌چگال درونی دبلیو۵ را نشان می‌دهد، فضایی به گستردگی حدود ۱۰۰۰ سال نوری که پر از ستون‌های ستاره‌ساز است.
سحابی روح که به نام آیسی ۱۸۴۸ هم شناخته می‌شود، با فاصله‌ی ۶۵۰۰ سال نوری از زمین در صورت فلکی ملکه‌ی اتیوپی (کاسیوپیا، ذات‌الکرسی، خداوند اورنگ) جای دارد.
به احتمال بسیار تا چند صد میلیون سال دیگر، از این سحابی تنها خوشه‌ای از ستارگانی که در پی این فرآیند پدید آمده‌اند به جا خواهد ماند که آنها هم پس از چندی از یکدیگر جدا شده و به راه خود خواهند رفت.
#IC_1848 #W5 #apod #سحابی_روح #ذات‌الکرسی
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/11/W5.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
«روحی که ستاره می‌زاید!»
-------------------------
"روح ملکه‌ی اتیوپی" ستاره می‌زاید.
در حقیقت، یک منطقه‌ی ستاره‌زایی گسترده به نام سحابی روح وجود دارد که آن را می‌توان در صورت فلکی ملکه‌ی افسانه‌ای اتیوپی، کاسیوپه (#ذات‌الکرسی، خداوند اورنگ) مشاهده کرد. کاسیوپه در اسطوره‌های یونان باستان به عنوان همسر خودبین و سرکش پادشاهی شناخته می‌شود که مدت‌ها پیش بر سرزمین‌های بالادست نیل فرمان می‌راند.
سحابی روح (آیسی ۱۸۴۸) زادگاه چندین خوشه‌ی ستاره‌ای باز، و همچنین میزبان یک چشمه‌ی بزرگ پرتوهای رادیویی به نام دبلیو۵، و حباب‌های تهی‌شده‌ی غول‌پیکری است که در اثر وزش بادهای نیرومند از ستارگان جوان و پرجرم پدید آمده‌اند.
فاصله‌ی این #سحابی_گسیلشی (نشری) از زمین ۶۵۰۰ سال نوریست و پهنایش هم به حدود ۱۰۰ سال نوری می‌رسد. معمولا در عکس‌هایی که از سحابی روح گرفته می‌شود، آن را به همراه همسایه‌ی کیهانیش، سحابی قلب (آیسی ۱۸۰۵) می‌بینیم.
این تصویر از همگذاری سه نوردهی جداگانه در سه رنگ طیفی گوناگون درست شده: رنگ سرخ نور گسیلیده از گاز هیدروژن را نشان می‌دهد، رنگ زرد نور گسیلیده از گوگرد، و رنگ آبی هم نور گسسیلیده از اکسیژن.
#apod
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/08/ap180821.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
-------------------------
"روح ملکه‌ی اتیوپی" ستاره می‌زاید.
در حقیقت، یک منطقه‌ی ستاره‌زایی گسترده به نام سحابی روح وجود دارد که آن را می‌توان در صورت فلکی ملکه‌ی افسانه‌ای اتیوپی، کاسیوپه (#ذات‌الکرسی، خداوند اورنگ) مشاهده کرد. کاسیوپه در اسطوره‌های یونان باستان به عنوان همسر خودبین و سرکش پادشاهی شناخته می‌شود که مدت‌ها پیش بر سرزمین‌های بالادست نیل فرمان می‌راند.
سحابی روح (آیسی ۱۸۴۸) زادگاه چندین خوشه‌ی ستاره‌ای باز، و همچنین میزبان یک چشمه‌ی بزرگ پرتوهای رادیویی به نام دبلیو۵، و حباب‌های تهی‌شده‌ی غول‌پیکری است که در اثر وزش بادهای نیرومند از ستارگان جوان و پرجرم پدید آمده‌اند.
