💡👈🏻 به بازی گروهی از کودکان نگاه کنید ، توافقات و مذاکرات و سبک و سنگین های فراوانی را در آن خواهید دید. بچه های کوچکتر بازی ای به نام " خاله بازی " دارند که در ان بیشتر زمانشان را به این میگذرانند که بفهمند چگونه بازی کنند. به جای اینکه واقعا بازی کنند. همه چیزباید مورد مذاکره قرار بگیرد ، چه کسی قرار است مامان باشد یا چه کسی باید بچه داشته باشد و چه کسی این قواعد را مدیریت کند و این نمایش چگونه به پایان خواهد رسید. بازی کننده های ماهر ، سوالاتی با استفهام انکاری میپرسند تا اظهارات و عقاید خود را به درخواست ها تبدیل کنند : " مثلا این گردند بند مال من باشه ، قبول؟ " اگر قبول نشود یک بحث به دنبالش می آید.

❇️ قائده طلایی بازی اجتماعی این نیست که " کاری را در حق دیگران انجام دهی که دوست داری انها در حق تو انجام دهند" ، بلکه چیزی سخت تر است. " کاری را در حق دیگران انجام بده که دیگران از تو توقع دارند در حقشان انجام دهی " . برای انجام این کار شما باید به ذهن دیگران وارد شده و از زاویه دید انها به مسایل نگاه کنید. کودکان تمام وقت در حال یادگیری این نکته در بازی اجتماعی هستند : برابری در بازی . برابری به دلیل یکسانی نیست. بلکه این برابری ، از محترم شمردن تفاوت های منحصربه فرد افراد و قایل شدن اهمیت یکسان برای نیازها و آرزوهای دیگران نشئت میگیرد. من فکر میکنم ، این بهترین تفسیر از جمله توماس جفرسون است که میگوید تمام افراد برابر خلق شده اند . ما به یک اندازه قوی نیستیم ، به یک اندازه مستعد و به یک اندازه سالم نیستیم ، اما همه ما به یک اندازه لایق احترام و رسیدن به خواسته هایمان هستیم.

❇️ من نمیخواهم کودکان را فوق ایده آل تصور کنم. همه کودکان این درسها را به آسانی یاد نمیگیرند ، قلدر ها همیشه وجود دارند. اما بازی اجتماعی تا حد زیادی تاثیرگذار ترین فضا برای یادگیری این چنین درس هایی است. و فرض من این است که قدرت بالای مدیریت کودکان برای این چنین بازی هایی به صورت ذاتی ، برای همین دلیل شکل گرفته است. بازی مهارت های اجتماعی را یاد میدهد که بدون انها زندگی ناخوشآیند خواهد بود.

📖 برشی از مقاله کمبود بازی نوشته پیتر گری ترجمه شده توسط گروه مدرسه طبیعت
#کتاب. #پیترگری

👈🏻 برای ورود به کانال "دانشنامه کودک و طبیعت "روی لینک زیر کلیک کنید:
https://t.me/nslibarary

🎯 نظام آموزش و پرورش طوری طراحی شده است که به دستۀ کوچکی از علایق و توانایی‌ها بها بدهد: مهارت در ریاضی و علوم، انجام کوهی از تکالیف و رقابت بر سر بالاترین نمره‌ها. اما این چیزها برای خیلی از دانش‌آموزان خواستنی نیست. در واقع، اگر دانش‌آموزی بخواهد آشپز، جواهرساز یا تعمیرکاری حرفه‌ای بشود، مدرسه نه‌تنها چیزی به او نمی‌آموزد، که مانع راه موفقیت او هم می‌شود. پس تصمیم درست چیست؟ یک نظام آموزشی متفاوت؟ یا اصلاً رها کردن مدرسه؟

🔖 ۱۴۰۰ کلمه
⏰ زمان مطالعه: ۹ دقيقه


📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید:
http://tarjomaan.com/neveshtar/9475/

