سِرِندیپیتی (Serendipity)
..... امید کوکبی
..... ۶ فروردین ۱۳۹۹
1. I would rather have questions that can't be answered than answers that can't be questioned
۱. ترجیح میدم سوالاتی داشته باشم که نشه جوابی براشون پیدا کرد تا جوابهایی که نشه زیر سوال برد
2. I think it's much more interesting to live not knowing than to have answers which might be wrong
۲. فکر میکنم که بهتره با ندونستن چیزی زندگی کنی تا اینکه جوابهایی داشته باشی که اشتباه باشه
3. Religion is a culture of faith; science is a culture of doubt
۳. دین حاصل دیدگاه بر پایه ایمانه و علم حاصل دیدگاه بر پایه شک
4. Fall in love with some activity, and do it! Nobody ever figures out what life is all about, and it doesn't matter. Explore the world. Nearly everything is really interesting if you go into it deeply enough. Work as hard and as much as you want to on the things you like to do the best. Don't think about what you want to be, but what you want to do. Keep up some kind of a minimum with other things so that society doesn't stop you from doing anything at all
۴. عاشق یه کاری باش و انجامش بده. هیچکس هیچوقت متوجه نمیشه که زندگی یعنی چی و این به نظرم اهمیتی نداره. دنیا رو بگرد و کشف کن. تقریبا همه چی جالبه اگه به اندازه کافی در اون عمیق بشی. به هر اندازهای که دوست داری، سختتر و بیشتر روی چیزایی کار کن که میخوای به بهترین وجه انجامشون بدی. به این فکر نکن که در نهایت میخواد چه بشه، بلکه به این فکر کن که چه کارهایی میخوای انجام بدی. البته یه حداقلی هم از چیزایی دیگه انجام بده، به اندازهای که جامعه جلوتو نگیره که اصلا نتونی هیچ کاری انجام بدی
Richard P. Feynman
ریچارد فاینمن
این چهارتا نقلقول از ریچارد فاینمن، فیزیکدان و برنده جایزه نوبل فیزیک، نکاتِ نغزی داره که واقعا قابل تامل و راهگشاست. یکی از اون رهیافتها اینه که در طول زمانهایی که داریم و میگذرونیم، مجموعهی پراکنده، تصادفی و غیر قابل پیشبینیای از فرصتهای قابل تامل وجود داره، شامل آدمهای دیگه، ایدهها، روابط و مشاهدهها. تفاوت آدمهای موفق و ناموفق تو تشخیص و استفاده به موقع و به جا از این فرصتهاست. فرصت زمان و مکان نمیشناسه، یعنی خاصیتِ سرندیپیتیک داره، درک و قدرت تشخیص لازم داره. پیگیری و عشق لازم داره. مردد بودن لازم داره، پرسشهای چالشبرانگیز داره، یادگیری با خودش به همراه داره.
https://www.instagram.com/p/B-KQ5_XpDov/?igshid=126zmk8u9wf3u
..... امید کوکبی
..... ۶ فروردین ۱۳۹۹
1. I would rather have questions that can't be answered than answers that can't be questioned
۱. ترجیح میدم سوالاتی داشته باشم که نشه جوابی براشون پیدا کرد تا جوابهایی که نشه زیر سوال برد
2. I think it's much more interesting to live not knowing than to have answers which might be wrong
۲. فکر میکنم که بهتره با ندونستن چیزی زندگی کنی تا اینکه جوابهایی داشته باشی که اشتباه باشه
3. Religion is a culture of faith; science is a culture of doubt
۳. دین حاصل دیدگاه بر پایه ایمانه و علم حاصل دیدگاه بر پایه شک
4. Fall in love with some activity, and do it! Nobody ever figures out what life is all about, and it doesn't matter. Explore the world. Nearly everything is really interesting if you go into it deeply enough. Work as hard and as much as you want to on the things you like to do the best. Don't think about what you want to be, but what you want to do. Keep up some kind of a minimum with other things so that society doesn't stop you from doing anything at all
۴. عاشق یه کاری باش و انجامش بده. هیچکس هیچوقت متوجه نمیشه که زندگی یعنی چی و این به نظرم اهمیتی نداره. دنیا رو بگرد و کشف کن. تقریبا همه چی جالبه اگه به اندازه کافی در اون عمیق بشی. به هر اندازهای که دوست داری، سختتر و بیشتر روی چیزایی کار کن که میخوای به بهترین وجه انجامشون بدی. به این فکر نکن که در نهایت میخواد چه بشه، بلکه به این فکر کن که چه کارهایی میخوای انجام بدی. البته یه حداقلی هم از چیزایی دیگه انجام بده، به اندازهای که جامعه جلوتو نگیره که اصلا نتونی هیچ کاری انجام بدی
Richard P. Feynman
ریچارد فاینمن
این چهارتا نقلقول از ریچارد فاینمن، فیزیکدان و برنده جایزه نوبل فیزیک، نکاتِ نغزی داره که واقعا قابل تامل و راهگشاست. یکی از اون رهیافتها اینه که در طول زمانهایی که داریم و میگذرونیم، مجموعهی پراکنده، تصادفی و غیر قابل پیشبینیای از فرصتهای قابل تامل وجود داره، شامل آدمهای دیگه، ایدهها، روابط و مشاهدهها. تفاوت آدمهای موفق و ناموفق تو تشخیص و استفاده به موقع و به جا از این فرصتهاست. فرصت زمان و مکان نمیشناسه، یعنی خاصیتِ سرندیپیتیک داره، درک و قدرت تشخیص لازم داره. پیگیری و عشق لازم داره. مردد بودن لازم داره، پرسشهای چالشبرانگیز داره، یادگیری با خودش به همراه داره.
https://www.instagram.com/p/B-KQ5_XpDov/?igshid=126zmk8u9wf3u
Instagram
Omid Kokabee امید کوکبی
. سِرِندیپیتی 1. I would rather have questions that can't be answered than answers that can't be questioned ۱. ترجیح میدم سوالاتی داشته باشم که نشه جوابی براشون پیدا کرد تا جوابهایی که نشه زیر سوال برد 2. I think it's much more interesting to live not knowing…
به جای تلاش برای تربیت کودکان موفق، کودکان مهربان تربیت کنید
Stop Trying to Raise Successful Kids
And start raising kind ones.
..... امید کوکبی
..... ۱۴ فروردین ۱۳۹۹
مقالهایه به قلم اَدَم گرَنت و اَلیسون گرَنت
مجله آتلانتیک، دسامبر ۲۰۱۹
اَدَم گرَنت
روانشناس آمریکایی، استاد دانشگاه در وارتون سکول دانشگاه پنسیلوانیا (بهترین دانشکده مدیریت در آمریکا)، فارغالتحصیل دانشگاه هاروارد و میشیگان، پدر ۳ فرزند
Adam Grant
American Psychologist, Professor at the Wharton School of the University of Pennsylvania, Harvard University and University of Michigan Graduate
The Atlantic, December 2019
اَلیسون گرَنت
نویسنده آمریکایی، پرستار تخصصی بیماران روان و مادر ۳ فرزند و همسر اَدَم گرَنت
در این مقاله زیبا، این دو نویسنده که اخیرا هم کتابی در زمینه تربیت فرزندان خلاق منتشر کردهاند (The Gift Inside the Box که توصیه میکنم بخونین)، به خوبی و با دلایل و مستندات علمی و مطالعه شده، نشان میدهند انسانهایی که به عقیدهی عمدهی افراد معتبر در جوامع پیشرفته، تاثیرگذار و موفق محسوب میشوند، کودکانی بودهاند که در درجه اول
بخشنده، کمککننده به دیگران و مهربان تربیت شدهاند، نه کودکانی که فقط بر اساس موفقیتهای شخصیشان مانند نمره بالا و یا پیروزی در مسابقات ورزشی مورد تمجید و تشویق قرار گرفتهاند.
کودکان تفاوت بین حرف و عمل والدین را به خوبی تشخیص میدهند. در تحقیقات مختلفی که از والدین و فرزندانشان انجام شده، این درکِ تفاوت به صورت چشمگیری اثبات شده است.
کودکان بذاته بخشنده هستند و به همنوع خودشان کمک میکنند منتها ممکن است توصیه های والدین برای پیروزی در رقابت و تاکید بر موفقیتهای شخصیشان، آن ویژگی را در کودکان کمتر و کمتر کنند. کودکانی که مراقب همنوعان خودشان هستند، در نهایت از طریق شبکه ارتباطات و اعتماد و موفقیتهایی که بدست میآورند به انسانهای موفقی تبدیل میشوند.
بخشهایی از این مقاله:
Students who care about others also tend to see their education as preparation for contributing to society
In adulthood, generous people earn higher incomes, better performance reviews, and more promotions than their less generous peers. This may be because the meaning they find in helping others leads to broader learning and deeper relationships, and ultimately to greater creativity and productivity.
https://www.theatlantic.com/magazine/archive/2019/12/stop-trying-to-raise-successful-kids/600751/
https://www.instagram.com/p/B-c4buGJwhK/?igshid=g0cxgmc1yx78
Stop Trying to Raise Successful Kids
And start raising kind ones.
