«تنها چند روز به آغاز "پایان" کاسینی مانده»
—------------------------—
در توییتر یک روبات (bot) درست شده که به طور تصادفی این پیام را می‌فرستد: "NOOOOOOOO Cassini can’t be ending!" (با شمار Oهای متفاوت). پیام @CassiniNooo غم و اندوه و آشفتگی همه‌ی کسانی مانند ما را بیان می‌کند که نمی‌توانیم باور کنیم ماموریت تاریخی و گسترده‌ی کاسینی تا چند ماه دیگره به پایان خواهد رسید.
و اکنون چند روز بیشتر به آغاز این پایان نمانده. در روز ۳۰ نوامبر، #فضاپیمای_کاسینی گامی از ماموریتش را آغاز می‌کند که دانشمندان نام آن را "مدارهای حلقه-خراش کاسینی" گذاشته‌اند و در آن، فضاپیما از لبه‌ی بیرونی #حلقه‌های_کیوان می‌گذرد. در زمان‌هایی از این گذر، فاصله‌ی کاسینی از حلقه‌ها تنها حدود ۷۸۰۰ کیلومتر خواهد بود.
لیندا اسپیلکر، دانشمند پروژه‌ی کاسینی می‌گوید: «داده‌های علمی این عملیات باورنکردنی خواهد بود. ما چیزهایی را بررسی خواهیم کرد که هیچ جای دیگری امکانش را نداشتیم.»
کاسینی از ۳۰ نوامبر ۲۰۱۶ تا ۲۲ آوریل ۲۰۱۷ از فاصله‌ی بسیار زیاد به گرد قطب‌های #کیوان (به عربی: زحل) خواهد چرخید و هر هفت روز یک بار به درون بخش‌های ناشناخته‌ای از لبه‌ی بیرونی حلقه‌های اصلی شیرجه خواهد زد (روی هم رفته ۲۰ بار).
دستگاه‌های کاسینی در این گذرهای نزدیک به طور مستقیم از ذرات یخی حلقه‌ها و مولکول‌های گازهای پراکنده‌ای که نزدیک حلقه‌ها یافته شده نمونه بر می‌دارند. کاسینی همچنین برحی از باکیفیت‌ترین عکس‌هایش را نیز از حلقه‌ها و ماه‌های کیوان -#اتلس (اطلس)، #پان، #دافنیس، و #پاندورا- که نزدیک لبه‌ی بیرونی حلقه‌ها هستند خواهد گرفت.
فضاپیما در دو مدار حلقه خراشِ نخست یکراست از درون یک حلقه‌ی بی‌اندازه کم‌نور که در اثر برخورد شهاب‌های ریز به دو ماه کوچک -#ژانوس و #اپیمتئوس- پدید آمده می‌گذرد. در گذرهای بعدی که در مارس و آوریل انجام خواهند شد، کاسینی از درون کناره‌های بیرونی و غبارآلود حلقه‌ی F می‌گذرد.
اِرل مایز، مدیر ماموریت کاسینی در JPL می‌گوید: «اگرچه نزدیک‌تر از همیشه از کنار #حلقه_F می‌گذریم، نگرانی بسیار کمی بابت خطر غبارهای آن داریم.»
البته "پایان بازی" در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۷، و زمانی خواهد بود که کاسینی #Grand_Finale را انجام داده و به درون خود کیوان فرو می‌رود. کاسینی سوختش دارد به پایان می‌رسد و هر آن امکان دارد به یکی از ماه‌های کیوان بخورد به همین دلیل دانشمندان این برنامه را ریخته‌اند تا مبادا به یکی از ماه‌های احتمالا زیست‌پذیرش برخورد کرده و محیط آن را با میکروب‌های زمینی که ممکن است هنوز همراهش باشند بیالاید.
