در مدل‌های اقتصادی که توسط #کینز، #فریدمن و #مودیلیانی مطرح شد، انسان‌ها بسیار هوشمند و بسیار خویشتن‌دار فرض شده‌اند. در مدل مودیلیانی (که تکامل‌یافته مدل کینز و فریدمن است) فرض می‌شود که انسان درآمدهای اتفاقی خود را تا پایان عمر برنامه‌ریزی می‌کند و اثرات چنین درآمدی در مصرف انسان‌ها با چنین فرضی محاسبه می‌شود. تِیلر و #هرش_شفرین معتقد بودند که عوامل اقتصادی نه آن‌قدر باهوش و محاسبه‌گرند که بتوانند محاسبات پیچیده موردنظر این مدل‌ها را انجام دهند و آن‌قدر اراده قوی دارند که مثلاً مصرف خود را چهل سال به‌تعویق بی‌اندازند.

#ریچارد_تیلر در خاطره‌ای ذکر‌ می‌کند که در جایی به #رابرت_بارو گفته است که شما فرض می‌کنید انسان‌ها (عامل‌های اقتصادی) به‌اندازه خودتان باهوشند و من آن‌ها را به‌اندازه خودم کودن می‌دانم.

#اقتصاد_رفتاری
#مالی_رفتاری

#نیمکت
http://T.me/nymkat