"مرد بالشی" پیش از این بارها اجرا شده و این روزها نیز اجرای "نسبتا" قابل قبولی از آن در تماشاخانه پایتخت برقرار است
البته بهتر بود چیزی به متن عالی "مارتین مک دونا" اضافه نمی‌شد

#هنر
#تئاتر
@nymkat

#تئاتر موزیکال #الیور_توئیست اگر‌چه متن خوبی ندارد و شعرها هم خوب نیست، اما از نظر دکور، صحنه، لباس و موسیقی از بهترین تئاترهایی است که دیده‌ام. #هوتن_شکیبا فوق‌العاده بود

#حسین_پارسایی
#هنر

@nymkat

تیزر #تئاتر #دیور (Dior)
کارگردان: #آریان_رضایی
نویسنده: #هاله_مشتاقی‌نیا

نکاتی درباره این تئاتر در یادداشت بعدی نوشته‌ام.

#هنر
#تئاتر

#نیمکت
@nymkat

👆👆👆👆👆👆👆👆

#دیور اولین تئاتری بود که در سال ۱۳۹۷ دیدم. تئاتری تعاملی که تجربه جالبی است برای کسانی که تا به‌حال این‌گونه تئاترها را ندیده‌اند. البته #دیور (Dior) از جمله تئاترهایی است که سطح تعامل در آن پایین است؛ به این معنا که حضور تماشاگر بیشتر از جنس اظهار نظر و تجربه بازیگری است و به پیشبرد داستان کمکی نمی‌کند. عملا پس از هر حضور و گفت‌و‌گوی تماشاگران، تئاتر داستان از پیش تعیین‌شده خود را ادامه می‌دهد.
دیور که درباره قضاوت و به‌ویژه قضاوت در فضای مجازی است، در قصه‌گویی ضعف دارد و این ضعف هم با تعاملی شدن اجرا برطرف نشده است.

تجربه تئاترهای تعاملی جالب است و احتمالا در سال‌های آتی پیشرفت‌های خوبی در این زمینه روی خواهد داد.

#هنر
#تئاتر

#نیمکت
http://T.me/nymkat

#نیمکت_بلورین (بخش اول: دیده‌ها)

من طبق روال سال‌های گذشته بهترین آثار خوانده، دیده و شنیده را برای مخاطبان نیمکت معرفی می‌کنم. این سنت از زمان وبلاگ‌نویسی من آغاز شد و چون نام وبلاگ من هم "نیمکت" بود، به بهترین آثاری که در سال گذشته با آن‌ها مواجه شده بودم، جایزه نمادینی با نام "نیمکت بلورین" اهدا می‌کردم. این توضیح لازم است که آثاری که در این‌جا معرفی می‌شوند تنها آثاری هستند که من دیده‌ام، خوانده‌ام و شنیده‌ام و طبیعی است که من همه آثار را نمی‌بینم، نمی‌خوانم و نمی‌شنوم. هدف از معرفی این آثار به اشتراک گذاشتن لذت‌ها و آموزه‌هاست، شاید یکی از خوانندگان من دوست داشته باشد این بهترین‌ها را ببیند، بشنود یا بخواند. 

دیده‌ها

در بخش "دیده‌ها" باید به بهترین فیلم‌ها و تئاترهایی که در سال گذشته دیده‌ام اشاره کنم.

سینمای ایران در سال گذشته "شاهکار" نداشت. من البته دو فیلم #بدون_تاریخ_بدون_امضا و #بیست‌ویک_روز_بعد را دوست داشتم. اگرچه از نظر ساختار سینمایی اولی فیلم بهتری بود اما دومی بیشتر به دل من نشست. شاید اگر فیلم‌های جشنواره فیلم فجر نبود سال گذشته برای من بدون فیلم خوب ایرانی سپری می‌شد. در جشنواره اما دو فیلم قابل توجه دیدم؛ #مغزهای_کوچک_زنگ‌زده و #تنگه_ابوقریب. هر دو فیلم استانداردهای بالایی داشتند و به‌خصوص تنگه ابوقریب که پیش از این درباره‌اش نوشته‌ام فیلم بسیار خوبی از آب درآمده بود. بنابراین با احترام به سه فیلم #بدون_تاریخ_بدون_امضا، #بیست‌ویک_روز_بعد و #مغزهای_کوچک_زنگ‌زده، #نیمکت_بلورین سال 1396 در بخش بهترین فیلم ایرانی تقدیم می‌شود به #تنگه_ابوقریب ساخته #بهرام_توکلی.

در بخش بهترین فیلم خارجی اما با معرفی یک دوست قدیمی یک فیلم ایتالیایی دیدم با نام #Perfect_Strangers اثر پائولو جینووز. فیلم یک کمدی درام عالی بود، از آن دست فیلم‌هایی که در جشنواره‌های جهانی نادیده گرفته می‌شوند و بعدها درباره‌شان صحبت می‌شود. باید اشاره کنم که فیلم‌های اسکار سال گذشته از #لالا_لند #La_La_Land گرفته تا #مون‌لایت #Moonlight و #منچستر_کنار_دریا #Manchester_by_the_Sea هیچ‌کدام فوق‌العاده نبودند. بنابراین نیمکت بلورین بهترین فیلم خارجی به Perfect Strangers می‌رسد، با این توضیح که فیلم در سال 2016 ساخته شده است.