مهندسان کاسینی برای آماده‌سازی این پایان بزرگ، از ژانویه‌ی ۲۰۱۶ دارند کم کم مدار فضاپیما را تغییر می‌دهند و با روشن کردن موتور آن، مانورهایی را انجام می‌دهند که فضاپیما بتواند پیش از فرو رفتن در کیوان، پی در پی از درون شکاف باریک میان سیاره و حلقه‌ها بگذرد. در برخی از این مدارهای پایانی، کاسینی از فاصله‌ی تنها ۱۶۲۸ کیلومتری قله‌ی ابرهای کیوان خواهد گذشت.
یک پرسش برای گروه مهندسان کاسینی اینست که واقعا چقدر سوخت در مخزن موتورهای اصلی کاسینی که برای انجام تنظیمات مدار نیازست باقی مانده، در سال گذشته هر بار که موتورهای اصلی را روشن می‌کردند خدا خدا می‌کردند که سوخت کافی داشته باشد.
به گفته‌ی مایز، در روز ۴ دسامبر، موتور فضاپیما برای آخرین بار روشن خواهد. این کار برای تنظیم دقیق مدار و انجام درستِ واپسین گام ماموریت اهمیت دارد.
وی می‌گوید: «بر پایه‌ی برنامه‌ریزی کنونی، این ۱۸۳مین و آخرین دور روشن شدن موتور اصلی کاسینی خواهد بود. گرچه ما هنوز می‌توانیم تصمیم بگیریم که [بعد از آن] باز هم موتور اصلی را روشن کنیم، ولی برنامه‌ی کنونی اینست که مانورهای بعدی را به کمک پیشران‌ها انجام دهیم.»
مایز و اسپیلکر در گفتگویی که چند ماه پیش انجام شد مشتاقانه گفته بودند که برخی از "آخرین‌ها"ی ماموریت را آغاز کرده‌اند: آخرین دیدار با ###انسلادوس و ماه‌های دیگر. و یک "آخرین"بزرگ در پیش است: روز ۲۹ نوامبر، کاسینی از فاصله‌ی حدود ۱۱۰۰۰ کیلومتری تیتان می‌گذرد و آخرین دیدارش را با این ماه زمین‌سان ولی همچنان به کلی ناشناخته انجام خواهد داد.
این واپسین گذر که عملیات "#Flyby_T125" نام گرفته دو هدف عمده دارد: نقشه‌برداری از سطح تیتان، و امکان‌پذیر ساختن تغییر مدار فضاپیما برای آغازِ پایان ماموریت [تیتان با گرانش خود "لگدی" به فضاپیما زده و آن را وارد مدار تازه می‌کند-م]. ولی این شاید شجاعانه‌ترین و هراس‌انگیزترین بخش از ماموریت تقریبا ۲۰ ساله‌ی کاسینی هم باشد.
با این وجود باز هم می‌گوییم: نــــــــــــــــــــــــــــــــــه!
🔴 تصویر را در پست بعد ببینید 👇🏼👇🏼
—------------------------—
در توییتر یک روبات (bot) درست شده که به طور تصادفی این پیام را می‌فرستد: "NOOOOOOOO Cassini can’t be ending!" (با شمار Oهای متفاوت). پیام @CassiniNooo غم و اندوه و آشفتگی همه‌ی کسانی مانند ما را بیان می‌کند که نمی‌توانیم باور کنیم ماموریت تاریخی و گسترده‌ی کاسینی تا چند ماه دیگره به پایان خواهد رسید.
و اکنون چند روز بیشتر به آغاز این پایان نمانده. در روز ۳۰ نوامبر، #فضاپیمای_کاسینی گامی از ماموریتش را آغاز می‌کند که دانشمندان نام آن را "مدارهای حلقه-خراش کاسینی" گذاشته‌اند و در آن، فضاپیما از لبه‌ی بیرونی #حلقه‌های_کیوان می‌گذرد. در زمان‌هایی از این گذر، فاصله‌ی کاسینی از حلقه‌ها تنها حدود ۷۸۰۰ کیلومتر خواهد بود.
لیندا اسپیلکر، دانشمند پروژه‌ی کاسینی می‌گوید: «داده‌های علمی این عملیات باورنکردنی خواهد بود. ما چیزهایی را بررسی خواهیم کرد که هیچ جای دیگری امکانش را نداشتیم.»
