بغلم کن که سخت می‌ترسم
از گلوله، صدای موشک‌ها
بغلم کن که جنگ بی‌رحم است
نگرانم برای کودک‌ها...
بغلم کن نبینم انسان را؛
تشنه‌ی جنگ و آتش‌افروزی
بی‌گناهان به وحشت افتادند
این‌که اسمش نبود پیروزی!
بغلم کن ز یاد من برود
هرچه دیدم، شنیدم و خواندم
بغلم کن، پناه بر بغلت!!!
من ز تسکینِ خویش، درماندم...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

گفت عجیب است که اینقدر تنهایی؟ همه را ترک کرده‌ای؟!
گفتم: از دور انسان خارق‌العاده و هیجان‌انگیزی به نظر می‌رسم و آدم‌ها با شوق به من نزدیک می‌شوند، نزدیک می‌شوند، نزدیک می‌شوند، نزدیک‌تر می‌شوند و می‌بینند که من از نزدیک نه ذوق و حوصله‌ای برای معاشرت دارم و نه قادرم صمیمیت‌های بسیار را هضم کنم و دائما فاصله می‌گیرم و به خودم بر می‌گردم. آنان نیز پی می‌برند که ماندن و تلاش کردنشان بی‌فایده است و به جهان شلوغ خودشان بر می‌گردند.
من فکر می‌کنم بیش از آن‌که ترک‌کننده باشم، خسته‌کننده‌ام!

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

آدم باید یک دختر داشته‌باشد تا موهاش را خرگوشی ببندد و جوراب‌ توری‌های پاپیون‌دار پاش کند.
آدم باید یک دختر داشته‌باشد تا به هوای لبخندهاش، دنیا را به هم بریزد، و به هوای آرامشش، جهان را خواب کند.
آدم باید یک دختر داشته‌باشد تا پا به پاش، تمام خیابان‌ها را قدم بزند، که دستش را بگیرد و تمام دلخوشی‌ها را زیر و رو کند، که بغلش بگیرد، ببوسدش، نوازشش کند و بنشاندش روی پاهای خودش و ساعت‌ها دلبری‌هاش را تماشا کند.
آدم باید یک دختر داشته‌باشد که بی‌نیازش کند از جهان و تمام آدم‌ها، که پایه‌ی شیطنت‌هاش باشد و اسیرِ چشم‌های زلال و نگاه‌های عمیق او. که پا به پاش برقصد و دلخوش باشد و بچگی کند.
آدم باید یک دختر داشته‌باشد تا جهان و اضطراب‌های مداومش را تاب بیاورد، که حس کند می‌شود به آینده امید داشت، که بداند یکی هست که ارزش اینهمه جنگیدن و دویدن و دوام آوردن را داشته‌باشد،
یکی که باید بخاطرش بلند شد، وسط رینگ زندگی ایستاد، مبارزه‌کرد، طاقت آورد و هرطور که شده، همه چیز را درست کرد ...

#نرگس_صرافیان_طوفان
💖
@narges_sarrafian_toofan

ما آدم‌های بدی نبودیم...
این مادیات و اقتضائات و مناسبات زیستن بود که ما را از هم جدا کرد و میان دل‌های ما دیوار کشید. ما مهربانی می‌کردیم و اخلاق و انصاف را اولویت قرار می‌دادیم اما جهان طبق اصول دیگری پیش می‌رفت و در انتهای تمام راه‌ها، ما را از بنا را بر مهر ورزی گذاشتن پشیمان می‌کرد و از یک‌جایی به بعد ما مجبور شدیم محتاطانه‌تر پیش برویم و در هر ماجرا، بیش از هرچیزی، نفع و صلاح خودمان را در نظر بگیریم تا کمتر زمین بخوریم و کمتر برنجیم و مجبور شدیم برای ساختن جهان خودمان، صرف‌نظر کنیم از جهان‌ دیگران و خیلی چیزها که دل می‌خواست و منطق مخالفت می‌کرد.
ما آدم‌های بدی نبودیم، فقط از یک‌جایی به بعد فهمیدیم مهربانی کردن و بنا را بر مهرورزی‌های افراطی گذاشتن به صلاحمان نبود و جهان برای ادامه به چیزهای دیگری نیاز داشت.
پخته‌تر که شدیم و قد و قامت ادراکمان که بلندتر شد، هرم نیازها را نگاه کردیم و فهمیدیم وقتی جای اساسی‌ترین نیازها خالی‌ست، نمی‌توان به نیازهای مراحل بعدتر فکر کرد و نمی‌توان با هزاران مشکل و فقدان دست و پنجه نرم کرد و همچنان مهربان بود و دوام آورد...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

