نشد مثل بچه‌ای که رنجیده و ابراز رنجش او، چیزی از غرور و ارزشش نمی‌کاهد، رک و پوست‌کنده به آدم‌های مقابلم بگویم که من خیلی آدم قوی و محکمی هستم‌ها! ولی راستش دست خودم نیست، کوچکترین بی‌توجهی‌تان به همم می‌ریزد. نمی‌توانم اهمیت ندهم به اینکه ۵ روز قبل من برای شما آرزوی موفقیت کردم و شما  فقط تشکر کردید و نگفتید "تو هم موفق باشی". یااینکه من وسط شلوغ‌ترین لحظاتم، تمام کارهام را کنار گذاشتم و به شما توجه کردم و شما بی توجه، به کارهای خودتان چسبیدید و به آدمی که همه چیز را بخاطر شما رها کرده، پاسخ مناسب و درخوری ندادید.
مثلا فکر کن بگوید بیا، آب دستت بود زمین بگذاری و با تمام توانت بدوی و وقتی رسیدی ببینی رفته!
از تقابل احساسات و واکنش‌ها حرف می‌زنم. خیلی اهمیت دارد که لااقل سعی کنیم همان احساس بی‌نظیری که به ما منتقل شده را در حد معقولی برگردانیم. خیلی اهمیت دارد آدم‌ها را از اینکه وسط شلوغی، خودشان را به ما می‌رسانند و به دلخور نشدن ما اهمیت می‌دهند، پشیمان نکنیم. خیلی اهمیت دارد همه را همان کودکان معصوم و بی‌گناهی در نظر بگیریم که حق دارند از بی‌مهری و بی‌توجهی و بلاتکلیفی گریزان باشند و ترجیح بدهند از میان اینهمه انسان، کنار و همراه کسانی باشند که برای حضور و تلاش آنان ارزش و احترام قائلند و بهترین احساسات جهان را به آنان منتقل می‌کنند و به هیچ‌وجه بهشان احساس بلاتکلیفی و کنار گذاشته‌شدن نمی‌دهند.

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

درست مثل بچگی‌هام که بعد از کلی گریه، دوباره هق هق‌های عمیق می‌زدم و زیرچشمی می‌پاییدم ببینم کسی دلش برای من نمی‌سوزد و نمی‌آید طرفم که از دلم بیرون بیاورد؟! نشسته‌ام و غمگینانه زل زده‌ام به پاهای روزگار تا مگر بیاید و نوازشم کند و در آغوشم بگیرد و بگوید: ببخشید زیاده‌روی کردم! اصلا حواسم نبود تو داری اینقدر رنج می‌کشی...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

بعضی آدم‌ها مانند شن‌های کویر، عجیبند؛
در سربالایی‌ها سرعت و انگیزه‌ات را می‌‌گیرند و بیش از آنکه دست‌گیر باشند، نفس‌گیرند و در سر پایینی‌ها هلت می‌دهند و همراهی‌ات می‌کنند.
بعضی آدم‌ها ناآشنای روزهای سخت و رفیق روزهای آسانی‌اند.
کم پیش می‌آید کسی همیشه همراه تو باشد،
کم پیش می‌آید کسی, هم از غم‌های تو غمگین شود و هم از شادی‌های تو شاد.
آدم‌ها عجیبند و طبیعی‌ست که سخت رفیق واقعی پیدا کنی و سخت بتوانی به کسی عمیقا اعتماد کنی‌ و سخت بتوانی کسی را دوست داشته‌باشی...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

سفارش هر دو کتاب من تا فردا، با امضا+ یادداشت رنگی + بوکمارک چوبی به مناسبت عید نوروز
لینک سفارش👇
https://zarinp.al/518040
از کتاب سیاره فقط ۱۸ عدد باقیمانده و قابل سفارش هست