کاسینی از ۳۰ نوامبر ۲۰۱۶ تا ۲۲ آوریل ۲۰۱۷ از فاصله‌ی بسیار زیاد به گرد قطب‌های #کیوان (به عربی: زحل) خواهد چرخید و هر هفت روز یک بار به درون بخش‌های ناشناخته‌ای از لبه‌ی بیرونی حلقه‌های اصلی شیرجه خواهد زد (روی هم رفته ۲۰ بار).
دستگاه‌های کاسینی در این گذرهای نزدیک به طور مستقیم از ذرات یخی حلقه‌ها و مولکول‌های گازهای پراکنده‌ای که نزدیک حلقه‌ها یافته شده نمونه بر می‌دارند. کاسینی همچنین برحی از باکیفیت‌ترین عکس‌هایش را نیز از حلقه‌ها و ماه‌های کیوان -#اتلس (اطلس)، #پان، #دافنیس، و #پاندورا- که نزدیک لبه‌ی بیرونی حلقه‌ها هستند خواهد گرفت.
فضاپیما در دو مدار حلقه خراشِ نخست یکراست از درون یک حلقه‌ی بی‌اندازه کم‌نور که در اثر برخورد شهاب‌های ریز به دو ماه کوچک -#ژانوس و #اپیمتئوس- پدید آمده می‌گذرد. در گذرهای بعدی که در مارس و آوریل انجام خواهند شد، کاسینی از درون کناره‌های بیرونی و غبارآلود حلقه‌ی F می‌گذرد.
اِرل مایز، مدیر ماموریت کاسینی در JPL می‌گوید: «اگرچه نزدیک‌تر از همیشه از کنار #حلقه_F می‌گذریم، نگرانی بسیار کمی بابت خطر غبارهای آن داریم.»
البته "پایان بازی" در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۷، و زمانی خواهد بود که کاسینی #Grand_Finale را انجام داده و به درون خود کیوان فرو می‌رود. کاسینی سوختش دارد به پایان می‌رسد و هر آن امکان دارد به یکی از ماه‌های کیوان بخورد به همین دلیل دانشمندان این برنامه را ریخته‌اند تا مبادا به یکی از ماه‌های احتمالا زیست‌پذیرش برخورد کرده و محیط آن را با میکروب‌های زمینی که ممکن است هنوز همراهش باشند بیالاید.
مهندسان کاسینی برای آماده‌سازی این پایان بزرگ، از ژانویه‌ی ۲۰۱۶ دارند کم کم مدار فضاپیما را تغییر می‌دهند و با روشن کردن موتور آن، مانورهایی را انجام می‌دهند که فضاپیما بتواند پیش از فرو رفتن در کیوان، پی در پی از درون شکاف باریک میان سیاره و حلقه‌ها بگذرد. در برخی از این مدارهای پایانی، کاسینی از فاصله‌ی تنها ۱۶۲۸ کیلومتری قله‌ی ابرهای کیوان خواهد گذشت.
یک پرسش برای گروه مهندسان کاسینی اینست که واقعا چقدر سوخت در مخزن موتورهای اصلی کاسینی که برای انجام تنظیمات مدار نیازست باقی مانده، در سال گذشته هر بار که موتورهای اصلی را روشن می‌کردند خدا خدا می‌کردند که سوخت کافی داشته باشد.
به گفته‌ی مایز، در روز ۴ دسامبر، موتور فضاپیما برای آخرین بار روشن خواهد. این کار برای تنظیم دقیق مدار و انجام درستِ واپسین گام ماموریت اهمیت دارد.
وی می‌گوید: «بر پایه‌ی برنامه‌ریزی کنونی، این ۱۸۳مین و آخرین دور روشن شدن موتور اصلی کاسینی خواهد بود. گرچه ما هنوز می‌توانیم تصمیم بگیریم که [بعد از آن] باز هم موتور اصلی را روشن کنیم، ولی برنامه‌ی کنونی اینست که مانورهای بعدی را به کمک پیشران‌ها انجام دهیم.»