در بخش #انیمیشن هم باید به دو اثر ویژه اشاره کنم. #بسکتبال_عزیز #Dear_Basketball بهترین انیمیشن کوتاه سال و #لاک‌پشت_قرمز #Red_Turtle هم بهترین انیمیشن بلند سال 1396 بود. درباره هر دو اثر پیش از این نوشته‌ام. اسکار امسال پر است از انیمیشن‌های فوق‌العاده. هم #Loving_Vincent عالی است و هم #Ferdinand و #Coco. درباره همه این‌ها در دوره بعد نیمکت بلورین خواهم نوشت.

من امسال تئاتر هم زیاد دیدم. تئاتر در ایران همچنان مثل هندوانه در بسته است. می‌روی و یک تئاتر معروف پرمخاطب مثل #الیور_توئیست می‌بینی که خوب است ولی عالی نیست، یا می‌روی یک کار در تئاتر شهر می‌بینی مثل #فتوحات_گلشیری که اصلا افتضاح است و گاهی هم یک تئاتر گمنام از یک کارگردان جوان می‌بینی و ذوق‌زده می‌شوی. #فهرست_مردگان #رضا_ثروتی تئاتر خوبی بود که البته زوائد نمایشنامه‌ای داشت. اجرای فرم این تئاتر جذاب بود اما کیفیت تئاتر در حد بهترین‌ها نبود. بدون هیچ تردیدی بهترین تئاتری که امسال دیدم #این_یک_پیپ_نیست اثر #محمد_مساوات بود. کاری فوق‌العاده با نمایشنامه‌ای درست و دکور و اجرایی عالی. بنابراین نیمکت بلورین بهترین تئاتر سال گذشته تقدیم می‌شود به #این_یک_پیپ_نیست. باید توضیح بدهم که من #صد_در_صد و #اسب را ندیدم.

در ادامه درباره بهترین خوانده‌ها و شنیده‌ها هم خواهم نوشت.

#هنر
#سینما
#تئاتر
#انیمیشن

#نیمکت
http://T.me/nymkat

تئاتر #زهرماری به‌کارگردانی #علی_احمدی یک کمدی سیاه اجتماعی است. نمایشنامه براساس یک ایده جالب نوشته شده اما مثل اکثر متن‌های ایرانی هم دارای اضافات است و هم به شعار آمیخته. در نمایشنامه #رضا_بهاروند و #احمد_سلگی سرکه‌های مادر جان پس از مرگش و با شیطنت ماریا (که اسم اصلی‌اش حلیمه است)، دختر خانواده (#هستی_مهدوی‌) به شراب تبدیل شده و دو برادر (#تینو_صالحی و #علی_شادمان) موافق فروش آن‌ها هستند و برادر بزرگ (#نادر_فلاح) که مداح مسجد محل است و در سودای نشستن بر مسند ریاست بسیج محله و موقعیت خود را در خطر می‌بیند، مخالف است.

کشمکش بین این برادران و البته پدرشوهر حلمیه/ماریا (#خسرو_احمدی) موقعیت‌های طنزی ایجاد می‌کند که در خنداندن تماشاگران موفق است. اما هدف اصلی نمایشنامه طنز نیست، بلکه به نظر مساله تقابل خانواده‌های طبقه فرودست اجتماعی با قدرت محلی و وضعیت از هم پاشیده اجتماعی و به زوال رفتن نسل‌ها ایده اصلی پشت خنده‌های ظاهری است.
پسر اول اسیر "ریا" است. پسر دوم درگیر لات‌بازی شده و مدتی در زندان بوده است. دختر خانواده به‌دنبال کسب درآمد از فروش مسکرات و البته ناخواسته باردار است و پسر سوم هم کاملا بی‌قید و البته سرکش است... پاسلن تلخ داستان هم بن‌بست این خانواده است در مقابل جبر زمان و زور نهاد وابسته به حاکمیت...

به‌جز نادر فلاح بقیه بازیگران متوسط بودند. آن‌ها در زمانی که نقش داشتند و توجه رویشان هست خوب هستند اما در زمان‌های دیگر بلاتکلیف‌اند. این البته اشکال کارگردانی هم هست.

#زهرماری در مجموع تئاتر خوبی است ولی "عالی" نیست.

#هنر
#تئاتر

#نیمکت
http://T.me/nymkat

#تئاتر #یک_روز_تابستانی که براساس نمایشنامه‌ای از #اسلاومیر_مروژک اجرا می‌شود، یک کمدی موقعیت درام است که با بازی‌های روان، طراحی صحنه خوب و کارگردانی مناسب به کاری نسبتا قابل توجه تبدیل شده است.

متن مروژک بسیار خوب و بدون اضافات است و یک طراحی صحنه ساده مفهومی بسیار مناسب چنین نمایشنامه‌ای است. #رضا_بهبودی در نقش یک شهروند فرودست، مثل همیشه خوب است و #پارسا_پیروزفر (که کارگردانی را هم بر عهده دارد) به‌خوبی نقش فردی از طبقه فرادست جامعه با پیچیدگی‌های شخصیتی مخصوص به خود را بازی کرده است.

این کمدی موقعیت که در میانه داستان به کمدی درام تبدیل می‌شود، شرحی است از پیروزی همیشگی طبقه مرفه و متمول.

"یک روز تابستانی" این روزها در تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه است.

#هنر
#تئاتر

#نیمکت
http://T.me/nymkat