امیدوارم وقتی از خانه بیرون رفتی، کسی را داشته باشی که چشم انتظار برگشتنت باشد، این خیلی مهم است. خیلی مهم است که فکر نکنی در جهان به این بزرگی، تک و تنها رها شده‌ای و از میان این‌همه آدم، حتی یک نفر هم نیست که دلش برای تو تنگ بشود و نگران تو باشد و تو را به اسم کوچکت صدا بزند...
آدم بدونِ اهمیت داشتن برای کسی، چه فرقی با گیاه دارد؟! فقط رشد می‌کند و قد می‌کشد و بار می‌دهد و پژمرده می‌شود و تمام! مگر می‌شود کسی را دوست نداشت و توسط کسی دوست داشته‌نشد و زنده ماند و دوام آورد؟!

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

اگر می‌تونستی اینو بفهمی که؛ آدما می‌تونن آنلاین باشن، می‌تونن بیدار باشن، می‌تونن کاری نداشته باشن و در عین‌حال نخوان با شما وقت بگذرونن و نخوان کسی رو ملاقات کنن و ترجیحشون این باشه که بشینن یه گوشه و فکر کنن یا فیلم ببینن و جواب هیچ تماس و پیغامی رو هم ندن؛ اون‌وقت معاشرت با تو دلپذیرترین اتفاق ممکن برای هرکسی بود.

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

قدرت، ثروت و شهرت، آدم‌ها را خودخواه و بی‌رحم می‌کند! باور کنید همین است، بسته به اصالت و درایت آدم‌ها، کم و زیاد دارد، ولی همین است‌. تو وقتی یکی از این سه امتیاز یا همه‌ی آن‌ها به دهانت مزه کرد، وقتی با زحمت و رنج بسیار و به هرقیمتی پله ساختی و بالا رفتی، بی‌رحم می‌شوی و بعد از آن تمام حواست به این است که زمین نخوری و حاضری هر کاری بکنی و از روی هر کسی رد بشوی تا همان بالا بمانی... آدمی که آن بالا را دیده، تصور به پایین برگشتن برایش از مرگ هم سهمگین‌تر است، پس لاجرم، اولویت را بر حفظ و بقای آن گذاشته و قبل از هرچیزی، به دوام آن فکر می‌کند...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

که حیف است هیتلرها و فرعون‌ها و صدام‌ها و ستمگرها و ستمگرها و ستمگرها به مرگ طبیعی بمیرند! اگر قرار بود آتش هم به مثابه‌ی آب، فروخورده شود، اگر قرار بود مقصد گنداب هم به مثابه‌ی رودخانه، دریا باشد، اگر قرار بود آن‌که خوشه‌های خشم و نفرین و عزا کاشته، خیر و عاقبت بخیری درو کند، سنگ روی سنگ جهان بند نمی‌شد!
محال است حتی اگر به یک نفر سیلی ناحق بزنی و جهان دست قدرتمندتری نفرستد و به تو طعم سیلیِ زده‌‌ات را نچشاند! هرچه نقاب بزنی و هرچه کثافت‌های وجودت را زیر نقاب پنهان کنی، آخر از جایی می‌ریزد بیرون و یقه‌ات را با بیشترین شدت ممکن می‌گیرد! روزگار ناشنواست، به وانمودها و حرف‌های ما کار ندارد، فقط می‌بیند و نگاه می‌کند و با هرکس درست همانگونه که با جهان و آدم‌ها رفتار کرده، رفتار می‌کند.
و در نهایت امر، همان دستی که شیشه را شکسته، زخمی خواهد شد...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

خسته‌ام، خسته از دویدن‌ها
قدری آرام و خواب می‌خواهم
دائما کار و دائما پیکار
ذهن بی‌اضطراب می‌خواهم...
کنج دنج و فراغتی ممتد
بی‌حساب و کتاب می‌خواهم.

#نرگس_صرافیان_طوفان‌

@narges_sarrafian_toofan

دلم می‌خواست بگویم چقدر خسته‌ام از دویدن‌های زندگی. از دغدغه‌هایی که تمام نمی‌شوند. از پیچیدگی معاشرت‌ها و آدم‌ها. دلم می‌‌خواست بگویم خسته‌ام از جزئیاتی که می‌بینم و کلیاتی که نمی‌بینم.
دلم می‌خواست بگویم بغلم کن. من از تمام جهان فقط یک آغوش می‌خواستم، گم شدم... وگرنه برای آرامش و شادی من، همان یک آغوش، کفایت می‌کرد.