گفت: چقدر خوشحالم بالاخره از امید حرف می‌زنی و لبخند به لب داری و آرام‌تری.
خواستم فریاد بزنم که " آدمِ حسابی! تو اصلا می‌دونی چی به من گذشته؟ هیچ می‌دونی چه بحران‌های سختی رو پشت سر گذاشتم؟ با چه رنج‌های عظیمی دست و پنجه نرم کردم و چه زخم‌های عمیقی برداشتم؟ تو می‌دونی من از دلِ چه جهنم سوزانی بیرون زدم و چقدر حق داشتم تکیده و غمگین باشم؟ تو چی از من می‌دونی که به همین راحتی به خودت حق می‌دی خسته شده‌باشی از روزهای غمگین بودنم؟" چیزی نگفتم، سکوت کردم و رد شدم اما به خودم قول دادم به همه حق بدهم یک‌وقت‌ها، بی‌هیچ توضیحی بی‌نهایت غمگین باشند، یا در لاک خودشان فرو بروندو سکوت کنند، حتی اگر منِ بی‌خبر از همه جا، ظاهرا دلیلی برای اینهمه اندوه نمی‌دیدم، یا حالِ جهان خودم خوب بود و حوصله‌ی اندوه نداشتم...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

آدم‌ها می‌آیند، می‌مانند و تلاش می‌کنند و می‌جنگند و می‌بازند و پیروز می‌شوند و دوست می‌دارند و دوست داشته می‌شوند و خاطره می‌سازند و یک روز وقتی هیچ‌کس حواسش نیست، می‌روند!
عجیب نیست دنیای آدم‌ها؟!
عجیب نیست اینهمه مجادله و پافشاری و وابستگی و اندوه، برای هیچ؟!

که در نهایت از میان تمام فعل‌های صرف شده و امیدها و آرزوهای بسیار، همین دو فعل می‌ماند: آمدیم، رفتیم، همین!

#نرگس_صرافیان_طوفان‌

@narges_sarrafian_toofan

دلم یک کلبه می‌خواهد
به دور از شهر آدم‌ها
به دور از هرچه بی‌تابی
من و من، با خودم تنها
دلم یک کلبه می‌خواهد
که اطرافش خدا باشد
کنار جنگل و دریا
از این دنیا جدا باشد
دلم قدری سفر، دوری
دلم پر شور بودن‌ را
دلم آرام بودن را
ز غوغا دور بودن را...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

ایردرآپ تپ‌سواپ تیک آبی گرفت و احتمالا آینده‌ی روشنی در انتظارش هست✔️
@tapswap_bot
کافیه task رو انجام بدید و با سکه‌های حاصله، ربات رو از قسمت boost فعال کنید تا خودش سکه براتون استخراج کنه و بعد از اون، هر ۱۰ ساعت جهت دریافت سکه‌ها به ربات سر بزنید.

تب می‌کنی از یک سری حرفا و رفتارا
سر درد می‌گیری...
یک چیز می‌گه، می‌ره و عمری؛
یادش می‌افتی و هزاران بار
بی عذر و بی‌تقصیر، می‌میری...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

دستشان که به تو نرسید و مطمئن که شدند تلاششان برای داشتن و برای نگه داشتن تو بیهوده‌ است، شروع می‌کنند به جنگ و ستیز باتو.
حوالی زنان و مردان موفق، پر است از کسانی که روزی عاشق‌ترین آن‌ها بوده‌اند و حالا بزرگ‌ترین دشمنانشان، دقیقا همان‌ها هستند...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

بغلم کن که سخت می‌ترسم
از گلوله، صدای موشک‌ها
بغلم کن که جنگ بی‌رحم است
نگرانم برای کودک‌ها...
بغلم کن نبینم انسان را؛
تشنه‌ی جنگ و آتش‌افروزی
بی‌گناهان به وحشت افتادند
این‌که اسمش نبود پیروزی!
بغلم کن ز یاد من برود
هرچه دیدم، شنیدم و خواندم
بغلم کن، پناه بر بغلت!!!
من ز تسکینِ خویش، درماندم...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