🔻 اشتراک چهار شمارۀ فصلنامه

🔗 @tarjomaanweb

‍ کودکان با اشتیاق شدید به یادگیری متولد میشوند و از تظر ژنتیکی با قابلیت شگفت انگیزی برای یادگیری برنامه ریزی شده اند. آنها در واقع ماشین های یادگیری کوچک هستند . بچه ها تا حدود چهارسالگی حجم باور نکردنی اطلاعات و مهارت ها را بدون هیچ آموزشی فرا میگیرند. آنها راه رفتن ، دویدن ، پریدن ، و بالا رفتن را یاد میگیرند. آنها فهمیدن و صحبت کردن به زبان فرهنگی را که در آن متولد شده اند ، یاد می گیرند و با استفاده از آن برخواسته ها و تمایلاتشان اصرار میورزند، بحث میکنند ، میخندانند ، عصبانی میکنند ، دوستی میکنند و سوال میپرسند. آنها مقدار باور نکردنی دانش در مورد دنیای فیزیکی و اجتماعی اطرافشان کسب میکنند. تمام این یادگیری ها توسط غرایز و محرک های ذاتی، بازیگوشی و کنجکاوی طبیعی شان هدایت میشود. وقتی کودکان پنج یا شش ساله میشوند ، این طبیعت نیست که این میل و قابلیت فراوان را خاموش میکند، بلکه این ما هستیم که به واسطه سیستم آموزش اجباری آنرا متوقف میکنیم. بزرگترین و ماندگار ترین درس مدرسه این است یادگیری مانند کار ( فعالیتی سخت) است. و هر زمان که امکانش وجود داشته باشد باید از آن فرار کرد.
ما قابلیت سازگاری کودکان را محدود کرده ایم. کودکان را در یک محیط غیر طبیعی قرار داده ایم که از آنها انتظار میرود زمانهای بیشتر و بیشتری از روز را تحت امر بزرگسالان، پشت میزها ، در حال گوش دادن و خواندن مطالبی که هیچ جذابیتی برای آنها ندارند ، و پرسش و پاسخ به سوالاتی که مربوط به آن ها نیستند سپری کنند ، برای آنها زمان و آزادی کم تر و کم تری برای بازی کردن ، جست و جو کردن و دنبال کردن علایقشان باقی میگذاریم.

📖 بخشی از #کتاب یادگیری آزاد ، نوشته #پیترگری و ترجمه مهدی غلامی

👈🏻 برای ورود به کانال " دانشنامه کودک و طبیعت" روی لینک زیر کلیک کنید:
https://t.me/nslibarary

https://www.ted.com/talks/laura_schulz_the_surprisingly_logical_minds_of_babies?utm_campaign=tedspread&utm_medium=referral&utm_source=tedcomshare

🎥 👆 سخنرانی لورا شولز استاد علوم شناختی دانشگاه MIT در #تدتاک با عنوان : ذهن به طور شگفت انگیز منطقی کودکان

💡لورا شولز : دوستان، ذهنِ انسان‌ها تنها از مقدار کم داده‌ها یاد نمی‌گیرد. ذهنِ انسان به ایده‌های کاملا جدید فکر می‌کند. ذهنِ انسان کاوش و کشف می‌کند، و ذهنِ انسان هنر و ادبیات و شعر و تئاتر تولید می‌کند، و ذهنِ انسان از دیگر انسان‌ها مراقبت می‌کند: افرادِ مسن، کودکان و بیمارانِ ما. ما حتی آن‌ها را درمان می‌کنیم. در سال‌های آتی، ما نوآوری‌هایی در فناوری خواهیم دید که فراتر از هرچیزی است که حتی بتوانم تجسم کنم، اما بسیار کم احتمال دارد که چیزی ببینیم که نزدیک به قدرتِ محاسباتیِ کودکِ انسان باشد.

👈🏻 برای ورود به کانال " دانشنامه کودک و طبیعت" روی لینک زیر کلیک کنید:

https://t.me/nslibarary

#فیلم ،

‍ 💡🌴بعضی از بزگترها احساس میکنند که وقتی با کودکان در طبیعت هستند باید به آنها "بیاموزند". گاه رفتارهای معلم وار در پیش میگیرند و در تلاش برای توجیه فعالیت های خود به قصد توضیح در مورد دنیای طبیعی از برچسب ها و دستاویز های مختلف کمک میگیرند. این رویکرد به لحاظ رشد برای کودکان مناسب نیست و با کنجکاوی ، خلاقیت و درک خود و طبیعت از جانب کودک در تعارض است.