..... امید کوکبی
..... ۱۴ فروردین ۱۳۹۹
مقالهایه به قلم اَدَم گرَنت و اَلیسون گرَنت
مجله آتلانتیک، دسامبر ۲۰۱۹
اَدَم گرَنت
روانشناس آمریکایی، استاد دانشگاه در وارتون سکول دانشگاه پنسیلوانیا (بهترین دانشکده مدیریت در آمریکا)، فارغالتحصیل دانشگاه هاروارد و میشیگان، پدر ۳ فرزند
Adam Grant
American Psychologist, Professor at the Wharton School of the University of Pennsylvania, Harvard University and University of Michigan Graduate
The Atlantic, December 2019
اَلیسون گرَنت
نویسنده آمریکایی، پرستار تخصصی بیماران روان و مادر ۳ فرزند و همسر اَدَم گرَنت
در این مقاله زیبا، این دو نویسنده که اخیرا هم کتابی در زمینه تربیت فرزندان خلاق منتشر کردهاند (The Gift Inside the Box که توصیه میکنم بخونین)، به خوبی و با دلایل و مستندات علمی و مطالعه شده، نشان میدهند انسانهایی که به عقیدهی عمدهی افراد معتبر در جوامع پیشرفته، تاثیرگذار و موفق محسوب میشوند، کودکانی بودهاند که در درجه اول
بخشنده، کمککننده به دیگران و مهربان تربیت شدهاند، نه کودکانی که فقط بر اساس موفقیتهای شخصیشان مانند نمره بالا و یا پیروزی در مسابقات ورزشی مورد تمجید و تشویق قرار گرفتهاند.
کودکان تفاوت بین حرف و عمل والدین را به خوبی تشخیص میدهند. در تحقیقات مختلفی که از والدین و فرزندانشان انجام شده، این درکِ تفاوت به صورت چشمگیری اثبات شده است.
کودکان بذاته بخشنده هستند و به همنوع خودشان کمک میکنند منتها ممکن است توصیه های والدین برای پیروزی در رقابت و تاکید بر موفقیتهای شخصیشان، آن ویژگی را در کودکان کمتر و کمتر کنند. کودکانی که مراقب همنوعان خودشان هستند، در نهایت از طریق شبکه ارتباطات و اعتماد و موفقیتهایی که بدست میآورند به انسانهای موفقی تبدیل میشوند.
بخشهایی از این مقاله:
Students who care about others also tend to see their education as preparation for contributing to society
In adulthood, generous people earn higher incomes, better performance reviews, and more promotions than their less generous peers. This may be because the meaning they find in helping others leads to broader learning and deeper relationships, and ultimately to greater creativity and productivity.
https://www.theatlantic.com/magazine/archive/2019/12/stop-trying-to-raise-successful-kids/600751/
https://www.instagram.com/p/B-c4buGJwhK/?igshid=g0cxgmc1yx78
The Atlantic
Stop Trying to Raise Successful Kids
And start raising kind ones.
استفاده کردن از شرایط بلاتکلیفی و نامعلوم
.... امید کوکبی
.... ۱۶ فروردین ۱۳۹۹
تقریبا در کل جهان، شرکتها و کسب و کارهای بزرگ و کوچک با شرایطی "نامعلوم" مواجهند و در شکلی از بلاتکلیفی به سر میبرند. اما افراد و مجموعههای خلاق هیچگاه ناامید نشده و از همه فرصتهای بدست آمده برای نوسازی و ارتقا خود استفاده میکنند.
مقالهای که خلاصه آن در ادامه میآید توسط ناتان فِر، فارغالتحصیل استنفورد و یکی از بهترین متخصصین مدیریت بحران در کسب و کارها نوشته شده است.
اقتباس از مقاله "شما در مقابل بلاتکلیفی ناتوان نیستید"
به قلم ناتان فِر، استاد استراتژی در موسسه INSEAD
۲۷ مارس ۲۰۲۰، مجله هاروارد بیزینس ریویو
Adapted from "You’re Not Powerless in the Face of Uncertainty"
by Nathan Furr
March 27, 2020, Harvard Business Review
هر چند بخشی از توانائی ما در مواجهه با موضوعات نامعلوم و ناشناخته ذاتی و درونی است، بخش بزرگی از آن اکتسابی است.
این "قابلیت دیدن و حلاجی نامعلوم" را تقویت میکنند، خلاقتر، موفقتر بوده و بهتر از بقیه میتوانند نامعلوم بودن را به امکان و فرصت تبدیل کنند.
یکی از راههای موفقیت این افراد از طریق چهارچوببخشی به چالشهاست به گونهای که در نهایت از عهده آنها بر آیند. چند ایده که منجر به این قابلیت میشوند از این قرارند
۱. روی یادگیری تمرکز کنید. از خود بپرسید که " من چه چیزی میتوانم از این چالش یاد بگیرم؟"
۲. باید بدانید که ناامیدی بخشی از این بازی است. به جای سرزنش خودتان به خاطر شکست، اینگونه باید ببینید که اگر روزی باختید، فردا ممکن است ببرید.
۳. داشتههای خود را به رسمیت شناخته و قدردان باشید. به عنوان مثال، زمانیکه "لو گِریگ" در اوج دوران ورزشی خود، به بیماری ALS (مشابه بیماری استیون هاوکینگ، فیزیکدان معروف بریتانیایی) مبتلا شد، در مراسم خداحافظی از ورزش گفت: ممکن است خبر خیلی بدی به من داده باشند، ولی من از همه خوش شانسترم چون به جایش چیزهای زیادی به من داده که ارزش زندگی کردن برای پیگیریشان را دارند.
۴. در نظر داشته باشید که اکثر اتفاقات زندگی، تصادفی است. آنچه بر ما اتفاق میافتد، همیشه نتیجه کارهای خود ما نیست. جان وینسور، کارآفرین برجسته، در این باره میگوید: "ما چنین درکی در تجارت داریم که فکر میکنیم جهان و ساز و کارهایش تحت کنترل ماست. اما فکر میکنم آنچه درست است این باشد که تفسیر ما از جهان چیست تا اینکه بگوئیم کنترلش میکنیم". ناامیدی نباید جلوی تلاش دوباره ما را بگیرد.
۵. خودتان را مثل قهرمانان در مسیر داستانهایشان ببینید. دقیقا مثل قهرمانان داستانهای مورد علاقهمان، میتوانیم موانعی را که سر راهمان هست فرصتهایی بدانیم برای یادگیری، غلبه، فرصتهایی که ما را به هدفهایمان نزدیکتر میکنند.
https://www.instagram.com/p/B-j1yxzJDs8/?igshid=1viwict2242dd
.... امید کوکبی
.... ۱۶ فروردین ۱۳۹۹
تقریبا در کل جهان، شرکتها و کسب و کارهای بزرگ و کوچک با شرایطی "نامعلوم" مواجهند و در شکلی از بلاتکلیفی به سر میبرند. اما افراد و مجموعههای خلاق هیچگاه ناامید نشده و از همه فرصتهای بدست آمده برای نوسازی و ارتقا خود استفاده میکنند.
مقالهای که خلاصه آن در ادامه میآید توسط ناتان فِر، فارغالتحصیل استنفورد و یکی از بهترین متخصصین مدیریت بحران در کسب و کارها نوشته شده است.
اقتباس از مقاله "شما در مقابل بلاتکلیفی ناتوان نیستید"
به قلم ناتان فِر، استاد استراتژی در موسسه INSEAD
۲۷ مارس ۲۰۲۰، مجله هاروارد بیزینس ریویو
Adapted from "You’re Not Powerless in the Face of Uncertainty"
by Nathan Furr
March 27, 2020, Harvard Business Review
هر چند بخشی از توانائی ما در مواجهه با موضوعات نامعلوم و ناشناخته ذاتی و درونی است، بخش بزرگی از آن اکتسابی است.
این "قابلیت دیدن و حلاجی نامعلوم" را تقویت میکنند، خلاقتر، موفقتر بوده و بهتر از بقیه میتوانند نامعلوم بودن را به امکان و فرصت تبدیل کنند.
یکی از راههای موفقیت این افراد از طریق چهارچوببخشی به چالشهاست به گونهای که در نهایت از عهده آنها بر آیند. چند ایده که منجر به این قابلیت میشوند از این قرارند
۱. روی یادگیری تمرکز کنید. از خود بپرسید که " من چه چیزی میتوانم از این چالش یاد بگیرم؟"
۲. باید بدانید که ناامیدی بخشی از این بازی است. به جای سرزنش خودتان به خاطر شکست، اینگونه باید ببینید که اگر روزی باختید، فردا ممکن است ببرید.
۳. داشتههای خود را به رسمیت شناخته و قدردان باشید. به عنوان مثال، زمانیکه "لو گِریگ" در اوج دوران ورزشی خود، به بیماری ALS (مشابه بیماری استیون هاوکینگ، فیزیکدان معروف بریتانیایی) مبتلا شد، در مراسم خداحافظی از ورزش گفت: ممکن است خبر خیلی بدی به من داده باشند، ولی من از همه خوش شانسترم چون به جایش چیزهای زیادی به من داده که ارزش زندگی کردن برای پیگیریشان را دارند.
