من واقعاً دوستم را دوست داشتم و واقعاً دلم برایش می‌سوخت ولی هیچ دلیلی وجود نداشت برای این‌که دردش بر رنج خودم سایه بیفکند.

ریگ روان – استیو تولتز

از هر جور عملکرد ادراکی تا سرحد مرگ خسته شده بودم. فکر کردم: درمانِ دردِ ترس از مرگ، خودِ مُردنه. چشم‌هام رو محکم به‌هم فشردم و احساس رهایی کردم.

ریگ روان – استیو تولتز

حالا به لطف شبکه‌های مجازی آدم‌های این دوره بیشتر از مردم تمام دوران‌ها می‌دونن که فحش خوردن و تحقیر شدن چه حسی داره.

ریگ روان – استیو تولتز

ضمناً مسئله این نیست که «زندگی ارزش زیستن داره یا نه»، مسئله اینه که «زندگی من ارزش زیستن داره یا نه.» آدم بهترین روز زندگیش رو با بدترین روزش قیاس می‌کنه و می‌فهمه هیچ فرقی باهم ندارن.

ریگ روان – استیو تولتز

همان لحظه به ذهنم آمد که عشق یک تصمیم است و شدتش بیشتر با کله‌شقی مرتبط است تا احساسات حقیقی یا خودجوش.

ریگ روان – استیو تولتز

استلا گفت «می‌دونم با تمام وجود به امیدواری و برکتی که ممکنه بچه برامون بیاره اعتقاد داری، ولی اگه هیچ اتفاقی نیفته چی؟ می‌خوام بگم بله، بچه‌دار شدن ممکنه به زندگی‌مون هدف بده، ولی وارد کردن یه بچه به یه زندگی بی‌هدف برای هدف‌دار کردنش یه‌جور منطق عجیب‌وغریبه که راه به جایی نمی‌بره، به‌نظرت این‌طوری نیست؟» آلدو به‌عمرش استلا را این‌قدر مجنون ندیده بود ولی خبر داشت که سلامت رحمش به واسطهٔ یک سقط کمابیش همراه با پشیمانی لطمه خورده بود، به لطف یکی از آن پیشکسوت‌هایی که در دوران دبیرستان باهاشان سروسر داشت.

ریگ روان – استیو تولتز

می‌خوام بگم بله، بچه‌دار شدن ممکنه به زندگی‌مون هدف بده، ولی وارد کردن یه بچه به یه زندگی بی‌هدف برای هدف‌دار کردنش یه‌جور منطق عجیب‌وغریبه که راه به جایی نمی‌بره، به‌نظرت این‌طوری نیست؟

ریگ روان – استیو تولتز

با شوری غیرمنتظره انگشتش را توی صورتم گرفت و گفت دوباره عاشق شدن چیزی نادر است و خوش‌اقبالی‌ای استثنایی.

ریگ روان – استیو تولتز

«قانون شمارهٔ یک. حق نداریم همزمان به ترک هم فکر کنیم. وقتی یکی از اون یکی متنفره، اون یکی این حق رو نداره. قانون شمارهٔ دو. جفت‌مون اجازه داریم افسرده باشیم، ولی یه‌روزدرمیون. دوشنبه و چهارشنبه و جمعه مال تو، سه‌شنبه و پنجشنبه و شنبه مال من.» «یکشنبه چی؟» «یکشنبه‌ها خوشحالیم.» آلدو گفت «قبول.»

ریگ روان – استیو تولتز