فاصله‌ی این #سحابی_گسیلشی (نشری) از زمین ۶۵۰۰ سال نوریست و پهنایش هم به حدود ۱۰۰ سال نوری می‌رسد. معمولا در عکس‌هایی که از سحابی روح گرفته می‌شود، آن را به همراه همسایه‌ی کیهانیش، سحابی قلب (آیسی ۱۸۰۵) می‌بینیم.
این تصویر از همگذاری سه نوردهی جداگانه در سه رنگ طیفی گوناگون درست شده: رنگ سرخ نور گسیلیده از گاز هیدروژن را نشان می‌دهد، رنگ زرد نور گسیلیده از گوگرد، و رنگ آبی هم نور گسسیلیده از اکسیژن.
#apod
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/08/ap180821.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«اشباح سرخ و آبی در آسمان»
----------------------------
لبه‌های روشن و پیکره‌های شناور در این عکس، نمایی مانند اشباح را در مقیاس کیهانی ساخته‌اند.
این چشم‌انداز تلسکوپی رنگین، بخشی از محدوده‌ی صورت فلکی خداوند اورنگ (#ذات‌الکرسی) را نشان می‌دهد و در آن ابرهایی که به پشت جاروب شده و به شکل دنباله‌دار در آمده‌اند به نام‌های آیسی ۵۹ (چپ) و آیسی ۶۳ را می‌بینیم.
فاصله‌ی این دو ابر از ما حدود ۶۰۰ سال نوریست و دارند در اثر پرتوهای پرانرژی ستارهی داغ و درخشان گاما ذات‌الکرسی به آرامی محو و ناپدید می‌گردد. این ستاره تنها ۳ یا ۴ سال نوری از سحابی‌ها فاصله دارد و درست بیرون از لبه‌ی این چارچوب، بالا سمت راست جای دارد.
آیسی ۶۳ که کمی به گاما ذات‌الکرسی نزدیک‌تر است بیشتر به رنگ سرخ تابش هیدروژن آلفا دیده می‌شود. این رنگ، نماد اتم‌های هیدروژنیست که در اثر تابش پرتوی فرابنفش ستاره، یونیده شده و با گرفتن دوباره‌ی تک الکترون خود و بازگشت به تراز پایین‌تر انرژ
آیسی ۵۹، دورتر از ستاره، تابش هیدروژن-آلفای کمتری دارد ولی تابش آبی‌رنگ بیشتری دارد که نماد ویژه‌ی بازتاب نور ستارهی گاما ذات‌الکرسی از روی غبارهای این سحابی است.
این چشم‌انداز در آسمان حدود یک درجه را می‌پوشاند که بر پایه‌ی فاصله‌ی برآورد شده این ابرها هم‌ارز ۱۰ سال نوریست.
#سحابی_گسیلشی #سحابی_بازتابی
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/10/ap181026.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
----------------------------
لبه‌های روشن و پیکره‌های شناور در این عکس، نمایی مانند اشباح را در مقیاس کیهانی ساخته‌اند.
این چشم‌انداز تلسکوپی رنگین، بخشی از محدوده‌ی صورت فلکی خداوند اورنگ (#ذات‌الکرسی) را نشان می‌دهد و در آن ابرهایی که به پشت جاروب شده و به شکل دنباله‌دار در آمده‌اند به نام‌های آیسی ۵۹ (چپ) و آیسی ۶۳ را می‌بینیم.
فاصله‌ی این دو ابر از ما حدود ۶۰۰ سال نوریست و دارند در اثر پرتوهای پرانرژی ستارهی داغ و درخشان گاما ذات‌الکرسی به آرامی محو و ناپدید می‌گردد. این ستاره تنها ۳ یا ۴ سال نوری از سحابی‌ها فاصله دارد و درست بیرون از لبه‌ی این چارچوب، بالا سمت راست جای دارد.
