"بینوایان"؛ قیل و قال برای هیچ
تئاتر #بینوایان شاید از نظر تعداد مخاطب، حجم تبلیغات و قیل و قال مهمترین اتفاق این هنر در چند دهه گذشته است. #حسین_پارسایی (کارگردان) نمایشی را با انبوهی ستاره و بازیگر و یک ارکستر بزرگ (به‌رهبری #بردیا_کیارس) در تالار هتل مجلل اسپیناس پالاس روی صحنه برده است و مدت‌هاست که بسیاری از بیلبردهای اتوبان‌ها به تصاویر ستارگان حاضر در این نمایش ( #نوید_محمدزاده، #پارسا_پیروزفر، #پریناز_ایزدیار، #اشکان_خطیبی، #سحر_دولتشاهی و #هوتن_شکیبا) مزین شده است. همه این‌ها در خدمت اجرای نمایشی است برگرفته از یکی از مهمترین آثار تاریخ ادبیات جهان: #بینوایان.
تماشاگری که به‌دنبال این‌همه نام بزرگ، با امید بسیار و به‌سختی بلیط حضور در این آوردگاه را تهیه کرده، سرانجام یک نمایش دست چندم و نسبتاٌ ضعیف از اقتباس‌های سینمایی این اثر (به‌ویژه فیلم بینوایان ساخته #تام_هوپر) را تماشا می‌کند. نمایشی سردرگم که هم ارزش‌های روایتی شاهکار #ویکتور_هوگو را در خود ندارد و هم با آن متن پیش پا افتاده‌اش توصیفات حیرت‌انگیز داستان اصلی را کمرنگ کرده است.
متن نمایشی که قرار بوده موزیکال باشد، اتفاقاً هیچ شباهتی به شعر ندارد و بازیگران در اکثر اوقات جمله‌های روزمره را با همراهی موزیک و به‌خیال خودشان به‌شکل آواز می‌خوانند. آیا کارگردان نمایش (که سابقه‌ای طولانی در ابرپروژه‌های تئاتری دارد) نمی‌داند که معنای نمایش موزیکال تنها همراهی موسیقی با دیالوگ‌های بازیگران نیست؟ این متن ضعیف و این حجم از فالش‌خوانی برای نمایشی که شاید ده‌ها میلیارد تومان درآمد بلیط‌فروشی دارد عجیب است.
از میان آن همه ستاره و بازیگر مطرح تنها هوتن شکیبا و سحر دولتشاهی بازی می‌کنند و پارسا پیروزفر هم متوسط است. نوید محمدزاده همان‌قدر که در سینما تحسین‌برانگیز است در تئاتر ضعیف است. حسین پارسایی همکاری با محمدزاده را در نمایش #الیورتوئیست هم تجربه کرده بود. نوید محمدزاده در آن نمایش هم بسیار ضعیف بود. پریناز ایزدیار حتی توانایی آواز خواندن ندارد، هرچند بازیگران دیگر هم آن‌قدر خارج می‌خوانند که گاهی فکر می‌کردم کاش جای همه‌شان خواننده حرفه‌ای می‌خواند.
در مقایسه با نمایش اولیورتوئیست که دکور، بسیاری از ضعف‌های نمایشی را پوشانده بود، «بینوایان» یک دکور متوسط و ایستا داشت و از این حیث هم نسبت به کار قبلی حسین پارسایی چند به گام به عقب بود.
هر چند در پایان تئاتر برخی از مردم که تجربه دیدن چنین نمایش بزرگ و پر زرق و برقی را نداشته‌اند، راضی بودند، اما انتظار بسیاری از تماشاگران حرفه‌ای تئاتر و سینما که اقتباس‌های بسیار بهتری از داستان بینوایان را دیده بودند و یا با مفاهیم و اصول موسیقی و تئاتر آشنایی بیشتری داشتند، برآورده نشده بود.
#هنر
#تئاتر
#ادبیات
#موسیقی
#نیمکت
http://T.me/nymkat
تئاتر #بینوایان شاید از نظر تعداد مخاطب، حجم تبلیغات و قیل و قال مهمترین اتفاق این هنر در چند دهه گذشته است. #حسین_پارسایی (کارگردان) نمایشی را با انبوهی ستاره و بازیگر و یک ارکستر بزرگ (به‌رهبری #بردیا_کیارس) در تالار هتل مجلل اسپیناس پالاس روی صحنه برده است و مدت‌هاست که بسیاری از بیلبردهای اتوبان‌ها به تصاویر ستارگان حاضر در این نمایش ( #نوید_محمدزاده، #پارسا_پیروزفر، #پریناز_ایزدیار، #اشکان_خطیبی، #سحر_دولتشاهی و #هوتن_شکیبا) مزین شده است. همه این‌ها در خدمت اجرای نمایشی است برگرفته از یکی از مهمترین آثار تاریخ ادبیات جهان: #بینوایان.
تماشاگری که به‌دنبال این‌همه نام بزرگ، با امید بسیار و به‌سختی بلیط حضور در این آوردگاه را تهیه کرده، سرانجام یک نمایش دست چندم و نسبتاٌ ضعیف از اقتباس‌های سینمایی این اثر (به‌ویژه فیلم بینوایان ساخته #تام_هوپر) را تماشا می‌کند. نمایشی سردرگم که هم ارزش‌های روایتی شاهکار #ویکتور_هوگو را در خود ندارد و هم با آن متن پیش پا افتاده‌اش توصیفات حیرت‌انگیز داستان اصلی را کمرنگ کرده است.
متن نمایشی که قرار بوده موزیکال باشد، اتفاقاً هیچ شباهتی به شعر ندارد و بازیگران در اکثر اوقات جمله‌های روزمره را با همراهی موزیک و به‌خیال خودشان به‌شکل آواز می‌خوانند. آیا کارگردان نمایش (که سابقه‌ای طولانی در ابرپروژه‌های تئاتری دارد) نمی‌داند که معنای نمایش موزیکال تنها همراهی موسیقی با دیالوگ‌های بازیگران نیست؟ این متن ضعیف و این حجم از فالش‌خوانی برای نمایشی که شاید ده‌ها میلیارد تومان درآمد بلیط‌فروشی دارد عجیب است.
از میان آن همه ستاره و بازیگر مطرح تنها هوتن شکیبا و سحر دولتشاهی بازی می‌کنند و پارسا پیروزفر هم متوسط است. نوید محمدزاده همان‌قدر که در سینما تحسین‌برانگیز است در تئاتر ضعیف است. حسین پارسایی همکاری با محمدزاده را در نمایش #الیورتوئیست هم تجربه کرده بود. نوید محمدزاده در آن نمایش هم بسیار ضعیف بود. پریناز ایزدیار حتی توانایی آواز خواندن ندارد، هرچند بازیگران دیگر هم آن‌قدر خارج می‌خوانند که گاهی فکر می‌کردم کاش جای همه‌شان خواننده حرفه‌ای می‌خواند.
در مقایسه با نمایش اولیورتوئیست که دکور، بسیاری از ضعف‌های نمایشی را پوشانده بود، «بینوایان» یک دکور متوسط و ایستا داشت و از این حیث هم نسبت به کار قبلی حسین پارسایی چند به گام به عقب بود.
هر چند در پایان تئاتر برخی از مردم که تجربه دیدن چنین نمایش بزرگ و پر زرق و برقی را نداشته‌اند، راضی بودند، اما انتظار بسیاری از تماشاگران حرفه‌ای تئاتر و سینما که اقتباس‌های بسیار بهتری از داستان بینوایان را دیده بودند و یا با مفاهیم و اصول موسیقی و تئاتر آشنایی بیشتری داشتند، برآورده نشده بود.
#هنر
#تئاتر
#ادبیات
#موسیقی
#نیمکت
http://T.me/nymkat
Telegram
اسلامی بیدگلی
نکات کوتاه اقتصادی، مالی و ...