🌏 باید از تدریس "زمین را حفظ کنیم" نیز به کودکان دست برداریم. شاید وسوسه اینکار ، بخاطر صدمه ای که انسان به زمین وارد کرده ، وجود داشته باشد. ما میخواهیم نسل آینده پاسدار بهتری برای محیط زیست باشد و لذا با خود میگوییم که آیا باید به کودکان بگوییم که آینده زمین در خطر است و انها باید به ترتیبی این مشکل را حل کنند یا نه؟ اگرچه اکثر فعالان در عرصه اموزش خردسالان میگویند : "البته که نه" . اما اینگونه تلاشها چندان هم غیر معمول نیستند. مثلا اشعاری مانند این که در مهد کودکها خوانده میشود: همه رو دیوارن تا دیوار یهو بریزه/ همه آشغال میریزن تا زمین فرو بریزه....

👈🏻 نهادن بار مشکلات محیط زیستی بر دوش کودکان به ترس از تراژدی های محیط زیستی یا "بوم هراسی" می انجامد. نتیجه آن میشود که کودک ، به جای داشتن یک رابطه مثبت ، از طبیعت بریده شود. یکی از اهداف بازی آزادانه در طبیعت آنست که حس ارج نهادن به دنیای طبیعی را در نهاد کودک بپرورد. لذا نهادن ترس در وجود کودک بر خلاف این هدف عمل میکند.

💡 سالهای اولیه کودکی ، سالهای اماده کردن خاک است. بهتر است راه تمایل یافتن کودک به دانستن را هموار کنیم نه اینکه بخواهیم او یک رژیم غذایی از هضم واقعیاتی را در پیش بگیرد که هنوز برای انها اماده نیست.

📖 بخشی از #کتاب طبیعت و کودک خردسال " راهنمای عمل مدارس طبیعت"



👈🏻 برای ورود به کانال " دانشنامه کودک و طبیعت" روی لینک زیر کلیک کنید:

https://t.me/nslibarary

📽 سخنرانی پاتریشیا کوهل استاد دانشگاه مینه سوتا در #تدتاک با عنوان : نبوغ زبانشناختی کودکان

❇️ پاتریشیا کوهل یافته های جالبی را در مورد اینکه چگونه نوزادان یک زبان را در برابر زبانی دیگر یاد می گیرند، با ما در میان می گذارد- با گوش دادن به آدمهای اطرافشان و " آمار گیری" در مورد صداهایی که آنها نیاز دارند که بدانند. تجربه های آزمایشگاهی ذکاوت ( و اسکن های مغزی) نشان می دهد که چگونه نوزادان 6 ماهه از استدلال پیشرفته ای برای درک دنیایشان استفاده می کنند.

💡 لینک مشاهده #فیلم سخنرانی در تدتاک با زیرنویس فارسی:

https://www.ted.com/talks/patricia_kuhl_the_linguistic_genius_of_babies?utm_campaign=tedspread&utm_medium=referral&utm_source=tedcomshare

👈🏻 برای ورود به کانال "دانشنامه کودک و طبیعت" روی لینک زیر کلیک کنید:

https://t.me/nslibarary

💡 کارکرد مدرسه از نگاه یک سیاستمدار چیست؟ مردان و زنان اهل سیاست از کودکان چه میخواهند⁉️

⭕️ ادوارد راس (1866 تا 1951) ، از مهم ترین طرفدارن نظام رسمی آموزش میگوید : کودک تقلید میکند ، مزیت دادن این امکان که کودک به جای پدرش از معلم تقلید کند این است که بر خلاف پدرش ، معلم یک فرد دست چین شده است.
⭕️ و در جایی دیگر : وظیفه مدرسه دولتی این است که «توده های شکل پذیر» با خمیر مایه انسانی را از خانواده های خصوصی جمع کند و به شکل دلخواه جامعه ورز دهد.

💢 کالین پاول سیاستمدار محافظه کار آمریکایی ( وزیر امور خارجه در دوران جرج بوش پسر) در سخنراتی #تدتاک میگوید :

💢 آموزش حتی پیش از به دنیا آمدن کودک آغاز میشود ..... باید از همان اول اصول و قوانین را در قلب و روح او جا بیندازیم..... آنها را مجبور میکنیم مثل یک سرباز خبر دار بیاستند... تا بتوانند از دستورات پیروی کنند و عواقب نا فرمانی از دستورات را بفهمند. باور نمیکنید وقتی اصول و قوانین را به آنها آموختید چهکارهایی میتوان با آنها انجام داد...