آیسی ۶۳ که کمی به گاما ذات‌الکرسی نزدیک‌تر است بیشتر به رنگ سرخ تابش هیدروژن آلفا دیده می‌شود. این رنگ، نماد اتم‌های هیدروژنیست که در اثر تابش پرتوی فرابنفش ستاره، یونیده شده و با گرفتن دوباره‌ی تک الکترون خود و بازگشت به تراز پایین‌تر انرژ
آیسی ۵۹، دورتر از ستاره، تابش هیدروژن-آلفای کمتری دارد ولی تابش آبی‌رنگ بیشتری دارد که نماد ویژه‌ی بازتاب نور ستارهی گاما ذات‌الکرسی از روی غبارهای این سحابی است.
این چشم‌انداز در آسمان حدود یک درجه را می‌پوشاند که بر پایه‌ی فاصله‌ی برآورد شده این ابرها هم‌ارز ۱۰ سال نوریست.
#سحابی_گسیلشی #سحابی_بازتابی
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/10/ap181026.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
--------------
اگر به درون این ابر کیهانی که به نام ان‌جی‌سی ۲۸۱ خوانده شده نگاه کنید شاید متوجه ستارگان خوشه‌ی باز آیسی ۱۵۹۰ نشوید، ستارگان جوان و پرجرمی که درون خود سحابی به دنیا آمده‌اند و خود آنها هستند که باعث برافروختگی و تابش آن شده‌اند. [پس این یک #سحابی_گسیلشی است- م]
پیکره‌های چشم‌نوازی که در این تصویرِ ان‌جی‌سی ۲۸۱ دیده می‌شود، ستون‌های تراشیده شده و گویچه‌های غباریِ چگالی به نام "گویچه‌های بوک" هستند که پرتوها و بادهای نیرومند و پرانرژی ستارگان داغ خوشه آنها را تراشیدهاند و در برابر تابش پشتشان به حالت ضدنور دیده می‌شوند. این ساختارهای غبارآلود اگر به اندازه‌ی کافی دوام بیاورند، خودشان می‌توانند جایگاه ستاره‌زایی‌های آینده شوند.
ان‌جی‌سی ۲۸۱ به دلیل نمایی که از کل ساختارش به ذهن می‌آید، به نام "سحابی پکمن" نامیده شده [اینجا پکمن دهانش رو به پایین، سمت راست باز شده. برای بهتر دیدن، از نمایگر فاصله بگیرید- م]. این سحابی با حدود ۱۰,۰۰۰ سال نوری فاصله از زمین، در صورت فلکی #خداوند_اورنگ (#ذات‌الکرسی) دیده می‌شود.
این تصویر باکیفیت از همگذاری داده‌های فیلترهای باریک-باند درست شده و تابش اتم‌های هیدروژن و اکسیژن سحابی را به رنگ‌های سرخ و سبز و آبی نشان می‌د. گستردگی این تصویر در فاصله‌ی برآوردی ان‌جی‌سی ۲۸۱ بیش از ۸۰ سال نوری است.
#apod
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/11/ap181122.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
اگر به درون این ابر کیهانی که به نام ان‌جی‌سی ۲۸۱ خوانده شده نگاه کنید شاید متوجه ستارگان خوشه‌ی باز آیسی ۱۵۹۰ نشوید، ستارگان جوان و پرجرمی که درون خود سحابی به دنیا آمده‌اند و خود آنها هستند که باعث برافروختگی و تابش آن شده‌اند. [پس این یک #سحابی_گسیلشی است- م]
پیکره‌های چشم‌نوازی که در این تصویرِ ان‌جی‌سی ۲۸۱ دیده می‌شود، ستون‌های تراشیده شده و گویچه‌های غباریِ چگالی به نام "گویچه‌های بوک" هستند که پرتوها و بادهای نیرومند و پرانرژی ستارگان داغ خوشه آنها را تراشیدهاند و در برابر تابش پشتشان به حالت ضدنور دیده می‌شوند. این ساختارهای غبارآلود اگر به اندازه‌ی کافی دوام بیاورند، خودشان می‌توانند جایگاه ستاره‌زایی‌های آینده شوند.
ان‌جی‌سی ۲۸۱ به دلیل نمایی که از کل ساختارش به ذهن می‌آید، به نام "سحابی پکمن" نامیده شده [اینجا پکمن دهانش رو به پایین، سمت راست باز شده. برای بهتر دیدن، از نمایگر فاصله بگیرید- م]. این سحابی با حدود ۱۰,۰۰۰ سال نوری فاصله از زمین، در صورت فلکی #خداوند_اورنگ (#ذات‌الکرسی) دیده می‌شود.
این تصویر باکیفیت از همگذاری داده‌های فیلترهای باریک-باند درست شده و تابش اتم‌های هیدروژن و اکسیژن سحابی را به رنگ‌های سرخ و سبز و آبی نشان می‌د. گستردگی این تصویر در فاصله‌ی برآوردی ان‌جی‌سی ۲۸۱ بیش از ۸۰ سال نوری است.
#apod
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/11/ap181122.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«قلب و روح آسمان»
-------------------
آیا قلب و روح کهکشان ما در صورت فلکی #ذات‌الکرسی (خداوند اورنگ) جای دارد؟
شاید نه، ولی در جایی از همین صورت فلکی است که می‌توان دو #سحابی_گسیلشی درخشان به نام‌های "قلب و روح" را یافت. سحابی قلب که با نام رسمی آیسی ۱۸۰۵ شناخته می‌شود و پایین این تصویر جای دارد، شکلش یادآور نماد سنتی "قلب" است. سحابی روح یا آیسی ۱۸۷۱ هم در بخش بالای تصویر دیده می‌شود.
هر دو سحابی از نور سرخ هیدروژنِ برانگیخته و پرانرژی می‌درخشند. در این تصویرِ سه‌رنگ، تابش گوگرد به رنگ زرد و اکسیژن هم به رنگ آبی دیده می‌شود.
چندین خوشه‌ی باز از ستارگان جوان و آبی‌فام نزدیک مرکز دو سحابی دیده می‌شود. این دو سحابی با هم گستره‌ای نزدیک به ۳۰۰ سال نوری را می‌پوشانند و حدود ۶۰۰۰ سال زمان می‌برد تا نور از آن ها به چشم ما برسد.
ستارگان و خوشه‌هایی مانند آنهایی که در سحابی‌های قلب و روح وجود دارند در شناخت چگونگی شکل‌گیری ستارگان پرجرم و تاثیر آنان بر محیط پیرامون به دانشمندان کمک می‌کند.
#apod
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2019/01/ap190115.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
-------------------
آیا قلب و روح کهکشان ما در صورت فلکی #ذات‌الکرسی (خداوند اورنگ) جای دارد؟
شاید نه، ولی در جایی از همین صورت فلکی است که می‌توان دو #سحابی_گسیلشی درخشان به نام‌های "قلب و روح" را یافت. سحابی قلب که با نام رسمی آیسی ۱۸۰۵ شناخته می‌شود و پایین این تصویر جای دارد، شکلش یادآور نماد سنتی "قلب" است. سحابی روح یا آیسی ۱۸۷۱ هم در بخش بالای تصویر دیده می‌شود.
هر دو سحابی از نور سرخ هیدروژنِ برانگیخته و پرانرژی می‌درخشند. در این تصویرِ سه‌رنگ، تابش گوگرد به رنگ زرد و اکسیژن هم به رنگ آبی دیده می‌شود.
چندین خوشه‌ی باز از ستارگان جوان و آبی‌فام نزدیک مرکز دو سحابی دیده می‌شود. این دو سحابی با هم گستره‌ای نزدیک به ۳۰۰ سال نوری را می‌پوشانند و حدود ۶۰۰۰ سال زمان می‌برد تا نور از آن ها به چشم ما برسد.
ستارگان و خوشه‌هایی مانند آنهایی که در سحابی‌های قلب و روح وجود دارند در شناخت چگونگی شکل‌گیری ستارگان پرجرم و تاثیر آنان بر محیط پیرامون به دانشمندان کمک می‌کند.
#apod
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2019/01/ap190115.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