۴. در نظر داشته باشید که اکثر اتفاقات زندگی، تصادفی است. آنچه بر ما اتفاق میافتد، همیشه نتیجه کارهای خود ما نیست. جان وینسور، کارآفرین برجسته، در این باره میگوید: "ما چنین درکی در تجارت داریم که فکر میکنیم جهان و ساز و کارهایش تحت کنترل ماست. اما فکر میکنم آنچه درست است این باشد که تفسیر ما از جهان چیست تا اینکه بگوئیم کنترلش میکنیم". ناامیدی نباید جلوی تلاش دوباره ما را بگیرد.
۵. خودتان را مثل قهرمانان در مسیر داستانهایشان ببینید. دقیقا مثل قهرمانان داستانهای مورد علاقهمان، میتوانیم موانعی را که سر راهمان هست فرصتهایی بدانیم برای یادگیری، غلبه، فرصتهایی که ما را به هدفهایمان نزدیکتر میکنند.
https://www.instagram.com/p/B-j1yxzJDs8/?igshid=1viwict2242dd
یا چند تا همنشین خوب پیدا کن
یا چند تا همنشین خوب بساز!
..... امید کوکبی
..... ۱۷ فروردین ۱۳۹۹
آینده شما مخرج مشترک افکار و اندیشههای خودتون و همه اونهایی هست که باهاشون صحبت میکنین، وقت میگذرونین، به حرفهاشون گوش میکنین و یا باهاشون مشورت میکنین.
بهترین همنشینها کسانی و یا چیزهایی هستن که "ایدههای رویاپردازانه" بهتون میدن، کسانی که موضوعاتی رو به شما میدن که تا حالا باهاشون برخورد نکردین و یا با زاویهای که اونها نگاه میکنن، بهشون فکر و نگاه نکردین. کسانی که زحمتهای زیادی کشیدن، تلخ و شیرین روزگار رو چشیدن و سالها تجربه پشت حرفهاشون باشه. کسانی که حرفهاشون تکراری نباشه، بازگویی حرفهای دیگران نباشه و تحلیلی و ارتباطی قوی و مستند پشت حرفهاشونه. بهترین همنشینها کسانی هستن که جسورن، آینده دور رو تصور میکنن و سوالات خوبی برای فکر کردن و تحقیق کردن بهتون "هدیه" میکنن.
به آینده ایمان داشته باش!
عکس از نیوکمپ بارسلونا
https://www.instagram.com/p/B-m4_jKJm-a/?igshid=fnp3t1gk5k32
یا چند تا همنشین خوب بساز!
..... امید کوکبی
..... ۱۷ فروردین ۱۳۹۹
آینده شما مخرج مشترک افکار و اندیشههای خودتون و همه اونهایی هست که باهاشون صحبت میکنین، وقت میگذرونین، به حرفهاشون گوش میکنین و یا باهاشون مشورت میکنین.
بهترین همنشینها کسانی و یا چیزهایی هستن که "ایدههای رویاپردازانه" بهتون میدن، کسانی که موضوعاتی رو به شما میدن که تا حالا باهاشون برخورد نکردین و یا با زاویهای که اونها نگاه میکنن، بهشون فکر و نگاه نکردین. کسانی که زحمتهای زیادی کشیدن، تلخ و شیرین روزگار رو چشیدن و سالها تجربه پشت حرفهاشون باشه. کسانی که حرفهاشون تکراری نباشه، بازگویی حرفهای دیگران نباشه و تحلیلی و ارتباطی قوی و مستند پشت حرفهاشونه. بهترین همنشینها کسانی هستن که جسورن، آینده دور رو تصور میکنن و سوالات خوبی برای فکر کردن و تحقیق کردن بهتون "هدیه" میکنن.
به آینده ایمان داشته باش!
عکس از نیوکمپ بارسلونا
https://www.instagram.com/p/B-m4_jKJm-a/?igshid=fnp3t1gk5k32
.
نحوه عملکرد داروی (rhACE2) APN01 برای """درمان""" کروناویروس
..... امید کوکبی
..... ۱۹ فروردین ۱۳۹۹
این داروی ساخت اتریش پس از اخذ مجوزهای لازم برای آزمایش انسانی، پس از پشت سر گذاشتن موفق فاز اول، در مراحل میانیِ آزمایشهای بالینی در چین، اتریش، آلمان و دانمارک قرار دارد.
ویروس کرونا از طریق آنزیم ACE2 (در تصویر به رنگ نارنجی) وارد سلول میشود. داروی APN01 (در تصویر به رنگ سبز-آبی) با ساختاری شبیه آن آنزیم، به ویروس چسبیده و آن را غیرفعال میکند که در نهایت هم جلوی ورود به سلول و تکثیرش را گرفته و هم ویروس را بیاثر میکند.
این دارو در سال ۲۰۱۰ برای بیماریهای عفونی دیگر ریه ساخته و تولید شده است، منتها مطالعات جدید نشان میدهد تاثیری بسزا در درمان کووید-۱۹ نیز دارد.
مقاله منتشر شده که نتایج تحقیقات (حاصل همکاریهای گروههای تحقیقاتی از سوئد، اسپانیا، اتریش و کانادا) استفاده از دارو بر روی بیماران ویروس کرونا را ارائه میکند (نتیجه تحقیقات به رایگان در دسترس عموم قرار گرفته است)
Inhibition of SARS-CoV-2 infections in engineered human tissues using clinical-grade soluble human ACE2
Journal: Cell
نحوه عملکرد داروی (rhACE2) APN01 برای """درمان""" کروناویروس
..... امید کوکبی
..... ۱۹ فروردین ۱۳۹۹
این داروی ساخت اتریش پس از اخذ مجوزهای لازم برای آزمایش انسانی، پس از پشت سر گذاشتن موفق فاز اول، در مراحل میانیِ آزمایشهای بالینی در چین، اتریش، آلمان و دانمارک قرار دارد.
ویروس کرونا از طریق آنزیم ACE2 (در تصویر به رنگ نارنجی) وارد سلول میشود. داروی APN01 (در تصویر به رنگ سبز-آبی) با ساختاری شبیه آن آنزیم، به ویروس چسبیده و آن را غیرفعال میکند که در نهایت هم جلوی ورود به سلول و تکثیرش را گرفته و هم ویروس را بیاثر میکند.
این دارو در سال ۲۰۱۰ برای بیماریهای عفونی دیگر ریه ساخته و تولید شده است، منتها مطالعات جدید نشان میدهد تاثیری بسزا در درمان کووید-۱۹ نیز دارد.
مقاله منتشر شده که نتایج تحقیقات (حاصل همکاریهای گروههای تحقیقاتی از سوئد، اسپانیا، اتریش و کانادا) استفاده از دارو بر روی بیماران ویروس کرونا را ارائه میکند (نتیجه تحقیقات به رایگان در دسترس عموم قرار گرفته است)
Inhibition of SARS-CoV-2 infections in engineered human tissues using clinical-grade soluble human ACE2
Journal: Cell
چند توصیه ساده برای مراقبت از سلامت ذهنیتان
مخصوصا در این روزهای مشکل
..... امید کوکبی
..... ۲۲ فروردین ۱۳۹۹
منبع: سازمان صلح سبز (Greenpeace International)
۱. زمانی کمتری برای اخبار یا شبکههای اجتماعی صرف کنید
۲. مطمئن شوید اطلاعاتتان را از منابع معتبر بدست میآورید
۳. با خانواده و دوستانتان در ارتباط باشید
۴. خودتان را با فعالیتهایی که از آنها لذت میبرید مشغول نگهدارید
۵. کمی نرمش کنید حتی در خانه
۶. لبخند بر لب کسی که دوستشان دارید بیاورید
https://www.instagram.com/p/B-z3UnzJBKI/?igshid=y08zzvzr9url
مخصوصا در این روزهای مشکل
..... امید کوکبی
..... ۲۲ فروردین ۱۳۹۹
منبع: سازمان صلح سبز (Greenpeace International)
۱. زمانی کمتری برای اخبار یا شبکههای اجتماعی صرف کنید
۲. مطمئن شوید اطلاعاتتان را از منابع معتبر بدست میآورید
۳. با خانواده و دوستانتان در ارتباط باشید
۴. خودتان را با فعالیتهایی که از آنها لذت میبرید مشغول نگهدارید
۵. کمی نرمش کنید حتی در خانه
۶. لبخند بر لب کسی که دوستشان دارید بیاورید
https://www.instagram.com/p/B-z3UnzJBKI/?igshid=y08zzvzr9url
دوستتون دارم
..... امید کوکبی
..... ۲۵ فروردین ۱۳۹۹
من یه دانشآموز هستم و از اینکه همیشه با ولع در حال یادگیریام لذت میبرم. دوست دارم از اون چیزهایی که یاد میگیرم شگفت زده بشم و تا آخر عمرم دانشآموز بمونم تا از همهتون چیزی بیاموزم. من شاگرد همهی شما و طبیعت هستم.
من هیچکسی نیستم، من خودمم و دوست دارم فقط خودم باشم. دوست ندارم کسی دیگه باشم و اگه هم کسی خواست که من مثل کسی دیگه باشم، دوست ندارم دیگه باهاش همنشین بشم.