گفت عجیب است که اینقدر تنهایی؟ همه را ترک کرده‌ای؟!
گفتم: از دور انسان خارق‌العاده و هیجان‌انگیزی به نظر می‌رسم و آدم‌ها با شوق به من نزدیک می‌شوند، نزدیک می‌شوند، نزدیک می‌شوند، نزدیک‌تر می‌شوند و می‌بینند که من از نزدیک نه ذوق و حوصله‌ای برای معاشرت دارم و نه قادرم صمیمیت‌های بسیار را هضم کنم و دائما فاصله می‌گیرم و به خودم بر می‌گردم. آنان نیز پی می‌برند که ماندن و تلاش کردنشان بی‌فایده است و به جهان شلوغ خودشان بر می‌گردند.
من فکر می‌کنم بیش از آن‌که ترک‌کننده باشم، خسته‌کننده‌ام!

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

آدم باید یک دختر داشته‌باشد تا موهاش را خرگوشی ببندد و جوراب‌ توری‌های پاپیون‌دار پاش کند.
آدم باید یک دختر داشته‌باشد تا به هوای لبخندهاش، دنیا را به هم بریزد، و به هوای آرامشش، جهان را خواب کند.
آدم باید یک دختر داشته‌باشد تا پا به پاش، تمام خیابان‌ها را قدم بزند، که دستش را بگیرد و تمام دلخوشی‌ها را زیر و رو کند، که بغلش بگیرد، ببوسدش، نوازشش کند و بنشاندش روی پاهای خودش و ساعت‌ها دلبری‌هاش را تماشا کند.
آدم باید یک دختر داشته‌باشد که بی‌نیازش کند از جهان و تمام آدم‌ها، که پایه‌ی شیطنت‌هاش باشد و اسیرِ چشم‌های زلال و نگاه‌های عمیق او. که پا به پاش برقصد و دلخوش باشد و بچگی کند.
آدم باید یک دختر داشته‌باشد تا جهان و اضطراب‌های مداومش را تاب بیاورد، که حس کند می‌شود به آینده امید داشت، که بداند یکی هست که ارزش اینهمه جنگیدن و دویدن و دوام آوردن را داشته‌باشد،
یکی که باید بخاطرش بلند شد، وسط رینگ زندگی ایستاد، مبارزه‌کرد، طاقت آورد و هرطور که شده، همه چیز را درست کرد ...

#نرگس_صرافیان_طوفان
💖
@narges_sarrafian_toofan

ما آدم‌های بدی نبودیم...
این مادیات و اقتضائات و مناسبات زیستن بود که ما را از هم جدا کرد و میان دل‌های ما دیوار کشید. ما مهربانی می‌کردیم و اخلاق و انصاف را اولویت قرار می‌دادیم اما جهان طبق اصول دیگری پیش می‌رفت و در انتهای تمام راه‌ها، ما را از بنا را بر مهر ورزی گذاشتن پشیمان می‌کرد و از یک‌جایی به بعد ما مجبور شدیم محتاطانه‌تر پیش برویم و در هر ماجرا، بیش از هرچیزی، نفع و صلاح خودمان را در نظر بگیریم تا کمتر زمین بخوریم و کمتر برنجیم و مجبور شدیم برای ساختن جهان خودمان، صرف‌نظر کنیم از جهان‌ دیگران و خیلی چیزها که دل می‌خواست و منطق مخالفت می‌کرد.
ما آدم‌های بدی نبودیم، فقط از یک‌جایی به بعد فهمیدیم مهربانی کردن و بنا را بر مهرورزی‌های افراطی گذاشتن به صلاحمان نبود و جهان برای ادامه به چیزهای دیگری نیاز داشت.
پخته‌تر که شدیم و قد و قامت ادراکمان که بلندتر شد، هرم نیازها را نگاه کردیم و فهمیدیم وقتی جای اساسی‌ترین نیازها خالی‌ست، نمی‌توان به نیازهای مراحل بعدتر فکر کرد و نمی‌توان با هزاران مشکل و فقدان دست و پنجه نرم کرد و همچنان مهربان بود و دوام آورد...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