مایز و اسپیلکر در گفتگویی که چند ماه پیش انجام شد مشتاقانه گفته بودند که برخی از "آخرین‌ها"ی ماموریت را آغاز کرده‌اند: آخرین دیدار با ###انسلادوس و ماه‌های دیگر. و یک "آخرین"بزرگ در پیش است: روز ۲۹ نوامبر، کاسینی از فاصله‌ی حدود ۱۱۰۰۰ کیلومتری تیتان می‌گذرد و آخرین دیدارش را با این ماه زمین‌سان ولی همچنان به کلی ناشناخته انجام خواهد داد.
این واپسین گذر که عملیات "#Flyby_T125" نام گرفته دو هدف عمده دارد: نقشه‌برداری از سطح تیتان، و امکان‌پذیر ساختن تغییر مدار فضاپیما برای آغازِ پایان ماموریت [تیتان با گرانش خود "لگدی" به فضاپیما زده و آن را وارد مدار تازه می‌کند-م]. ولی این شاید شجاعانه‌ترین و هراس‌انگیزترین بخش از ماموریت تقریبا ۲۰ ساله‌ی کاسینی هم باشد.
با این وجود باز هم می‌گوییم: نــــــــــــــــــــــــــــــــــه!
🔴 تصویر را در پست بعد ببینید 👇🏼👇🏼
«عکس‌هایی خیره‌کننده که ساختار پیکره چوپان حلقه‌های کیوان را نمایان می‌کنند»
—---------------------------------------------------------
https://goo.gl/PptLP4
پان، درونی‌ترین ماه سیاره‌ی #کیوان که نامش را از خدای چوپانان و گله‌ها در اسطوره‌های یونان باستان گرفته، بر قلمرویی کاملا متفاوت با قلمروی این ایزد فرمان می‌راند: شکاف اِنکه در حلقه‌های کیوان.
پانِ ۲۸ کیلومتری با نیروی گرانشی که بر ذرات حلقه‌ها در نزدیکی خود وارد می‌کند، آنها را همچون گله‌ای که در پی شبان خود می‌رود دنبال خود می‌کشد و با این کار شکاف انکه را باز نگه می‌دارد.
این ۴ عکس خام و ناپرداخته (پردازش نشده) در روز ۷ مارس ۲۰۱۷ توسط #فضاپیمای_کاسینی_ناسا از پان، گرفته شده. در آن روز، کاسینی از فاصله‌ی ۲۴۵۷۲ کیلومتری این ماه گذشت. اینها نزدیک‌ترین نماهایی هستند که تاکنون از #پان گرفته شده و به دانشمندان در شناخت پیکره‌بندی و ویژگی‌های زمین‌شناختی آن کمک می‌کند.
—---------------------------------------------—
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/03/Pan.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—---------------------------------------------------------
https://goo.gl/PptLP4
پان، درونی‌ترین ماه سیاره‌ی #کیوان که نامش را از خدای چوپانان و گله‌ها در اسطوره‌های یونان باستان گرفته، بر قلمرویی کاملا متفاوت با قلمروی این ایزد فرمان می‌راند: شکاف اِنکه در حلقه‌های کیوان.
پانِ ۲۸ کیلومتری با نیروی گرانشی که بر ذرات حلقه‌ها در نزدیکی خود وارد می‌کند، آنها را همچون گله‌ای که در پی شبان خود می‌رود دنبال خود می‌کشد و با این کار شکاف انکه را باز نگه می‌دارد.
این ۴ عکس خام و ناپرداخته (پردازش نشده) در روز ۷ مارس ۲۰۱۷ توسط #فضاپیمای_کاسینی_ناسا از پان، گرفته شده. در آن روز، کاسینی از فاصله‌ی ۲۴۵۷۲ کیلومتری این ماه گذشت. اینها نزدیک‌ترین نماهایی هستند که تاکنون از #پان گرفته شده و به دانشمندان در شناخت پیکره‌بندی و ویژگی‌های زمین‌شناختی آن کمک می‌کند.