👇در ادامه لینک سخنرانی کالین پاول در #تدتاک
❇️ تماشای این سخنرانی برای آشنایی با خواسته ها و توقعات صریح یک سیاستمدار از نظام آموزش رسمی جالب توجه است.

https://www.ted.com/talks/colin_powell_kids_need_structure/transcript

👈🏻 برای ورود به کانال "دانشنامه کودک و طبیعت " روی لینک زیر کلیک کنید:
https://t.me/nslibarary

https://www.aparat.com/v/SW9wz
💡کن رابینسون، نیاز به تغییر الگوهای آموزشی داریم!

⁉️ الگوی فعلی نظام آموزش رسمی در چه دوره ای طراحی شده و آیا پاسخگوی نیاز های حال و آینده کودکان هست؟

⁉️ آیا هنوز هم میتوان درس خواند ، به دانشگاه رفت ، مدرک گرفت و با این مدرک کار مناسب پیدا کرد؟

❇️ دو دغدغه تامین اقتصادی و حفظ و انتقال هویت فرهنگی به نسل آینده باعث شده تا کشورهای مختلف به فکر سر و سامان دادن به نظام آموزشی خود بیفتند. و مشکل اصلی اینجاست که گاهی سعی می شود با تکرار کارهایی که در گذشته صورت گرفته است به آینده برسند. و این راه طی شده همان مدرک گرایی و تاکید بیش از حد به کسب مدرک دانشگاهی است در این ویدئو کن رابینسون این نگاه به آموزش را نقد می کند...

👈🏻 برای ورود به کانال " دانشنامه کودک و طبیعت " روی لینک زیر کلیک کنید:

https://t.me/nslibarary

#فیلم . #کین_رابینسون

‍ ❇️ امروزه بسیاری از کودکان از تجربه مثبت مکرر دنیای طبیعی محرومند. پژوهشگران و متخصصین رشد کودک به مطالعه علل و پیامدهای این وضع پرداخته اند. ریچارد لو در کتاب " آخرین کودک جنگل ، نجات کودک خود از عارضه کمبود طبیعت " اصطلاح " طبیعت زدایی از کودکی" را مطرح و پیامدهای احتمالی گسترده آنرا مورد بحث قرار میدهد. او از " جنایی شدن بازی طبیعی" صحبت میکند که به نظر او هم یک نشانه از گذار کودکان از غرق بودن در جهان طبیعت به جدا افتادگی از این جهان است و هم علت آن .

لو یاداور میشود که " طبیعت زدایی کودکی " را میتوان به مجموعه ای از شرایط نسبت داد که برخی از آنها فرهنگی و نهادی و برخی دیگر شخصی و خانوادگی است. از جمله موانع فرهنگی میتوان روند رو به رشد ادعای خسارت ناشی از آسیب ، شیوه های آموزشی که تجربه طبیعت را به حاشیه میرانند و ساختار شهرها را برشمرد. از جمله موانع شخصی میتوان به محدودیت وقت و ترس اشاره کرد. بسیاری از والدین گرفتار عارضه " وقتت را تلف نکن " شده اند. اینان عقیده دارند که برای اینکه کودک جلو بیفتد بایستی زندگیش با دقت برنامه ریزی شود. لذا از اوان ودکی بچه هارا در فعالیت هایی نظیر ورزش های رقابتی ، کلاسهای کامپیوتری و سایر فعالیت های تقویتی مانند کلاس های موسیقی ، کلاس های زود هنگام علمی و امثال انها ثبت نام میکنند. بعلاوه برای پیشرفت تحصیلی در مدرسه بچه هارا تحت فشار میگذارند و نمرات و رتبه های آزمون را مورد تاکید قرار میدهند. به گفته لو در این فرهنگ جلو بیفت ، " فقط بازی " به عنوان تلف کردن وقت محسوب میشود.

در مواردی هم که به کودکان فرصت بازی داده میشود این کار در محیط های تجاری و کامپیوتریزه صورت میگیرد. مراکر سرپوشیده هر روز محبوب تر میشوند ، باشگاه های بازی های ویدئویی ، استخرهای کوچک و تاسیسات صخره نوردی در مراکز خرید. صرف وقت بیش از اندازه در محیط های تجاری و کامپیوتریزه نه فقط کودک را از فرصت بازی محروم میکند بلکه اورا از طبیعت جدا مینماید. این خود مشکلی است. چرا که کودک به تجربه خود طبیعت نیاز دارد نه چیزی که فقط ببیند یا مطالعه کند. بلکه طبیعت چیزی است برای در آمیختن با آن...