امیدوارم وقتی از خانه بیرون رفتی، کسی را داشته باشی که چشم انتظار برگشتنت باشد، این خیلی مهم است. خیلی مهم است که فکر نکنی در جهان به این بزرگی، تک و تنها رها شده‌ای و از میان این‌همه آدم، حتی یک نفر هم نیست که دلش برای تو تنگ بشود و نگران تو باشد و تو را به اسم کوچکت صدا بزند...
آدم بدونِ اهمیت داشتن برای کسی، چه فرقی با گیاه دارد؟! فقط رشد می‌کند و قد می‌کشد و بار می‌دهد و پژمرده می‌شود و تمام! مگر می‌شود کسی را دوست نداشت و توسط کسی دوست داشته‌نشد و زنده ماند و دوام آورد؟!

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

اگر می‌تونستی اینو بفهمی که؛ آدما می‌تونن آنلاین باشن، می‌تونن بیدار باشن، می‌تونن کاری نداشته باشن و در عین‌حال نخوان با شما وقت بگذرونن و نخوان کسی رو ملاقات کنن و ترجیحشون این باشه که بشینن یه گوشه و فکر کنن یا فیلم ببینن و جواب هیچ تماس و پیغامی رو هم ندن؛ اون‌وقت معاشرت با تو دلپذیرترین اتفاق ممکن برای هرکسی بود.

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

قدرت، ثروت و شهرت، آدم‌ها را خودخواه و بی‌رحم می‌کند! باور کنید همین است، بسته به اصالت و درایت آدم‌ها، کم و زیاد دارد، ولی همین است‌. تو وقتی یکی از این سه امتیاز یا همه‌ی آن‌ها به دهانت مزه کرد، وقتی با زحمت و رنج بسیار و به هرقیمتی پله ساختی و بالا رفتی، بی‌رحم می‌شوی و بعد از آن تمام حواست به این است که زمین نخوری و حاضری هر کاری بکنی و از روی هر کسی رد بشوی تا همان بالا بمانی... آدمی که آن بالا را دیده، تصور به پایین برگشتن برایش از مرگ هم سهمگین‌تر است، پس لاجرم، اولویت را بر حفظ و بقای آن گذاشته و قبل از هرچیزی، به دوام آن فکر می‌کند...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

که حیف است هیتلرها و فرعون‌ها و صدام‌ها و ستمگرها و ستمگرها و ستمگرها به مرگ طبیعی بمیرند! اگر قرار بود آتش هم به مثابه‌ی آب، فروخورده شود، اگر قرار بود مقصد گنداب هم به مثابه‌ی رودخانه، دریا باشد، اگر قرار بود آن‌که خوشه‌های خشم و نفرین و عزا کاشته، خیر و عاقبت بخیری درو کند، سنگ روی سنگ جهان بند نمی‌شد!
محال است حتی اگر به یک نفر سیلی ناحق بزنی و جهان دست قدرتمندتری نفرستد و به تو طعم سیلیِ زده‌‌ات را نچشاند! هرچه نقاب بزنی و هرچه کثافت‌های وجودت را زیر نقاب پنهان کنی، آخر از جایی می‌ریزد بیرون و یقه‌ات را با بیشترین شدت ممکن می‌گیرد! روزگار ناشنواست، به وانمودها و حرف‌های ما کار ندارد، فقط می‌بیند و نگاه می‌کند و با هرکس درست همانگونه که با جهان و آدم‌ها رفتار کرده، رفتار می‌کند.
و در نهایت امر، همان دستی که شیشه را شکسته، زخمی خواهد شد...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

خسته‌ام، خسته از دویدن‌ها
قدری آرام و خواب می‌خواهم
دائما کار و دائما پیکار
ذهن بی‌اضطراب می‌خواهم...
کنج دنج و فراغتی ممتد
بی‌حساب و کتاب می‌خواهم.

#نرگس_صرافیان_طوفان‌

@narges_sarrafian_toofan