—---------------------------------------------—
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/03/Pan.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
«سه شگفت‌انگیز »
—---------------
اتلس (اطلس)، دافنیس، و پان که هر سه ماه‌های کوچک درون حلقه‌های کیوانند، در این تصویر با یک مقیاس دیده می‌شوند. این تصویر یک پیوند از سه عکس جداگانه‌ایست که توسط فضاپیمای کاسینی ناسا که هنوز در مدار کیوان (زحل) است گرفته شده‌اند.
جالب است بدانید که دافنیس در سال ۲۰۰۵ و توسط خود #فضاپیمای_کاسینی یافته شده و اتلس و پان نیز نخستین بار در عکس‌های وویجرهای ۱ و ۲ شناسایی شده بودند.
اتلس که پیکره‌ای بشقاب پرنده-مانند دارد نزدیک لبه‌ی بیرونی حلقه‌ی درخشان A به گرد #کیوان می‌چرخد، دافنیس در شکاف باریک درون حلقه‌ی A به نام شکاف کیلر، و پان هم در شکاف پهن‌تر حلقه‌ی A به نام شکاف اِنکه.
پشته‌های شگفت‌انگیزی که در راستای استوای این سه ماهِ حلقه‌ای دیده می‌شود می‌تواند در اثر انباشته شدن مواد حلقه به گرد آنها در گذر زمان درست شده باشد.
گفتنی است #دافنیس با همه‌ی کوچکی‌اش هنگامی که در شکاف کیلر به پیش می‌رود، موج‌هایی در لبه‌ی آن پدید می‌آورد.
هر سه عکس به کمک دوربین زاویه-باریک کاسینی گرفته شده‌اند. در زمان گرفتن هر یک از عکس‌ها، فاصله‌ی فضاپیما ۱۶۰۰۰ کیلومتر از #اتلس، ۲۶۰۰۰ کیلومتر از #پان و ۲۸۰۰۰ کیلومتر از دافنیس بوده.
#apod
https://goo.gl/HXzuDD
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/07/Atlas-Daphnis-Pan.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—---------------
اتلس (اطلس)، دافنیس، و پان که هر سه ماه‌های کوچک درون حلقه‌های کیوانند، در این تصویر با یک مقیاس دیده می‌شوند. این تصویر یک پیوند از سه عکس جداگانه‌ایست که توسط فضاپیمای کاسینی ناسا که هنوز در مدار کیوان (زحل) است گرفته شده‌اند.
جالب است بدانید که دافنیس در سال ۲۰۰۵ و توسط خود #فضاپیمای_کاسینی یافته شده و اتلس و پان نیز نخستین بار در عکس‌های وویجرهای ۱ و ۲ شناسایی شده بودند.
اتلس که پیکره‌ای بشقاب پرنده-مانند دارد نزدیک لبه‌ی بیرونی حلقه‌ی درخشان A به گرد #کیوان می‌چرخد، دافنیس در شکاف باریک درون حلقه‌ی A به نام شکاف کیلر، و پان هم در شکاف پهن‌تر حلقه‌ی A به نام شکاف اِنکه.
پشته‌های شگفت‌انگیزی که در راستای استوای این سه ماهِ حلقه‌ای دیده می‌شود می‌تواند در اثر انباشته شدن مواد حلقه به گرد آنها در گذر زمان درست شده باشد.
گفتنی است #دافنیس با همه‌ی کوچکی‌اش هنگامی که در شکاف کیلر به پیش می‌رود، موج‌هایی در لبه‌ی آن پدید می‌آورد.
هر سه عکس به کمک دوربین زاویه-باریک کاسینی گرفته شده‌اند. در زمان گرفتن هر یک از عکس‌ها، فاصله‌ی فضاپیما ۱۶۰۰۰ کیلومتر از #اتلس، ۲۶۰۰۰ کیلومتر از #پان و ۲۸۰۰۰ کیلومتر از دافنیس بوده.
#apod
https://goo.gl/HXzuDD
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/07/Atlas-Daphnis-Pan.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram: @onestar_in_sevenskies