📖 بخشی از کتاب "طبیعت و کودک خردسال" : راهنمای عمل مدارس طبیعت نوشته رات ویلسون

👈🏻 برای ورود به کانال " دانشنامه کودک و طبیعت " روی لینک زیر کلیک کنید:
https://t.me/nslibarary

https://telegra.ph/%DA%AF%D9%81%D8%AA%E2%80%8C%D9%88%DA%AF%D9%88-%D8%A8%D8%A7-%D8%A7%D9%82%D8%AA%D8%B5%D8%A7%D8%AF%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D9%85%D8%B9%D8%AA%D9%82%D8%AF-%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%D8%A2%D9%85%D9%88%D8%B2%D8%B4-%D8%B9%D9%85%D9%88%D9%85%DB%8C-%DA%A9%D9%84%D8%A7-%D8%A8%DB%8C%E2%80%8C%D9%81%D8%A7%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D8%AA-10-14-2

❇️ این مطلب گفت‌گوی شان ایلینگ با برایان کاپلان است و در تاریخ ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۸ با عنوان «Why this economist thinks public education is mostly pointless» در وب‌سایت ووکس منتشر شده است. وب‌سایت ترجمان آن را در تاریخ ۲۲ مهر ۱۳۹۷ با عنوان «گفت‌وگو با اقتصاددانی که معتقد است آموزش عمومی کلاً بی‌فایده است» و ترجمۀ عرفانه محبی منتشر کرده است.

👈🏻 برای ورود به کانال " دانشنامه کودک و طبیعت " روی لینک زیر کلیک کنید:

https://t.me/nslibarary

❇️ «یادگیری شخصی» شیوه‌ای از آموزش است که این روزها بین طرفداران تکنولوژی محبوبیت زیادی دارد. آن‌ها می‌گویند برای بچه‌ها رایانه‌ای شخصی تهیه کنید و رهایشان کنید در اینترنت تا هر چه خودشان می‌‌خواهند و هر طور که خودشان دوست دارند بیاموزند. اما پشت این شیوۀ آموزش خطای فلسفی بزرگی نهفته است: اینکه همه‌چیز را می‌شود با چشم آموخت. در حالی که مرلوپونتی به ما آموخته است ما نه‌فقط با چشم، بلکه با تمام بدنمان می‌آموزیم.

⁉️ از نظر مرلو‌‌پونتی، فلسفۀ اروپایی از مدت‌ها قبل فهمیدن از طریق «دیدن» را بر فهمیدن از طریق «انجام دادن» ترجیح می‌داده است

❇️ انسان‌ها با همۀ اعضای بدنشان یاد می‌گیرند، می‌اندیشند و ارزش‌گذاری می‌کنند: بدن‌های ما چیزهایی را می‌دانند که ما نمی‌توانیم آنها را بیان کنیم

💡 صفحات نمایش چشمۀ زندگانی بسیاری از تجربه‌های آموزشی را خشکانده‌اند، تجربه‌هایی که با گوشت و پوست خیلی بهتر به دست می‌آیند

❇️ یکولاس تامپیو (Nicholas Tampio) دانشیار علوم سیاسی در دانشگاه فوردهام نیویورک است. او نویسندۀ دو کتاب شجاعت کانتی (Kantian Courage) و پندارۀ سیاسی دلوز (Deleuze’s Political Vision) است. هستۀ مشترک: استانداردهای آموزش ملی و تهدید دموکراسی (Common Core: National Education Standards and the Threat to Democracy) آخرین کتابی است که از او منتشر شده است.


👇 برای مطالعه مقاله کامل نیکولاس تامپو روی لینک زیر کلیک کنید:

https://telegra.ph/%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%DA%86%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7-%D8%A8%D9%87%E2%80%8C%D8%AC%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D8%A8%D9%84%D8%AA-%D8%A8%DB%8C%D9%84%DA%86%D9%87-%D8%A8%D8%AE%D8%B1%DB%8C%D8%AF-10-25

👈🏻 برای ورود به کانال : دانشنامه کودک و طبیعت" روی لینک زیر کلیک کنید:
https://t.me/nslibarary

❇️ کودکی بهترین دوران برای یادگیری زبان خارجی نیست

💡وقتی مهارت‌های زبانی کودکان و بزرگ‌سالان را مقایسه می‌کنیم، دو چیز شبیه را مقایسه نکرده‌ایم

💡بسیاری از ما همیشه در خلوت حسرت می‌خوریم که ای‌کاش در کودکی لااقل یک زبان دیگر یاد گرفته بودیم. در این صورت، نه این‌همه هزینۀ کلاس زبان روی دستمان می‌ماند و نه لازم بود عذاب حفظ لغت و دستورزبان‌های پیچیده را به جان بخریم. اما تحقیق جدیدی در دانشگاه ادینبورو، نشان می‌دهد ما در بزرگسالی توانایی‌های بیشتری برای آموختن یک زبان تازه داریم و از آن هم بیشتر: اساساً زبان مادری خودمان را هم قبل از بزرگ‌سالی به‌خوبی یاد نمی‌گیریم.