من دوست دارم مفید باشم و به درد بخورم، من دوست دارم بین اومدن و نیومدنم به این دنیا فرقی وجود داشته باشه، دوست دارم اثر مثبتی، هر چند کوچیک، تو بهبود زندگی انسانها داشته باشم.
نه هیچکس وضعیت من رو کامل درک میکنه و نه من وضعیت هیچکسی رو به طور کامل درک میکنم. بنابراین نه کسی میتونه تصمیمی برای زندگی من بگیره و نه من دوست دارم برای زندگی کسی دیگه تصمیم بگیرم. چقدر خوبه اینجوری. همدیگه رو راهنمایی کنیم، ولی برای همدیگه نسخه نپیچیم، مگه از درون و بیرون همدیگه چقدر خبر داریم؟
وقت من محدوده و به خیلی از کارهایی که دوست دارم نمیرسم. حیف! چه آدمهای نازنینی که دوست دارم ببینمشون و باهاشون صحبت کنم. چه جاهای قشنگی که دوست دارم ببینم ولی وقت نمیکنم. و چه مهارتهای زیادی که وقت نمیشه یاد بگیرم. از همهشون عذرخواهی میکنم که بهشون نمیرسم.
من انسانها رو از همه چیز بیشتر دوست دارم، دوست دارم داستان زندگی تکتکشون رو بشنوم، حیف که وقت نمیشه. و از دروغگوها و آدمهای پررو و بیادب متنفرم و برای اینکه حس تنفر تو وجودم تازه و ماندگار نشه، سعی میکنم دروغگوها رو نبینم، اینجوری وقت و انرژی بیشتری برام میمونه.
به نظرم بهترین هدیه، لبخند و روی گشاده است. از کسی دریغش نکنیم، تا میتونیم گسترشش بدیم چون تو هر وضع اقتصادی و آب و هوایی خرجی برامون نداره. هر کسی میتونه با یه لبخند، یه سلام، یه احوالپرسی ساده و یا یه دلگرمی کوچیک، روز و ماه و سال و زندگی یکی دیگه رو دگرگون کنه.
دوستتون دارم ای انسانهای نازنین، ای دوستان من که خودتون رو عاقلتر و داناتر از دیگران نمیدونین ولی تجربیاتتون رو با دیگران به اشتراک میزارین.
دوستتون دارم ای انسانهایی که دروغ نمیگین، دیگران رو احمق فرض نمیکنین، به خاطر جلب توجه به هر کاری دست نمیزنین، حرف نسنجیدهای نمیزنین و به خودتون و دیگران آسیب نمیزنین.
دوستتون دارم و دوست دارم که با چشمانی خیره به چشماتون نگاه کنم، پیشتون چای بخورم و از تلخی و شیرینیهای زندگیتون بشنوم و از فراز و نشیبهای زندگی خودم بهتون بگم. دوست دارم با هم سفر کنیم، تو واقعیت و خیال و با هم یاد بگیریم و بخندیم.
https://www.instagram.com/p/B-54RTYp5wp/?igshid=17s0hkf77egtn
..... امید کوکبی
..... ۲۵ فروردین ۱۳۹۹
من یه دانشآموز هستم و از اینکه همیشه با ولع در حال یادگیریام لذت میبرم. دوست دارم از اون چیزهایی که یاد میگیرم شگفت زده بشم و تا آخر عمرم دانشآموز بمونم تا از همهتون چیزی بیاموزم. من شاگرد همهی شما و طبیعت هستم.
من هیچکسی نیستم، من خودمم و دوست دارم فقط خودم باشم. دوست ندارم کسی دیگه باشم و اگه هم کسی خواست که من مثل کسی دیگه باشم، دوست ندارم دیگه باهاش همنشین بشم.
من دوست دارم مفید باشم و به درد بخورم، من دوست دارم بین اومدن و نیومدنم به این دنیا فرقی وجود داشته باشه، دوست دارم اثر مثبتی، هر چند کوچیک، تو بهبود زندگی انسانها داشته باشم.
نه هیچکس وضعیت من رو کامل درک میکنه و نه من وضعیت هیچکسی رو به طور کامل درک میکنم. بنابراین نه کسی میتونه تصمیمی برای زندگی من بگیره و نه من دوست دارم برای زندگی کسی دیگه تصمیم بگیرم. چقدر خوبه اینجوری. همدیگه رو راهنمایی کنیم، ولی برای همدیگه نسخه نپیچیم، مگه از درون و بیرون همدیگه چقدر خبر داریم؟
وقت من محدوده و به خیلی از کارهایی که دوست دارم نمیرسم. حیف! چه آدمهای نازنینی که دوست دارم ببینمشون و باهاشون صحبت کنم. چه جاهای قشنگی که دوست دارم ببینم ولی وقت نمیکنم. و چه مهارتهای زیادی که وقت نمیشه یاد بگیرم. از همهشون عذرخواهی میکنم که بهشون نمیرسم.
من انسانها رو از همه چیز بیشتر دوست دارم، دوست دارم داستان زندگی تکتکشون رو بشنوم، حیف که وقت نمیشه. و از دروغگوها و آدمهای پررو و بیادب متنفرم و برای اینکه حس تنفر تو وجودم تازه و ماندگار نشه، سعی میکنم دروغگوها رو نبینم، اینجوری وقت و انرژی بیشتری برام میمونه.
به نظرم بهترین هدیه، لبخند و روی گشاده است. از کسی دریغش نکنیم، تا میتونیم گسترشش بدیم چون تو هر وضع اقتصادی و آب و هوایی خرجی برامون نداره. هر کسی میتونه با یه لبخند، یه سلام، یه احوالپرسی ساده و یا یه دلگرمی کوچیک، روز و ماه و سال و زندگی یکی دیگه رو دگرگون کنه.
دوستتون دارم ای انسانهای نازنین، ای دوستان من که خودتون رو عاقلتر و داناتر از دیگران نمیدونین ولی تجربیاتتون رو با دیگران به اشتراک میزارین.
دوستتون دارم ای انسانهایی که دروغ نمیگین، دیگران رو احمق فرض نمیکنین، به خاطر جلب توجه به هر کاری دست نمیزنین، حرف نسنجیدهای نمیزنین و به خودتون و دیگران آسیب نمیزنین.
دوستتون دارم و دوست دارم که با چشمانی خیره به چشماتون نگاه کنم، پیشتون چای بخورم و از تلخی و شیرینیهای زندگیتون بشنوم و از فراز و نشیبهای زندگی خودم بهتون بگم. دوست دارم با هم سفر کنیم، تو واقعیت و خیال و با هم یاد بگیریم و بخندیم.
https://www.instagram.com/p/B-54RTYp5wp/?igshid=17s0hkf77egtn
قِلیچ اَنوری، استاد دوتار و خواننده مشهور ترکمن
..... امید کوکبی
..... ۴ اردیبهشت ۱۳۹۹
دیروز هفتمین سالگرد درگذشت مرحوم استاد قلیچ انوری، نوازنده دوتار، خواننده و موسیقیدان ترکمن بود.
استاد قلیچ انوری که یکی از بزرگترین و مشهورترین اساتید موسیقی ترکمن محسوب میشود، از همان دوران کودکی دوتار را فرا گرفته و بیش از ۵ دهه در این عرصه فعال بوده است. ایشان علاوه بر اینکه شاگردان زیادی را تربیت کرده، به گفته متخصصان برجسته این رشته، با شرکت در جشنوارههای ملی و بینالمللی و همکاریهای پژوهشی، توانسته نقشی بیبدیل در شناسایی و ارائه موسیقی و فرهنگ ترکمن در جهان داشته باشد.
با توجه به علاقه و شناخت بسیار خوب مردم ترکمن صحرا، صدای دوتار و آواز دلنشین استاد قلیچ انوری، همچنان و تقریبا هر روزه از رادیو گرگان (استان گلستان) پخش میشود.
در سال ۲۰۰۷، دانشگاه آتاتورک ترکیه به پاس یک عمر فعالیت هنری و ترویج موسیقی ترکمن، به نشانه قدردانی از این استاد گرانقدر، مدرک دکترای افتخاری موسیقی را به ایشان اهدا کرده است.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
با تشکر از دکتر جلال انوری، فرزند استاد
آهنگ یِتِن قیز (دختر بالغ)
https://www.instagram.com/tv/B_S-fWAJxI0/?igshid=131ldflfb2mgl
..... امید کوکبی
..... ۴ اردیبهشت ۱۳۹۹
دیروز هفتمین سالگرد درگذشت مرحوم استاد قلیچ انوری، نوازنده دوتار، خواننده و موسیقیدان ترکمن بود.
استاد قلیچ انوری که یکی از بزرگترین و مشهورترین اساتید موسیقی ترکمن محسوب میشود، از همان دوران کودکی دوتار را فرا گرفته و بیش از ۵ دهه در این عرصه فعال بوده است. ایشان علاوه بر اینکه شاگردان زیادی را تربیت کرده، به گفته متخصصان برجسته این رشته، با شرکت در جشنوارههای ملی و بینالمللی و همکاریهای پژوهشی، توانسته نقشی بیبدیل در شناسایی و ارائه موسیقی و فرهنگ ترکمن در جهان داشته باشد.