#نرگس_صرافیان_طوفان‌

@narges_sarrafian_toofan

از دستم در رفته بود و اندازه‌ی یک دیگ بزرگ، نمک ریخته‌بودم توی قابلمه‌ی کوچک غذا. هیچ‌کاریش هم نمی‌شد کرد، خورشت داشت برای خودش می‌جوشید و دل من هم مثل سیر و سرکه بابت تلاش بیهوده‌ای که داشتم می‌کردم و نتیجه‌ای که قرار نبود بگیرم. یادم به حرف بی‌بی‌خاتون افتاد. گفته‌بود "سیب‌زمینی" شوریِ غذای درحال جوش را می‌گیرد. بلند شدم به‌قدر کفایت سیب‌زمینی پوست گرفتم و ریختم توی قابلمه و نشستم کنار و اجازه دادم سیب‌زمینی‌ها کار خودشان را بکنند. چند ساعت بعد که غذا جاافتاد، سیب‌زمینی‌های شور را برداشتم و ریختم بیرون که طعم غذا خراب نشود. بیچاره‌ها غذا را از خطر انهدام نجات داده‌بودند و حالا خودشان باید دور ریخته می‌شدند!!!
یادم به این افتاد که خیلی از ما خیلی جاها سیب‌زمینی‌های نجات‌بخشِ آدم‌ها بودیم. تلخی و شوریِ جهانشان را که گرفتیم و نجات که داده شدند، حالا این ما بودیم که حضورمان تهدید به حساب می‌آمد و باید بی‌معطلی کنار گذاشته‌ می‌شدیم.
این خاصیتِ مهربانی‌ست، وقتی که انتخاب کردی محبت کنی و نجات بدهی و مفید باشی، می‌شوی وسیله‌ای برای پیروزی یا نجات آدم‌ها... به هدف که رسیدند، خیلی راحت کنار گذاشته می‌شوی.
نه اینکه مهربان نباشی، بپذیر که آخرش معمولا همین است و مهربان باش. قانون جهان را که نمی‌شود تغییر داد!

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

همه چیز به‌هم ریخته بود و کارها به کلی و از ریشه خراب شده بود و هیچ امیدی به هیچ بهبودی نداشتیم. زنگ زدم و مامان را آرام کردم. انگار در آن لحظه، فقط همین اهمیت داشت...
همه چیز باید درست می‌شد تا مامان غصه نخورد. حال مامان را خوب کردم و دیگر برای من هیچ چیز دیگری هیچ اهمیتی نداشت. گذاشتم مشکلات و دردها یقه‌ی هم را بگیرند و همدیگر را تکه و پاره کنند.

#نرگس_صرافیان_طوفان
@narges_sarrafian_toofan

۵۰ هزار تومان تخفیف #ویژه_امروز جهت خرید کتاب بدون بال پرواز کن رو از دست ندید
جهت سفارش، واژه‌ی #کتاب رو برای ادمین بفرستید:
@admiin_max_t ✔️📚

دار و ندار همسرش را به زور و تهدید و اجبار قبضه کرده بود و غرور و شخصیت و جسارت و ماحصل یک عمر تلاش یک انسان را به تاراج برده بود و چه وقیحانه احساس دارندگی و غرور می‌کرد!!!
در ذهن تکامل‌نیافته‌ی او، گناه فقط هرگونه ارتباط خارج از چهارچوب با "نامحرم" و بیرون افتادن چند تار مو بود و خشم و تهمت و بدگویی و ناسزا و جان دیگران را به لب رساندن و آرامش دائمی انسان‌ها را سلب کردن، اهمیت چندانی نداشت! مهم چند تار مو بود و نمازی که با همان قلب سراسر خشم و کینه، همچنان قضا نشود!
از خودتان انسان به جا بگذارید، نه یک متعصب کور! کسانی که مثل زالو خودشان را می‌چسبانند به یک اعتقاد و با منش و رفتار شمرگونه‌شان، نام همان عقیده و دین و طریقت را خراب می‌کنند و هرکجا طنابی برای چنگ زدن و اعتبار و جایگاهی میان انسان‌ها نداشتند، می‌خزند پشت حجاب یک عقیده تا کثافت‌های وجودشان را پنهان کنند.

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan