#بدون_تاریخ_بدون_امضا؛ اجتماعیِ قصه‌گو

#وحید_جلیلوند در دومین تجربه کارگردانی خود گامی بلند برداشته است. «بدون تاریخ٬ بدون امضا» یکی از بهترین فیلم‌های یک سال گذشته در سینمای ایران است. اگرچه فیلمنامه همانند بسیاری از فیلم‌های دیگر دارای زوائدی است؛ اما هوشیاری گره زدن دو قصه به هم، فیلم را از سایر فیلم‌های اجتماعی متمایز ساخته است. همین مسأله «بدون تاریخ، بدون امضا» را به یک فیلم قصه‌گوی خوب تبدیل کرده است. دو قصه همزمان به جلیلوند اجازه داده که بدون وصله و پینه‌های رایج در سینمای اجتماعی، روایت را پیش ببرد. البته جلیلوند تلفیق دو داستان را در #چهارشنبه_۱۹_اردیبهشت هم تجربه کرده بود که آن هم موفق بود.

#امیر_آقایی بهترین بازی خود را به نمایش گذاشته است. #نوید_محمدزاده هم بسیار خوب است. بازی #هدیه_تهرانی هم ساده و در جهت فیلم است.

ریتم کند فیلم نه تنها به اثر لطمه نزده٬ بلکه کاملاً در خدمت قصه‌گویی است.

قهرمان داستان (امیر آقایی) اگرچه در جامعه فاسد خالی از اخلاق امروز کمی غیرقابل‌باور می‌نماید، اما بیننده را همراه درگیری‌های ذهنی خود می‌کند و جای خالی شخصیت‌های وجدان‌گرا در سینمای ایران را پر کرده است.

#بدون_تاریخ_بدون_امضا فیلم بسیار خوبی است. لذت دیدنش را از دست ندهید.

#هنر
#سینما

#نیمکت
http://T.me/nymkat