❇️ ما می‌توانیم به مرورِ زمان همواره به زبان‌های مختلف (ازجمله زبان خودمان) مسلط‌تر شویم. به‌عنوان مثال، تسلط کامل بر دستورِ زبان خودمان حدود سی‌سالگی اتفاق می‌افتد، نه زودتر

👇 برای مطالعه مقالعه سوفی هارداک با عنوان کودکی بهترین زمان برای یادگیری زبان خارجی نیست روی لینک زیر کلیک کنید:

https://telegra.ph/%DA%A9%D9%88%D8%AF%DA%A9%DB%8C-%D8%A8%D9%87%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D8%AF%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%DB%8C%D8%A7%D8%AF%DA%AF%DB%8C%D8%B1%DB%8C-%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D8%AE%D8%A7%D8%B1%D8%AC%DB%8C-%D9%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA-11-01

👈🏻 برای ورود به " دانشنامه کودک و طبیعت " روی لینک زیر کلیک کنید:

https://t.me/nslibarary

#متن ، #کتاب

❇️ بازیگوشی و سرخوشی کلید اصلی خلاقیت ، حل مساله و یادگیری است.

🔷یادگیری ، حل مساله و خلاقیت توسط عواملی که مانع سرخوشی و بازیگوشی باشند ، وضع بدتری می یابند و هم چنین ، توسط عواملی که منجر به ارتقای سرخوشی و بازیگوشی باشند بهبود می یابند.

🔹تحت فشار بودن برای عملکرد خوب مانع از یادگیری جدید میشود.

🔹تحت فشار بودن برای خلاقیت داشتن ، مانع از خلاقیت میشود

🔹ایجاد حس و حال سرخوشانه ، بر خلاقیت و توان حل مساله می افزاید.

🔹حالت سرخوش ذهن امکان حل مسایل منطقی را بهتر فراهم میسازد.

🔷🔹 #کتاب یادگیری آزاد نوشته #پیترگری ، فصل هفتم

❇️ تیم براون طراح برجسته و مدیر شرکت IDOE میگوید برای طراح بهتری بودن باید بازیگوشی بیشتری داشته باشیم.

💡می توان به آسانی انگاشت که دو حالت مزبور، مطلقند. اینکه یا باید بازیگوش باشی یا جدی، نمی شه همزمان هردو ی این ها بود. اما این طرز فکر درست نیست: می شه یه حرفه ای جدی بود و بعضی وقتا هم بازیگوش. یا این یا اون نیست، بلکه هم اینه و هم اون. می شه جدی بود و بازیگوش. خلاصه این که، باید به بازی اعتقاد داشته باشیم. و به خلاقیت، نیز. چراکه بین این دو رابطه ای وجود داره. و یه سری رفتارها هستن که در دوران بچگی آموختیم، و برای ما طراحا بسیار سودمندن. رفتارهایی مانند کاوش، که بر تعداد تاکید داره؛ ساختن، و با دست اندیشیدن؛ و نقش بازی کردن که به ما کمک می کنه که هم با شرایطی که در آن طراحی می کنیم هماهنگ شیم و هم خدمات و تجربیاتی رو خلق کنیم که بی بدیلند و مو لا درزشون نمی ره.


👇برای مشاهده سخنرانی تیم براون در #تدتاک با عنوان : داستانهایی درباره خلاقیت و بازی روی لینک زیر کلیک کنید:

https://www.ted.com/talks/tim_brown_on_creativity_and_play/transcript?language=fa#t-1386000

👈🏻 برای ورود به کانال " دانشنامه کودک و طبیعت" روی لینک زیر کلیک کنید:

https://t.me/nslibarary

⁉️ روزگاری بچه‌ها را می‌ترساندند تا خوب بار بیایند، حالا پدر و مادرها را می‌ترسانند که خوب تربیت کنند