با توجه به علاقه و شناخت بسیار خوب مردم ترکمن صحرا، صدای دوتار و آواز دلنشین استاد قلیچ انوری، همچنان و تقریبا هر روزه از رادیو گرگان (استان گلستان) پخش میشود.
در سال ۲۰۰۷، دانشگاه آتاتورک ترکیه به پاس یک عمر فعالیت هنری و ترویج موسیقی ترکمن، به نشانه قدردانی از این استاد گرانقدر، مدرک دکترای افتخاری موسیقی را به ایشان اهدا کرده است.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
با تشکر از دکتر جلال انوری، فرزند استاد
آهنگ یِتِن قیز (دختر بالغ)
https://www.instagram.com/tv/B_S-fWAJxI0/?igshid=131ldflfb2mgl
مهاجرت به شخص
..... امید کوکبی
..... ۱۷ مرداد ۱۳۹۹
اندیشیدن سرآغازِ پویاییه که در کنار خودش و یا بعد از خودش عمل و اجرا رو به همراه داره. باید محیط و مسائلی رو داشته باشیم که ما رو مادام به فکر کردن وادار کنه، فکر کردن برای خلق یا اصلاح چیزی.
.
مهمترین عامل محیط، انسانهای داخل اون محیطه، محل جغرافیایی و یا امکانات داخل اون، با فاصله زیادی، بعد از انسانهای داخل اون اهمیت دارن.
اگر انسانهایی که در ارتباطیم و یا محیطی که در اون قرار داریم، ما رو تو سختیِ فکر کردن و خلق چیزی نندازن، باید به این فکر بیوفتیم که ازش فاصله بگیریم و عوضشون کنیم.
حتی یک نفر خوشفکر هم کافیه تا مسائل زیبای جدیدی رو پیش روی ما قرار بده. کسی که بتونه چالشی رو مطرح کنه. "تا جایی" که میتونیم، به جای هجرت جغرافیایی، به سمت انسانهای بلندنظر و خوشفکر هجرت کنیم.
اگر این افراد زنده و در دسترس باشن که فبهالمراد، اگر نه از نوشتهها و چیزهایی که ازشون باقیمونده و یا مطالب و محتوایی که الان منتشر میکنن، استفاده کنیم.
از انسانهای دمدمی و پوچ که فقط به خاطر "پول یا شهرت" به هر آب و آتیشی میزنن، دوری کنیم تا تو دام روزمرگی نیافتیم. روزمرگی زندگیتون رو از معنا، مزه و طعم میندازه. همه موفقیتهای واقعی نیازمند یادگیری، وقت گذاشتن، فکر کردن و مصاحبت با کسانیه که تجربیات مفید و ملموسی در اون زمینهها دارن. کسانی که نه به خاطر منافع خودشون، بلکه برای شناخت بهتر خودتون و قرار گرفتن تو موقعیت واقعیتون بهتون فکر میدن و کمک میکنن.
..... امید کوکبی
..... ۱۷ مرداد ۱۳۹۹
اندیشیدن سرآغازِ پویاییه که در کنار خودش و یا بعد از خودش عمل و اجرا رو به همراه داره. باید محیط و مسائلی رو داشته باشیم که ما رو مادام به فکر کردن وادار کنه، فکر کردن برای خلق یا اصلاح چیزی.
.
مهمترین عامل محیط، انسانهای داخل اون محیطه، محل جغرافیایی و یا امکانات داخل اون، با فاصله زیادی، بعد از انسانهای داخل اون اهمیت دارن.
اگر انسانهایی که در ارتباطیم و یا محیطی که در اون قرار داریم، ما رو تو سختیِ فکر کردن و خلق چیزی نندازن، باید به این فکر بیوفتیم که ازش فاصله بگیریم و عوضشون کنیم.
حتی یک نفر خوشفکر هم کافیه تا مسائل زیبای جدیدی رو پیش روی ما قرار بده. کسی که بتونه چالشی رو مطرح کنه. "تا جایی" که میتونیم، به جای هجرت جغرافیایی، به سمت انسانهای بلندنظر و خوشفکر هجرت کنیم.
اگر این افراد زنده و در دسترس باشن که فبهالمراد، اگر نه از نوشتهها و چیزهایی که ازشون باقیمونده و یا مطالب و محتوایی که الان منتشر میکنن، استفاده کنیم.
از انسانهای دمدمی و پوچ که فقط به خاطر "پول یا شهرت" به هر آب و آتیشی میزنن، دوری کنیم تا تو دام روزمرگی نیافتیم. روزمرگی زندگیتون رو از معنا، مزه و طعم میندازه. همه موفقیتهای واقعی نیازمند یادگیری، وقت گذاشتن، فکر کردن و مصاحبت با کسانیه که تجربیات مفید و ملموسی در اون زمینهها دارن. کسانی که نه به خاطر منافع خودشون، بلکه برای شناخت بهتر خودتون و قرار گرفتن تو موقعیت واقعیتون بهتون فکر میدن و کمک میکنن.
ارزشها و شخصیت
..... امید کوکبی
..... ۲۶ مرداد ۱۳۹۹
اغلب ما ارزشهای مدنظر خودمون رو با ستایش اون ارزشها تو دیگران نشون میدیم.
خوشحال شدن از سخاوت، شوقِ یادگیری و صداقتِ دیگران عمق شخصیتمون رو نشون میده.
در حالیکه متاثر شدن از شهرت، ثروت، موقعیت و ظاهر دیگران حکایت از سطحی بودنِ شخصیتمون داره.
https://www.instagram.com/p/CD65H1IJSf1/?igshid=k97fypk1nf7w
..... امید کوکبی
..... ۲۶ مرداد ۱۳۹۹
اغلب ما ارزشهای مدنظر خودمون رو با ستایش اون ارزشها تو دیگران نشون میدیم.
خوشحال شدن از سخاوت، شوقِ یادگیری و صداقتِ دیگران عمق شخصیتمون رو نشون میده.
در حالیکه متاثر شدن از شهرت، ثروت، موقعیت و ظاهر دیگران حکایت از سطحی بودنِ شخصیتمون داره.
https://www.instagram.com/p/CD65H1IJSf1/?igshid=k97fypk1nf7w
دانشگاه
..... امید کوکبی
..... ۳ شهریور ۱۳۹۹
دوران دانشجویی برای کسانی که به دنبال تحصیل میرن، در صورتیکه درست استفاده بشه و در جاها و زمانهای مناسبی رخ بده، موثرترین دوره تو شکلگیری نحوه تفکر حرفهای و انتقادی اون فرده.
دانشگاه یک دبیرستان بزرگتر نیست، دانشگاه صندلی و تخته سیاه نیست، دانشگاه محل جزوهنویسی و بغل کردن کتاب و انداختن کولهپشتی نیست، دانشگاه محل از بر کردن مطالب نیست، دانشگاه کپیبرداری نیست، دانشگاه پشت لپتاپ نشستن نیست، دانشگاه خوابگاه، خونه گرفتن یا رفیقبازی و دوست بازی نیست، دانشگاه ثبت نام و امتحان پایان ترم نیست، دانشگاه جای معلم خصوصی گرفتن، التماس برای نمره و امضای کارآموزی یا فروختن و خریدن شیفت نیست، دانشگاه اردو رفتن نیست، دانشگاه مدرک نیست، دانشگاه بدرقه و استقبال خونواده و دوستان نیست. اینها همه فرعیاتِ شکلیه، هر کسی میتونه با کمترین زحمت این نمایش رو اجرا کنه.
اما دوران دانشگاه پر از زحمت شیرینه که باید با علاقه و اشتیاق و صد البته آگاهانه سپری بشه. دانشگاه محل یادگیری نحوه حل مساله است، اینکه تو رشته خودتون یا رشتههای همخانواده بتونین صورت مساله یا مشکلی رو خیییییلی خوب بفهمین و حلاجی کنین، راهحلهای گذشته و روز اون مسائل رو به خوبی یاد بگیرین و حداقل یکبار مرور کنین، با تمامی اصطلاحات و تعاریف رشتهتون آشنا بشین، بزرگان مرده و زنده رشتهتون و کارهاشون رو بشناسین، پیشرفتهای روزش رو بدونین، مراجع و منابع استاندارد و معتبر رو به سرعت از نامعتبر تشخیص بدین و در زبانهای مرتبط کاملا بخونین و متوجهاش بشین، مهارتهای حال و آینده مرتبط با رشتهتون رو به خوبی یاد بگیرین و بتونین، در صورت لزوم، واقعا در صورت لزوم، کاملا و با دلایل خیلی خیلی محکم به این نتیجه برسین که آیا به مقطع بعد برین یا نه. دانشگاه یعنی غرق بشین بین بزرگان رشته خودتون، تو کنفرانسها با افراد جدی و باسواد آشنا بشین، با دانشگاهها و محققان و دانشجویان دیگه آشنا بشین و آینده خودتون را با مشارکت و تبادل دانش و مهارت با اونها شکل بدین.
با اینکارها شما از همون زمان تحصیل هم دعوت به کارهای مرتبط میشین و کار منتظر شما میمونه نه برعکس.