امیدوارم وقتی از خانه بیرون رفتی، کسی را داشته باشی که چشم انتظار برگشتنت باشد، این خیلی مهم است. خیلی مهم است که فکر نکنی در جهان به این بزرگی، تک و تنها رها شده‌ای و از میان این‌همه آدم، حتی یک نفر هم نیست که دلش برای تو تنگ بشود و نگران تو باشد و تو را به اسم کوچکت صدا بزند...
آدم بدونِ اهمیت داشتن برای کسی، چه فرقی با گیاه دارد؟! فقط رشد می‌کند و قد می‌کشد و بار می‌دهد و پژمرده می‌شود و تمام! مگر می‌شود کسی را دوست نداشت و توسط کسی دوست داشته‌نشد و زنده ماند و دوام آورد؟!

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

اگر می‌تونستی اینو بفهمی که؛ آدما می‌تونن آنلاین باشن، می‌تونن بیدار باشن، می‌تونن کاری نداشته باشن و در عین‌حال نخوان با شما وقت بگذرونن و نخوان کسی رو ملاقات کنن و ترجیحشون این باشه که بشینن یه گوشه و فکر کنن یا فیلم ببینن و جواب هیچ تماس و پیغامی رو هم ندن؛ اون‌وقت معاشرت با تو دلپذیرترین اتفاق ممکن برای هرکسی بود.

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

قدرت، ثروت و شهرت، آدم‌ها را خودخواه و بی‌رحم می‌کند! باور کنید همین است، بسته به اصالت و درایت آدم‌ها، کم و زیاد دارد، ولی همین است‌. تو وقتی یکی از این سه امتیاز یا همه‌ی آن‌ها به دهانت مزه کرد، وقتی با زحمت و رنج بسیار و به هرقیمتی پله ساختی و بالا رفتی، بی‌رحم می‌شوی و بعد از آن تمام حواست به این است که زمین نخوری و حاضری هر کاری بکنی و از روی هر کسی رد بشوی تا همان بالا بمانی... آدمی که آن بالا را دیده، تصور به پایین برگشتن برایش از مرگ هم سهمگین‌تر است، پس لاجرم، اولویت را بر حفظ و بقای آن گذاشته و قبل از هرچیزی، به دوام آن فکر می‌کند...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

که حیف است هیتلرها و فرعون‌ها و صدام‌ها و ستمگرها و ستمگرها و ستمگرها به مرگ طبیعی بمیرند! اگر قرار بود آتش هم به مثابه‌ی آب، فروخورده شود، اگر قرار بود مقصد گنداب هم به مثابه‌ی رودخانه، دریا باشد، اگر قرار بود آن‌که خوشه‌های خشم و نفرین و عزا کاشته، خیر و عاقبت بخیری درو کند، سنگ روی سنگ جهان بند نمی‌شد!
محال است حتی اگر به یک نفر سیلی ناحق بزنی و جهان دست قدرتمندتری نفرستد و به تو طعم سیلیِ زده‌‌ات را نچشاند! هرچه نقاب بزنی و هرچه کثافت‌های وجودت را زیر نقاب پنهان کنی، آخر از جایی می‌ریزد بیرون و یقه‌ات را با بیشترین شدت ممکن می‌گیرد! روزگار ناشنواست، به وانمودها و حرف‌های ما کار ندارد، فقط می‌بیند و نگاه می‌کند و با هرکس درست همانگونه که با جهان و آدم‌ها رفتار کرده، رفتار می‌کند.
و در نهایت امر، همان دستی که شیشه را شکسته، زخمی خواهد شد...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

خسته‌ام، خسته از دویدن‌ها
قدری آرام و خواب می‌خواهم
دائما کار و دائما پیکار
ذهن بی‌اضطراب می‌خواهم...
کنج دنج و فراغتی ممتد
بی‌حساب و کتاب می‌خواهم.

#نرگس_صرافیان_طوفان‌

@narges_sarrafian_toofan