❇️ تا ده بیست سال پیش، کاملاً عادی بود که بچه‌ای ۶-۵ ساله، تنها در صف نانوایی ایستاده باشد، یا بدون نظارت پدر و مادر، ساعت‌ها در کوچه و خیابان‌های محله بازی کند. امروز حتی نمی‌توانیم تصور کنیم که بچۀ کوچکی را بفرستیم خرید یا آزاد بگذاریم تا در محله بچرخد. دلیل‌های موجهی هم داریم: بچه‌دزدها، زورگیرها، راننده‌های بی‌ملاحظه، منحرفان و هزاران دستۀ خطرناک دیگر در کمین بچۀ ما نشسته‌اند. اما جامعه‌شناسی که ترس را مطالعه می‌کند، نگاه دیگری دارد.

👇 در ادامه مقاله ای با عنوان " ترسیدن از خود ترس " از فرانک فوردی جامعه شناس و مفسر اجتماعی و استاد جامعه شناسی در دانشگاه کنت انگلستان

https://telegra.ph/%DA%86%D8%B1%D8%A7-%D9%88%D9%82%D8%AA%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%A8%DA%86%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%81%DA%A9%D8%B1-%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%DA%A9%D9%86%DB%8C%D9%85-%D8%AA%D8%B1%D8%B3-%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D8%B1-%D9%88%D8%AC%D9%88%D8%AF%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%B1%D8%A7-%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%DA%AF%DB%8C%D8%B1%D8%AF-12-13

👈🏻 برای ورود به کانال " داشنامه کودک و طبیعت " روی لینک زیر کلیک کنید:

https://t.me/nslibarary

‍ 🔹👈🏻 در پایان قرن بیستم، اتفاق عجیبی برای مادران، پدران و فرزندان افتاد. این اتفاق «تربیت فرزند» نام داشت. از زمانی که انسان ها وجود داشته اند، مادران و پدران و بسیاری دیگر به طور ویژه از فرزندان مراقبت کرده اند. اما بر اساس لغت نامه مریام وبستر، واژۀ «تربیت فرزند» (parenting) تا سال ۱۹۵۸ در امریکا کلا وجود نداشته و در دهۀ ۱۹۷۰ باب شده است.

گاهی منظور افراد از اصطلاح «تربیت فرزند» کاری است که والدین انجام می دهند؛ اما اکثر اوقات، به خصوص امروزه، «تربیت فرزند» معنای کاری را یافته است که والدین باید انجام دهند. «تربیت فرزند» فعلی هدف محور است؛ عملی را توصیف می کند، نوعی کار. هدف این است که کودکتان را به بزرگ سال بهتر یا شادتر یا موفق تری تبدیل کنید، بهتر از چیزی که ممکن بود در حالت های دیگر بشود یا (این را به زمزمه بخوانید) بهتر از بچۀ همسایه. «تربیت» درست باعث خلق بچۀ درست می شود که او هم به بزرگ سالی درست تبدیل می شود.

🔹وظیفۀ ما به عنوان والدین و به عنوان جامعه این نیست که ذهن فرزندانمان را شکل دهیم؛ بلکه وظیفه مان این است که به این ذهن ها اجازه دهیم تا تمام احتمالات موجود در دنیا را کاوش کنند. کار ما تولید نوعی خاص از کودک نیست؛ بلکه فراهم کردن محیطی حفاظت شده و پر از عشق، امنیت و ثبات است که در آن بچه های مختلف و غیرقابل پیش بینی شکوفا شوند.

👆🔹 بخش هایی از کتاب "علیه تربیت فرزند " نوشته الیسون گوپنیک با ترجمه مینا قاجار گر

👈🏻 لینک معرفی نویسنده و سخنرانی #تدتاک
https://t.me/nslibarary/47

برای ورود به کانال "دانشنامه کودک و طبیعت " روی لینک زیر کلیک کنید:
https://t.me/nslibarary

‍ ✅ شاید بهترین استعاره برای فهم رابطه متمایز ما با کودکان استعاره ای قدیمی است. مراقبت از کودکان شبیه رسیدگی به یک باغ است و والد بودن شبیه باغبان بودن.