پینوشت: تو رشتههای غیر از رشتههای مرتبط با پزشکی اگر واقعا به فکر تدریس کردن نیستین، عاشق درس دادن نیستین و آیندهتون رو فقط تو کسب درآمد معمولی از طریق تدریس نمیبینین، پیشنهاد میکنم اصلا وارد تحصیلات تکمیلی (فوقلیسانس و دکتری) نشین چون همون مقطعِ اول کاملا نیازهای حرفهای شما رو جواب میده.
عکس:
ده سال پیش
دوران دانشجویی
ماه مِی ۲۰۱۰
سانفرانسیسکو، آمریکا
https://www.instagram.com/p/CEPqx8Jpvvp/?igshid=he5do24mlcjo
..... امید کوکبی
..... ۳ شهریور ۱۳۹۹
دوران دانشجویی برای کسانی که به دنبال تحصیل میرن، در صورتیکه درست استفاده بشه و در جاها و زمانهای مناسبی رخ بده، موثرترین دوره تو شکلگیری نحوه تفکر حرفهای و انتقادی اون فرده.
دانشگاه یک دبیرستان بزرگتر نیست، دانشگاه صندلی و تخته سیاه نیست، دانشگاه محل جزوهنویسی و بغل کردن کتاب و انداختن کولهپشتی نیست، دانشگاه محل از بر کردن مطالب نیست، دانشگاه کپیبرداری نیست، دانشگاه پشت لپتاپ نشستن نیست، دانشگاه خوابگاه، خونه گرفتن یا رفیقبازی و دوست بازی نیست، دانشگاه ثبت نام و امتحان پایان ترم نیست، دانشگاه جای معلم خصوصی گرفتن، التماس برای نمره و امضای کارآموزی یا فروختن و خریدن شیفت نیست، دانشگاه اردو رفتن نیست، دانشگاه مدرک نیست، دانشگاه بدرقه و استقبال خونواده و دوستان نیست. اینها همه فرعیاتِ شکلیه، هر کسی میتونه با کمترین زحمت این نمایش رو اجرا کنه.
اما دوران دانشگاه پر از زحمت شیرینه که باید با علاقه و اشتیاق و صد البته آگاهانه سپری بشه. دانشگاه محل یادگیری نحوه حل مساله است، اینکه تو رشته خودتون یا رشتههای همخانواده بتونین صورت مساله یا مشکلی رو خیییییلی خوب بفهمین و حلاجی کنین، راهحلهای گذشته و روز اون مسائل رو به خوبی یاد بگیرین و حداقل یکبار مرور کنین، با تمامی اصطلاحات و تعاریف رشتهتون آشنا بشین، بزرگان مرده و زنده رشتهتون و کارهاشون رو بشناسین، پیشرفتهای روزش رو بدونین، مراجع و منابع استاندارد و معتبر رو به سرعت از نامعتبر تشخیص بدین و در زبانهای مرتبط کاملا بخونین و متوجهاش بشین، مهارتهای حال و آینده مرتبط با رشتهتون رو به خوبی یاد بگیرین و بتونین، در صورت لزوم، واقعا در صورت لزوم، کاملا و با دلایل خیلی خیلی محکم به این نتیجه برسین که آیا به مقطع بعد برین یا نه. دانشگاه یعنی غرق بشین بین بزرگان رشته خودتون، تو کنفرانسها با افراد جدی و باسواد آشنا بشین، با دانشگاهها و محققان و دانشجویان دیگه آشنا بشین و آینده خودتون را با مشارکت و تبادل دانش و مهارت با اونها شکل بدین.
با اینکارها شما از همون زمان تحصیل هم دعوت به کارهای مرتبط میشین و کار منتظر شما میمونه نه برعکس.
پینوشت: تو رشتههای غیر از رشتههای مرتبط با پزشکی اگر واقعا به فکر تدریس کردن نیستین، عاشق درس دادن نیستین و آیندهتون رو فقط تو کسب درآمد معمولی از طریق تدریس نمیبینین، پیشنهاد میکنم اصلا وارد تحصیلات تکمیلی (فوقلیسانس و دکتری) نشین چون همون مقطعِ اول کاملا نیازهای حرفهای شما رو جواب میده.
عکس:
ده سال پیش
دوران دانشجویی
ماه مِی ۲۰۱۰
سانفرانسیسکو، آمریکا
https://www.instagram.com/p/CEPqx8Jpvvp/?igshid=he5do24mlcjo
مسئولیّتپذیری تحصیلی
..... امید کوکبی
۴ شهریور ۱۳۹۹
هر کار ناقصی مثل یه زخم روبازه که برای همیشه دردی رو تو مغز و فکرت باقی میذاره و مادام تاثیر منفیش رو رو کارهای بعدی نشون میده. کما اینکه به خاطر ناقص گذاشتن اون کار که ممکنه پیشنیاز کارهای بعدی باشه، همهی کارهای بعدی رو هم فلج و عملاً ناقص و بیمزه کنه.
درست درس نخوندن و دانشگاه رو ناقص تموم کردن یکی از این حسرتها و زخمهاییه که شاید تا همیشه تو زندگی حرفهای و شخصی باقی بمونه و حتی باعث این فکر اشتباه بشه که دانشگاه رفتن چیزی جز هدر دادن وقت و مال و انرژی نبوده.
اگر در دوران دانشجویی - که هیچ مسئولیتی به گردنمون نیست و غلط و ناقص انجام دادن تکالیف و پروژهها و یا حتی انجام ندادنشون، باعث نمیشه کار و زندگی کسی دیگه رو زمین بمونه - از وقت و انرژیمون درست استفاده نکنیم، بعدا که مسئولیتی رو میپذیریم اثرات عمیق بیسوادی و کمسوادی علاوه بر از بین بردن راندمان و انگیزه، چه بسا ما رو به کارهای بی ربط و خارج از شانمون بکشونه.
پس قدر دوران دانشآموزی و دانشجویی و قدر زحمات اساتید، فرصتها، انرژی و امکاناتی که خودمون و خونوادههامون برامون مهیا میکنن رو بدونیم تا برای همیشه از "تحصیلکرده" بودن به خاطر داشتن توانایی در جهت باز کردن گرههایی از مشکلات خودمون، دیگران و جامعه لذت ببریم.
من خیلی خوشحالم از اینکه زیباترین دوران حرفهایم دورانِ شیرینِ دانشآموزی و دانشجویی تو مدارس و دانشگاههای مختلف کشورمون و جاهای دیگه بوده، اون هم پیش اساتیدی که اشتیاق همیشگیِ یادگیری رو در من بوجود آوردن.
محل عکس: رستوران آکشار، آققلا، استان گلستان
https://www.instagram.com/p/CEUq_T5JY05/?igshid=oapmpdp3n7bs
..... امید کوکبی
۴ شهریور ۱۳۹۹
هر کار ناقصی مثل یه زخم روبازه که برای همیشه دردی رو تو مغز و فکرت باقی میذاره و مادام تاثیر منفیش رو رو کارهای بعدی نشون میده. کما اینکه به خاطر ناقص گذاشتن اون کار که ممکنه پیشنیاز کارهای بعدی باشه، همهی کارهای بعدی رو هم فلج و عملاً ناقص و بیمزه کنه.
درست درس نخوندن و دانشگاه رو ناقص تموم کردن یکی از این حسرتها و زخمهاییه که شاید تا همیشه تو زندگی حرفهای و شخصی باقی بمونه و حتی باعث این فکر اشتباه بشه که دانشگاه رفتن چیزی جز هدر دادن وقت و مال و انرژی نبوده.
اگر در دوران دانشجویی - که هیچ مسئولیتی به گردنمون نیست و غلط و ناقص انجام دادن تکالیف و پروژهها و یا حتی انجام ندادنشون، باعث نمیشه کار و زندگی کسی دیگه رو زمین بمونه - از وقت و انرژیمون درست استفاده نکنیم، بعدا که مسئولیتی رو میپذیریم اثرات عمیق بیسوادی و کمسوادی علاوه بر از بین بردن راندمان و انگیزه، چه بسا ما رو به کارهای بی ربط و خارج از شانمون بکشونه.
پس قدر دوران دانشآموزی و دانشجویی و قدر زحمات اساتید، فرصتها، انرژی و امکاناتی که خودمون و خونوادههامون برامون مهیا میکنن رو بدونیم تا برای همیشه از "تحصیلکرده" بودن به خاطر داشتن توانایی در جهت باز کردن گرههایی از مشکلات خودمون، دیگران و جامعه لذت ببریم.
من خیلی خوشحالم از اینکه زیباترین دوران حرفهایم دورانِ شیرینِ دانشآموزی و دانشجویی تو مدارس و دانشگاههای مختلف کشورمون و جاهای دیگه بوده، اون هم پیش اساتیدی که اشتیاق همیشگیِ یادگیری رو در من بوجود آوردن.
محل عکس: رستوران آکشار، آققلا، استان گلستان
https://www.instagram.com/p/CEUq_T5JY05/?igshid=oapmpdp3n7bs
پیشنهادی دربارهی بازپسگیری تمرکز - ۱
..... امید کوکبی
..... ۱۶ آذر ۱۳۹۹
بهمون یاد دادن که برای هر کاری باید تمرکز داشت ولی نگفتن که چجوری اون تمرکز رو بدست بیاریم؟ یا اصلا این تمرکز که میگن یعنی چی؟ چرا تمرکز نداریم و نمیتونیم به خوبی روی مطالعه یا انجام کاری متمرکز بشیم!
تمرکز کردن راهحل تکنیکال و عمومیای نداره که بگیم اگه فلان غذا رو بخوریم، تو فلانجور محیط بشینیم و فلان کار رو انجام بدیم قراره چه معجزهای بشه. تا جایی که متوجه شدم اینها فقط برای تقویت تمرکز موجود خوبه. نکته اصلی اینجاست که مشکل عدم تمرکز در درون و فکر و مغز آدمه و اونجاست که اول از همه باید آرام و پذیرای دانش، تجربه، کار و تغییرات جدید باشه. یک ذهن ناآرام تو درههای زیبای سوئیس یا تپههای سرسبز ماسان هم نمیتونه چیزی رو دریافت کنه.
البته اگر برای انجام کاری تصمیمی قطعی نگرفتین که هیچی، کلا بیخیال ادامه بحث بشین. اگه حواستون پرت فضای مجازیه و یا گرفتار روزمرگی هستین، اگر کاری رو هم شروع کنین در واقع دارین خودتون رو گول میزنین که دارین کاری انجام میدین، هوش و حواستون جای دیگه است!
ولی اگه مصمم هستین، بیاییم یه جور دیگه به موضوع نگاه کنیم، اینکه به طور پیش فرض همهمون تمرکز داریم اما یه چیز یا چیزایی داره اون رو از بین میبره. قطعا کارهای مختلفی رو سالها پیش به خوبی انجام میدادین ولی الان نمیتونین. اون چیزهای مزاحم چی هستن؟
به نظرم وقتی ما کارهای (خرد و کلان) زیادی رو نیمهتمام و ناقص رها کرده باشیم یک حس ناامنی به ما دست میده که در ناخودآگاه بهمون سرکوفت میزنه و جلوی هر کار و تغییر جدیدی رو میگیره، رو شونهمون میزنه میگه داداش، آبجی اینکاره نیستی! این حس، ذهنمون رو آشفته و نگران میکنه و اساساً میتونه از عوامل اصلی عدم تمرکز باشه.
برای شروع کار یا باید مصمم شد که اون کارهای ناتموم رو تموم کرد، یا به زمانی مشخص و حساب شده عقب انداخت و یا باید تصمیم گرفت که کلا بیخیالش بشیم. این مرحله خیلی اساسیه.
حالا هم اگه قراره تمومش کنیم، اول باید ببینیم اتمام چه کارهایی کاملا دست خودمونه و کدومها نیست. بین اون کارهایی که دست خودمونه کدومها اولویت دار و لازم هستن؟ با توجه به اندازه اون پروژههای ناتمام (از جهت وقت و هزینه مورد نیاز) باید تعداد مشخصی رو برای ادامه انتخاب کنیم و بقیه رو بزاریم کنار. شاید در ابتدا بهتر باشه کارهایی رو انتخاب کنیم که نتایج ملموسی داره و کامل کردن و تیک زدنش جایزه ذهنیای به ما بده که دقیقا ما رو تو مسیر درستی که در نهایت باید قرار بگیریم، قرار بده.
https://www.instagram.com/p/CIbiL9Kp2nu/?igshid=1ajtk4mnjdvld
..... امید کوکبی
..... ۱۶ آذر ۱۳۹۹
بهمون یاد دادن که برای هر کاری باید تمرکز داشت ولی نگفتن که چجوری اون تمرکز رو بدست بیاریم؟ یا اصلا این تمرکز که میگن یعنی چی؟ چرا تمرکز نداریم و نمیتونیم به خوبی روی مطالعه یا انجام کاری متمرکز بشیم!
تمرکز کردن راهحل تکنیکال و عمومیای نداره که بگیم اگه فلان غذا رو بخوریم، تو فلانجور محیط بشینیم و فلان کار رو انجام بدیم قراره چه معجزهای بشه. تا جایی که متوجه شدم اینها فقط برای تقویت تمرکز موجود خوبه. نکته اصلی اینجاست که مشکل عدم تمرکز در درون و فکر و مغز آدمه و اونجاست که اول از همه باید آرام و پذیرای دانش، تجربه، کار و تغییرات جدید باشه. یک ذهن ناآرام تو درههای زیبای سوئیس یا تپههای سرسبز ماسان هم نمیتونه چیزی رو دریافت کنه.
البته اگر برای انجام کاری تصمیمی قطعی نگرفتین که هیچی، کلا بیخیال ادامه بحث بشین. اگه حواستون پرت فضای مجازیه و یا گرفتار روزمرگی هستین، اگر کاری رو هم شروع کنین در واقع دارین خودتون رو گول میزنین که دارین کاری انجام میدین، هوش و حواستون جای دیگه است!
ولی اگه مصمم هستین، بیاییم یه جور دیگه به موضوع نگاه کنیم، اینکه به طور پیش فرض همهمون تمرکز داریم اما یه چیز یا چیزایی داره اون رو از بین میبره. قطعا کارهای مختلفی رو سالها پیش به خوبی انجام میدادین ولی الان نمیتونین. اون چیزهای مزاحم چی هستن؟
به نظرم وقتی ما کارهای (خرد و کلان) زیادی رو نیمهتمام و ناقص رها کرده باشیم یک حس ناامنی به ما دست میده که در ناخودآگاه بهمون سرکوفت میزنه و جلوی هر کار و تغییر جدیدی رو میگیره، رو شونهمون میزنه میگه داداش، آبجی اینکاره نیستی! این حس، ذهنمون رو آشفته و نگران میکنه و اساساً میتونه از عوامل اصلی عدم تمرکز باشه.
برای شروع کار یا باید مصمم شد که اون کارهای ناتموم رو تموم کرد، یا به زمانی مشخص و حساب شده عقب انداخت و یا باید تصمیم گرفت که کلا بیخیالش بشیم. این مرحله خیلی اساسیه.
حالا هم اگه قراره تمومش کنیم، اول باید ببینیم اتمام چه کارهایی کاملا دست خودمونه و کدومها نیست. بین اون کارهایی که دست خودمونه کدومها اولویت دار و لازم هستن؟ با توجه به اندازه اون پروژههای ناتمام (از جهت وقت و هزینه مورد نیاز) باید تعداد مشخصی رو برای ادامه انتخاب کنیم و بقیه رو بزاریم کنار. شاید در ابتدا بهتر باشه کارهایی رو انتخاب کنیم که نتایج ملموسی داره و کامل کردن و تیک زدنش جایزه ذهنیای به ما بده که دقیقا ما رو تو مسیر درستی که در نهایت باید قرار بگیریم، قرار بده.
https://www.instagram.com/p/CIbiL9Kp2nu/?igshid=1ajtk4mnjdvld
Solar_Report.pdf
12.4 MB
گزارش نیروگاه خورشیدی خانگی ده کیلووات در گنبدکاووس
..... امید کوکبی
..... ۱۰ دی ۱۳۹۹
..... امید کوکبی
..... ۱۰ دی ۱۳۹۹
روز جهانی صلح
..... امید کوکبی
..... ۳۰ شهریور ۱۴۰۰
امروز ۲۱سپتامبر، ۳۰ شهریور، روز جهانی صلحه.
پیش از هر حرکتی برای صلح در دنیای بیرون، باید با خودمون در سازش و آرامش باشیم و اول از همه تکلیفمون باید با خودمون روشن باشه.
تو فیلم طعم گیلاس از عباس کیارستمی فقید فردی که به دنبال خودکشیه، کسی رو پیدا میکنه که بعد از خودکشی در قبر روش خاک بریزه، به توافق میرسن، منتها حرفهای این مرد، قابل تامله و مسیر واقعه رو عوض میکنه ...
..... امید کوکبی
..... ۳۰ شهریور ۱۴۰۰
امروز ۲۱سپتامبر، ۳۰ شهریور، روز جهانی صلحه.
پیش از هر حرکتی برای صلح در دنیای بیرون، باید با خودمون در سازش و آرامش باشیم و اول از همه تکلیفمون باید با خودمون روشن باشه.
تو فیلم طعم گیلاس از عباس کیارستمی فقید فردی که به دنبال خودکشیه، کسی رو پیدا میکنه که بعد از خودکشی در قبر روش خاک بریزه، به توافق میرسن، منتها حرفهای این مرد، قابل تامله و مسیر واقعه رو عوض میکنه ...
تلههای شخصیتی در کسب و کار
..... امید کوکبی
..... ۱۷ اسفند ۱۴۰۰
امروز یه مقالهای میخوندم در شماره بهار_۲۰۲۲ مجله Harvard Business Review به قلمBouquet، Barsoux و Wade از IMD Business School در لوزان سوئیس (صفحه ۱۲ تا ۱۵).
عنوان مقاله Stop Sabotaging Your Ability to Innovate یا "تخریب تواناییتان در نوآوری را متوقف کنید"ه که با ذکر مثالهای واقعی به تلههای شخصیتی و روانشناسی میپردازه که باعث میشه در ایجاد یک کسب و کار جدید، تحلیل علل شکست و خلاقیت تصمیمات اشتباهی بگیرین.