🔹 در الگوی والدگری ، والد بودن شبیه نجار بودن است. شما باید به نوع ماده ای که با آن کار میکنید توجه کنید و این ممکن است بر روی کاری که تلاش میکنید انجام دهید تاثیر بگذارد. اما اساسا کار شما این است که آن ماده را به شکل محصولی نهایی درآورید که منطبق با طرحی خواهد بود که برای شروع در ذهن داشتید. و شما میتوانید با نگریستن به محصول تمام شده ارزیابی کنید که کاری را چقدر خوب انجام داده اید. آیا درست اند؟ آیا صندلی ها محکم اند؟ بی نظمی و بی ثباتی دشمنان یک نجار هستند ، دقت و کنترل یاران او هستند. دوبار اندازه بگیر ، یک بار ببر.

🔹 از سوی دیگر ، وقتی باغبانی میکنیم ، فضایی محافظت شده و حمایتی برای گیاهان خلق میکنیم تا بشکفند. باغبانی نیازمند کار سخت و عرق جبین ماست ، همراه با بیل زدن های طاقت فرسا و غوطه ور بودن در کود کشاورزی.
و همانطور که هر باغبانی میداند ، نقشه ویژه ما همواره عقیم میماند. خشخاش به جای صورتی کمرنگ به رنگ نارنجی نئون ظاهر میشود ، گل رز که قرار بود از حصار بالا برود لجوجانه در فاصله یک قدمی زمین باقی میماند ، نقطه های سیاه و زنگار و شته ها را هرگز نمیتوان مغلوب ساخت.

❇️ باغبانی پر مخاطره و اغلب تاثر برانگیز است. هر باغبانی با درد تماشای پزمردن ناگهانی جوانه های نوید بخش آشناست. اما تنها باغی که چنین مخاطراتی را ندارد و ملازم با این درد نیست باغی است که با چمن مصنوعی ساخته شده و با داوودی های پلاستیکی تزیین شده است.

🔷 کار ما به عنوان والدین ساختن نوع خاصی از کودک نیست. در عوض ، کار ما فراهم آوردن فضایی محافظت شده از عشق ، امنیت و پایداری است که کودکانی از انواع بسیار نا منتظره در ان بشکفند. کار ما شکل دادن به اذهان کودکانمان نیست. کار ما این است که به ذهن انها اجازه دهیم در همه امکانات جهان کاوش کنند. کار ما این نیست که به کودکانمان بگوییم چگونه بازی کنند ، بلکه دادن اسباب بازی به آنها و جمع کردن اسباب بازی ها پس از اتمام بازی بچه هاست. ما نمیتوانیم به کودکانمان بیاموزیم ، بلکه میتوانیم به انها اجازه دهیم تا بیاموزند.

📖بخشی از #کتاب علیه تربیت فرزند " برای کودکانمان باغبان باشیم یا نجار" نوشته #الیسون_گوپنیک

👈 برای ورود به کانال " دانشنامه کودک و طبیعت" روی لینک زیر کلیک کنید:
https://t.me/nslibarary

🔷امروزه بسیاری از کودکان از تجربه مثبت مکرر دنیای طبیعی محروم اند. پژوهشگران و متخصصین رشد کودک به مطالعه علل و پی آمد های این وضع پرداخته اند. ریچارد لو در کتاب " آخرین کودک جنگل : نجات کودک خود از عارضه کمبود طبیعت" اصطلاح طبیعت زدایی از کودکی را مطرح و پی آمدهای احتمالی گسترده آنرا مورد بحث قرا میدهد.

🔸بسیاری از والدین گرفتار عارضه " وقتت را تلف نکن " شده اند. اینان عقیده دارند که برای اینکه کودک جلو بیافتد بایستی زندگیش با دقت برنامه ریزی شود. در این فرهنگِ جلو بیافت ، "فقط بازی کردن" به عنوان تلف کردن وقت با ارزش محسوب میشود.

مفهوم " تفریح " اغلب جایگزین بازی خلاقانه و آزاد میشود و در تماشای تلویزیون ، بازی های کامپیوتری و یا مراکز تفریحی تجاری خود را نمایان میکند.

❇️ کودک به خود طبیعت نیاز دارد. نه چیزی که مطالعه اش کند یا ببیندش.بلکه طبیعت چیزی است برای آمیختن در آن. و آن طور که لو میگوید : تجربه طبیعت به شیوه ای معنا دار نیازمند وقت آزاد و برنامه ریزی نشده برای رویاپردازی است

پس از مدتها انتظار اکنون آماده است.از دستش ندهیم.

شرحی مختصر بر کتاب یادگیری آزاد
بخش اول: پیشگفتار
نویسنده: پیتر گری
مترجم: مهدی غلامی
#یادگیری_آزاد
@NobangAndisheh