مقاله عمدتا به راههای اجتناب از اون تلهها میپردازه. پیشنهاد میکنم خود مقاله رو کامل مطالعه کنین (تو صفحه تلگرامم میزارم) منتها دوست داشتم به چند تا نکته از اون مقاله اشاره کنم.
یک: بزرگترین تله، ترس در ابتدای گذار از ایده به عمله. یعنی خروج از کار الان و شروع کردن کاری که نقاط مبهم زیادی داره. نکته اول؛ با خودِ آیندهتون صحبت کنین که در آینده دور آیا از انجام ندادن اینکار افسوس میخورین یا نه. نکته دوم؛ منشا ترسها رو بشناسین و سعی کنین از طریق کسب اطلاعات کافی و یا شریکی که اون منشا رو حذف میکنه، از اون ترس مثل یک معلم استفاده کنین.
دو: انضباط و تلاش آگاهانه برای درس گرفتن از شکست. نکته اول؛ علل شکست یا نواقص کار رو تفکیک کنین و یک به یک در جهت حذف یا حلش اقدام کنین. نکته دوم؛ از طریق صحبت با خانواده، دوستان یا کسانی که از کارتون سر در میارن مستقیما با ناراحتیهای ناشی از شکست یا پیشرفت نکردن روبرو بشین و تعدیلهای لازم در کارتون رو انجام بدین. نکته سوم؛ به جای غصه خوردن، سعی کنین چارچوب مشکلاتتون رو در قالبی دیگه بریزین و از نو طرحریزی کنین.
سه: خلاقیت یه شمشیر دو لبه است. نکته اول؛ خلاقیتهای متعدد و یا تعصب روی بعضی ویژگیها میتونه شما رو سریعا از هدف اصلی دور کنه، بنابراین خیلی سفت و دقیق در خلاقیتها اولویتبندی داشته باشین. نکته دوم؛ محدودیتهایی در میزان درگیر شدن با قسمتهای مختلف کار داشته باشین. نکته سوم؛ حداقل یک نفر قوی که آشنا به کار شما هست و میتونه در مقابل شما، شما رو برای توضیح علل ریسکها مجبور کنه در کنارتون داشته باشین.
چهار: انگیزهی افراطی شما رو از منافع اقتصادی کار دور میکنه. نکته اول؛ مهمترین بخش کار رو مشخص کنین و بیشترین وقت و انرژی رو روی اون بزارین و بقیه رو هم بزارین دیگران براتون انجام بدن. نکته دوم؛ هر از چند گاهی زنگ تفریحی در کار بدین و به حرفهای همهی افراد درگیر در کار با صبر و حوصله گوش کنین. نگاه اونها خیلی میتونه کمکتون کنه.
..... امید کوکبی
..... ۱۷ اسفند ۱۴۰۰
امروز یه مقالهای میخوندم در شماره بهار_۲۰۲۲ مجله Harvard Business Review به قلمBouquet، Barsoux و Wade از IMD Business School در لوزان سوئیس (صفحه ۱۲ تا ۱۵).
عنوان مقاله Stop Sabotaging Your Ability to Innovate یا "تخریب تواناییتان در نوآوری را متوقف کنید"ه که با ذکر مثالهای واقعی به تلههای شخصیتی و روانشناسی میپردازه که باعث میشه در ایجاد یک کسب و کار جدید، تحلیل علل شکست و خلاقیت تصمیمات اشتباهی بگیرین.
مقاله عمدتا به راههای اجتناب از اون تلهها میپردازه. پیشنهاد میکنم خود مقاله رو کامل مطالعه کنین (تو صفحه تلگرامم میزارم) منتها دوست داشتم به چند تا نکته از اون مقاله اشاره کنم.
یک: بزرگترین تله، ترس در ابتدای گذار از ایده به عمله. یعنی خروج از کار الان و شروع کردن کاری که نقاط مبهم زیادی داره. نکته اول؛ با خودِ آیندهتون صحبت کنین که در آینده دور آیا از انجام ندادن اینکار افسوس میخورین یا نه. نکته دوم؛ منشا ترسها رو بشناسین و سعی کنین از طریق کسب اطلاعات کافی و یا شریکی که اون منشا رو حذف میکنه، از اون ترس مثل یک معلم استفاده کنین.
دو: انضباط و تلاش آگاهانه برای درس گرفتن از شکست. نکته اول؛ علل شکست یا نواقص کار رو تفکیک کنین و یک به یک در جهت حذف یا حلش اقدام کنین. نکته دوم؛ از طریق صحبت با خانواده، دوستان یا کسانی که از کارتون سر در میارن مستقیما با ناراحتیهای ناشی از شکست یا پیشرفت نکردن روبرو بشین و تعدیلهای لازم در کارتون رو انجام بدین. نکته سوم؛ به جای غصه خوردن، سعی کنین چارچوب مشکلاتتون رو در قالبی دیگه بریزین و از نو طرحریزی کنین.
سه: خلاقیت یه شمشیر دو لبه است. نکته اول؛ خلاقیتهای متعدد و یا تعصب روی بعضی ویژگیها میتونه شما رو سریعا از هدف اصلی دور کنه، بنابراین خیلی سفت و دقیق در خلاقیتها اولویتبندی داشته باشین. نکته دوم؛ محدودیتهایی در میزان درگیر شدن با قسمتهای مختلف کار داشته باشین. نکته سوم؛ حداقل یک نفر قوی که آشنا به کار شما هست و میتونه در مقابل شما، شما رو برای توضیح علل ریسکها مجبور کنه در کنارتون داشته باشین.
چهار: انگیزهی افراطی شما رو از منافع اقتصادی کار دور میکنه. نکته اول؛ مهمترین بخش کار رو مشخص کنین و بیشترین وقت و انرژی رو روی اون بزارین و بقیه رو هم بزارین دیگران براتون انجام بدن. نکته دوم؛ هر از چند گاهی زنگ تفریحی در کار بدین و به حرفهای همهی افراد درگیر در کار با صبر و حوصله گوش کنین. نگاه اونها خیلی میتونه کمکتون کنه.
.
برای کارآفرینی، سن، جنسیت و کشور لزوما مانع موفقیت نیست
..... امید کوکبی
..... ۲۲ فروردین ۱۴۰۱
خانم فالگونی نایار، ساکن هندوستان، اولین زن هندی است که نه از راه به ارث بردن بلکه با ایجاد و توسعه کسب و کار خود میلیاردر (دلاری) شده است.
خانم نایار که در ابتدا به مدت ۱۸ سال به عنوان کارمند بانک در بخش سرمایهگذاری کار کرده است، در سن ۴۹ سالگی تصمیم گرفت که وارد تجارت الکترونیک در بخش زیبایی (فروش و بعد تولید مواد آرایشی و بهداشتی) در هند شود و بعد از ۹ سال شرکتش، نیکا، دارای ارزشی بیش از ۱۳ میلیارد دلار است.
خانم نایار که اکنون مادری ۵۸ ساله است هر چند در ابتدا بخشی از کار مانند فروش و بازاریابی را میدانست اما با یادگیری امکاناتی که در تکنولوژی و تجارت الکترونیک وجود داشت و با انتخاب کسب و کاری که با وجود زمینه در هند، کاملا از هم گسیخته بود، توانست در کشوری که از لحاظ دیدگاهِ ایجاد و رهبری کسب و کار نگاهی شاید محافظهکارانهتر و سنتیتر از ما به زنان (متاسفانه) داشته باشد، به موفقیتهایی دست پیدا کند که پیش از او بیسابقه بود. هم اکنون دختر وی مدیر بخش مد و پسر وی مدیر بخش تجارت الکترونیک شرکتش است.
Fortune USA, Feb/Mar 2022, page 8
برای کارآفرینی، سن، جنسیت و کشور لزوما مانع موفقیت نیست
..... امید کوکبی
..... ۲۲ فروردین ۱۴۰۱
خانم فالگونی نایار، ساکن هندوستان، اولین زن هندی است که نه از راه به ارث بردن بلکه با ایجاد و توسعه کسب و کار خود میلیاردر (دلاری) شده است.
خانم نایار که در ابتدا به مدت ۱۸ سال به عنوان کارمند بانک در بخش سرمایهگذاری کار کرده است، در سن ۴۹ سالگی تصمیم گرفت که وارد تجارت الکترونیک در بخش زیبایی (فروش و بعد تولید مواد آرایشی و بهداشتی) در هند شود و بعد از ۹ سال شرکتش، نیکا، دارای ارزشی بیش از ۱۳ میلیارد دلار است.
خانم نایار که اکنون مادری ۵۸ ساله است هر چند در ابتدا بخشی از کار مانند فروش و بازاریابی را میدانست اما با یادگیری امکاناتی که در تکنولوژی و تجارت الکترونیک وجود داشت و با انتخاب کسب و کاری که با وجود زمینه در هند، کاملا از هم گسیخته بود، توانست در کشوری که از لحاظ دیدگاهِ ایجاد و رهبری کسب و کار نگاهی شاید محافظهکارانهتر و سنتیتر از ما به زنان (متاسفانه) داشته باشد، به موفقیتهایی دست پیدا کند که پیش از او بیسابقه بود. هم اکنون دختر وی مدیر بخش مد و پسر وی مدیر بخش تجارت الکترونیک شرکتش است.
Fortune USA, Feb/Mar 2022, page 8